Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα, βάση και θεμέλιο της Δημοκρατίας (θεωρητικά), είναι η κυριαρχία του λαού και συστατικά στοιχεία αυτής της έννοιας είναι η ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ – δηλαδή η νομική ισότητα όλων των πολιτών απέναντι στο κράτος – η ΙΣΟΝΟΜΙΑ – η ισότητα υποχρεώσεων και δικαιωμάτων όλων των πολιτών απέναντι στον νόμο, η αντιμετώπιση δηλαδή όλων των πολιτών εκ μέρους του κράτους ως ίσων –, και η ΙΣΗΓΟΡΙΑ, η ισότητα του λόγου, η ελευθερία του λόγου, η έκφραση γνώμης για τα κοινά από οιονδήποτε πολίτη, δηλαδή το δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη να μιλά όσο και ο άλλος, οπουδήποτε.
Στην Αρχαία Άμεση και Συμμετοχική Δημοκρατία, η Ισηγορία με την Ισοπολιτεία και Ισονομία αποτελούσαν τις βάσεις, τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Και η Ισηγορία στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, ήταν το δικαίωμα του Αθηναίου πολίτη να λαμβάνει τον λόγο στην Εκκλησία του Δήμου, στην λαϊκή συνέλευση, που συνεδρίαζε ως πολιτειακό όργανο, δηλαδή ο λαός Νομοθέτης, Κυβερνήτης και Δικαστής.
Στην Αρχαία Άμεση και Συμμετοχική Δημοκρατία, οι πολίτες αποφάσιζαν οι ίδιοι και όχι διαμέσου αντιπροσώπων, όπως σήμερα που άλλοι «βουλεύονται», κρίνουν και επιβάλλουν τις θελήσεις τους εξυπηρετώντας κομματικά ή προσωπικά συμφέροντα ή ικανοποιώντας αξιώσεις των ισχυρών.
Αποφασίζουν όλοι από κοινού για τις υποθέσεις της πόλης. Για ζητήματα που απαιτούν επιστημονικές γνώσεις και εμπειρία καλούν τους ειδικούς. Στην Εκκλησία του Δήμου μπορεί να εκφράσει τη γνώμη του ελεύθερα ο χτίστης, ο χαλκωματάς, ο παπουτσής, ο έμπορος, ο ναυτικός, ο πλούσιος κι’ ο φτωχός, ο ταπεινός γεωργός κι’ ο αριστοκράτης. «Τις αγορεύειν βούλεται;», ρωτούσε ο κήρυκας τη λαϊκή συνέλευση. Ποιός θέλει να μιλήσει; Η ελευθερία του λόγου, δηλαδή η Ισηγορία,  ήταν το θεμέλιο της αθηναϊκής δημοκρατίας, όπως τονίζει ο Πλάτων. «Στην Αθήνα υπάρχει η μεγαλύτερη ελευθερία του λόγου από όλη την Ελλάδα».
Και ο Αισχίνης (αρχαίος ρήτορας και πολιτικός 389-314 π.Χ.) αναφέρεται στην Ισηγορία, μέγιστο δημοκρατικό προνόμιο. «Στις ολιγαρχίες έχει δικαίωμα λόγου μόνο αυτός που ασκεί εξουσία ενώ στις δημοκρατούμενες πολιτείες όποιος θέλει και όταν θέλει». Στην δημοκρατία υπερέχει κανείς μόνο με τον νόμο και με την ψήφο. Αν παραχωρήσει αυτά τα δικαιώματα καταστρέφει ο ίδιος την ηθική του δύναμη.
Η Ισηγορία, η ελευθερία του λόγου, η έκφραση γνώμης για τα κοινά από οποιονδήποτε πολίτη είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας.  Κι ας μην είναι σπουδασμένος. Καλά κάνουν, λέει ο Πρωταγόρας στον πλατωνικό διάλογο με τον Σωκράτη. «Όταν πρέπει να ζητήσουν γνώμη για ένα ζήτημα που απαιτεί πολιτική ικανότητα και η αντιμετώπισή του προϋποθέτει δικαιοσύνη και σωφροσύνη, τότε σωστά δίνουν τον λόγο σε κάθε πολίτη, γιατί όλοι πρέπει να έχουν μερίδιο στην αρετή, αλλιώς δεν μπορούν να ορθοποδήσουν οι πολιτείες».



Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ!

ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Δ. ΠΥΛΑΡΙΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΕΩΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΚΑΙ  ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Για του λόγου το αληθές, την υποκρισία των πολιτικών και ενδυνάμωση των ισχυρισμών μου σχετικά με την φαυλότητα και υποκρισία των πολιτικών μας, παραθέτω την παρακάτω δήλωση του κ. Πυλαρινού, την οποίαν έκανε προς τα Μ.Μ.Ε. την 7/6/2011 και έχει άμεση σχέση με την ευθύνη των πολιτικών για το πολιτικό μας σύστημα που οι πολιτικοί μας θεμελίωσαν, οργάνωσαν, υπηρέτησαν και άρμεξαν και τελικά οι ίδιοι οδήγησαν στον ενταφιασμό του. Μια δήλωση που αποτελεί το «άκρον άωτον» της υποκρισίας.

«Εμείς η γενιά της μεταπολίτευσης φέρει ακέραια την ευθύνη γιατί φτάσαμε εδώ. Άλλα ήταν τα οράματά μας, οι αγώνες μας και οι ελπίδες μας και αλλού καταλήξαμε, συντρίβοντας την ζωή και τις ελπίδες των νέων αυτού του τόπου. Ζητούμε, για ό,τι αρνητικό και λαθεμένο κάναμε, συγγνώμη. Πιστέψτε, οι τέως Βουλευτές και Ευρωβουλευτές κατανοούν την δοκιμασία του Λαού και ζητούμε συγγνώμη. Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία δεν σας πρόδωσε. Εμείς οι άνθρωποι, οι κατά καιρούς εκπρόσωποί σας, ίσως, σας προδώσαμε».

Είναι μια δήλωση επαίσχυντη, ένα προϊόν εμπαιγμού, μια κοροϊδία, από έναν πολιτικό που έβαλε πολλά λιθαράκια σαν πρωτοκλασάτο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας για το κατάντημα του τόπου και το χάος. Αδιαντροπιά, αναίδεια, κυνισμός, ιστορίες για αγρίους που υποτιμούν την νοημοσύνη των Ελλήνων. 

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΕΚΜ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ, ΔΥΝΑΜΙΚΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΣΕ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΚΑΜΨΙΕΣ

Σχετικά με τον Συ.Ριζ.Α., επιθυμώ με πάθος (ιδανική κατάσταση που ελπίζω να πραγματοποιηθεί στο μέλλον), να μετεξελιχθεί σύντομα σε ένα κόμμα εξουσίας χωρίς ιδεολογικές προκατασκευές και δόγματα, χωρίς σταθερές και αμετακίνητες προσηλώσεις σε ανεφάρμοστες (ουτοπικές) πολιτικές.
Μία Αριστερά που δεν θα πέφτει στις παγίδες του Κυβερνητικού εκπροσώπου, του Άδωνι Γεωργιάδη και πολλών άλλων. Μία Αριστερά αξιόπιστη, δυναμική χωρίς διγλωσσία και εσωκομματικές αντιπαλότητες, αμφισβητήσεις και διαμάχες.
Μία Αριστερά ικανή και ισχυρή για την ανάσχεση των δυνάμεων της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Πρέπει όμως αυτή η Αριστερά να είναι δημοκρατική, χωρίς επιφυλάξεις και χωρίς διαλείψεις στη δημοκρατικότητά της. Έτσι που να επενεργεί και στη Δεξιά για την απομόνωση της φασίζουσας προέκτασής της. Η Αριστερά αυτή πρέπει να αποτιμά σωστά το παρελθόν και να προσβλέπει, με πίστη και με πραγματισμό, στο μέλλον. Η συντήρηση μύθων και η αναμόχλευση τραυματικών καταστάσεων δεν ωφελούν, βλάπτουν.
Μία τέτοια Αριστερά θα εμπνέει σίγουρα πίστη στον Έλληνα ψηφοφόρο και προσδοκία για την Σωτηρία της χώρας και του Ελληνικού λαού από τα αδιέξοδα και το χάος. Σήμερα, επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η μετεξέλιξη του Συ.Ριζ.Α. σε ένα κόμμα Αριστερό και Προοδευτικό τύπου πατριωτικού ΕΑΜ  και μιας ασύγκριτης ΕΔΑ. Η  περίσταση είναι ιστορική, μοναδική, ευνοϊκή και κατάλληλη για τον      κ. Αλέξη Τσίπρα, έναν νέο γοητευτικό, χαρισματικό, με σημαντική μόρφωση και άριστη εγκύκλιο και πολιτική παιδεία, με κύρος και απήχηση σε διεθνές επίπεδο. Ας αδράξει λοιπόν την ευκαιρία και ως πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (Συ.Ριζ.Α.) ας πορευθεί άξια με δεδομένη την σημερινή πραγματικότητα και τις λίαν δυσμενείς συνθήκες που διανύει η χώρα μας για την Πρωθυπουργία.  


