Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

ΦΟΡΟΜΠΗΧΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΦΟΡΟΜΠΗΧΤΕΣ


Φορομπήχτες είναι οι κυβερνώντες που επιβάλλουν μεγάλους και δυσβάστακτους φόρους στον Ελληνικό λαό, είναι αυτοί οι αχρείοι και ανάλγητοι πολιτικοί[1] των δύο κομμάτων της εξουσίας που θεσπίζουν άδικους και αβάστακτους φόρους. Οι πολιτικοί του ΠαΣοΚ και της Νέας Δημοκρατίας είναι αμετανόητοι. Αφού κατέστρεψαν την Ελληνική οικονομία με τον συνεχή δανεισμό που εφάρμοσαν κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, τώρα την αποτελείωσαν. Οδήγησαν το κράτος σε πτώχευση, στην οικονομική και κοινωνική κατάρρευση, σε μια χωρίς προηγούμενο ηθική παρακμή. Αντί αυτοί οι φαυλόβιοι πολιτικοί, αυτά τα πολιτικά αποσαρίδια να εφαρμόσουν άλλη οικονομική πολιτική, πολιτική ανάπτυξης και φιλολαϊκή, θέλησαν να λύσουν τα δύσκολα και πιεστικού χαρακτήρα προβλήματα με τους φόρους. Οικονομική και κοινωνική πολιτική άφρων και εθνοκτόνος.
Και ενώ η οικονομική και κοινωνική κρίση βαθαίνει, οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες νεκρώνονται, η ανεργία γενικεύεται, τρία εκατομμύρια Ελλήνων πένονται, η χώρα ζει μια κατάσταση χάους, αυτά τα πολιτικά ανθρωπάκια, οι φιλοτομαριστές, χωρίς πυγμή και δύναμη αντίστασης, αυτοί «το βιολί βιολάκι», φόρους και φορολογία
Αφανίζουν την Ελλάδα με τους δυσβάστακτους και άγριους φόρους και τη βυθίζουν σε μαύρη δυστυχία. Ασύδοτη η φορομπηχτική επιδρομή του κράτους κατά των πολιτών του. Φόροι επαχθείς, φόροι κεφαλικοί, φόροι αίματος, φόροι που αποδεκάτισαν τη χώρα, εκμηδένισαν τη βιομηχανία και την βιοτεχνία, το εμπόριο και τους μικρομεσαίους, φόροι που έσβησαν ακόμη και τον πολιτισμό. Μέτρα τερατώδη, μέτρα ανάλγητα και επαίσχυντα.
Αυτοί οι βάρβαροι ολετήρες, αντί να αποτελέσουν δια της πολιτικής ένα εθνικό κλέος, αποτέλεσαν εθνικό όνειδος και έτσι θα καταγραφούν στην ιστορία. Νεκροθάφτες, που έθαψαν τα επιτεύγματα τόσων δεκαετιών αγώνων και θυσιών του ελληνικού λαού, ενός λαού που πέτυχε από το 1955 και μέχρι το 1980 το θαύμα της οικονομικής ανόρθωσης, με πλεονάσματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς, με ανάπτυξη της βιομηχανίας και όλων των παραγωγικών κλάδων, με βελτίωση των όρων διαβίωσης προς όφελος όλων των Ελλήνων. Και φεύ, αλίμονο, σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε βαρύ φόρο αίματος.
Οι πολιτικοί που ψήφισαν τα νέα μέτρα του Μνημονίου, με τη βάναυση φορολογία, μία φορολογία που επιβαρύνει μόνον τις λαϊκές και ανήμπορες τάξεις και όχι τους πλούσιους και προνομιούχους, στους οποίους συμπεριλαμβάνω και τους κρατικοδίαιτους βουλευτές.
Φόροι, μόνιμες και έκτακτες εισφορές, άδικες και εξοντωτικές για την πλειονότητα του ελληνικού λαού. Σήμερα όλη η χώρα αντιμετωπίζει ένα κύμα σαρωτικής φορομπηχτικής λεηλασίας. Φόροι απάνθρωποι και παράλογοι, φόροι που επιβάλλονται και αυξάνονται συνεχώς. Άρρωστοι, άστεγοι, ανάπηροι, πτωχοί, αναξιοπαθούντες πρέπει να πληρώσουν τα λάθη, τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά εγκλήματα, τα σπασμένα των πολιτικών, που έχουν ανάμειξη στα εγκλήματα αυτά. Αυτοί οι αθεόφοβοι φορομπήχτες, ακόμα και τον θάνατο άρχισαν φορολογούν, επέβαλαν φόρο ακόμα και στις κηδείες! Φτού σας, ντροπή σας, ανάξιοι εκπρόσωποι, έμμεσοι αντιπρόσωποι του λαού στο κοινοβούλιο της χώρας, στο Ναό της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.


[1] Σ.Σ. Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά, ξέρουν πόσο ευγενής και ευπρεπής είμαι. Ποτέ με τα κείμενά μου δεν προσέβαλα την κοινή αισθητική, την γλώσσα, την ηθική. Όμως, από τώρα και στο εξής, όταν θα αναφέρομαι στους πολιτικούς εκείνους που είναι υπαίτιοι για την σημερινή θλιβερή, οικτρή, αρνητική, δραματική και απαράδεκτη κατάσταση, δεν θα βάζω χαλινάρι στους χαρακτηρισμούς μου, δεν θα στάζω μέλι, αλλά φαρμάκι. Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες μου.

ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ - Α΄ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ-ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΙΣΧΡΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ Β΄ Η ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
Α΄  ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ – ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΙΣΧΡΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΚΑΙ
Β΄  Η ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Δύο ντουζίνες «Βασιλόφρονες», Εθνικόφρονες», «Δεξιόφρονες» και «Μεταξικοί» Καστοριανοί το 1943 υπέγραψαν το βλαπτικό για την Ελλάδα και το Νομό Καστοριάς προδοτικό, αισχρό και ανήθικο πρωτόκολλο προσάρτησης του Νομού Καστοριάς στην Αλβανία.
Ο Συνταγματάρχης Χωροφυλακής Κων/νος Αντωνίου που στη διάρκεια της κατοχής υπηρετούσε στην Καστοριά, ως Μοίραρχος, Διοικητής της Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Καστοριάς και μέλος της ΠΑΟ Καστοριάς[1] περιγράφει ως εξής το κατάπτυστο αυτό γεγονός που προκάλεσε την αγανάκτηση και απέχθεια των πατριωτών Καστοριανών:
«Οι Γκέγκηδες και Λιάπηδες, πρώτοι προέβαλον αξιώσεις δια την προσάρτησιν του Νομού Καστορίας, στηριχθέντες επί της σκεπετάρικης θεωρίας, ότι η περιφέρεια Καστορίας το παλαιόν κοστούρ, κάτω κείτο υπό Αλβανών, αναγκασθέντων όμως να μεταναστεύσωσιν εις Τουρκίαν, λόγω του ότι η ζωή των εκινδύνευε από τας μεταξύ Βουλγαρικού κομιτάτου και Ελλήνων διαμάχας. Προς τον σκοπόν τούτον, οι Ιταλοί επεδίωξαν και επέτυχον την σύνταξιν και υπογραφήν παρ’ ενίων πρακτόρων των ενός πρωτοκόλλου, δι’ ού εζητείτο η προσάρτησις της Καστορίας εις την Αλβανίαν. Εις την κίνησιν ταύτην επρωτοστάτησαν οι Περικλής Πέτρου, Θωμάς Στάθης, Μιχ. Πάντζος (παλαιός γκάνγκστερ εν Αμερική), Αριστ. Χαρισιάδης (σχιζοφρενής), Νικόλαος Χατζηγιάννης (ανισόρροπος – εκβιαστής), Νικόλαος Φράγκος και Μηνάς Κοντός, άπαντες αποτελούντες την λάσπην της πόλεως Καστορίας.
Οι Ιταλοί, κατ’ αρχάς, υπεστήριξαν την άποψιν περί προσαρτήσεως του Νομού Καστορίας εις την Αλβανίαν και την ανεξαρτητοποίησιν της Πίνδου, εκ του αυτοκρατορικού των πνεύματος κινούμενοι, δι’ ό και αρχικούς συνεργάτας έσχον τους πράκτορας Αλβανούς και Κουτσοβλάχους. Μετά την αποτυχίαν όμως του αρχικού των τούτου σχεδίου, εστράφησαν προς την άποψιν των Βουλγάρων και ούτω, εις τους αρχικούς πράκτορας, προσετέθησαν και οι τοιούτοι των Βουλγάρων». (Κων/νος Αντωνίου: Η ΣΛΑΥΪΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ, σελ. 60-61).
Ο Καστοριανός Λυκούργος Σινόπουλος, αντικομμουνιστής και ΑντιΕΑΜίτης στα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΠΙΑΤΣΑΣ, (1937-1957), Καστοριά 1998, αναφερόμενος στο κατάπτυστο και αισχρό αυτό πρωτόκολλο, γράφει:

ΠΟΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ

«Πρώτοι και καλύτεροι οι δύο συνέταιροι της μπύρας Κόρτσια, Ζήσης Μπακάλης και Βασ. Νικίδης – Δημήτριος Παπακωνσταντίνου – Τσιαμίσης Παναγιώτης – Γεώργιος Ταμπούρας με την αδελφή του – Κώστας Μυλωνάς. Αυτούς διάβασα και είδα τις υπογραφές τους. τελείως διαφορετικά ονόματα βρήκα στο βιβλίο του Μοίραρχου Αντωνίου Κωνσταντίνου[2].
»Εάν προσετέθησαν τα ονόματά τους ύστερα, διότι ο Φαΐκ Μπάμπανη ήρθε ακόμη μία φορά, αλλά με τον Χασάν εφέντη έστειλε μόνο σαλάμια, δηλαδή χαιρετισμούς στον πατέρα μου. Αυτό όμως δεν επιτρέπει να αφαιρεθούν οι άνθρωποι που προανέφερα, διότι ήταν άνθρωποι της ομάδας Αντωνίου και φίλοι του Λεωνίδα Μπατρίνου, ο οποίος αργότερα στο διάστημα της κατοχής διώρισε σε γερμανοκρατούμενο μέρος έπαρχο τον Δημήτριο Παπακωνσταντίνου».  (Λ. Σινόπουλος, σελ. 82).
Γι’ αυτή την επαίσχυντη πράξη ενίων Καστοριανών προδοτών,  ο γνωστός ιστορικός Γιάννης Κολιόπουλος καταγόμενος από το Βοτάνι της Καστοριάς, πρόσωπο ως ιστορικός αμφιλεγόμενος και όχι αντικειμενικός, γι’ αυτό το κατάπτυστο, αντιεθνικό και προδοτικό πρωτόκολλο, «ποιείται την νήσσαν», τηρεί  σιγήν ιχθύος κοινώς λουφάζει, αν και πολυγραφότατος συγγραφέας και ιστορικός. Ταιριάζει σε έναν καθηγητή πανεπιστημίου που κατάγεται από το Νομό Καστοριάς να αποσιωπά τόσο σημαντικά γεγονότα ενώ για τους Σλαβομακεδόνες και Σλαβόφωνους, χωρίς εισαγωγικά, αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος των δύο βιβλίων του; Για την εξαγωγή συμπερασμάτων επαφίεμαι στην ευθυκρισία και στις καλές προθέσεις του αναγνώστη.
ΤΟ ΕΑΜ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΜΑΤΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΒΟΥΛΓΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ
Το 1941 αποστέλλονται από τη Σόφια στη Δυτική Μακεδονία τρεις Βούλγαροι Αξιωματικοί, σύνδεσμοι πράκτορες της Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης, ως οργανωταί της Βουλγαρικής Κινήσεως: Ο Μπλαδάνωφ, ο Βορεάδης και ο Κάλτσεφ. Ο πρώτος είναι ένα ανθρωπόμορφο κτήνος, με ψυχή ύαινας. Ο δεύτερος, γόνος Καστοριανής οικογένειας, στα βάθη της ψυχής του είναι Έλλην και δεν θέλει ή δεν μπορεί να φέρει σε πέρας αυτήν την αποστολή και επιστρέφει στη Βουλγαρία. Ο τρίτος, ο Κάλτσεφ, μισέλλην, εγκληματική μορφή, αποτελεί τον νουν και την ψυχήν και το κέντρον της όλης αιματηράς Βουλγαρικής προσπάθειας κατά τα τραγικά έτη 1941 – 1944 , είναι ο υπεύθυνος του ολοκαυτώματος της κλεισούρας. Σε επίσκεψή του στη μαρτυρική κωμόπολη την 15/2/1944, δήλωνε στους κατοίκους της Κλεισούρας. «Την Κλεισούρα θα την κάμω στάχτη!» και την έκανε τον Απρίλιο. Είναι υφηγητής πανεπιστημίου.
Εγεννήθη στο Σπήλαιο Καστοριάς το 1910 και πήγε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του έως την Τρίτη τάξη. Μετανάστευσε στη Βουλγαρία. Το 1931, αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Σόφια, εγγράφηκε στη Στρατιωτική Ακαδημία της Δρέσδης, όπου εφοίτησε έως το 1935 και εν συνεχεία στο πανεπιστήμιο της Λειψίας. Το 1940 επέστρεψε στη Βουλγαρία και διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών, όπου εδίδαξε οικονομικά. Η μόρφωσή του είναι ένα διαρκές, αιώνιο και άσβεστο μίσος εναντίον κάθε τι που είναι ελληνικόν. Θεωρείται καύχημα του Βουλγαρικού επιστημονικού κόσμου και ένας από τους αυριανούς εθνικούς του ηγέτες, που πιστεύει ότι έχει εμπρός του όλη την ευκαιρία να σκυλεύσει το πτώμα της Ελλάδος. Ο επιστήμων Αντώνιος Κάλτσεφ, καλείται από το Βουλγαρικό επιτελείο να αναλάβει να γίνει ένας από τους αρχηγούς της σκυλεύσεως αυτής. Και ο Υφηγητής φορεί την στολή του Βουλγάρου υπολοχαγού. Είναι ένας τέλειος κομιτατζής. Ήδη, άνθρωποι του κομιτάτου έχουν ξεκινήσει από τη Σόφια δια να διαλαλήσουν την φήμη του Αρχιμεμφιστοφελή αυτού του Βουλγαρικού κτήνους. Πολλοί πράκτορες του Βουλγαρικού κομιτάτου και καθάρματα τον περιμένουν για να εκβουλγαροποιήσουν τον Νομό της Καστοριάς.
Όπως προανέφερα, ματαιωθείσης της επέκτασης της Βουλγαρικής κατοχής στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία[3], συνεπεία των κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων υπό την ηγεσία του ΕΑΜ, ματαιώνονται και τα σχέδια της Βουλγαρικής Κυβερνήσεως και του Κάλτσεφ σαν απεσταλμένου της. Σαν μαινόμενος ταύρος βρίσκεται σε ένταση, είναι θυμωμένος και απαρηγόρητος. Αλλάζει ρότα, μεταβάλλει σκέψεις, σχέδια. Παίρνει άλλη απόφαση. ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. Τυχόν πραγματοποίηση αυτού του εγκληματικού και καταχθόνιου σχεδίου θα εσήμαινε πολιτική εφαρμογή του εκβουλγαρισμού, ήτοι εν ολίγοις:
