Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ

Ένα πολύ δυσάρεστο φαινόμενο, μια κατάρα που βαραίνει αυτόν τον χαρισματικό Νομό, που η φύση τον προίκισε με άφθονα χαρίσματα, είναι και το γεγονός πως στις εκάστοτε Εθνικές και Περιφερειακές εκλογές, οι Καστοριανοί δεν ψηφίζουν, δεν εκφράζουν την προτίμησή τους σε πρόσωπα άξια, ικανά, έντιμα, έμπειρα περί το «Διοικείν», αλλά κατά κανόνα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ό,τι χειρότερο διαθέτει ο τόπος σε έμψυχο υλικό. Και δυστυχώς διαθέτει πολύ. Αλλά αυτοί οι άξιοι, ικανοί, έντιμοι και ανιδιοτελείς πολίτες που φιλοδοξούν να ασχοληθούν με τα κοινά για το καλό του τόπου και μόνον, και να υπερασπισθούν το δίκαιο, το ηθικό, τη νομιμότητα, την αξιοσύνη και την αξιοκρατία, αυτοί εξουδετερώνονται από τους φαύλους, περιθωριοποιούνται ή παρασύρονται στο τέλμα.
Γιατί, όπως παρατηρεί και ο Μέγας φιλόσοφος Πλάτων, ο χρηστός πολίτης, ο άξιος πολίτης όχι μόνον δεν βλέπει Θεού πρόσωπο με την ηθική του ακεραιότητα και την αξιοσύνη του, αλλά και απομονώνεται, τίθεται στο πολιτικό περιθώριο, τον βγάζουν από την πολιτική μάχη, του αφαιρούν το δικαίωμα για περαιτέρω πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα και συμμετοχή στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα. Όλοι γύρω του, οικείοι και γνώριμοι, γίνονται εχθροί του αν αρνηθεί να προσχωρήσει στο διεφθαρμένο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα και να προσφέρει παράνομες εκδουλεύσεις.
Αντίθετα οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, οι πολιτικοί των πελατειακών σχέσεων υποστηρίζονται αποφασιστικά και έχουν φίλους. Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική διαφθορά στον τόπο μας είναι απόρροια, το λογικό επακόλουθο της κομματικής κραιπάλης, της διαφθοράς των πολιτικών και της μη ανάδειξης στα αιρετά δημόσια αξιώματα των αρίστων. Ηχηρό παράδειγμα η απουσία και πάλιν των καλών, των αρίστων, των ενάρετων, των εντίμων, των χρησίμων, των προσώπων που με την μέχρι τώρα ανάμειξή τους στα κοινά της Καστοριάς αποδείχθηκαν ηθικοί, άξιοι και κατάλληλοι για τη διαχείριση των υποθέσεων και προβλημάτων που αφορούν το σύνολο των Καστοριανών πολιτών, των προσώπων που πράγματι αγαπούν την Καστοριά και δεν αποσκοπούν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των στενών ατομικών τους συμφερόντων, Καστοριανών από τα ψηφοδέλτια των υποψηφίων Δημάρχων, για τους λόγους που προανέφερα.

Συναφές με το αρνητικό φαινόμενο της κατάρας που επιβαρύνει το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα της Καστοριάς, είναι και η πολιτική και κοινωνική ανωριμότητα των ψηφοφόρων της Καστοριάς, η επιπολαιότητά τους, η έλλειψη σωφροσύνης, που από τη μεταπολίτευση και μετά (1975) εκλέγουν – με ελάχιστες εξαιρέσεις –, στη Βουλή και στην Αυτοδιοίκηση ό,τι χειρότερο σε έμψυχο υλικό διαθέτει ο τόπος.      

Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ - ΜΕΤΡΟ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ, ΕΠΑΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟ

