Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΡΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΙΑΤΡΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ» 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1978

Δημοσιεύω εκ νέου μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξή μου προς τον μακαρίτη Γεώργιον Ιατρού, τότε εκδότη και Διευθυντή της εφημερίδος «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ».

Ο νέος Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου
Καστοριάς κ. Πάνος Κρίκης
Ο νέος Πρόεδρος του Δ.Σ. Καστοριάς ο Δικηγόρος κ. Πάνος Κρίκης, σε σχετική συνέντευξη προς τον Διευθυντή της εφημερίδας μας κ. Γ. Ιατρού απάντησε ως εξής:
ΕΡΩΤ.: Κε  Κρίκη, έχετε εκλεγεί Πρόεδρος του πρώτου τη τάξει Επιστημονικού συλλόγου του Νομού μας, ανατρέποντας μια παράδοση, που ίσχυε επί δεκαετίες και κατά την οποία Πρόεδρος του συλλόγου σας εξελέγετο, κατά κανόνα, ο αρχαιότερος στην τάξη και στην ηλικία. Με τη νέα αυτή ιδιότητά σας τι έχετε να δηλώσετε προς την εφημερίδα μας ;
ΑΠΑΝΤ.: Αγαπητέ μου κ. Ιατρού, όπως κι εσείς γνωρίζετε, τα πάντα εις την ζωήν κινούνται και μεταβάλλονται. Σήμερα η Καστοριά δεν είναι η ειδυλλιακή πόλις των 8.000 κατοίκων με τον περιορισμένον αριθμόν συναδέλφων. Την αύξησιν του πληθυσμού ακολούθησε και ανάλογος αύξησις των Δικηγόρων, με αποτέλεσμα τα προβλήματά μας να καταστούν οξύτερα και να επιβάλλουν μεθοδικήν αντιμετώπισιν.
 ΕΡΩΤ.: Ποίοι οι στόχοι σας πέραν των επαγγελματικών σας προβλημάτων;
ΑΠΑΝΤ.: Πριν απαντήσω εις την ερώτησή σας, ας μου επιτρέψετε να καθορίσω την αποστολή, την αρμοδιότητα και τον ρόλον, τον οποίον έχουν υποχρέωση να διαδραματίζουν οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας μας. Οι δικηγορικοί σύλλογοι έχουν αρμοδιότητα και καθήκον να συζητούν και να εκφράζουν γνώμην, σύμφωνα με το άρθρο 199 δ΄ του Κώδικα περί Δικηγόρων «…και επί παντός γενικοτέρου ζητήματος, Εθνικού ή Κοινωνικού περιεχομένου».
Με βάση την πιο πάνω διάταξη και τας ευγενείς παραδόσεις του Δικηγορικού Σώματος και ιδιαίτερα των Δικηγόρων της πόλεώς μας, οι οποίοι υπήρξαν εμψυχωταί των εκπολιτιστικών κινήσεων και πρωτοπόροι των Εθνικών, Δημοκρατικών και κοινωνικών αγώνων του τόπου μας, οι στόχοι του νέου Διοικητικού Συμβουλίου θα είναι οι ακόλουθοι:
¨             Θα αγωνισθεί έξω από κάθε κομματική ή άλλης μορφής εξάρτηση, να αποκτήσει, ο σύλλογός μας το γόητρο και το κύρος του, που έχουν σοβαρά κλονισθεί κατά την τελευταία 20ετία.
¨             Πρωταρχικό του καθήκον θα είναι η προάσπιση του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος και η αντιμετώπιση κάθε ζητήματος ΕΘΝΙΚΟΥ – ΤΟΠΙΚΟΥ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ περιεχομένου μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος.
¨             Βασικός μας στόχος θα είναι η έμπρακτη και αποτελεσματική κατοχύρωση των θεσμών μας και η προστασία του πολίτη και των λαϊκών ελευθεριών.
¨             Θα υποστηρίξει και θα συμβάλλει σε κάθε κίνηση, η οποία θα επιδιώκει την ανάπτυξη των ηθικών, εκπολιτιστικών, κοινωνικών και επαγγελματικών προβλημάτων της πόλης και του Νομού μας, και
¨             Θα επιδιώξη να εμπεδώσει ένα αίσθημα ασφαλείας εις τους συμπολίτας και γενικά εις τους κατοίκους του Νομού μας, διότι τα κατάλοιπα της φοβίας και της υποτέλειας δεν έχουν εξαλειφθεί δυστυχώς ακόμη για πολλούς και ποικίλους λόγους. Η ακριτική αυτή περιοχή, η οποία συμβάλλει δυσανάλογα εν σχέσει με τον πληθυσμό της, εις την εθνική οικονομία, όχι μόνον δεν ένοιωσε την προσήκουσα κρατική μέριμνα και στοργή που την άξιζαν, αλλά η πολιτεία αποστέλλει κατά καιρούς, ως εκπροσώπους της, πρόσωπα αποτυχόντα εις την επαγγελματικήν των σταδιοδρομίαν με αποτέλεσμα, κατά την ενάσκησιν της εξουσίας να παρουσιάζουν μίαν διοικητικήν ανεπάρκεια, η οποία αποβαίνει επί βλάβη και ζημία των γενικοτέρων συμφερόντων της πόλεως και του νομού μας.
¨             Θα είμεθα λοιπόν επί κεφαλής κάθε επιδιώξεως και ενέργειας δια την εξυγίανσιν του τόπου μας και οι συμπολίται μας θα πρέπει από τώρα να γνωρίζουν, ότι θα  τους συμπαρασταθούμε και δεν θα τους αφήσουμε ακάλυπτους εις τους δίκαιους αγώνες τους, δια την προαγωγήν των γενικοτέρων συμφερόντων του Νομού μας.
ΕΡΩΤ.: Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθείτε. Ειδικώτερα : τα καυτά γενικά προβλήματα του τόπου μας, πώς θα τα αντιμετωπίσετε;
ΑΠΑΝΤ.: Πράγματι όσα αναπτύχθηκαν πιο πάνω, αποτελούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούμε και περιλαμβάνει και στους στόχους μας και τα γενικά προβλήματα του τόπου μας. Για να γίνω όμως σαφέστερος θα σας παραθέσω ελάχιστα παραδείγματα:
¨             Θα επιδιώξουμε ανάπτυξη των σχέσεων και την στενήν συνεργασία με τους φορείς της οικονομικής, εμπορικής και πολιτιστικής ζωής του τόπου, δηλ. το Εμπορικό Επιμελητήριο, τον Σύνδεσμο Γουνοποιών, πολιτιστικούς και μορφωτικούς Συλλόγους κλπ. Ο Σύλλογός μας διαθέτει συναδέλφους, οι οποίοι γνωρίζουν άριστα και την γούνα και τα προβλήματά της και κατά συνέπειαν, οποτεδήποτε απαιτηθεί η συνδρομή μας, θα παρασχεθεί προθύμως και ανιδιοτελώς.
¨             Επίσης συνάδελφοί μας έχουν επιδόσεις και ιδιαιτέραν κλίσιν εις άλλας τέχνας και επιστήμας. Αυτοί αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο και μπορούν να προσφέρουν πολλά εις την εκπολιτιστικήν ανάπτυξιν του τόπου μας και ως εκ τούτου επιβάλλεται να δραστηριοποιηθούν.
¨             Θα αντιδράσουμε μονίμως και προς κάθε κατεύθυνση, σε κάθε απόπειρα κακομεταχειρίσεως ή κακοποιήσεων πολίτου από όργανα της πολιτείας οποιασδήποτε βαθμίδας. Μέλημά μας δηλαδή κύριο, είναι η υπεράσπιση κάθε πολίτη, ανεξαρτήτως φρονήματος, σε περίπτωση που θα προσβληθεί βάναυσα η προσωπικότητά τους και η αξιοπρέπειά τους, παρέχοντας εις αυτόν την απαιτουμένην νομικήν και ηθικήν κάλυψη και συμπαράστασιν.
                                               Εφημ. «Φωνή της Καστοριάς»
Αριθμ. φύλλου 1616/12-8-1978











