Εκτείνεται η συζήτηση για
την δημιουργία ενός νέου κόμματος που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον Συ.Ριζ.Α., μια συζήτηση που κατά προφανή
τρόπον και χωρίς αμφιβολία προέρχεται από διάφορα κέντρα εξουσίας, κατεστημένων
– πολιτικού, οικονομικού, κοινωνικού, πανεπιστημιακού, κλπ –, προπαγάνδας και
άλλων μηχανισμών – και που επιδιώκουν το status quo της ισχύουσας σήμερα πολιτικής,
κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης και την διατήρηση όλων των προνομίων και
πλεονεκτημάτων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η
σημερινή οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση, οφειλομένη κατά κύριον λόγον
στην άσκηση της εξουσίας και
διακυβέρνηση της χώρας από τα δύο κόμματα
(Πα.Σο.Κ. – Ν.Δ.) έχει
δημιουργήσει ένα μεγάλο πολιτικό κενό αλλά μόνον στον χώρο τους και όχι στον
χώρο της μη κομμουνιστικής Αριστεράς.
Η χρεοκοπία της χώρας, με την ευρύτερη έννοια του όρου γιατί δεν πρόκειται
απλώς για οικονομική μόνον χρεοκοπία, σε συνδυασμό με την εκχώρηση μέρους της
Εθνικής μας Κυριαρχίας και σε απόλυτο βαθμό της οικονομικής, κόστος που
ανέλαβαν τα δύο κόμματα για τη διαχείριση της κρίσης, δεν αφήνει μεγάλα
περιθώρια, κυρίως για το Πα.Σο.Κ. που
είχε και το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης στην πιο μεγάλη δίνη της κρίσης.
Σίγουρα η κρίση που απλώθηκε
παντού απέκτησε μεγάλο εύρος θα οδηγήσει (και πρέπει να οδηγήσει) σε ριζική
αναδιάταξη του χώρου Δεξιάς – Πα.Σο.Κ.,
από άλλην μορφή και σύνθεση ιδεών, ρήξη και σύγκρουση με το αμαρτωλό, φαύλο και
διεφθαρμένο παρελθόν.
Εν προκειμένω, τίθεται και
το εξής ερώτημα: Το νέο υπό ίδρυση κόμμα θα προκύψει από παρθενογένεση, από το
τίποτα, χωρίς να προηγηθεί κάτι άλλο, ή από νέο έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό; Η
απάντηση των 58 προσώπων είναι σαφής
και απερίφραστα κατηγορηματική. Απευθύνεται στο Πα.Σο.Κ., τη ΔΗΜ.ΑΡ., τις
δυνάμεις της Οικολογίας, της Σοσιαλδημοκρατίας και άλλους[1].
Δηλαδή σε όλα τα φθαρμένα – πλην της ΔΗΜ.ΑΡ.
και τις δυνάμεις της Οικολογίας – πολιτικά στελέχη του Πα.Σο.Κ. που συμμετείχαν στις κατά καιρούς κυβερνήσεις της χώρας,
που μας οδήγησαν στο σημερινό κατάντημα και στη χαώδη κατάσταση. Δηλαδή,
ανασυγκρότηση με Τσοχατζόπουλο, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκη, Διαμαντοπούλου, Πετσάλνικο,
Φλωρίδη, Μπίστη, Καστανίδη και ένα σωρό πολιτικά πρόσωπα παλαιοκομματικής
και κομματοκρατικής προέλευσης, ευθυνόμενα ατομικά και συλλογικά για τα
σημερινά αδιέξοδα. Αιδώς Κύριοι!
Προσωπικά πιστεύω ότι
ανανέωση ή ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει χωρίς ρήξη και σύγκρουση με το
αμαρτωλό, φαύλο, διεφθαρμένο και ανάλγητο παρελθόν, φτιαγμένη κυρίως με παλιά
φθαρμένα ανθρώπινα υλικά και ξεπερασμένες ιδέες και ιδεολογίες. Ανασύνθεση του
υπό κυοφορίαν νέου κόμματος, με παλαιοκομματικούς και λίγο μπόλιασμα από νέα
και άγνωστα πρόσωπα, δεν θα βοηθήσει σε τίποτα, ούτε ο κόσμος θα το πιστέψει,
ούτε θα υλοποιηθεί.
Την διακήρυξη των 58 την θεωρώ ότι στρέφεται ευθέως κατά
του Συ.Ριζ.Α., με σκοπό αφ’ ενός την
πολιτική και κοινωνική του διάβρωση, την πολιτική του αποδυνάμωση και αφ’
ετέρου την παρεμπόδισή του να αναδειχθεί κόμμα πλειοψηφίας και να κυβερνήσει
την Ελλάδα. Γι’ αυτό αρνούμαι να την αποδεχθώ, εκφράζω την αντίθεσή μου και την
αποδοκιμάζω έντονα και επίσημα.
Με την ευκαιρία, ήθελα να
τονίσω, ότι οι 58 φέρονται και ως πνευματικοί
άνθρωποι. Ποτέ όμως δεν διάβασα κείμενό τους που έπρεπε συλλήβδην να
στιγματίζει, την διεφθαρμένη πολιτική εξουσία, την βάρβαρη και σκληρή δοκιμασία
του Ελληνικού λαού, την βεβήλωση της Ελληνικής γλώσσας και πολλά άλλα. Την σιγή
των «διανοουμένων», την θεωρώ
απαράδεκτη και ενοχοποιητική, αλλά δεν είναι θέμα του παρόντος.
Τέλος, λυπάμαι ειλικρινά που
την διακήρυξη υπογράφει και ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Νίκος Αλιβιζάτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου