ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ ΜΕΡΟΣ Α΄ - Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΒΙΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ 

Η περίπτωση του Προέδρου της Βουλής Φίλιππου Πετσάλνικου, Βουλευτή Καστοριάς από το 1985 συνεχώς μέχρι και σήμερα, απόλυτος κυρίαρχος του ΠαΣοΚ στο Νομό, αλλά και «Παντοκράτορας», προσφέρεται οπωσδήποτε για μια πολιτική και κοινωνική μελέτη, κυρίως γιατί ανέβηκε στο δεύτερο πολιτειακό αξίωμα της χώρας.

Για πολλούς Έλληνες, ο Φίλιππος Πετσάλνικος, δεύτερος πολιτειακός παράγων του τόπου είναι ένα πρόσωπο αμφιλεγόμενο, για το οποίο υπάρχουν δύο ή περισσότερες αντικρουόμενες απόψεις και θέσεις και που κατά συνέπειαν αμφισβητείται. Για όσους όμως τον γνωρίζουν από κοντά, από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια, για όσους τον γνωρίζουν καλά, μια σύντομη περιγραφή της προσωπικότητάς του σχετική με το σύνολο των ψυχικών, πνευματικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών και των επί μέρους στοιχείων που τον εξατομικεύουν και τον χαρακτηρίζουν, μια εξιστόρηση της πολιτικής του σταδιοδρομίας, απαιτεί μόχθο και ιδιαίτερη προσπάθεια. Παρά ταύτα θα το επιχειρήσω, χωρίς πάθος και φόβο, γιατί το μεν πάθος διαστρεβλώνει την αλήθεια, ο δε φόβος παραλύει την κρίση.

Από συστηματική σε βάθος έρευνα, άντλησα τα εξής στοιχεία. Μου αφηγήθηκαν πολλοί ότι από τα μαθητικά του χρόνια ήταν ένας τύπος δύσκολος στις συναναστροφές με τους συμμαθητές του και τους αγρότες και τους άλλους του χωριού του. Ήταν μονόχνοτος και δεν του άρεσαν οι κοινωνικές σχέσεις και συναναστροφές. Ήταν τύπος αδιαπέραστος, με έπαρση. Αυτή η έλλειψη κοινωνικότητας και η αποφυγή συναναστροφών επέδρασαν καθοριστικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του. Οι συνομιλητές μου με σαφήνεια με δήλωσαν πως από τότε η νοοτροπία του ήταν καισαρική, και όταν από ανεπάγγελτος έγινε εξουσιαστής, ασκεί την εξουσία με τρόπο οξύ, άκαμπτο, ανελαστικό, καισαρικό. Μάλιστα, ένα προβεβλημένο στέλεχος του ΠαΣοΚ, επιτυχημένος Δήμαρχος Καστοριάς για τρεις τετραετίες, δημοκράτης χωρίς εισαγωγικά, ο Δημήτρης Παπουλίδης τον χαρακτήρισε δημόσια από τα τοπικά ΜΜΕ «ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ»! Αυτό και μόνον τα λέει όλα. Άλλα αρνητικά και επιβαρυντικά στοιχεία σε βάρος του Φ. Πετσάλνικου, είναι η ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ που πήρε την περίοδο της ΧΟΥΝΤΑΣ. Και από την άσκηση της εξουσίας η ΠΑΡΑΔΟΣΗ του ΟΤΣΑΛΑΝ, η εγγραφή της Πρωτοδίκου Μπουρμπούλια στα μητρώα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, παρά την αντίδραση του νομικού κόσμου και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο κατάπτυστος Νόμος 3126/2003 «Περί ποινικής ευθύνης Υπουργών», η πατρότητα του οποίου ανήκει στον Φ. Πετσάλνικο και τέλος η εξαπάτηση του Ελληνικού Κοινοβουλίου, προκειμένου να ψηφισθεί το άρθρο 10 του Νόμου 3052/2003 με σκοπό να χαρισθούν δισεκατομμύρια δραχμών σε βαθύπλουτους επιχειρηματίες, κατόχους επαύλεων και πολυτελών αυτοκινήτων, μεταξύ των οποίων δύο υποψήφιοι Βουλευτές του ΠαΣοΚ Καστοριάς, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠαΣοΚ Καστοριάς, δεκάδες κομματάρχες και πολιτικοί του φίλοι. (βλέπετε: ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΕΝΑΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ» σελίδες 34-35).

Αυτή η πράξη αποτελεί ένα άγος που κηλίδωσε την τιμή και ηθική του Κοινοβουλίου. Και φεύ, η πληρωμή όλων αυτών των πράξεων, ήταν η ανάδειξη του Πετσάλνικου στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής. Αυτό το φαύλο και αναίσχυντο πολιτικό σύστημά μας καθιερώθηκε από το 1981 και μετά. Ένα φαυλοκρατικό και κομματικό σύστημα που οδήγησε την Ελλάδα στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάρρευση και παρακμή και τελευταία στον ακρωτηριασμό της Εθνικής μας κυριαρχίας.  