Α΄ ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Υπέρτατο αγαθό η Δικαιοσύνη»
ΠΛΑΤΩΝ

Α΄ Πληροφορώ τους απανταχού αναγνώστες και αναγνώστριές μου, ότι οι σκοποί και οι αρμοδιότητες των Δικηγορικών Συλλόγων[1] της Ελλάδος κατά το άρθρον 90 του «Κώδικα περί Δικηγόρων», είναι:
α) Η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μια δημοκρατική πολιτεία.
β) Η διασφάλιση της λειτουργίας μιας ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η οποία απονέμεται πάντοτε στο όνομα του Ελληνικού λαού.
γ) Η φροντίδα και μέριμνα για τη συνδρομή των προϋποθέσεων για την αξιοπρεπή άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος.
δ) Η μέριμνα για το σεβασμό και την τιμή που οφείλει να απολαμβάνει ο δικηγόρος από τη δικαστική και κάθε άλλη Αρχή και εξουσία κατά την άσκηση του λειτουργήματός του.
ε) Η διατύπωση γνωμών και προτάσεων που αφορούν στη βελτίωση της νομοθεσίας, την ερμηνεία και την εφαρμογή της. Στο πλαίσιο αυτό οι Δικηγορικοί Σύλλογοι αναγνωρίζονται ως σύμβουλοι της Πολιτείας και συμμετέχουν υποχρεωτικά στις σχετικές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές.
στ) Η διατύπωση κρίσεων και προτάσεων για τη βελτίωση της λειτουργίας και της απονομής της Δικαιοσύνης.
ζ) Η άσκηση παρεμβάσεων ενώπιον Δικαστηρίων και κάθε Αρχής (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι Ανεξάρτητες Αρχές) για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του Συλλόγου ή το Δικηγορικό Σώμα γενικότερα, καθώς και για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος. Για την υλοποίηση και επίτευξη αυτού του σκοπού οι Δικηγορικοί Σύλλογοι μπορούν να υποβάλλουν αγωγή, κυρία ή πρόσθετη παρέμβαση, αναφορά, μήνυση, δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, αίτηση ακύρωσης, ουσιαστική προσφυγή και γενικά οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα και μέσο οποιασδήποτε φύσης κατηγορίας ενώπιον κάθε δικαστηρίου ποινικού, πολιτικού, διοικητικού ουσίας ή ακυρωτικού ή Ελεγκτικού οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σε οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο. Επίσης, για τα πιο πάνω ζητήματα μπορούν να παρεμβαίνουν, με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο, σε κάθε αρμόδια αρχή στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σε οποιανδήποτε άλλη υπηρεσία ή αρχή του διεθνούς δικαίου.
η) Η συνεργασία με άλλους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς σε θέματα κοινού και ευρύτερου ενδιαφέροντος.

Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – Η ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ
Β΄ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ Ή.. ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ;

«Η Δικαιοσύνη είναι αρετή και Σοφία.
Ενώ η αδικία, είναι κακία και αμάθεια!»
ΠΛΑΤΩΝ