Η Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η Τ Ω Ν 5 8 ΚΑΙ Τ Ο Υ Π Ο Ι Δ Ρ Υ Σ Η Ν Ε Ο Κ Ο Μ Μ Α

Εκτείνεται η συζήτηση για την δημιουργία ενός νέου κόμματος που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον Συ.Ριζ.Α., μια συζήτηση που κατά προφανή τρόπον και χωρίς αμφιβολία προέρχεται από διάφορα κέντρα εξουσίας, κατεστημένων – πολιτικού, οικονομικού, κοινωνικού, πανεπιστημιακού, κλπ –, προπαγάνδας και άλλων μηχανισμών – και που επιδιώκουν το status quo της ισχύουσας σήμερα πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης και την διατήρηση όλων των προνομίων και πλεονεκτημάτων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σημερινή οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση, οφειλομένη κατά κύριον λόγον στην άσκηση             της εξουσίας και διακυβέρνηση της χώρας από τα δύο κόμματα       (Πα.Σο.Κ. – Ν.Δ.) έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο πολιτικό κενό αλλά μόνον στον χώρο τους και όχι στον χώρο της μη κομμουνιστικής Αριστεράς. Η χρεοκοπία της χώρας, με την ευρύτερη έννοια του όρου γιατί δεν πρόκειται απλώς για οικονομική μόνον χρεοκοπία, σε συνδυασμό με την εκχώρηση μέρους της Εθνικής μας Κυριαρχίας και σε απόλυτο βαθμό της οικονομικής, κόστος που ανέλαβαν τα δύο κόμματα για τη διαχείριση της κρίσης, δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια, κυρίως για το Πα.Σο.Κ. που είχε και το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης στην πιο μεγάλη δίνη της κρίσης.
Σίγουρα η κρίση που απλώθηκε παντού απέκτησε μεγάλο εύρος θα οδηγήσει (και πρέπει να οδηγήσει) σε ριζική αναδιάταξη του χώρου Δεξιάς – Πα.Σο.Κ., από άλλην μορφή και σύνθεση ιδεών, ρήξη και σύγκρουση με το αμαρτωλό, φαύλο και διεφθαρμένο παρελθόν.     
Εν προκειμένω, τίθεται και το εξής ερώτημα: Το νέο υπό ίδρυση κόμμα θα προκύψει από παρθενογένεση, από το τίποτα, χωρίς να προηγηθεί κάτι άλλο, ή από νέο έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό; Η απάντηση των 58 προσώπων είναι σαφής και απερίφραστα κατηγορηματική. Απευθύνεται στο Πα.Σο.Κ., τη ΔΗΜ.ΑΡ., τις δυνάμεις της Οικολογίας, της Σοσιαλδημοκρατίας και άλλους[1]. Δηλαδή σε όλα τα φθαρμένα – πλην της ΔΗΜ.ΑΡ. και τις δυνάμεις της Οικολογίας – πολιτικά στελέχη του Πα.Σο.Κ. που συμμετείχαν στις κατά καιρούς κυβερνήσεις της χώρας, που μας οδήγησαν στο σημερινό κατάντημα και στη χαώδη κατάσταση. Δηλαδή, ανασυγκρότηση με Τσοχατζόπουλο, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκη, Διαμαντοπούλου, Πετσάλνικο, Φλωρίδη, Μπίστη, Καστανίδη και ένα σωρό πολιτικά πρόσωπα παλαιοκομματικής και κομματοκρατικής προέλευσης, ευθυνόμενα ατομικά και συλλογικά για τα σημερινά αδιέξοδα. Αιδώς Κύριοι!
Προσωπικά πιστεύω ότι ανανέωση ή ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει χωρίς ρήξη και σύγκρουση με το αμαρτωλό, φαύλο, διεφθαρμένο και ανάλγητο παρελθόν, φτιαγμένη κυρίως με παλιά φθαρμένα ανθρώπινα υλικά και ξεπερασμένες ιδέες και ιδεολογίες. Ανασύνθεση του υπό κυοφορίαν νέου κόμματος, με παλαιοκομματικούς και λίγο μπόλιασμα από νέα και άγνωστα πρόσωπα, δεν θα βοηθήσει σε τίποτα, ούτε ο κόσμος θα το πιστέψει, ούτε θα υλοποιηθεί.
Την διακήρυξη των 58 την θεωρώ ότι στρέφεται ευθέως κατά του Συ.Ριζ.Α., με σκοπό αφ’ ενός την πολιτική και κοινωνική του διάβρωση, την πολιτική του αποδυνάμωση και αφ’ ετέρου την παρεμπόδισή του να αναδειχθεί κόμμα πλειοψηφίας και να κυβερνήσει την Ελλάδα. Γι’ αυτό αρνούμαι να την αποδεχθώ, εκφράζω την αντίθεσή μου και την αποδοκιμάζω έντονα και επίσημα.
Με την ευκαιρία, ήθελα να τονίσω, ότι οι 58 φέρονται και ως πνευματικοί άνθρωποι. Ποτέ όμως δεν διάβασα κείμενό τους που έπρεπε συλλήβδην να στιγματίζει, την διεφθαρμένη πολιτική εξουσία, την βάρβαρη και σκληρή δοκιμασία του Ελληνικού λαού, την βεβήλωση της Ελληνικής γλώσσας και πολλά άλλα. Την σιγή των «διανοουμένων», την θεωρώ απαράδεκτη και ενοχοποιητική, αλλά δεν είναι θέμα του παρόντος.
Τέλος, λυπάμαι ειλικρινά που την διακήρυξη υπογράφει και ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Νίκος Αλιβιζάτος.    