1)                     Κατάργηση όλων των Ελληνικών Διοικητικών Δημοτικών και Κοινοτικών αρχών και την αντικατάστασή τους με Βουλγάρους.
2)                     Αντικατάσταση των Δικαστικών αρχών.
3)                     Καθιέρωση της Βουλγαρικής ως υποχρεωτικής γλώσσας.
4)                     Κλείσιμο των Ελληνικών Σχολείων, ίδρυση Βουλγαρικών, υποχρεωτική διδασκαλία της Βουλγαρικής γλώσσας, και
5)                     Απαγόρευση της Θείας λειτουργίας στις Εκκλησίες.
Για την επιτυχία του σχεδίου του εργάζεται με φανατισμόν και δημιουργεί καταστάσεις που ευνοούν την προσάρτηση της Καστοριάς στη Βουλγαρία. Εκμεταλλευόμενος τον μισελληνισμό του Γερμανού Φρουράρχου Φλώρινας και την φιλοχρηματίαν του Ιταλού υπολοχαγού του Γραφείου Πληροφοριών Καστοριάς περιβόητου Ραβάλι, προσεταιρίζεται σημαντικόν αριθμό διγλώσσων Καστοριανών και με τη βοήθειά τους προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε τι το Ελληνικόν. Χρηματίζει, απειλεί, εξορίζει, δολοφονεί και εγκλείει εις τας φυλακάς των αρχών κατοχής τους Έλληνες πατριώτες, στην πλειοψηφία τους ΕΑΜίτες.
Με τα πιο πάνω εγκληματικά μέτρα, ενέργειες και πράξεις επιτυγχάνει την απομάκρυνση των Δικαστικών και Διοικητικών Αρχών της Καστοριάς.
Για την προσάρτηση του Νομού Καστοριάς στη Βουλγαρία, ο Συν/ρχης Αντωνίου, γράφει τα παρακάτω:
«Κατά τα τέλη Μαρτίου 1943, υπό τον νέον Αρχηγόν του Α.Μ. Β.Κ. Παντελή Μακρήν, εγένετο σύσκεψις των αρχηγών του κομιτάτου, καθ’ ήν συνετάγη αναφορά εν είδει υπομνήματος προς την Ιταλικήν Κυβέρνησιν, περιλαμβάνουσα τα εξής αιτήματα:
1) Αναγνώρισιν του Κομιτάτου ως επισήμου συμμαχικού Μακεδονοβουλγαρικού στρατιωτικού οργανισμού και συνεπώς συγκυριάρχου.
2) Ανάληψιν τροφοδοσίας και συντηρήσεως των κομιτατζήδων παρά της Ιταλικής Επιμελητείας.
3) Προσάρτησιν της Περιφερείας Καστορίας και αν όχι τούτο αυτονόμησιν ταύτης.
4) Απομάκρυνσιν της Ελληνικής Διοικήσεως και ανάληψιν ταύτης παρά του Κομιτάτου.
Εκ της αρτοδοτήσεως ταύτης εξηρέθησαν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Αι Ελληνικαί Υπηρεσίαι σχεδόν εξεμηδενίσθησαν και δεν ελαμβάνοντο υπ’ όψιν, οι δε Ιταλοί έβαινον ούτω, προς εκπλήρωσιν της υποσχέσεώς των προς τους βουλγαρόφρονας, περί απομακρύνσεως των ελληνικών Υπηρεσιών. Το κομιτάτον μάλιστα, είχεν ετοιμάσει και τον υποψήφιον Νομάρχην (Χρήστον Κοντόπουλον)».
(Σελίδες 111,112 και 108).
Το πανίσχυρο όμως ΕΑΜ Καστοριάς που ελέγχει απόλυτα την πόλη και τον Νομό, βρίσκεται σε κατάσταση επαγρύπνησης παρακολουθεί συστηματικά τις κινήσεις και δραστηριότητες του Κάλτσεφ, έχει πράκτορα στο επιτελείο του, τον κατασκοπεύει και περιμένει με τεταμένη την προσοχή, την κατάλληλη στιγμή για δράση, για ματαίωση των σατανικών σχεδίων. Στον Δαμιανό Κοντόπουλο, κάτοικο Καστοριάς, είχε ανατεθεί από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Καστοριάς Νικηφόρο Παπασιδέρη και την ηγεσία του ΕΑΜ η μυστική εντολή να εισχωρήσει στο Βουλγαρικό κομιτάτο της Καστοριάς (πράκτορας) και να ενημερώνει ανελλιπώς την οργάνωση για την τελική κίνηση, την εγκατάσταση των Βουλγάρων στις Δικαστικές και Διοικητικές Υπηρεσίες.
Πράγματι, ο Δ. Κοντόπουλος, ένα Σάββατο του Δεκεμβρίου 1943 ενημερώνει τον Μητροπολίτη Καστοριάς, ο οποίος στη συνέχεια ενημερώνει τον Νομαρχεύοντα Πέτροβα, ο οποίος παρέμεινε στις επάλξεις του καθήκοντος, και τον Αθανάσιο Κρίκη. Το βράδυ του Σαββάτου, Νομαρχεύων και η ηγεσία του ΕΑΜ συγκεντρώνονται στην οικία Κρίκη και με απόφαση του Πέτροβα, συμπληρώνουν τα κενά των Δικαστών και των Προϊσταμένων των Δημοσίων Υπηρεσιών, με πρόσωπα ευυπόληπτα, υπεράνω κάθε υποψίας, αφοσιωμένα στην Πατρίδα και την Εαμική Αντίσταση. Μεταξύ των αναπληρωτών, αναφέρω ενδεικτικά τα ονόματα των: Χαράλαμπος Δήμου, Δικηγόρος, διορίζεται ως Πρωτοδίκης στο Πρωτοδικείο Καστοριάς, Νικόλαος Κρίκης, Δικηγόρος, Διευθυντής Φυλακών Καστοριάς. Δαμιανός Παπαντίνας, Δικηγόρος, οικονομικός Έφορος Καστοριάς, Δημήτριος Δημητριάδης και Ιωάννης Αϊβάζης στη Νομαρχία Καστοριάς. Χριστόδουλος Τσαμίσης Αστυΐατρος. Αθανάσιος Κρίκης στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου.
Έτσι, όταν ο Κάλτσεφ με όλο του το σκυλολόϊ και τον υποψήφιο Νομάρχη (Γ. Κ.) πήγε να καταλάβει πραξικοπηματικά τις υπηρεσίες και να εγκαταστήσει την αυλική κουστωδία του, προς μεγάλη έκπληξη διεπίστωσε πως νόμιμα έγινεν η αναπλήρωση όλων των κενών. Αυτή είναι η πιο μεγάλη προσφορά της Εαμικής Αντίστασης στην ιδιαιτέρα μας πατρίδα, την Καστοριά.