«Όθεν, υπέρτατον αγαθό είναι η Δικαιοσύνη»
Πάνος Κρίκης

Της δικαιοσύνης λειτουργός, καλύτερα «συλλειτουργός» είναι ο δικηγόρος. Εκείνος, ο οποίος υπερασπίζεται τα δικαιώματα των διαδίκων, και ασκεί την εκπροσώπησή τους ενώπιον των δικαστηρίων, και των δικαστικών αρχών. Και ακόμη, τους καθιστά γνωστά τα δικαιώματά τους.
Στην αρχαία Ελλάδα, στην παρά Αρείω Πάγω Βουλήν δεν υπήρχαν δικηγόροι. Οι διάδικοι, υπερασπίζονταν μόνοι τον εαυτό τους, απαγγέλλοντας δικανικούς λόγους, τους οποίους έγραφαν για αυτούς οι ρήτορες, φυσικά «επ’ αμοιβή». Το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαία Ρώμη. Εκεί όμως αργότερα επειδή οι διάδικοι δεν ήταν και τόσο ικανοί, για υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, και ακόμη επειδή δεν είχαν τις απαραίτητες γνώσεις, έγιναν απαραίτητοι οι συνήγοροι, αποκαλούμενοι  advocatι (προσκεκλημένοι), έφεραν δε ειδικό ένδυμα αποκαλούμενο «τήβεννον» (toga).
Οι δικηγόροι λοιπόν, έχουν δυνατό κοινωνικό ρόλο. Για τον λόγον αυτό πρέπει να ασκούν το λειτούργημά τους, με ήθος, αρετή, υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης, σεβασμό προς το δικαστήριο, από το οποίο δικαιούνται να απολαμβάνουν και εκείνοι σεβασμό. Να ασκούν το λειτούργημα σύμφωνα με τις παραδόσεις του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου.
Ακόμη πρέπει να εκτελούν, την εντολήν που τους έχει ανατεθεί με επιμέλεια και ευσυνειδησία. Να προσπαθούν να συμβιβάσουν, τις       – δεκτικές συμβιβασμού – διαφορές που τους έχουν ανατεθεί, να συμβάλλουν, στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επικράτηση της αλήθειας του δικαίου. Να μην παραμελούν, την εκτέλεση της εντολής που τους έχει ανατεθεί, να μην παρελκύουν τις δίκες. Και κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό για τον κοινωνικό τους ρόλο: να μην υπερασπίζονται παράνομες και προφανώς άδικες υποθέσεις.
Τα σχετικά με τους δικηγόρους και την άσκηση του λειτουργήματος, ρυθμίζονται από τον «Κώδικα περί Δικηγόρων» ο οποίος σε άρθρο του χαρακτηρίζει τον δικηγόρον άμισθον δημόσιον υπάλληλον, ο οποίος δίδει τον όρκο του δημοσίου υπαλλήλου, ενώπιον Πρωτοδικείου. Προσόντα που απαιτούνται, τα εξής: να έχει πτυχίον Νομικής, άσκηση κατόπιν σε δικηγόρο, και ειδικές εξετάσεις ενώπιον επιτροπής για την απόκτηση της άδειας ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος.
Αξίζει να τονισθεί εδώ, ότι δικηγόροι πρέπει να γίνονται, όσοι έχουν πτυχίον Νομικής και όχι «αλεξιπτωτισταί» από άλλες σχολές ή (επαγγέλματα) αφού βασική δύναμη του δικηγόρου, είναι η στέρεη και επαρκής γνώση, της νομικής επιστήμης. Και αξιολογότεροι δικηγόροι είναι εκείνοι στους οποίους υπάρχει «νομική παράδοση». Πολλά χρόνια πριν την δικηγορική ύλη λεηλατούσαν ακόμη και οι μεσίτες, και πολλοί άλλοι άσχετοι επαγγελματίες και στον Δ.Σ.Α. εισέβαλλαν χιλιάδες συνταξιούχοι άλλων κλάδων. Μέχρι το έτος 1981, οπότε θεσπίστηκε ανασύνταξη των μητρώων, και απαγορεύτηκε ο διορισμός συνταξιούχων. Έχει δημιουργηθεί (και από την αιτία αυτή), ο γνωστότατος «πληθωρισμός δικηγόρων», με οδυνηρές συνέπειες κυρίως για τους Νέους συναδέλφους.
Και λίγα για την ιστορία. Η Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ιδρύθηκε το 1837. Αρχικά, δεν εγίνοντο δεκτές γυναίκες ως φοιτήτριες και αυτό ήταν απόρροια των συντηρητικών αντιλήψεων της ελληνικής κοινωνίας της εποχής εκείνης. Η πρώτη Ελληνίδα φοιτήτρια η οποία ενεγράφη στην Νομική Σχολή του 1912 είναι η Εύχαρις Πετρίδου.
Την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, οι δικηγόροι επεδίωξαν πολλές φορές να ιδρύσουν «Δικηγορικούς Συλλόγους». Με βάση τότε τις διατάξεις «περί σωματείων». Η νομοθεσία εκείνη δεν ήταν η κατάλληλη. Έτσι το έτος 1908 με τον Νόμο ΓΤΙΖ΄, έγιναν «Νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου». Πρώτη γυναίκα δικηγόρος η Εύχαρις Πετρίδου, το 1926 ενεγράφη στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δικηγόροι οφείλουν, να προασπίζουν τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Στην χώρα μας, αντιστοιχεί μεγάλος αριθμός δικηγόρων σε κάθε κάτοικο, ενώ στις χώρες της Ευρώπης είναι αισθητά μικρότερος. Στην Ευρώπη χαίρουν μεγάλης εκτίμησης οι δικηγόροι. Στη Γαλλία αποκαλούνται «Maitres». Στην Αγγλία διακρίνονται σε solicitors και barristers, έχουν διακριτούς ρόλους!
Και να μην αγνοούμε ποτέ, το προνόμιο των Δικηγορικών Συλλόγων, να εκφράζουν γνώμη για τα σοβαρά εθνικά και κοινωνικά προβλήματα.
Ιδιαίτερα ο κώδικας, παρέχει το προνόμιο στον Δ.Σ.Α. να επεμβαίνει στη δημόσια ζωή της χώρας, να κρίνει νόμους και διατάγματα, τη Λειτουργία της Δικαιοσύνης, την οικονομική πολιτική του Κράτους. Να κρίνει ακόμη, τις εσωτερικές πολιτικές ανωμαλίες, την εξωτερική πολιτική των Ελληνικών Κυβερνήσεων. Να δίνει αγώνες για την προάσπιση της Ειρήνης, Ελευθερίας, Δημοκρατίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης, την Προστασία του Περιβάλλοντος, και πάνω απ’ όλα, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. «Τίποτε δεν ταιριάζει σ’ αυτούς που ζουν σε δημοκρατικό πολίτευμα, όσο η σοβαρή Φροντίδα για Ισότητα και Δικαιοσύνη! ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ.
Γιατί, «εν δικαιοσύνη συλλήβδην, πάσα αρετή εστί».



[1] Δυστυχώς, οι εκάστοτε πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Καστοριάς, ποτέ δεν ενεργοποίησαν, ποτέ δεν κατέστησαν ενεργό το πιο πάνω άρθρο επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου του Νομού της Καστοριάς.  

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πολιτισμός: είναι το σύνολο των υλικών και πνευματικών επιτευγμάτων ενός κοινωνικού συνόλου.
Απομεινάρια πολιτισμού: «Λιμναίος οικισμός» είναι το σύνολο των υλικών και πνευματικών προϊόντων δράσης ενός συνόλου ανθρώπων (Εθνικού, Κοινωνικού, Θρησκευτικού κ.λ.π.) σε ορισμένη ή μη χρονική περίοδο και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του, όπως εκφράζεται μέσα από αυτά.
Είναι και ο βαθμός στον οποίο είναι ανεπτυγμένες οι πνευματικές και υλικές συνθήκες ζωής ενός κοινωνικού συνόλου.
Είναι το υψηλό επίπεδο ανάπτυξης κυρίως των υλικών και των πνευματικών συνθηκών ζωής ενός κοινωνικού συνόλου.
Τα εκλεπτυσμένα ήθη και η πνευματική ανάπτυξη στη συμπεριφορά, στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, στην αισθητική έκφραση, στον τρόπο ζωής ενός κοινωνικού συνόλου, ο αλληλοσεβασμός των πολιτών είναι ενδείξεις πολιτισμού.

Επίσης πολιτισμός είναι και το σύνολο των πνευματικών δραστηριοτήτων, η διανόηση, οι καλές τέχνες και λοιπά.  