Με το πέρασμα του χρόνου γίνεται ένας τύπος με χαρακτηριστικά καθόλου τιμητικά για νομικό και πολιτικό. Γίνεται ένα πνεύμα αυταρχικό και δεσποτικό, μια ιδιοσυγκρασία άπληστη για εξουσία, δόξα και πλούτο. Αγαπά παθολογικά τον εαυτό του και την εξουσία, τον χαρακτηρίζει ένας υπέρμετρος εγωισμός (Φιλαυτία) και εγωκεντρισμός. Η άνοδός του στην εξουσία, χωρίς εμπλοκή στα κοινά, χωρίς δικηγορική, κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα στον τόπο της καταγωγής του (Καστοριά), χωρίς δείγμα γραφής ενδεικτικής των προσόντων και μειονεκτημάτων, ελέω Γιωργάκη Παπανδρέου, και η άσκηση της εξουσίας επί των πολιτών, τον κατέστησαν – πάντα κατά τις προφορικές αφηγήσεις – αυστηρό, παγερό, αγέρωχο, ψυχρό, σκληρό, κυνικό χωρίς ευαισθησίες και ένα πρόσωπο οπισθοδρομικό του παλαιού πολιτικού κατεστημένου (παλαιοκομματικός).

Με τον καιρό, άρχισε να εκδηλώνει εξουσιαστικές τάσεις, και να φέρεται δεσποτικά και αλαζονικά. Άλλοι Αθηναίοι και Καστοριανοί τον χαρακτήρισαν αδίστακτο σαν πρόσωπο που για την πολιτική του ανέλιξη και επικράτηση ενεργεί χωρίς ηθικούς φραγμούς, αρκεί να εκλεγεί Βουλευτής. Λόγω των δεσμών του με την εκάστοτε ηγεσία του ΠαΣοΚ, αυτός συγκροτεί το τετραμελές τοπικό ψηφοδέλτιο τοποθετώντας υποδεέστερα πρόσωπα, ήσσονος εμβέλειας. Επί πλέον, στελέχη του ΠαΣοΚ Καστοριάς, του καταλογίζουν υπερβολικές φιλοδοξίες και πρόσωπο που ενεργεί πάντα για τα συμφέροντά του, τα συμφέροντα του περίγυρου του και της στενής κομματικής πελατείας. Δεν είναι λίγοι που μου είπαν ότι για τον Φίλιππο Πετσάλνικο, αξία και σημασία έχει να είναι πάντα στο πλευρό του εκάστοτε Προέδρου του ΠαΣοΚ, να είναι στην εξουσία και να καρπούται τα εκ της εξουσίας ωφελήματα.

Οι προσωπικές του φιλοδοξίες ικανοποιούνταν δια της απολύτου προσήλωσης στους Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη και Γ. Παπανδρέου. Με τον τελευταίο οι δεσμοί, οι φιλικές και πολιτικές σχέσεις πολύ στενές. Θεωρείται ο κατ’ εξοχήν πολιτικός σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου, και συμπερασματικά συνυπαίτιος και συνυπεύθυνος για την πολιτική Παπανδρέου της τελευταίας διετίας, για την οικονομική και όχι μόνον κατάρρευση της χώρας, για τα αντισυνταγματικά, παράνομα, ανάλγητα, αντικοινωνικά φορομπηχτικά μέτρα, για τις παραβιάσεις του κανονισμού της Βουλής, για το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, το οποίο συνέστησε στον Γεώργιο Παπανδρέου.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Ο Φίλιππος Πετσάλνικος, κατά κύριο λόγο δεν άσκησε μαχόμενη δικηγορία, ή άλλο βιοποριστικό επάγγελμα με προσωπική εργασία, εκτός της πολιτικής. Δεν κατέβαλε σωματικές και πνευματικές δυνάμεις για την παραγωγή έργου, γι’ αυτό στερήθηκε των παραστάσεων του πρακτικού βίου, γι’ αυτό και ποτέ δεν αντιλήφθηκε καν τα στοιχειώδη από τη ζωή. Έζησε στον κόσμο του, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα και τους μοχθούντας ανθρώπους. Ως συνέπεια αυτών των ελλείψεων, της πείρας κλπ, βασικών χαρακτηριστικών του προσώπου και του πολιτικού ήταν η διαμόρφωση ενός χαρακτήρα υπέρμετρα αλαζονικού με μεγάλη έπαρση, που δείχνει περιφρόνηση για τους άλλους και που δημιούργησε πολλές αντιπάθειες. Δύο φορές η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠαΣοΚ Καστοριάς ήταν σε διαρκή αντίθεση μαζί του. Αυτό είναι το πραγματικό προφίλ του Φ. Πετσάλνικου, Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων. Ένα προφίλ που δεν πρέπει να σβηστεί, αλλά να αποτελέσει το ενδιαφέρον των πολιτικών αναλυτών, των ψυχολόγων και των ιστορικών.