[1] Σ.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, προσκείμενη στην Άκρα Δεξιά.
[2] Σ.Σ. Δεν συμφωνώ και δεν υιοθετώ μερικές απόψεις από αυτές που αναφέρει ο                      Λυκούργος Σινόπουλος.
[3] Σ.Σ. Η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, ήδη τελούσαν υπό Βουλγαρική κατοχή και κυριαρχία.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΑΡΘΡΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΝΟΣ ΤΟΠΟΥ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΝΟΣ ΤΟΠΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:
α)   Είναι το σύνολο των υλικών, πνευματικών, τεχνικών επιτευγμάτων και επιδόσεων, που είναι αποτέλεσμα των δημιουργικών δυνάμεων και των ικανοτήτων του ανθρώπου και που εκφράζεται ιστορικά στους τόπους και στις μορφές οργάνωσης και δράσης της κοινωνίας, καθώς και στη δημιουργία ( υλικών και πνευματικών ) αξιών: 
β) Το σύνολον των πνευματικών και καλλιτεχνικών επιδόσεων και επιτευγμάτων του ανθρώπου ( τέχνες, επιστήμες, θεσμοί, δίκαια, θρησκεία, ήθη και έθιμα κλπ ), πνευματικός πολιτισμός, κουλτούρα. 
γ)   Είναι και το σύνολον των υλικών συνθηκών της ζωής του ανθρώπου που διαμορφώθηκαν και εξελίχθηκαν μέσω της τεχνικής και της επιστημονικής προόδου : τεχνικός πολιτισμός .
Η ανάγνωση και η γραφή υπήρξαν ένα τεράστιο βήμα του ανθρώπου στην ανάπτυξη του πολιτισμού.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΔΥΤΙΚΟΣ – ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Κ.Λ.Π.
Η Αθήνα και η Ρώμη έβαλαν τα θεμέλια του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Πολιτισμός επίσης είναι και το επίπεδο, ο τρόπος ζωής, η συμπεριφορά που αποκτιέται δια μέσου της παιδείας και της εκπαίδευσης. Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ, Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ είναι δείγματα πολιτισμού. Επίσης η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος είναι δείκτης πολιτισμού. Επίσης η κατανάλωση σαπουνιού, η καθαριότητα.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ:  αυτός που ανήκει και αναφέρεται στον πολιτισμό.

Πολιτιστικός:  αυτός που αφορά τον πολιτισμό και ειδικώτερα αυτός που ευνοεί, υπηρετεί και προωθεί την ανάπτυξη του πολιτισμού. Λέμε ότι οι πολιτιστικοί σύλλογοι συμβάλλουν στην πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου.

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ:  που έχει ως στόχο ή ως αποτέλεσμα τον εκπολιτισμό, που συμβάλλει σ΄αυτόν. Το εκπολιτιστικό έργο του Μ. Αλέξανδρου.