Π Α Ρ Ο Ι Μ Ι Ε Σ - ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

Είναι τα σύντομα λαϊκά αποφθέγματα που εκφράζουν αλληγορικά ή σκωπτικά μία αλήθεια που αποτελεί προϊόν μακρόχρονης πείρας και λέγεται για να παραδειγματίσει, να διδάξει ή για να σχολιάσει μια κατάσταση.
Οι παροιμίες με τη λαϊκή σοφία τους στιγματίζουν διαχρονικά την αχρειότητα της εξουσίας, των πολιτικών και των μεγιστάνων του πλούτου.
Μια μικρή πρώτη δόση:
-                 Όποιος λέει μεγαλοφώνως την αλήθεια κινδυνεύει.
(Φινλανδική παροιμία)

-                Αν πεις την αλήθεια κάνεις καλό, αλλά σε περιμένουν βάσανα.                                         (Μεξικάνικη παροιμία)

-                «Έργον ουδέν όνειδος, αεργίη τ’ όνειδος». (Η εργασία δεν είναι ντροπή, αλλά η ακαματοσύνη.)
                                                  (Αρχαία Ελληνική παροιμία)

-                «Τ’ αγγεία γινήκαν θυμιατά και οι κοπριές λιβάνι». (Αφορά όλους εκείνους που ανάξια ανέρχονται στην πολιτική και στην κοινωνία)

(Ελληνική λαϊκή παροιμία)

ΡΗΣΕΙΣ – ΡΗΤΑ – ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ – ΦΡΑΣΕΙΣ

ΡΗΣΗ: είναι μια εύστοχη και επιγραμματικά διατυπωμένη κρίση γνωστής προσωπικότητας, πνευματικής, επιστημονικής, πολιτικής κλπ, που την επικαλούνται οι ομιλητές, δικηγόροι πολιτικοί και άλλοι, για να προσδώσουν κύρος, αξιοπιστία και γλαφυρότητα στον λαό τους.
ΡΗΣΕΙΣ: είναι σύντομες φράσεις, στις οποίες διατυπώνονται διάφορες κρίσεις ως αξιώματα και απόψεις που έχουν αδιαμφισβήτητο κύρος και συνάμα διδακτικό χαρακτήρα:
«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε».  
ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ
ΡΗΤΟ: είναι η έκφραση μιας γενικής αλήθειας ή αρχής κυρίως αποφθεγματικού ή αξιωματικού χαρακτήρα: «Παν μέτρον άριστον».
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ: είναι η σύντομη ρήση, στην οποία διατυπώνονται κρίσεις ως αξιώματα και απόψεις που θεωρούνται ότι έχουν αδιαμφισβήτητο κύρος και συνήθως διδακτικού χαρακτήρα: π.χ. «ουκ εν τω πολλώ το εύ».
ΑΞΙΩΜΑ: είναι η θεμελιώδης αρχή στην οποία στηρίζεται κάθε υπόθεση και η οποία δεν χρειάζεται αποδείξεις.
ΦΡΑΣΕΙΣ: είναι ένα σύνολο λέξεων που αποτελεί μία συντακτική ενότητα, τμήματα προτάσεων.

Ρ Η Σ Ε Ι Σ

1)            Μαινόμενοι προπαγανδιστές των βαρώνων των Μ.Μ.Ε. και των τυχάρπαστων πολιτικών.
2)            Οι υπερασπιστές των κουκουλοφόρων και των κάθε είδους περιθωριακών προσώπων.
3)             Οι επαγγελματίες διαστρεβλωτές της κοινής γνώμης.
·                     
1.             «Η αλήθεια είναι η θυγατέρα του Δία»
                                                                                                                              ΠΙΝΔΑΡΟΣ
2.             «Το να αποσιωπάς την αλήθεια, όταν την ξέρεις, είναι σαν θάβεις χρυσάφι» 
                                                                            ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
3.             Ζούμε σε μια εποχή όπου το θράσος και η αναίδεια, η   αναξιοκρατία και η ιδιοτέλεια εξαίρονται ως αρετές.                                                                                                     
ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ
·                     
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΣ

«Ο πολιτικός πρέπει να έχει ως σκοπό το πρέπον και το ηθικόν. Αν ξεκινά την πολιτική του καριέρα με σκοπό να γίνει αρεστός και να συμβιβαστεί, τότε θα «καταξιωθεί» πολιτικά και οικονομικά, αλλά θα προκαλέσει ζημιά στα Εθνικά και τοπικά συμφέροντα».
ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ



Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Η Δυτική Μακεδονία και η Ήπειρος είχαν κοινή μοίρα σε όποια ανάπτυξη γνώρισε η Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια. Έμειναν έξω απ’ αυτή και είναι από τις πλέον παραμελημένες και εγκαταλελειμμένες περιφέρειες της Ελλάδος με τη μεγαλύτερη μάλιστα ανεργία.
Ήταν οι παρίες των αναπτυξιακών πόρων που διετέθηκαν κατά καιρούς από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων Τραπεζικών Οργανισμώνκαι οι πτωχοί συγγενείς της κρατικής στοργής και μέριμνας, των κυβερνήσεων δηλαδή.
Ειδικότερα, η ύπαιθρος της Καστοριάς και ο πρωτογενής τομέας της γεωργίας στη γενική της έκταση (κτηνοτροφία, παραγωγή μήλων και φασολιών κ.λ.π.) γνώρισε μιά χρόνια κρατική αστοργία και εγκατάλειψη, αν και τα προβλήματά της είχαν επισημανθεί και αναδειχθεί από τις στήλες των τοπικών εφημερίδων.
Ο αγροτικός τομέας του Νομού μας συρρικνώνεται απειλητικά με επακόλουθο την εσωτερική μετανάστευση και την αλλοίωση της σύνθεσης του αγροτικού πληθυσμού με ένα ποσοστό 100% από Αλβανούς.
Η οικονομική ανάπτυξη της Καστοριάς είναι πολυεπίπεδη και αρχίζει κυρίως από τον βιοτεχνικό τομέα – γούνα, δέρμα – και καλύπτει όλες τις μορφές του Τουρισμού, τον αγροτικό τομέα, την αλιεία και τις πολιτιστικές παραδόσεις, όπως Καρναβάλι (Ραγκουτσάρια), Κάλαντα, Κλείδωνας, Ροδάνες κλπ. Η βιοτεχνία της γούνας, παρά την ανοδική της πορεία σε παγκόσμια κλίμακα, λόγω κρίσεων, ανικανότητος των συνδικαλιστών και ασυγχώρητων λαθών και παραλείψεων ή και αδέξιων χειρισμών από τους συνδικαλιστικούς της φορείς, και όχι από τους επιχειρηματίες γουνοποιούς, μιά βιοτεχνία με διεθνή ακμή και ακτινοβολία που προσπόριζε φήμη και κέρδη με τα αρίστης ποιότητας πλέτερ και έτοιμα ενδύματα γούνας, εξακολουθεί να διέρχεται κρίση βαθειά οικονομική, με το βαρύ αποτέλεσμα την τραγωδία των χιλιάδων ανέργων γουνοποιών και γουνεργατών.
Τα ψέμματα κάποτε πρέπει να τελειώσουν και η κατάσταση της ύφεσης στον κλάδο της γουνοποιΐας πρέπει να μας αφυπνίσει και να μας προβληματίσει, ώστε το κράτος να σταθεί οικονομικός και ηθικός αρωγός. Η δεύτερη Εθνική Βιομηχανία της Καστοριάς είναι ο Τουρισμός, που πρέπει να καταστεί μιά αστείρευτη παραγωγή πλούτου και απασχόλησης.
Εδώ η τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού βαρύνεται με την άμεση ευθύνη να διασφαλίσει το ξύπνημα, τη διαφήμιση, να δείξει το σωστό δρόμο της δράσης και της δουλειάς και να φέρει κάθε εμπλεκόμενο φορέα και πρόσωπο προ των ευθυνών του.
Αλλά και ο πρωτογενής αγροτικός τομέας της Καστοριάς προσφέρεται για βελτίωση του εισοδήματος των αγροτών μας. Η άριστη ποιότητα του Καστοριανού μήλου, των φασολιών της Καστοριάς, των τυροκομικών της προϊόντων, του κάστανου κ.λ.π. που με την ποιότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα είναι ευρύτερα γνωστά, ευνοεί τον εμπορικό ανταγωνισμό και ανεκτές συνθήκες διαβίωσης των αγροτών μας.
Βασικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη του Νομού της Καστοριάς, μεταξύ άλλων, αναφέρουμε ενδεικτικά: Την επιδότηση του ημερομισθίου που καταβάλλει ο γουνοποιός στον εργάτη. Τα δορυφορικά έργα υποδομής που προσελκύουν τους τουρίστας και τις τουριστικές επενδύσεις. Την ολοκλήρωση του οδικού άξονα της Εγνατίας Οδού μέσω Ιεροπηγής. Την τουριστική αξιοποίηση των απαραμίλλου κάλους ορεινών όγκων Γράμμος-Βίτσι. Την σιδηροδρομική σύνδεση με τα άλλα αστικά κέντρα. Την κατασκευή της σήραγγας Κλεισούρας, που θα διευκολύνει το πέρασμα του αυτοκινητοδρόμου κάτω από το Νταούλι. Και τέλος, ότι κρίνεται απαραίτητο για την οικονομική ανάπτυξη του Νομού μας και της οικονομικής του ακμής. Κάποτε το Αθηνοκεντρικό κράτος ας αντιληφθεί ότι Ελλάδα δεν είναι η Αττική, ο Μοριάς και η Κρήτη, και η υπόλοιπη Ελλάδα ο πτωχός συγγενής. Την ανάπτυξη της περιφερειακής Ελλάδας την επιβάλλουν τώρα Εθνικοί λόγοι υψίστης σπουδαιότητος για να μην αλλοιωθεί Εθνογεννητικά και ο πληθυσμός της από τα κύματα των μεταναστών.


Α΄ Τ Ο Υ Ρ Ι Σ Μ Ο Σ

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Τουρισμός είναι η προσωρινή μετακίνηση του ανθρώπου από τον τόπο της μόνιμης κατοικίας του στο εσωτερικό της χώρας ή στο εξωτερικό για να ψυχαγωγηθεί , να ξεκουρασθεί, να επισκεφθεί διάφορα αξιοθέατα και γενικά να περάσει ανέμελες και ευχάριστες διακοπές.
Στον τουρισμό μπορούμε να κατατάξουμε και τις μετακινήσεις που γίνονται για μορφωτικούς λόγους, ακόμα και εμπορικούς όταν συνδυάζεται η ψυχαγωγία με την αγορά π.χ. γουναρικών και δερματίνων ειδών.
Από την αρχαιότητα ο άνθρωπος αισθανόταν την ανάγκη να ταξιδέψει σε ξένους τόπους και μέρη. Αυτά τα ταξίδια του είχαν διάφορους σκοπούς. Άλλα απέβλεπαν σε οικονομικούς, δηλαδή ταξίδευε για να βρει καλύτερους όρους εργασίας με σκοπό τη βελτίωση της οικονομικής του καταστάσεως και τον πολιτισμό. Άλλα ταξίδια είχαν σκοπούς εξερευνητικούς και επιστημονικούς, όπως ήταν τα ταξίδια των αποστολών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Μάρκο Πόλο και των μεγάλων εξερευνητών και θαλασσοπόρων. Ταξίδια που εξυπηρετούν μορφωτικούς σκοπούς είναι εκείνα που έκανε και κάνει ο άνθρωπος από εσωτερική παρόρμηση και περιέργεια να περιηγηθεί ξένα μέρη, για να τα γνωρίσει από κάθε πλευρά, να γνωρίσει τους κατοίκους του και να μελετήσει τα ήθη και έθιμά τους. Τα πιο ενδιαφέροντα όμως ταξίδια, είναι εκείνα που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό και τις τουριστικές δραστηριότητες.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την αλματώδη ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων, την επικράτηση της τεχνολογίας και του τεχνικού πολιτισμού και τη σημαντική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του ατόμου, η ζωή των ανθρώπων βελτιώθηκε αρκετά, σαν αποτέλεσμα της μεγάλης οικονομικής του δυνατότητας. Παρ’ όλες όμως τις ανέσεις που έχει σήμερα ο άνθρωπος κατέχεται από το άγχος της καθημερινής βιοπάλης που χαρακτηρίζει την βιομηχανική μας κοινωνία, από το στρες που προκαλεί συγκεκριμένες αντιδράσεις και μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη της υγείας του. Όλα αυτά δημιούργησαν στον άνθρωπο την ανάγκη της αλλαγής του περιβάλλοντος και την μετακίνησή του από τον τόπο της μονίμου κατοικίας του σε άλλα μέρη για να κάνει τις διακοπές του.
Οι χώρες, οι πόλεις, τα χωριά και γενικά τα μέρη που δέχονται τους περισσότερους τουρίστες, είναι αυτές που έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να είναι προικισμένες από τη φύση με ήπιο κλίμα, φυσικές καλλονές και στοιχεία αρχαιολογικού, μορφωτικού, εκπολιτιστικού και εμπορικού ενδιαφέροντος. (Γουναρικά Καστοριάς). Τέτοιες περιοχές είναι συνήθως τα παραθαλάσσια κέντρα, τα ορεινά κέντρα, – ορεινός τουρισμός – που προσφέρονται για χειμερινά σπορ, τα αρχαιολογικά, τα εκκλησιαστικό-θρησκευτικά κ.λ.π.
Στην πρωτοπορεία των χωρών αυτών ανήκει και η Ελλάδα, γιατί η χώρα μας προσφέρει στον ξένο τουρίστα πολλά ενδιαφέροντα. Ο θρύλος και η γοητεία της αρχαίας κληρονομιάς, σε συνδυασμό με τις άλλες απαράμιλλες ομορφιές και το εύκρατο κλίμα προσελκύουν τόσο τους καθ’ εαυτό περιηγητές, όσο και το πλήθος των απλών τουριστών.