[1] Βλέπετε το κείμενο και τους συνυπογράφοντες την προγραμματική διακήρυξη των 58. 

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Η Ε Λ Λ Α Δ Α ΚΑΙ Ο Ι Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΘΕΜΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΡΥΝΟΥΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ

ΠΡΟΟΪΜΙΟ
Ο απαράμιλλος και ασύγκριτος πνευματικός πλούτος της κλασσικής Ελλάδας, αυτό το απαύγασμα της Σοφίας και της Γνώσης, αυτή η Θεϊκή Υπερκόσμια τελειότητα που εκφράζεται και διατυπώνεται στην Ηθική των έργων του Πλούταρχου, στον Ουράνιο Ιδεαλισμό του Πλάτωνος, στην Πανεπιστημοσύνη του Αριστοτέλη, στις ψυχικές δονήσεις των έργων των Μεγάλων Τραγικών και Λυρικών Ποιητών, στα ηθικά Διδάγματα, αποφθέγματα και ρητά των Σοφών της Αρχαίας Ελλάδος, στις περιηγήσεις του Παυσανία, στην Ιστορία του Ηροδότου και Θουκυδίδη, στα έργα των Σοφιστών που δίδασκαν την ρητορική και πολιτική, στους Μεγάλους Ρήτορας, με έναν λόγο τα ΗΘΟ-ΨΥΧΟ-ΕΘΝΟΠΛΑΣΤΙΚΑ διδάγματα των θεμελιωτών του Πολιτισμού των Προγόνων μας, θα φωτίζουν παντοτινά νουν και καρδίαν με το Υπερκόσμιον Φως της Ολυμπίας, των Δελφών, της Κνωσσού, της Ακρόπολης, της Δωδώνης, της Ορεστίδος. Λάτρεις και μύσται του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος Έλληνες και Φιλέλληνες, αισθάνονται έντονη ικανοποίηση για την λαμπρή και φωτοβόλο ιστορία της Ελλάδος.
                                                                    ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ

Η σπουδαιότητα του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και η συμβολή του στο γενικό παγκόσμιο γίγνεσθαι και την Ιστορία, επέδρασε ωφέλιμα, εποικοδομητικά και καταλυτικά. Έτσι, έννοιες όπως η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη, η Ισονομία, η Ισοπολιτεία, η Ισηγορία, η Φιλοσοφία, η Ποίηση, η Τέχνη, η Ρητορική, η Μουσική, η Επιστημονική Έρευνα και άλλες πολλές να συνδέονται αποκλειστικά με τον Αρχαίο Ελληνικό ζωτικό και ζωοποιό πολιτισμό.
Η μεταφορά όλων αυτών των γνώσεων και η μεταλαμπάδευση των φώτων της σοφίας και του πολιτισμού στη Δύση και αλλού, έκαναν τον μεγάλο Άγγλο ποιητή και φιλέλληνα Σέλλεϋ να δηλώσει: Είμαστε όλοι Έλληνες!  
Στις 28 Μαΐου 1979 ημέρα υπογραφής της Συνθήκης της Ελλάδος με την (τότε) ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα), ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, άλλος ένας μεγάλος ουμανιστής φιλέλληνας και πραγματικός Ευρωπαϊστής, στον χαιρετισμό του στα Ελληνικά, είπε τότε χαρακτηριστικά:
«Ξέρομε πόσα χρωστάμε στον Ελληνικό λαό, στον τομέα του πολιτισμού μας και της γλώσσας και της σκέψης μας, κι’ είναι πολύ σημαντικό για την Γαλλία, που είναι θυγατέρα της κλασσικής Ελλάδος, κι’ είναι στο εξής αδελφή της σύγχρονης Ελλάδος».

Για να προσθέσει σε άλλο σημείο:  
«Σε ώρες σκοτεινές για την ανθρωπότητα, ο Ελληνικός λαός με τον ηρωϊσμό του αντέταξε το μεγάλο ΟΧΙ σε όσους ήθελαν να τον υποδουλώσουν».

Και ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν έμπλεος από θαυμασμό για την Ελλάδα συνεχίζει:
«Η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα δεν θα ήταν Ευρώπη. Εδώ στην Ελλάδα γνώρισε την πιο απόλυτη έκφραση ο πολιτισμός. Εδώ βρήκε τη θαυμαστή έννοια του μέτρου και του κάλλους. Είμαστε όλοι στη γλώσσα μας και στον τρόπο της σκέψης μας παιδιά του Ελληνικού πολιτισμού. Η Ευρώπη ξαναβρίσκει σήμερα την Ευρώπη».

Ας λεχθεί ότι ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν είναι ένας λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος, ένας ιδεαλιστής – στοχαστής και Ευρωπαϊστής, ένας οραματιστής που εργάστηκε για την Ευρωπαϊκή ιδέα όσον ολίγοι, γιατί πράγματι πίστευε στην ενότητα και συνεργασία των Ευρωπαϊκών Κρατών με βάση τα διδάγματα των Αρχαίων Ελλήνων. Δυστυχώς όμως, σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) έγινε ένα στυγνό και ανάλγητο όργανο των διεθνών κερδοσκόπων και των Τραπεζικών συγκροτημάτων που απεργάζονται τον αφανισμό των λαών και την παγκοσμιοποίηση. Σήμερα η Ελλάδα, αυτή η χώρα, που όπως προείπα μεταλαμπάδευσε τα πάντα στην Δύση, οδηγείται στον αφανισμό. Με περιορισμένη την Εθνική της κυριαρχία, πρωτοφανές γεγονός στην τρισχιλιετή ιστορία της, με καθεστώς οικονομικής κυριαρχίας και εποπτείας των κερδοσκόπων-δανειστών (ΤΡΟΪΚΑΣ), χωρίς αυτόνομη και αυθύπαρκτη οικονομική πολιτική, οδηγείται με απόλυτη ακρίβεια στον αφανισμό από προσώπου της γης. Έγραψα αυτό το άρθρο, με την ψευδαίσθηση μήπως και συγκινηθεί κάποιος από τους Γερμανούς επικυρίαρχους.    




Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

 «Ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το
μέλλον σου, είναι να το δημιουργήσεις ο ίδιος»

Η σωτηρία της Ελλάδος από τη σημερινή γενική κρίση, τώρα αποτελεί κατεπείγουσα εθνική ανάγκη. Έφτασε πλέον η στιγμή οι πολιτικοί μας, όλων των παρατάξεων, να προστατεύσουν και να υπηρετήσουν την πατρίδα. Αλλιώς, θα μας οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια, σε μια άνευ προηγουμένου νέα εθνική περιπέτεια και τραγωδία.
Τόσα χρόνια ενσυνείδητα, ανερυθρίαστα, ωμά και απροκάλυπτα υπηρετούσαν την «παράταξη», ενάντια στο Εθνικό και κοινωνικό συμφέρον. Τα κόμματα εξουσίας δανείστηκαν ασύστολα, απερίσκεπτα και ανεύθυνα, για να μοιράσουν σκανδαλώδη προνόμια. Εξέθρεψαν θηριώδεις κομματικούς στρατούς της τεμπελιάς και της λοβιτούρας («μαζί τα φάγαμε») και μοιραία έφεραν την Ελλάδα στο γκρεμό. Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι για το θλιβερό μέλλον που επιφυλάσσουν ακόμα και στα ίδια τους τα παιδιά.
Αυτή η πατρίδα απαιτεί λεβεντιά, σύνεση και τολμηρότατες αποφάσεις από τους πολιτικούς ηγέτες, όλων των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου.
Στην κοινή γνώμη εμπεδώθηκε η πεποίθηση ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι παντελώς ανίκανο να δώσει τις επιβαλλόμενες λύσεις για την σωτηρία της χώρας από τον αφανισμό.

Έφθασε, λοιπόν, η ώρα για τη μεγάλη ανατροπή. Μια ανατροπή που θα προκαλέσουν από κοινού μόνον οι εναπομείνασες υγιείς πολιτικές δυνάμεις και οι πολιτικοί και όχι οι πολλαπλά και εμφαντικά αποτυχημένοι, δηλαδή με υλικά ξεπερασμένα, γερασμένα και παντελώς ακατάλληλα για επαναστατικές αλλαγές. 

ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ (ΧΡΗΣΙΜΩΝ) ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Διαχρονικός ο Πρωταγόρας στο ερώτημά του «τί δέον γενέσθαι», που δημιούργησε την βαριά και καταθλιπτική ατμόσφαιρα εξ αιτίας της χαώδους κατάστασης, πηγαία απαντά. «Πάντων χρημάτων (χρησίμων) μέτρον άνθρωπος».
Κι απομένει έτσι η ανάγκη της υπόδειξης ανθρώπων. Προηγούνται, ασφαλώς, απ’ την φύση του πολιτεύματος, οι κομματικοί. Αλλ’ αυτοί επί σαράντα περίπου χρόνια στις επάλξεις της δράσης, παταγωδώς απέτυχαν κατά την τέχνη. Ατυχώς όμως και κατά το ήθος. Θυμίζω και για τον πλέον δύσπιστο: Με διάταξη φωτογραφική καταργήθηκε προς εξυπηρέτηση επιχειρηματία απόφαση δικαστική με την οποία ο εκλεκτός, αυτός, είχε καταδικαστεί σε ποινή αμετάτρεπτη. Δηλαδή με δράση συλλογική – και πάντως συλλογικής αποδοχής – χρησιμοποιήθηκε η Βουλή, κατά παράβαση του Συντάγματος, για να τσαλακωθεί η Δικαιοσύνη. Έτσι σφαγιάζεται η διάκριση των εξουσιών κατοχυρωμένη, εν τούτοις, στο Σύνταγμα. Το καταρρακώνουν, ως μη όφειλαν, οι τεταγμένοι την τήρησή του! Τέτοιες βαριές – συλλογικές – παρανομίες συνειρμικά παραπέμπουν σε αντίστοιχα αθέμιτα ανταλλάγματα. Ουδείς παρανομεί δολίως άνευ λόγου. Άνευ, δηλαδή, συμφέροντος ανόμου.
Έχει η αισχρή δράση των κομματικών και διεθνή διάσταση. Ενδεικτικά: Εκτίθεται στην ειδησεογραφία ότι η Ελλάδα καταδικάστηκε σε καταβολή 244,2 εκατομμυρίων ευρώ για παράνομες επιδοτήσεις της αγροτικής μας παραγωγής, που το κράτος απατηλά είχε χαρακτηρίσει αποζημιώσεις. Και προς εκτίμηση των μεγεθών: Καταδικαστήκαμε να πληρώσουμε ποσό ίσο προς το ύψος όλης της έκτακτης εισφοράς που καλείται ο λαός να καταβάλει προς αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης! Αποτελούμε, κατά την ετυμηγορία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, κράτος κυβερνώμενο από απατεώνες οι οποίοι με τεχνάσματα (εγκληματικά) απέσπασαν τα ποσά για τα οποία καταδικαστήκαμε. Η απόφαση αφορά αγροτικές επιδοτήσεις ετών    1999-2004.
Η κομματική δεξαμενή των κομμάτων διακυβέρνησης έχει στερέψει. Δεν φαίνεται εκείθεν προκοπή. Ίσως με ένα γενναίο άνοιγμα στην κοινωνία του κ. Τσίπρα, χωρίς λαϊκισμούς και βερμπαλισμό, αναδειχθούν δυνάμεις υγιείς και κομματικά ακηδεμόνευτες για ένα ξεκίνημα νέο και σωστικό. Γνωρίζω πως ό,τι εισηγούμαι αποτελεί έργο τιτάνιο, αλλά είναι η μόνη λύση σωτηρίας της χώρας και του λαού της.

Από τον Συ.Ριζ.Α. πρέπει να ξεπροβάλουν νέες και υγιείς δυνάμεις, δυνάμεις της προσφοράς και της θυσίας, όπως ήταν τα πρόσωπα της ΕΑΜικής Αριστεράς, της ΕΔΑ, της Νεολαίας Λαμπράκη κ.ά. Οι πολιτικοί καριερίστες που έχει στους κόλπους του, και δυστυχώς δεν είναι ολίγοι, θα αποτελέσουν φράξια και τροχοπέδη για τις ριζικές και επαναστατικές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. 

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ

Σαν Έλληνας πολίτης, πνευματικός άνθρωπος και δημοσιογράφος δηλώνω δημόσια, επίσημα, απερίφραστα και κατηγορηματικά, ότι καταδικάζω έντονα και με αποτροπιασμό την εν ψυχρώ δολοφονία των δύο ανδρών. Ο υποφαινόμενος σαν διαπρύσιος κήρυκας της Εθνικής Συμφιλίωσης, Ομοψυχίας και Ενότητας του Ελληνικού λαού, θεωρώ την δολοφονία σαν πράξη που οδηγεί την χώρα σε εμφύλια σύρραξη και υπονόμευση της Δημοκρατίας. Οι δολοφόνοι, όποιοι κι αν είναι, πρέπει να αντιμετωπισθούν αμείλικτα από την Δημοκρατία.
Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και εύχομαι πως αυτό το τραγικό και συγκλονιστικό γεγονός δεν θα έχει συνέχεια για το καλό της χώρας.

                                   ΚΑΣΤΟΡΙΑ 1/11/2013
                                  ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ

                                   Αρθρογράφος – Ιστορικός – Συγγραφέας