Η χρηματοδότηση των κομμάτων, την οποίαν ψηφίζουν εθνοπατέρες σε μια περίοδο στέρησης αγαθών πρώτης ανάγκης, έλλειψης οικονομικών πόρων, οικονομικής ύφεσης και λιτότητας, ακόμα και απελπισίας των ανθρώπων, είναι ένα μέτρο που στρέφεται ευθέως κατά των λαϊκών συμφερόντων, είναι επαχθές γιατί επιβαρύνει τους φορολογουμένους, αλλά και συντεχνιακό γιατί σχετίζεται και εξυπηρετεί τα κόμματα. Ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ. Γιαννίτσης, μας πληροφόρησε – «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» 4/1/2012 –, ότι από το 2000 τα ελληνικά κόμματα χρηματοδοτήθηκαν από τον δημόσιο κορβανά με 655 εκατομμύρια ευρώ! Ακόμη ότι τραπεζικώς τα δύο κόμματα εξουσίας Πα.Σο.Κ. και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ χρηματοδοτήθηκαν με 245 εκατομμύρια ευρώ!
Τα στοιχεία για την χρηματοδότηση των κομμάτων κατά τις εκλογές του 2012 αλλά και τα έτη 2010 και 2011, απέστειλε στην Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών κ. Τ. Γιαννίτσης, προς απάντηση σχετικής ερωτήσεως του ανεξάρτητου βουλευτή κ. Ελευθερίου Αυγενάκη. Η εκλογική χρηματοδότηση του Πα.Σο.Κ. ήταν 3.084.772,47 ευρώ, της Νέας Δημοκρατίας ήταν 2.932.510,15 ευρώ, του ΚΚΕ 602.940,19 ευρώ, του ΛΑΟΣ 346.073,03 ευρώ, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 371.039,65 ευρώ και των Οικολόγων Πρασίνων 191.614,51 ευρώ.
Για το έτος 2010 το Πα.Σο.Κ. έλαβε 1.768.724,80 ευρώ, η Ν.Δ. 1.344.300,66 ευρώ, το ΚΚΕ 418.936,30 ευρώ, ο ΛΑΟΣ 356.412,18 ευρώ, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 312.866,84 ευρώ και οι Οικολόγοι Πράσινοι 155.902,08 ευρώ.
Για το 2011 τα πολιτικά κόμματα ως οικονομική ενίσχυση για ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς δικαιούνται: το Πα.Σο.Κ. 1.941.547,36 ευρώ, η Ν.Δ. 1.517.818,04 ευρώ, το ΚΚΕ 466.526,6 ευρώ, ο ΛΑΟΣ 389.063,72 ευρώ, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 347.366,00 ευρώ και οι Οικολόγοι Πράσινοι 160.769,72 ευρώ.
Για το 2013 η Ν.Δ. 2.984.428 ευρώ, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 2.727.248 ευρώ, το Πα.Σο.Κ. 1.370.991 ευρώ, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 928.003 ευρώ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 873.114 ευρώ, ΔΗΜΑΡ 814.176 ευρώ, ΚΚΕ 648.610 ευρώ, ΛΑΟΣ 230.396 ευρώ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ 230.396 ευρώ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ 109.135 ευρώ, ήτοι σύνολο 10.963.500 ευρώ.
Έχω δίκαιο να κραυγάζω δυνατά αίσχος κύριοι, αιδώς εθνοπατέρες του ελληνικού πολιτικού συστήματος παραλογισμού αποκορύφωμα. Οι φορείς της σπατάλης είναι τα κόμματα και οι βουλευτές. Το σύστημα δεν έχει και δεν γνωρίζει ούτε οικονομικούς, ούτε ηθικούς φραγμούς. Επίσης, ας λεχθεί ότι ο κ. Γ. Κοντογιάννης (κατά την αυτή εφημερίδα) διευκρίνισε ότι ο μέσος Πορτογάλος ετησίως, για τα εκεί κόμματα, καταβάλλει 0,86 ευρώ. Η αντίστοιχη κατά κεφαλήν δαπάνη μας απογειώνεται σε 5,8 ευρώ. Η μέχρι τώρα δράση των καθιερωμένων δυνάμεων προεικάζει και τη μελλοντική επίδοσή τους. Κυρίαρχο, επομένως, έτσι, το αίσθημα της απόγνωσης. Το μόνο παρήγορο: η σκοτεινότερη στιγμή είναι – ακριβώς – πριν την αυγή.    



Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Στις σελίδες 535-536, ο Κώστας Τσαρούχας, παρουσιάζει όλα τα στοιχεία και παραθέτει τα ονοματεπώνυμα και την ιδιότητα ενός εκάστου από τα λουλούδια του σκοινιού και του παλουκιού των κυβερνήσεων της ΧΟΥΝΤΑΣ.
¨      

Με βάση πληροφορίες και δημοσιεύματα του ελληνικού και ξένου Τύπου, που δεν έχουν μέχρι σήμερα διαψευστεί από καμμιά μασονική πηγή, δεκάδες μασόνοι στελέχωσαν τις κυβερνήσεις της δικτατορίας. Διατέλεσαν «υπουργοί» ή διοικητές μεγάλων οργανισμών. Και, φυσικά, ορισμένοι ήταν οι «εγκέφαλοι» του πραξικοπήματος.
Ο κατάλογος με τα πόστα που κατέλαβε ο καθένας στις διάφορες κυβερνήσεις της χούντας:

Στην πρώτη «κυβέρνηση» Κόλλια


Κόλλιας Κων.,       Πρωθυπουργός, πρώην Εισαγγελέας Αρείου Πάγου.

Οικονόμου Π.-Γκούρας,           υπουργός Εξωτερικών 22.4/3.11.1967.

Ροζάκης Λέων,                         υπουργός Δικαιοσύνης 22.4/1.11.1967.

Οικονομόπουλος Νικόλ.,         υπουργός Βιομηχανίας 22.4/1.11.1967.

Τσαρούχης Παν.,                  υπουργός Δημοσ. Έργων 22.4/1.11.1967.

Τοτόμης Παύλος,                  υπουργός Δημ. Τάξεως 22.4/18.12.1967.

Πουλαντζάς Ευστάθιος,    υπουργός Κοιν. Πρόνοιας 22.4.67/20.6.68.

Αθανασίου Αθαν.,       υπουργός Εμπ. Ναυτιλίας 22.4.1967/20.6.1968.

Τσαντήλας Ιωάν.,                υπουργός Συγκοινωνιών 26.4/13.12.1967.

Λέκκας Αλέξ.,                               υπουργός Εργασίας 26.4/1.11.1967.

Λιζάρδος Σπυρ.,        υφυπ. Οικονομικών 26.4.67/20.6.68, εν συνεχεία    
                                   υπουργός Συγκοινωνιών.
Πιπινέλης Παν.,              υπουργός Εξωτερικών 20.11.1967/21.7.1970.

Ματθαίου Αλέξ.,                   υπουργός Γεωργίας 21.4.1967/22.6.1969.

Σ’ αυτούς πρέπει να προστεθούν και οι στρατιωτικοί ηγέτες του πραξικοπήματος:

Σπαντιδάκης Γρηγ.,                         Αντιπρόεδρος Κυβερνήσεως   και
                                                    υπ. Εθνικ.   Αμύνης 21.4/13.12.1967.
Παπαδόπουλος Γεώργ.,            υπουργός Προεδρίας 21.4/13.12.1967.

Παττακός Στυλ.,                            υπουργός Εσωτερικών,    αργότερα
                                                       Αντιπρόεδρος Κυβερνήσεως.
Πατίλης Δημ.,                                υπουργός Βορ. Ελλάδος,  αργότερα
                                                       Αντιπρόεδρος Κυβερνήσεως.

Επιπλέον στις θέσεις των Γενικών Γραμματέων των υπουργείων καθώς και Τουρισμού, και Αθλητισμού τοποθετούνται αρκετοί μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν ορισμένοι από τους ηγέτες του πραξικοπήματος:

Λαδάς Ιωάννης,                         Δημ. Τάξεως (ουσιαστικά υπουργός).
Μπαλόπουλος Μιχ.
Ασλανίδης Κωνστ.
Σκανδάλης Στ.
Γκαντώνας Νικ.

Δεύτερη «κυβέρνηση» του Γ. Παπαδόπουλου

Παπαδόπουλος Γεώργιος,       Πρωθυπουργός, 14.12.1967/9.10.1973.

Κυριακόπουλος Ηλίας,              υπ. Δικαιοσύνης 24.7.1968/29.6.1970.

Αχής Χρήστος,                         υφ. Οικονομικών31.10.1968/16.1.1971    
                                                 και Διοικητής Εθνικής Τράπεζας.
Πάτρας Λουκάς,                       Κοιν. Υπηρεσιών 20.6.1968/29.6.1970

Ματθαίου Αλέξ.,                       υπ. Γεωργίας 22.4.1967/28.6.1969 και
                                                  Βορ. Ελλάδος έως 21.1.1971.

Κυπραίος Κων.,                             Βιομηχανίας 13.12.1967/25.8.1971.

Ξανθόπουλος Χρ.- Παλαμάς,           Εξωτερικών 21.7.1970/11.9.1972               
                                                          και 9.10.1973/25.11.1973.