Β΄ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

1.    Γενική θεώρηση - Στόχοι
Ο ελληνικός τουρισμός αποτελεί ένα τομέα που συνεισφέρει πολλαπλά στην οικονομία σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας που παράγει παραγωγικές δραστηριότητες και Εθνικό πλούτο, ένα σύνολο δηλαδή οικονομικών αγαθών. Ο πλούσιος εθνικός φυσικός και πολιτισμικός πλούτος, η ποικιλία, το ευχάριστο κλίμα και η φιλοξενία αποτελούν σημαντικά πλεονεκτήματα που εξηγούν την μέχρι τώρα τουριστική ανάπτυξη αλλά και αναδεικνύουν τα σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης του τουρισμού στη χώρα μας.
Όμως  μετά από τις πρωτοβουλίες του κράτους και πρωτοποριακές πρακτικές των εκάστοτε υπουργών Τουρισμού και τελευταία ιδία της ανοιχτόμυαλης και καινοτόμου Έλενας Κουντουρά, ο Τουρισμός εξελίχτηκε δυναμικά με προοπτική και στρατηγικό όραμα. 
Επί υπουργίας της πιονέρου Έλενας Κουντουρά.  Ο τουρισμός ανέκτησε τον πρωτοποριακό και δυναμικό του ρόλο. Γι’ αυτό πρωταρχικός στόχος ήταν η ριζική αναδιάρθρωση και απελευθέρωση του τομέα, με τρόπο που μεγιστοποίησε τα οικονομικά αλλά και πολιτιστικά οφέλη στην χώρα, συνέβαλε στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη και γενικότερα έγινε ένας μεγάλος μοχλός ανάπτυξης.
Επί υπουργίας Έλενας Κουντουρά, ο Τουρισμός της Ελλάδος, έγινε περισσότερο ανταγωνιστικός, καλύτερος και περισσότερο ποιοτικός. Ο τρόπος παρέμβασης του κράτους είναι ρεαλιστικός και λαμβάνει υπόψη τις δυνατότητές του, τα διαρθρωτικά προβλήματα του τουρισμού, τις διεθνείς προοπτικές και τις δυνατότητες των επιχειρήσεων.  Το κράτος σήμερα δρα και ως εγγυητής ποιότητας για τους επισκέπτες αλλά και ως δημιουργός της υποδομής που απαιτείται. Ήδη παίρνει πρωτοβουλίες, ενθαρρύνει και διευκολύνει την ανάπτυξη των πρωτοβουλιών του ιδιωτικού τομέα. Αυτό που σήμερα χρειάζεται η χώρα είναι μια  ρεαλιστική και ο λ ο κ λ η ρ ω μ έ ν η   π ο λ ι τ ι κ ή  για τον τουρισμό, χωρίς κομματικές αγκυλώσεις και παρεμβάσεις.

2.     Προβλήματα - Προκλήσεις
Η έντονη και ουσιαστική κρατική παρέμβαση, οδήγησε τον Τουρισμό στο αποκορύφωμα της απόδοσής του:
v   Η κυβέρνηση διαθέτει ολοκληρωμένη τουριστική πολιτική με στόχο της ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ποιότητας του ελληνικού τουρισμού, έχει υψηλής σημασίας στρατηγική για το μέλλον του τουρισμού που αντανακλάται και στις προτεραιότητες για την τουριστική προβολής της χώρας.
Τα μεγάλα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, η φύση, οι παραλίες, τα μικρά νησιά, οι παραδοσιακοί οικισμοί, οι ιστορικοί και αρχαιολογικοί χώροι, η ακτινοβολία, η συμβολή του Ελληνικού πολιτισμού και η Αρχαία Άμεση και Συμμετοχική Δημοκρατία και πολλά άλλα πλεονεκτήματα, είναι το σύνολο των επιχειρημάτων μας για την μοναδικότητα του Ελληνικού Τουρισμού.  
Ο τουρισμός ως σύμπλεγμα δραστηριοτήτων έχει άμεση συσχέτιση με άλλους κλάδους και τομείς. Ως εκ τούτου επηρεάζεται άμεσα και απο τις γενικότερες διαρθρωτικές αδυναμίες των άλλων κλάδων της οικονομίας που υστερούν εμφανώς. Στο πλαίσιο αυτό σημαντικός είναι ο ρόλος των συγκοινωνιών, της τεχνικής υποδομής, των εξυπηρετήσεων.  Δραματική επίπτωση έχει και η ανυπαρξία πολεοδομικής πολιτικής και διαδικασιών εφαρμογής των όποιων πολεοδομικών διατάξεων.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να αντιμετωπίσουν με τρόπο αποτελεσματικό, είτε μέσω των αναπτυξιακών νόμων, είτε μέσω άλλων προγραμμάτων τις αυξημένες ανάγκες για χρηματοδότηση του εκσυγχρονισμού και επέκτασης των ήδη υπαρχόντων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, που λειτουργούν νόμιμα.
Αλλαγές στην τουριστική ζήτηση, προς την κατεύθυνση του επιλεκτικού τουρισμού και των ειδικών μορφών, για τουρισμό δράσης και περιπέτειας, επαφής με την φύση, την τοπική κοινωνία, τον πολιτισμό, συνεδριακό τουρισμό, ναυταθλητισμό, κλπ επιβάλουν ενα αναπροσανατολισμό του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος επί τη βάσει μιας αποκεντρωμένης ανάπτυξης, στηρίζοντας τοπικές – περιφερειακές πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα και άλλων, εξασφαλίζοντας ενα σωστό πλαίσιο οργάνωσης και ανάπτυξης της τουριστικής δραστηριότητας με καθαρούς κανόνες και επί τη βάσει αρχών ολοκληρωμένης ανάπτυξης για τις ιδιωτικές επενδύσεις, τις υποδομές (π.χ. προσβάσεις, τηλεπικοινωνίες, κλπ.), εξυπηρετήσεις (π.χ. υγείας, κλπ.) και κεφάλαια - τραπεζική πίστη, κλπ απελευθερώνοντας τον δυναμισμό της ελληνικής κοινωνίας. 
Ένα μεγάλο θέμα για το οποίο δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα είναι ο εσωτερικός τουρισμός που εκτιμάται για πολλές χώρες ότι είναι σε μεγέθη εξίσου σημαντικός όσο ο διεθνής τουρισμός.  Ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο αυτό έχουν οργανωτικά μέτρα (π.χ. περίοδοι χειμερινών διακοπών κλπ) που ενισχύουν την ανάπτυξη του εσωτερικού τουρισμού και την διάχυσή του στις ελληνικές περιφέρειες.
Η Ελλάδα, παρ’ ότι χώρα τουριστική που επιθυμεί να είναι ανταγωνιστική και να παρέχει υπηρεσίες ποιότητας, δεν διαθέτει ακόμα αντικειμενικό σύστημα κατάταξης για την κατηγοριοποίηση των ξενοδοχειακών καταλυμάτων, ώστε και να προστατεύεται ο καταναλωτής, αλλά και να εξασφαλίζονται συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού στην παροχή υπηρεσιών. Το φαινόμενο με τα παράνομα τουριστικά δωμάτια και την εκμετάλλευση των τουριστών  χαμηλού εισοδήματος συνεχίζει να υφίσταται με τεράστιες ζημιές στην ανάπτυξη του κλάδου μακροπρόθεσμα. Οι τελευταίες εξαγγελίες περί ανάπτυξης τέτοιου συστήματος μάλλον θα αναμείνουν αρκετά την εφαρμογή των.