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:   Η διαδικασία και το αποτέλεσμα του εκπολιτίζω. Μετάδοση ανωτέρου πολιτισμού σε χώρα ή λαό πολιτιστικά κατώτερο.

Παιδαγωγώ  σημαίνει ενισχύω και κατευθύνω την πνευματική και ψυχική ανάπτυξη του ατόμου ή του συνόλου, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα και μεθόδους με στόχο την ηθική και πνευματική ανάπτυξη ενός νέου κυρίως ατόμου.
 Ο πολιτισμός, υπό την ευρύτερη έννοια του όρου, γεννιέται, αναπτύσσεται και βελτιώνεται σταδιακά υπό την αιγίδα, υπό το κράτος και υπό οιονδήποτε πολιτικό σύστημα πλην της Δικτατορίας. Ωρισμένα όμως είδη πολιτισμού, δεν αναπτύσσονται από οποιοδήποτε άλλο πολίτευμα, δηλαδή την Βασιλεία, την αριστοκρατία, την τιμοκρατία[1] ή την τυραννίδα, αλλά μόνο υπό δημοκρατικό πολίτευμα και μάλιστα τύπου Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Κατά την Αθηναϊκήν Δημοκρατίαν και μόνον γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν ο πολιτικός λόγος ως θεωρία. Ο πολιτικός λόγος παρουσιάζεται πρώτα σε θεατρικά έργα, έπειτα στη φιλοσοφία, σε λόγους και πολιτικά (δημοσιογραφικά) φυλλάδια κλπ. Το αττικό θέατρο συνδέθηκε με την πολιτική και δια μέσου των τραγωδιών και κωμωδιών, οι ποιηταί τους απηύθυναν στους συμπολίτες τους μηνύματα διαφόρων μορφών.
Ο ρόλος της αττικής κωμωδίας διαφέρει από τον πολιτικό ρόλο της αττικής τραγωδίας. Ο κωμικός ποιητής που θέλει να εκφρασθή με την τέχνη του, σκώπτει, διακωμωδεί, γελοιοποιεί πολιτικά πρόσωπα, πολιτικές πράξεις, πολιτικές πρακτικές ή κοινωνικές καταστάσεις, πολιτικούς θεσμούς πολιτικές ιδέες.(Κρατίνος, Αριστοφάνης).
Η τραγωδία προσεγγίζει τα προβλήματα των κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων δια μέσου αναφορών σε ηθικές αξίες και σε παρεμβάσεις υπερκοσμικών δυνάμεων. Κορυφαίοι τραγικοί ποιηταί οι Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευρυπίδης.
Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα: Γιατί μόνον επί Αθηναϊκής Δημοκρατίας και σε συνάρτηση με αυτήν γεννήθηκαν νέα γραμματειακά είδη, όπως η ΤΡΑΓΩΔΙΑ , το ΣΑΤΥΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ , η ΚΩΜΩΔΙΑ , η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ( ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ) ΔΟΚΙΜΟΓΡΑΦΙΑ κλπ, τα οποία είδη – με εξαίρεση το σατυρικό δράμα – συνέδραμαν μέσα στα ίδια χρονικά όρια στην εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας; Γιατί οι ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, όπως η ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ που είναι το ελάχιστο των θεμελιωδών χαρακτηριστικών της Δημοκρατίας, έγιναν ουσία και πραγματικότητα στην Αθήνα από το έτος 508 π.χ. Ο λαός ήταν ο κυρίαρχος , η λαϊκή κυριαρχία ανήκε στον Δήμο που την ασκούσε άμεσα, χωρίς παρεμβολή αντιπροσώπων, χωρίς όρια και χωρίς διακοπές.
Όλοι οι ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΑΙ, απεφάσιζαν κατά πλειοψηφίαν με ψηφίσματα για όλες τις δημόσιες υποθέσεις. Όλοι οι Αθηναίοι πολίται απεφάσιζαν τι ευνοεί, τι υπηρετεί, τι προωθεί την ανάπτυξη του πολιτισμού και διόριζαν τα κατάλληλα πρόσωπα στις επίκαιρες θέσεις, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη σημερινή πραγματικότητα όπου οι αδαείς περί τον πολιτισμό και τα πολιτιστικά κάποιου τόπου, διορίζουν κατά κανόνα πρόσωπα άσχετα με το αντικείμενό τους. Πλέον αυτών, οι Αθηναίοι πολίται ήλεγχαν τους άρχοντες και τα ασκούντα Διοίκησιν πρόσωπα δια την ορθήν και ομαλήν λειτουργίαν του ανατιθεμένου εις αυτούς έργου.
Η ισότητα των πολιτικών δικαιωμάτων εξεφράζετο: 
α) με την Ισονομία (« πολιτική ισότητα δια του νόμου » ή «ίση διανομή του νόμου », ή « ίση συμμετοχή στην εξουσία »). 
β) με την Ισοπολιτεία (« την ισότητα των πολιτών απέναντι στους νόμους »  και
γ)  με την Ισηγορίαν («την ισότητα του λόγου»).