Αγαπητίδης Σωτ..,                    υπ. Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας             
                                                  14.1.1972/31.7.1972.

Σιδεράτος Μιχ.,                      υφυπ. Προεδρίας 18.12.1967/20.6.1968.

Βελλιανίτης Σπυρ.,                         Δημ. Τάξεως 26.8.1971/10.7.1972.
Πεζόπουλος Γεώργ.,            Εθνικής Οικονομίας 26.8.1971/31.7.1972.

Τσάκωνας Δημ.,                  α)  υφυπ. Προεδρίας 31.3.1970,
                                              β)  υφυπ. Εξωτερικών 25.8.71/30.7.1972
                                                  γ)   υφυπ. Παιδείας
                                                  δ)   υπ. Πολιτισμού 25.11.1973/23.7.1974
Ανδρουτσόπουλος Αδαμ.,              Οικονομικών 22.4.1967/1971    και
                                                                   Εσωτερικών 25.8.1971/10.5.1973.

Τσουκαλάς Άγγελος,                       Δικαιοσύνης 29.6.1970/11.5.1973.

Αγαθαγγέλου Ι.,                      Αναπληρωτής  Προεδρίας  και  παρά  τω
                                                       Πρωθυπουργώ 1.2.1969/9.10.1973 και
                                                    υπουργός της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη.

Γκαντώνας Νικ.,                    υφυπ. Κεντρικής Μακεδονίας 26.8.1971/        
                                                   31.7.1972  και  υπ.  Παιδείας   31.7.1972/  
                                                   9.10.1973.
                                  
Τσούμπας Β.,                                     Δημ. Τάξεως 31.7.1972/9.10.1973.

Λαδάς Ιωάν.,            υφυπ. Διοικητής Θεσσαλίας 26.8.1971/ 31.7.1972
                              και υπ. Κοινωνικών Υπηρεσιών  31.7.1972/9.10.1973.
                                          
Λέκκας Αντ.,                          υφ. Πελοποννήσου 31.7.1972/9.10.1973.

Μίχαλος Χρ.,           υφυπ. παρά τω Πρωθυπουργώ 14.1.1972/9.10.1973.                                        

Κωτσέλης Παν.,                           υφυπ. Ηπείρου 14.1.1972/9.10.1973.

Ασλανίδης Κ.,                               υφυπ. παρά τω Πρωθυπουργώ                            
                                                       14.1.1972/9.10.1973                                                                 

Μπαλόπουλος Μιχ.,                    υφυπ. Εμπορίου 31.7.1972/9.10.1973.

Δημόπουλος Αριστ.,   υφ.           Οικονομικών 26.8.1971/Αύγουστος 1973

Παναγιωτάκης Κωνστ.,             υπ. Πολιτισμού 26.8.1971/25.11.1973

Παπαδημητρίου Κωνστ.,           Δημοσίων Έργων 1.11.1967/25.11.1973

Ράλλης Κωνστ.,                           υπ. Προεδρίας.

Λατσούδης Ευστ.,                       υπ. Εθνικής Αμύνης.

Γεωργιόπουλος Χαρ.,                  υπ. Κοινων. Υπηρεσιών.

Τριανταφύλλου Στυλ.,                 υπ. Δικαιοσύνης.

Τσουμάκης Γεώργ.,                     υπ. Δημ. Τάξεως.

Τζωρτζάκης Τζώρτζης,              υπ. Γεωργίας.

Τετενές Σπ.,                                  υπ. Εξωτερικών.

 Δημακόπουλος Γ.,                       υφυπ. Οικονομικών.

Γεωργαλάς Γεώργ.,                     υφυπ. παρά τω Πρωθυπουργώ 29.6.1970/
                                                      25.8.1971,  υφυπ.  Διοικητής  Κρήτης  25.8.1971/9.10.1973.                                                    
Σκανδάλης Στ.,                             υφυπ.  Αττικής  –  Νήσων  31.7.1972/ 9.10.1973                                                        

Εφέσιος Νικ.,                                 υπ. άνευ Χαρτοφυλακίου 29.6.70 –,   
                                                        υπ. Αναπληρωτής Εσωτερικών,
                                                        υπ. Εθνικής  Αμύνης 9.10/24.11.1973.

Μπράβος Κ.,                                  υφυπ. Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης
                                                            26.8.1971/9.10.1973.