3.    Στρατηγικοί - μακροπρόθεσμοι στόχοι
Βασικοί στόχοι για τον τουρισμό είναι:
v   Η διεύρυνση της συμβολής του τουρισμού στην ελληνική οικονομία
v   Η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος
v   Η μεγιστοποίηση της συμβολής του τουρισμού στην τοπική-περιφερειακή ανάπτυξη
Για την επίτευξη των στόχων αυτών απαιτείται σε μεσοπρόθεσμη βάση:
v   Αναβάθμιση των τουριστικών υπηρεσιών μέσω εκπαίδευσης και κατάρτισης, οργάνωσης και στήριξης της ανάπτυξης των τουριστικών επιχειρήσεων, κλπ.
v   Βελτίωση της τεχνικής υποδομής και των εξυπηρετήσεων στους διεθνείς τουριστικούς προορισμούς
v   Οργάνωση της τουριστικής ανάπτυξης μέσω στρατηγικών σχεδίων σε αναπτυσσόμενους τουριστικούς προορισμούς
v   Δημιουργία ευέλικτου μηχανισμού επιτελικού σχεδιασμού της τουριστικής πολιτικής σε τοπικό-περιφερειακό επίπεδο
v    
Τα μέσα επίτευξης των μεσοπρόθεσμων στόχων περιλαμβάνουν:
Θεσμικές –οργανωτικές ρυθμίσεις σχετικά με :
v   αναβάθμιση του ΕΟΤ, με βάση ορθολογικά σχήματα οργάνωσης.
v   υλοποίηση των απαιτήσεων για ένα στρατηγικό σχεδιασμό που θα περιλαμβάνει και την κατάρτιση-παρακολούθηση επιχειρησιακού επιτελικού σχεδίου (Γ΄ ΚΠΣ).
v   την σωστή εποπτεία όλου του κλάδου, αρχίζοντας από την αντικειμενική και κατά τα διεθνή πρότυπα αξιολόγηση όλων των τουριστικών υπηρεσιών, περιλαμβανομένων φυσικά των ξενοδοχειακών μονάδων.
v   την τουριστική προβολή σε εθνικό-τοπικό επίπεδο
Οικονομικά κίνητρα σχετικά με :
v   τον εκσυγχρονισμό των τουριστικών μονάδων
v   την αναβάθμιση των τουριστικών υπηρεσιών
Ανάπτυξη της τουριστικής υποδομής με :
v   αναβάθμιση της τεχνικής υποδομής στους τουριστικούς προορισμούς.
v   ανάδειξη τουριστικών προορισμών για ειδικές μορφές τουρισμού.
v   ανάπτυξη τοπικών-περιφερειακών στρατηγικών σχεδίων.

4.    Άξονες δράσης
Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου με ειδικά προγράμματα για το χειμώνα (ορεινού, θεραπευτικού, κλπ). Σε όλους μας είναι γνωστό το μεγάλο  διαρθρωτικό πρόβλημα του Ελληνικού Τουρισμού που είναι η εποχικότητά του.
Προώθηση ειδικών μορφών τουρισμούΣυνεδριακός Τουρισμός, Ιαματικός, Αθλητικός, κλπ.. Ενισχύσεις σε επιχειρήσεις, τοπικά σχέδια ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης, παρεμβάσεις μέσω Γ΄ ΚΠΣ, κλπ.
Θεσμικές ρυθμίσεις για την εξυγίανση των επιχειρήσεων. Οι ελληνικές επιχειρήσεις παραμένουν έρμαια των εξελίξεων στην εθνική και ευρωπαϊκή οικονομία και στον  διεθνή ανταγωνισμό. Τεχνολογία-Οργάνωση - Διείσδυση σε νέα προϊόντα και αγορές.

5.    Δέσμευση
Για κάθε κυβέρνηση η ανάπτυξη του Τουρισμού είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας. Το μέγεθος του ελληνικού τουρισμού μπορεί να διευρυνθεί περαιτέρω, όμως το πιο σημαντικό είναι να προσελκυστεί τουρισμός υψηλών απαιτήσεων και προδιαγραφών. Διότι τα αποτελέσματα της τουριστικής πολιτικής μετρώνται αντικειμενικά όχι με τον αριθμό των τουριστών, αλλά έχοντας υπόψη αφενός το οικονομικό αποτέλεσμα της τουριστικής δραστηριότητας, τον δυναμισμό του, την χρονική διασπορά του αλλά και την τοπική διασπορά σε όλες τις περιοχές της χώρας.
Η Υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά έχει δώσει δείγματα γραφής. Δικά της δημιουργήματα είναι όλες οι υπάρχουσες δομές, αλλά και όλες οι πρωτοποριακές ιδέες. Για την τουριστική ανάπτυξη συνεργάσθηκαν τότε τα πιό φωτισμένα πνεύματα που διέθετε τότε η χώρα, ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων.  Και έτσι, με αυστηρότητα αλλά και δικαιοσύνη, αναπτύχθηκαν στην χώρα δομές που αντέγραψαν άλλοι, τους οποίους σήμερα αγωνιζόμαστε να φτάσουμε.   Είναι πια καιρός οι μέρες αυτές να επιστρέψουν.  Και αυτό αποτελεί την μεγάλη μας δέσμευση.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Τουρισμός ήταν ο κυριότερος παράγων ισορροπίας στο ισοζύγιο πληρωμών.  Τώρα που η νομισματική ενοποίηση έχει πραγματοποιηθεί, δεν παύει να παίζει αυτόν τον ρόλο, με ίσως μεγαλύτερη ακόμα σημασία.

