Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Η Δυτική Μακεδονία και η Ήπειρος είχαν κοινή μοίρα σε όποια ανάπτυξη γνώρισε η Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια. Έμειναν έξω απ’ αυτή και είναι από τις πλέον παραμελημένες και εγκαταλελειμμένες περιφέρειες της Ελλάδος με τη μεγαλύτερη μάλιστα ανεργία.

Ήταν οι παρίες των αναπτυξιακών πόρων που διετέθηκαν κατά καιρούς από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων Τραπεζικών Οργανισμώνκαι οι πτωχοί συγγενείς της κρατικής στοργής και μέριμνας, των κυβερνήσεων δηλαδή.

Ειδικότερα, η ύπαιθρος της Καστοριάς και ο πρωτογενής τομέας της γεωργίας στη γενική της έκταση (κτηνοτροφία, παραγωγή μήλων και φασολιών κ.λ.π.) γνώρισε μιά χρόνια κρατική αστοργία και εγκατάλειψη, αν και τα προβλήματά της είχαν επισημανθεί και αναδειχθεί από τις στήλες των τοπικών εφημερίδων.

Ο αγροτικός τομέας του Νομού μας συρρικνώνεται απειλητικά με επακόλουθο την εσωτερική μετανάστευση και την αλλοίωση της σύνθεσης του αγροτικού πληθυσμού με ένα ποσοστό 100% από Αλβανούς.

Η οικονομική ανάπτυξη της Καστοριάς είναι πολυεπίπεδη και αρχίζει κυρίως από τον βιοτεχνικό τομέα – γούνα, δέρμα – και καλύπτει όλες τις μορφές του Τουρισμού, τον αγροτικό τομέα, την αλιεία και τις πολιτιστικές παραδόσεις, όπως Καρναβάλι (Ραγκουτσάρια), Κάλαντα, Κλείδωνας, Ροδάνες κλπ. Η βιοτεχνία της γούνας, παρά την ανοδική της πορεία σε παγκόσμια κλίμακα, λόγω κρίσεων, ανικανότητος των συνδικαλιστών και ασυγχώρητων λαθών και παραλείψεων ή και αδέξιων χειρισμών από τους συνδικαλιστικούς της φορείς, και όχι από τους επιχειρηματίες γουνοποιούς, μιά βιοτεχνία με διεθνή ακμή και ακτινοβολία που προσπόριζε φήμη και κέρδη με τα αρίστης ποιότητας πλέτερ και έτοιμα ενδύματα γούνας, εξακολουθεί να διέρχεται κρίση βαθειά οικονομική, με το βαρύ αποτέλεσμα την τραγωδία των χιλιάδων ανέργων γουνοποιών και γουνεργατών.

Τα ψέμματα κάποτε πρέπει να τελειώσουν και η κατάσταση της ύφεσης στον κλάδο της γουνοποιΐας πρέπει να μας αφυπνίσει και να μας προβληματίσει, ώστε το κράτος να σταθεί οικονομικός και ηθικός αρωγός. Η δεύτερη Εθνική Βιομηχανία της Καστοριάς είναι ο Τουρισμός, που πρέπει να καταστεί μιά αστείρευτη παραγωγή πλούτου και απασχόλησης.

Εδώ η τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού βαρύνεται με την άμεση ευθύνη να διασφαλίσει το ξύπνημα, τη διαφήμιση, να δείξει το σωστό δρόμο της δράσης και της δουλειάς και να φέρει κάθε εμπλεκόμενο φορέα και πρόσωπο προ των ευθυνών του.

Αλλά και ο πρωτογενής αγροτικός τομέας της Καστοριάς προσφέρεται για βελτίωση του εισοδήματος των αγροτών μας. Η άριστη ποιότητα του Καστοριανού μήλου, των φασολιών της Καστοριάς, των τυροκομικών της προϊόντων, του κάστανου κ.λ.π. που με την ποιότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα είναι ευρύτερα γνωστά, ευνοεί τον εμπορικό ανταγωνισμό και ανεκτές συνθήκες διαβίωσης των αγροτών μας.

Βασικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη του Νομού της Καστοριάς, μεταξύ άλλων, αναφέρουμε ενδεικτικά: Την επιδότηση του ημερομισθίου που καταβάλλει ο γουνοποιός στον εργάτη. Τα δορυφορικά έργα υποδομής που προσελκύουν τους τουρίστας και τις τουριστικές επενδύσεις. Την ολοκλήρωση του οδικού άξονα της Εγνατίας Οδού μέσω Ιεροπηγής. Την τουριστική αξιοποίηση των απαραμίλλου κάλους ορεινών όγκων Γράμμος-Βίτσι. Την σιδηροδρομική σύνδεση με τα άλλα αστικά κέντρα. Την κατασκευή της σήραγγας Κλεισούρας, που θα διευκολύνει το πέρασμα του αυτοκινητοδρόμου κάτω από το Νταούλι. Και τέλος, ότι κρίνεται απαραίτητο για την οικονομική ανάπτυξη του Νομού μας και της οικονομικής του ακμής. Κάποτε το Αθηνοκεντρικό κράτος ας αντιληφθεί ότι Ελλάδα δεν είναι η Αττική, ο Μοριάς και η Κρήτη, και η υπόλοιπη Ελλάδα ο πτωχός συγγενής. Την ανάπτυξη της περιφερειακής Ελλάδας την επιβάλλουν τώρα Εθνικοί λόγοι υψίστης σπουδαιότητος για να μην αλλοιωθεί Εθνογεννητικά και ο πληθυσμός της από τα κύματα των μεταναστών.