Καρύδας Κωνστ.,                      αναπληρωτής υπ. Εθνικής Οικονομίας
                                                       31.7.1972/9.10.1973 και υφυπ.
                                                         Πελοποννήσου 26.8.1971/31.7.1972.

Παναγιωτάκος Κωνστ.,                        υφυπ. Εξωτερικών 21.2.1972.

Σ’ αυτούς πρέπει να προστεθεί και ο Παττακός Στυλ. Α΄ Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως.


Τρίτη «κυβέρνηση» του Α. Ανδρουτσόπουλου

Ουσιαστικός Κυβερνήτης της χώρας ο Ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης – αόρατη Αρχή, κατά τα πρότυπα της μασονίας – πασίγνωστος για τους δεσμούς του με το σιωνισμό και τη μασονία.

Ανδρουτσόπουλος Αδαμ.,         πρωθυπουργός Μασόνος 33ου βαθμού.

Άννινος Φ.- Καβαλιεράτος,         αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών.

¨                   

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο «αναγενώμενος Φοίνιξ», το «πουλί» της χούντας, αφού υπήρξε το έμβλημα μιάς από τις πρώτες μασονικές στοές που ιδρύθηκαν στον Ελλαδικό χώρο – της Στοάς «Φοίνιξ» αρ. 1 της Κέρκυρας το 1813-4  – είναι από το 1868 το έμβλημα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Παλιότερα ήταν χαραγμένος πάνω στα επιστολόχαρτά της. Και τυπωμένος σαν έμβλημα, σε μασονικά περιοδικά. Και είναι έκτοτε, συνέχεια μέχρι σήμερα, στη σφραγίδα της Μεγάλης Στοάς.                                     
(Σελίδες 535-536)

  

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ - ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ

Γενικό και έντονο το αίτημα των Ελλήνων να τιμωρηθούν από τη Δικαιοσύνη άμεσα και παραδειγματικά οι υπεύθυνοι  που οδήγησαν την Ελλάδα σ’ αυτό το κατάντημα. Η Ελλάδα έφτασε στην σημερινή οικονομική, κοινωνική, πολιτική, ηθική κ.λ.π. κρίση επειδή για πολλά χρόνια κυβερνήθηκε από ένα σύστημα εξουσίας το οποίο λειτουργούσε χωρίς κανόνες και βασιζόταν σε μιαν ιδιότυπη ομερτά, τον λεγόμενο «νόμο της σιωπής». Πολιτικοί, κρατικοί λειτουργοί, τράπεζες, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, μέσα ενημέρωσης κ.ά. συμμετείχαν σε ένα πάρτι το οποίο οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα, στη γενική κατάρρευση, στον αφανισμό της Ελλάδος και των Ελλήνων από προσώπου γης. Θα ήταν επιλήψιμο, ανήθικο και απαράδεκτο να μην «πληρώσει» αυτό το σύστημα για τις αμαρτίες του. Δεν είναι δυνατόν να επωμισθούν το φορτίο της κρίσης οι επιχειρήσεις και οι άνθρωποι που έκαναν τη δουλειά τους νόμιμα, ακολουθώντας κανόνες και βασικές αρχές. Η Ελλάδα ποτέ δεν θα βγει από την κρίση αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι έκαναν την παραβατικότητα και την παρανομία κανόνα.
Τα ενθαρρυντικά και ευχάριστα γεγονότα είναι πως το έτος 2013 αξιολογείται άκρως σημαντικό για τη Δικαιοσύνη, γιατί ένα μεγάλο μέρος των εισαγγελέων και δικαστών, που μέχρι τώρα βρίσκονταν σε μια κατάσταση μακαριότητας λόγω εσωτερικών και εξωτερικών αιτίων, υπό την χαρισματική και εχέφρονα νέα ηγεσία του Αρείου Πάγου, του προέδρου κ. Μιχαήλ Θεοχαρίδη και της Εισαγγελέως κ. Ευτέρπης Κουτζαμάνη  αφυπνίστηκαν, βγήκαν από την κατάσταση της αδράνειας, βρήκαν το δρόμο τους και ανέπτυξαν μία πρωτόγνωρη και πρωτοφανή δραστηριότητα, που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και που δεν έχει αντίστοιχο προηγουμένως. Τολμούν και παίρνουν αποφάσεις που οδηγούν στην εξυγίανση του συστήματος. Θλιβερή εξαίρεση, βεβαίως, οι εποπτικές αρχές του ποδοσφαίρου, όπως αποδείχτηκε. Άλλος δρόμος, άλλωστε, δεν υπάρχει γιατί η συνέχιση των συνηθειών της διαπλοκής και της συγκάλυψης θα οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή προς όφελος σκοτεινών και άνομων συμφερόντων και μόνο.  