Η ισηγορία έχει μεγάλη σημασία, αξίζει την προσοχή και το ενδιαφέρον μας, διότι σαν γεγονός είναι αξιόλογο. Το δικαίωμα του λόγου εδίδετο σε όλους τους πολίτες. Η ισηγορία ως δικαίωμα συμμετοχής στα πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα ενός τόπου είναι το οξυγόνο της λειτουργίας των θεσμών.
Την ανεξαρτησία των δικαστών  έθεσαν για πρώτη φορά σε εφαρμογή οι αρχαίοι Αθηναίοι. Οι δικασταί Αρεοπαγίται , Εφέται ή Ηλιασταί άρχοντες δικασταί δεν ελάμβανον οδηγίες από άλλη αρχή, ούτε έδιδαν λογαριασμό σε καμμία αρχή. Υπόλογοι ήταν ενώπιον του λαού !
Σήμερα την πολιτική, την πολιτιστική, την πνευματική, την ηθική, την παιδαγωγική κλπ. διαμόρφωση της κοινής γνώμης την ασκεί μεθοδικά, με έμμεσο και άμεσο τρόπο η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. Η τηλεόραση κρατική ή ιδιωτική καθοδηγεί μεθοδικά και συστηματικά κάθε προσπάθεια που θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόοδο ή οπισθοδρόμηση, συνήθως όμως σε ξεπερασμένες αντιλήψεις και πρακτικές.
Υποδεικνύει το σύνολο των κανόνων μιας τοπικής κοινωνίας που καθορίζουν την συμπεριφορά των ατόμων με βάση το κοινωνικά αποδεκτό ως ορθό, ως το καλό και το κακό. Στις κατ΄ επίφασιν δυτικές δημοκρατίες, όπως και η Ελληνική, η εξουσία ελέγχει την κοινή γνώμη με τελεσφόρα όπλα για την χειραγώγηση και διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων. Χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης    ( ΜΜΕ ). Οι ιδιοκτήται των ΜΜΕ  προσαρμόζουν τα προγράμματα των σταθμών τους – πολιτικά – πολιτιστικά, ενημερωτικά, μορφωτικά, ψυχαγωγικά – στα δικά τους συμφέροντα, γι’ αυτό θα ήταν μεγάλη αφέλεια να πιστέψει κανείς πως υπάρχει ελεύθερη και ανεπηρέαστη κρατική ή ιδιωτική τηλεόραση. Αντίθετα είναι απόλυτα εξαρτημένη από ισχυρά οικονομικά κέντρα και σε τοπικό επίπεδο, από ένα τοπικό κατεστημένο, δηλαδή μια κλειστή ομάδα διαφόρων ατόμων, που κατορθώνουν από τις καίριες θέσεις που κατέχουν στους διαφόρους τομείς της δημόσιας ή ιδιωτικής ζωής, να ελέγχουν κάθε εξέλιξη.
Ελευθερία και ανεξαρτησία των τηλεοπτικών μέσων σημαίνει δυνατότητες πρόσβασης στη σωστή και αντικειμενική πληροφόρηση, μόρφωση και σε ό,τι συμβάλλει θετικά και αποτελεσματικά στον πολιτισμό του τόπου και της τοπικής κοινωνίας.
Όταν η θεμελιώδης αρχή της Δημοκρατίας, η Ισηγορία, δηλαδή η ισότητα του λόγου, το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να συμμετέχει στις τηλεοπτικές εκπομπές και σε ομάδες ατόμων που συζητούν και εξετάζουν σε δημόσιες εμφανίσεις τους ορισμένα θέματα   ( ΠΑΝΕΛ ), παραβιάζεται σκόπιμα από τα κακοαναθρεμμένα, άμουσα και ανιστόρητα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας κατά τρόπον ωμόν, αντιβαίνοντα σε στοιχειώδεις κανόνες συναισθηματισμού και ηθικής, τότε η πληροφόρηση και η ενημέρωση είναι στρεβλές, ελλειπείς και παρουσιάζουν παραλείψεις. Όταν πρόσωπα χωρίς την ευρύτερη πνευματική παιδεία, χωρίς να διαθέτουν σχετική καλλιτεχνική παιδεία, που δεν γνωρίζουν ιστορία και τα μεγάλα Ελληνικά και παγκόσμια ιστορικά γεγονότα, που έχουν παντελή άγνοια της πολιτικής και της πολιτικής Ελληνικής ιστορίας, χωρίς την απαιτούμενη ηθική και ψυχική καλλιέργεια, χωρίς ψυχικό μεγαλείο, κατευθύνουν τις συνειδήσεις των πολιτών, τότε μοιραία το πολιτικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο ενός τόπου, μιας κοινωνίας θα βρίσκεται στο στάδιο της παρακμής.
Εν κατακλείδι :  Έχω την γνώμη, ότι για την σταδιακή μείωση της ακμής του πολιτισμού, του πολιτισμικού επιπέδου ενός λαού και τόπου, την καθυστέρηση της ανάπτυξης των πνευματικών αυτού επιδόσεων, και για την κοινωνική, πολιτική και οικονομική καχεξία, την πρωταρχική ευθύνη έχει η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και μετά η πολιτεία, οι οργανισμοί τοπικής Αυτοδιοίκησης, Σύλλογοι και Σωματεία, τα άτομα.