Ελληνική φύση - Οικολογικός τουρισμός

Η Ελλάδα διαθέτει ιδιαίτερα πλούσιο και ποικίλο φυσικό περιβάλλον, καθώς παρά τη μικρή της έκταση παρουσιάζει σπάνια γεωμορφολογία με έντονες αντιθέσεις και πολλές περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας. Χιλιάδες δαντελωτές ακτές, επιβλητικά βουνά, σπήλαια και φαράγγια, λίμνες, ποτάμια, βιότοποι εξαιρετικής ομορφιάς και μοναδικά οικοσυστήματα «προικίζουν» την ελληνική γη με εντυπωσιακά τοπία, τα οποία σε συνδυασμό με το ήπιο κλίμα  της χώρας, καθιστούν την Ελλάδα ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις του οικολογικού-εναλλακτικού τουρισμού.
Επισκεπτόμενος διάφορες περιοχές της χώρας, ο φυσιολάτρης περιηγητής έχει την ευκαιρία:
·                να περιπλανηθεί στα αισθητικά δάση ή να εξερευνήσει τους εθνικούς δρυμούς όχι μόνο στην ορεινή ενδοχώρα αλλά και σε ορισμένα νησιά ή κοντά σε ποταμούς και σε λίμνες.
·                να απολαύσει τα υπέροχα μνημεία της φύσης, τα φαράγγια, τα σπήλαια και τους καταρράκτες.
·                να παρατηρήσει και να θαυμάσει τα σπάνια είδη πουλιών που φωλιάζουν ή καταφεύγουν στα παράκτια οικοσυστήματα και τους υγρότοπους (βραχώδεις ακτές, αμμώδεις παραλίες, αμμοθίνες, «δέλτα»   ποταμών, λίμνες, έλη, αλίπεδα κ.α.).
·                να μελετήσει την εξαιρετική ποικιλία της χλωρίδας στην ελληνική ύπαιθρο.
·                να επισκεφθεί τα μοναδικά θαλάσσια πάρκα της Αλοννήσου και της Ζακύνθου, όπου βρίσκουν, αντίστοιχα, καταφύγιο δύο προστατευόμενα είδη, η μεσογειακή φώκια μονάχους-μονάχους και η θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα.
·                να συμμετάσχει σε δραστηριότητες exteme σπορ (κανόε-καγιάκ, rafting, monoraft, hydrospeed, canyonig, ποδήλατο βουνού κ.α.), που τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν θεαματική άνοδο στην Ελλάδα.
·                τέλος, να διαμείνει σε πρότυπες αγροτουριστικές μονάδες, που αναπτύσσονται σε όλη την επικράτεια και δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει την τοπική αρχιτεκτονική, πολιτισμική και γαστρονομική παράδοση, αλλά και τα προϊόντα, τις αγροτικές ασχολίες και την καθημερινή ζωή των κατοίκων κάθε περιοχής.
Οι επισκέπτες των οικολογικά ευαίσθητων περιοχών οφείλουν να τηρούν προσεκτικά τις απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση, την αποφυγή κάθε ενόχλησης των φυσικών βιοτόπων και διατάραξης της ισορροπίας των οικοσυστημάτων. Πληροφορίες για το πώς μπορείτε να επισκεφθείτε προστατευόμενες περιοχές και να συμμετέχετε σε ειδικά προγράμματα, παρέχουν τα διάφορα τοπικά κέντρα πληροφόρησης, η τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς και ειδικευμένα γραφεία (βλέπε σχετικό κατάλογο).

 

Επιχειρείν

Η Ελλάδα είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς, παγκοσμίως. Τα πανέμορφα τοπία της, οι φιλικές και καθαρές της θάλασσες, το ήπιο κλίμα, η μοναδική ιστορική κληρονομιά καθώς και η πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία είναι τα πλεονεκτήματα που έχουν καταστήσει τη χώρα έναν ιδιαίτερα θελκτικό προορισμό για τον επισκέπτη-τουρίστα.
Επιπλέον, ο τουριστικός τομέας αποτελεί για την Ελλάδα μία από τις κύριες πηγές του εθνικού της πλούτου, καθώς συνεισφέρει ετησίως περισσότερο από το 18% στη διαμόρφωση του Α.Ε.Π., δημιουργεί περίπου 700.000 θέσεις εργασίας και συμβάλει αποφασιστικά στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Μετά την επιτυχή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 στην Αθήνα και την ολοκλήρωση των μεγάλων έργων υποδομής, η Ελλάδα εισήλθε σε νέα ελπιδοφόρα εποχή. Η άρτια οργάνωση του μεγάλου αυτού αθλητικού γεγονότος, που άφησε άριστες εντυπώσεις στην παγκόσμια κοινότητα, ανέδειξε ανάγλυφα τις τεράστιες δυνατότητες της χώρας και απέδειξε ότι η Ελλάδα έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη και μεγάλων επιχειρηματιών στη διεθνή τουριστική και μη αγορά και σταδιακά καθιερώνεται ως ιδανική επιλογή-προορισμός για διεξαγωγή μεγαλύτερων ή μικρότερων συνεδρίων, διεθνών εκθέσεων, άλλων οργανωμένων εκδηλώσεων αλλά και μεγάλων επενδύσεων που εντάσσονται στη βιομηχανία του τουρισμού.
Πρόσφατα, με εξαγγελίες της, η ελληνική κυβέρνηση υπογράμμισε τη σημασία του Τουρισμού για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου και περιέγραψε το πλαίσιο της νέας στρατηγικής, η οποία θα δημιουργήσει ένα πιο φιλικό κλίμα στον νέο επενδυτή. Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει τη σταδιακή απεμπλοκή των διαδικασιών δημιουργίας επενδύσεων από τις χρονοβόρες διαδικασίες της γραφειοκρατίας, τον εκσυγχρονισμό και τη σωστή χρήση των υφιστάμενων τουριστικών υποδομών, αλλά και το άνοιγμα σε νέες αναπτυσσόμενες αγορές του κόσμου μέσω μιας μοντέρνας επικοινωνιακής τουριστικής πολιτικής.