Έπειτα από συνετή σκέψη και στάθμιση των δεδομένων, που απαιτούν ιδιαίτερη προσπάθεια, νομική παιδεία, δεξιότητες και μόχθο, ψυχική και ηθική δύναμη που θα οδηγήσουν στην τιμωρία εκείνους που διέπραξαν αξιόποινες πράξεις, ώστε να οδηγηθεί κάποτε η Ελλάδα στην καλή κατάσταση. Σίγουρα η Δικαιοσύνη δεν λειτουργεί κανονικά και εύρυθμα σε πολλούς τομείς, χωλαίνει, υστερεί και καθυστερεί στη διεκπεραίωση των ποινικών και πολιτικών αποφάσεων, καθώς και άλλων μείζονος σπουδαιότητας και βαρύτητας θεμάτων. Ευελπιστώ όμως πως σταδιακά με επιδέξιους νομικούς χειρισμούς και σωφροσύνη, θα ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια – αντιξοότητες και οι δικαστές και εισαγγελείς θα ανταποκριθούν με επιτυχία στα καθήκοντά τους και θα φανούν αντάξιοι των περιστάσεων και των προσδοκιών των αδύναμων Ελλήνων πολιτών. 

ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η νεολαία, που κανονικά θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί σε ένα κίνημα πνευματικής, ηθικής και εθνικής αφύπνισης, έχει ναρκωθεί, έχει Μιθριδατοποιηθεί. Επί 35 χρόνια και πλέον οι νέοι λιβανίζονται, θυμιατίζονται, όπως ο νεκρός πριν μπει στον τάφο.
Εδώ και πολλά χρόνια, κύρια παιδαγωγούσα αρχή είναι τα λεγόμενα «μήντια». Η τηλοψία, η ηλεκτρονική Κίρκη, έχει μεταβληθεί όχι σε κύρια αλλά σε κυρίαρχο του οίκου μας. Αυτή παιδαγωγεί, αυτή διαμορφώνει νοοτροπίες, αυτή «πλασάρει» τη νεογλώσσα, που είναι μια νόθος γλώσσα τύπου «πίτζιν» ή «σινούκ», αυτή προβάλλει τα πρότυπα μιας χρήσης, αυτή γενικά «μανιπουλάρει» (παλαιός όρος της Αριστεράς) το πνεύμα και το ήθος της νέας γενιάς.
Κάποτε τα παιδιά που ήταν «παιδιά της τηλεόρασης», μεγάλωσαν. Και κάποια χάρη στην προβολή που τους προσέφερε το μέσον αυτό (αλλά και τα άλλα μέσα), σταδιοδρόμησαν στην πολιτική. Έτσι σταδιακά εισήλθε στον πολιτικό μας χώρο η «κουλτούρα των μήντια». Επίδειξη, φτωχομαγκιά, πλουτομανία, υβριστική συμπεριφορά. Κυρίως αδυναμία συνεννόησης σε πολιτισμένο επίπεδο. Έχει καθιερωθεί ως κανόνας πως όσο πιο δυνατά μιλάς, όσο πιο προκλητικός γίνεσαι, τόσο ανεβαίνει και η στάθμη της ακροαματικότητας ή τηλεθέασης. Οι ύβρεις ειδικά αυξάνουν κατακόρυφα τους σχετικούς μετρητικούς δείκτες.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα κανάλια υποχρεώνει τους καναλάρχες να χρησιμοποιούν στις «εκπομπές λόγου» (τι λόγος!) καλά εξασκημένους παρουσιαστές, που είναι ικανοί να προκαλούν ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές τρικυμίες. Και μπορεί αυτοί να ωφελούνται  επαγγελματικά αλλά ευτελίζεται διεθνώς η Ελλάς.

