ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ / ΟΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ / ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ–ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΙ–ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Στην Wall Street Journal δημοσιεύτηκε προ καιρού ένα συγκλονιστικό άρθρο. Υπογράφεται από την κ. Ann Mettler, διευθύντρια της οργανώσεως «Συμβούλιο της Λισσαβώνας», που εδρεύει στις Βρυξέλλες. Ο τίτλος του άρθρου είναι «Δολοφονία των Μεταρρυθμίσεων» (Reform Assassination).

Στο άρθρο της, η κ. Mettler περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο της Ευρώπης έχει κατορθώσει να πνίγει κάθε φωνή που ζητεί μεταρρυθμίσεις. Οι περισσότεροι πολιτικοί επιτίθενται στον «νεο-φιλελευθερισμό», οι συνδικαλιστές καταγγέλλουν τον καπιταλισμό «αγγλοσαξονικού τύπου» και οι κοινωνικές οργανώσεις αντιμάχονται κάθε μεταρρύθμιση που αποβαίνει προς όφελος της επιχειρηματικής δραστηριότητος.

Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να έχει γραφεί αποκλειστικώς και μόνον για την Ελλάδα. Ό,τι συμβαίνει σήμερα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ισχύει και στην χώρα μας. Με την διαφορά ότι εδώ τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, αποκαρδιωτικά και αποθαρρυντικά, διότι στην Ελλάδα οι μεταρρυθμιστικές φωνές δεν προλαβαίνουν καν να ακουσθούν. Πνίγονται εν τη γενέσει τους, από τα διάφορα κομματικά, πολιτικά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και άλλα κατεστημένα συμφέροντα.

Το ψευδοαριστερό κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ, στα χρόνια της παντοδυναμίας του και της διακυβέρνησης της χώρας, κυριάρχησε  παντού και πρωτίστως στα Μέσα Ενημέρωσης. Εκεί η κυριαρχία του ήταν απόλυτη. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην αφήνει περιθώρια να εκφέρονται απόψεις που ήταν αντίθετες στο ρεύμα. Όποιος τολμούσε να πει κάτι μη αρεστό στην κοινή γνώμη, εξοβελίζονταν ως ακραίος, γραφικός και ακροδεξιός!

Κρατούσα άποψις ήταν συνήθως εκείνη την οποία εξέφραζαν οι κρατιστές και οι συνδικαλιστές. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα:

¨      Όταν κάποτε ετέθη το ζήτημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η κοινή γνώμη ήταν πεπεισμένη ότι ο αερομεταφορέας έπρεπε να αλλάξει μορφή ή να κλείσει. Όμως μετά τον προπαγανδιστικό καταιγισμό, η κοινή γνώμη άρχισε να αποδέχεται και εν τέλει να επικροτεί την άποψη να παραμείνει η Ολυμπιακή υπό κρατικό έλεγχο, ανεξαρτήτως των δυσμενών πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων.

¨      Στα εργασιακά, οι συνδικαλιστές κίνησαν γη και ουρανό επειδή η Κυβέρνησις προέβη σε κάποιες επί μέρους διευθετήσεις (χρόνος εργασίας και υπερωρίες). Περί πραγματικών μεταρρυθμίσεων ούτε λόγος. Αν απετολμώντο, έστω και στοιχειώδεις μεταρρυθμίσεις να κάνει, θα εγείρετο επανάστασις. Αλλά χωρίς αυτές τις απαραίτητες ριζικές μεταρρυθμίσεις, η οικονομία και η χώρα είναι καταδικασμένες.

¨   Στο ασφαλιστικό, οι Κυβερνήσεις έπαιζαν κρυφτούλι με τον εαυτό τους. Έλεγαν  ότι δεν θα το ανοίξουν αυτήν την τετραετία, προδήλως διότι δεν τολμούσαν να το ανοίξουν. Ήταν τέτοια η παραπληροφόρηση και τέτοιες οι καθοδηγούμενες αντιδράσεις, ώστε στην Ελλάδα το ασφαλιστικό να μην ανοίξει ακόμα. Ήδη, η Κυβέρνηση του Συ.Ριζ.Α. τόλμησε και άνοιξε το Ασφαλιστικό, πριν τα Ασφαλιστικά Ταμεία καταρρεύσουν.

Ο ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΡΩΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Η κατάσταση στη χώρα μας είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που περιγράφει η κ. Mettler για την Ευρώπη. Στην Ελλάδα βαπτίζονται «μεταρρυθμίσεις» τα ημίμετρα και η κοινή γνώμη αντιδρούσε ακόμη και σε αυτά. Τα δε ΜΜΕ έπαιζαν έναν απίστευτα επαίσχυντο, διαβρωτικό, παραπληροφοριακό και  αρνητικό ρόλο ως προς την πραγματική ενημέρωση των πολιτών.

Αυτό που αναφέρει το άρθρο για την απαξίωση των μεταρρυθμιστικών φωνών, στην Ελλάδα ισχύει στο πολλαπλάσιο. Ειδικώς στην χώρα μας τότε κυριαρχούσαν η κομματοκρατία, η κομματοκυριαρχία, η δημαγωγία και ο λαϊκισμός. Έτσι, μόλις κάποιος τολμούσε να διατυπώσει μία άποψη που ακουγόταν δυσάρεστη, έπεφταν επάνω του οι πάντες. Τον λοιδορούσαν μέχρις απαξιώσεως.

Αν αυτά που αναφέρει το άρθρο στην Wall Street Journal αποτελούν μία φορά πρόβλημα για την Ευρώπη, αποτελούν δέκα φορές για την Ελλάδα. Η χώρα μας ήταν εκ των ουραγών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Σε όλα αυτά, τον καθοριστικό ρόλο έπαιζαν πρωτίστως οι πολιτικοί και τα μέσα επικοινωνίας. Ευθύνονται οι μεν πολιτικοί για την έλλειψη βουλήσεως τα δε ΜΜΕ γιατί διέστρεφαν και έπνιγαν τις μεταρρυθμιστικές φωνές στον τόπο μας. Αυτά δολοφονούσαν τις μεταρρυθμίσεις.

Και δυστυχώς, η νέα Κυβέρνηση του Συ.Ριζ.Α. υπό τον Αλέξη Τσίπρα, που απετόλμησε την μετωπική σύγκρουση και ρήξη με όλα τα κατεστημένα συμφέροντα και με το σύνολο «των κακώς κειμένων», δηλαδή των αρνητικών δυνάμεων του τόπου που φρενάρουν την πρόοδο του τόπου, δεν κατάφερε ακόμη να τα αποδυναμώσει στο ελάχιστο, λόγω της πολιτικής και ηθικής στήριξης που έχουν από πολλούς και σημαντικούς πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, κομματικούς και άλλους παράγοντες.