Σιγά-σιγά εξαφανίζονται από τα «μήντια» οι σοβαροί άνθρωποι ή και δεν καλούνται γιατί είναι ανεπιθύμητοι όπως ο υποφαινόμενος, που θα μπορούσαν να αρθρώσουν ένα σοβαρό και υψηλού επιπέδου λόγο. Αρνούνται να έχουν συμμετοχή σ’ ένα στημένο παιχνίδι που πριν ολοκληρώσουν την σκέψη τους δέχονται διακοπή είτε από τον παρουσιαστή είτε από κάποιον «καναλόβιο». Έτσι, αντί τα «μήντια» να γίνονται δάσκαλοι της σωστής συνομιλίας, του πολιτισμένου διαλόγου, γίνονται δάσκαλοι της φωνασκίας, της υβρεολογίας, του εξυπνακισμού και της χυδαιοπρεπείας.    

ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ - Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΠΟΤΕ

«… Κι όταν πεισθείς
πως όλα μπήκαν στις ντουλάπες
πως οι μελωδίες τυλίχθηκαν να…
(κοιμηθούν μέσα στα όργανα)
άνοιξε το παράθυρο με προσοχή και κοίταξε
το φως των άστρων: είναι το φως»

Η επιταγή του ποιητή , πεμπτουσία για τον Αριστερό Λόγο , έχει παραμείνει μια ζωηρή ανάμνηση.
Ο Αριστερός Λόγος στη μακρά πορεία του στην ελληνική πραγματικότητα αποτελούσε ωθητικό παράγοντα προς τον νέο, τον προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κάθε εποχής. Ήταν θέση και όχι στείρα άρνηση... Ήταν λόγος βαθιά ουμανιστικός και στον πυρήνα του ενυπήρχε η Αρχή «παν μέτρον άνθρωπος»...
Το κυριότερο: Ο Αριστερός Λόγος ενέπνεε τον σεβασμό, ακόμη και στους σκληρούς αντιπάλους του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας, της Κοινωνίας Αλληλεγγύης που πρόβαλλε. Ήταν λόγος ανιδιοτελής υπέρ των αδικουμένων και ευαγγελίζονταν μια κοινωνία με ισχυρή συνεκτικότητα. Ήταν λόγος σχεδόν καθολικής απήχησης και βεβαίως δεν επιφύλασσε στον εαυτό του τον ρόλο του διαμαρτυρόμενου για τη διαμαρτυρία και μόνο, χωρίς συγκεκριμένους στόχους και επιδιώξεις.
Απέπνεε δημιουργική φαντασία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας. Ήταν λόγος παιδευτικός... Η Παιδεία ετοποθετείτο στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος του αριστερού λόγου και επισημαίνετο ότι «δεν πρέπει να αποβλέπει μόνο στη μετάδοση γνώσεων ή την επιστημονική έρευνα, αλλά στη συνοχή της γνώσης με το άρτυμα ζωής, ενώνοντας το νέο με το παλιό σε μια θεώρηση μάθησης με πλήρη δημιουργική φαντασία». Και μάλιστα και στους τρεις κύκλους της εκπαίδευσης η μετάδοση των γνώσεων πρέπει να βασίζεται στη δημιουργική φαντασία.
«Αν η δημιουργική φαντασία δεν καλλιεργείται, αν δεν εφαρμόζεται, αν δεν αναπτύσσεται στο σχολείο (δημοτικό – γυμνάσιο – λύκειο – πανεπιστήμιο), η χρησιμότητα της εκπαίδευσης εκμηδενίζεται».
Αντ’ αυτού η «ανανεωτική» Αριστερά συστοιχίζεται με τους θιασώτες της «ήσσονος προσπαθείας» στην Παιδεία και της ισοπέδωσης προς τα κάτω!...
Ο Αριστερός Λόγος στην παγκόσμια, αλλά και την ελληνική του έκφραση, διακήρυξε σε όλους τους τόνους την «επανάσταση του πνεύματος».
«Το όργανο κάθε επανάστασης είναι ο υπεύθυνος άνθρωπος, εκείνος που είναι εσωτερικά οπλισμένος ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, συμπεριλαμβανομένης κι αυτής που ο ίδιος έχει επιλέξει...».
Αυτός ήταν ο λόγος σε παλαιότερη εποχή της δοξασμένης Αριστεράς, μιας Αριστεράς της προσφοράς και της θυσίας και όχι της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σταδιοδρομίας.

Γι’ αυτό και ο λόγος της σημερινής Αριστεράς είναι ξύλινος, τυποποιημένος χωρίς ουσία και περιεχόμενο.