[1] Σ.Σ. Τιμοκρατία είναι το πολίτευμα, κατά το οποίο τα πολιτικά αξιώματα κατανέμονται αναλόγως της περιουσίας των πολιτών.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ - ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Τώρα που φθάσαμε σε απόσταση αναπνοής από τις εκλογές, θα ήταν καλό να θυμηθούμε λίγα από τα παλιά. Χωρίς φανατισμό, πάθη και κομματικές εξαρτήσεις. Ο αυριανός ψηφοφόρος από αίσθημα αυτοσυντήρησης και μόνον ας μην ξεχάσει ποιο κόμμα και ποιοι έδωσαν γιγάντιες διαστάσεις στη φαυλοκρατία, στην επικράτηση ανήθικων και διεφθαρμένων ανθρώπων ή και τρόπων, κυρίως στην άσκηση πολιτικής, διοίκησης και διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα να φθαρούν ανεπανόρθωτα οι θεσμοί και η λαϊκή εμπιστοσύνη. Ποιοι ευθύνονται για την ανηθικότητα που επικρατεί, τη διαφθορά, την έλλειψη χρηστότητας, ακεραιότητας και αξιοκρατίας κατά την άσκηση της διοίκησης, και την άσκηση της εξουσίας.
Ποιο κόμμα έκαμε τη διαφθορά πράξη – χρηματιστήριο, ομόλογα, Βατοπέδιο κ.λ.π. – και την παιδεία δεξαμενή παραγωγής οπαδών και όχι χρηστών πολιτών. Ο τρόπος με τον οποίο διοίκησαν την Ελλάδα συνιστά κατάφωρη παραβίαση των όρων της έστω και κατ’ επίφαση Δημοκρατίας μας. Αλλά η ψήφος του Καστοριανού πολίτη θα έχει – ας το ελπίσουμε – τιμωρητικό χαρακτήρα.
Τώρα που φθάσαμε στην ώρα της κρίσης, δεν πρέπει να δυσκολευθεί ο αυριανός ψηφοφόρος να χωρίσει την ήρα από το στάρι. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι μέχρι τώρα η συμπεριφορά των εξουσιαστών–κυβερνώντων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο υπήρξε αλαζονική, άλλου ήθους, άλλων εκτιμήσεων, ποιότητας, άλλων προτεραιοτήτων.
Για παράδειγμα: Ακόμη και ο θάνατος δεκάδων συνανθρώπων μας, η καταστροφή του περιβάλλοντος χώρου από τις πυρκαγιές του παρελθόντος, η σήραγγα της Κλεισούρας, η Πανεπιστημιακή Σχολή, κ.ά., ακόμη και το ανιστόρητο κείμενο του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού αποτέλεσαν αντικείμενο κοκορομαχίας, πολιτικής αντιπαράθεσης και σκύλευσης.
Και αυτά είναι τα λιγότερα που έχει να σκεφθεί ο Έλληνας και ο Καστοριανός ψηφοφόρος όταν θα σταθεί μπροστά στις κάλπες. Υπάρχουν τόσα πολλά για τιμωρητική ψήφο, τα οποία θα εκθέσουμε εν καιρώ.   

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΓΛΑΪΑ ΔΟΥΦΛΙΑ - ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
ΚΑΙ
ΑΓΛΑΪΑ ΔΟΥΦΛΙΑ
ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ

Η  ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ  ΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ
ΚΑΙ
ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ

Η Ελλάδα για να βρει τον βηματισμό της, για να αναγεννηθεί από την γενική παρακμή και στασιμότητα, πολιτική, κοινωνική και οικονομική, πώς περιέπεσε από το 1981 και μετά, με ευθύνη των δύο κομμάτων εξουσίας, ΠΑΣΟΚ – ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ανεξαρτήτως ποσοστού και μεριδίου, έχει ανάγκη από εμπνευσμένες προσωπικότητες, από ηγέτες με πολλά προσόντα και ικανότητες, που να ανταποκρίνονται σε απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχία ενός σκοπού που εξυπηρετεί τη χώρα και τις τοπικές κοινωνίες, μιας αποστολής ιδιαίτερα πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής.
Ο ηγέτης επιβάλλεται να είναι φιλόπατρις και να προτάσσει πάντοτε το Εθνικό και γενικό συμφέρον και όχι το ατομικό – προσωπικό ή οικογενειακό. Ο ηγέτης επίσης, πρέπει να πλαισιώνεται και από μια ομάδα φιλοπάτριδων προσώπων, αποδεδειγμένα ικανών, εργατικών, έντιμων και ανιδιοτελών συνεργατών, που ευτυχώς όλες οι τοπικές κοινωνίες έχουν. Πρόσωπα, τα οποία όμως είναι σε πολιτική και κοινωνική αδράνεια, γιατί το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό – κοινωνικό – οικονομικό κατεστημένο, που από τη Μεταπολίτευση και μετά διαφεντεύει αυτόν τον τόπο, αποκλείει τη συμμετοχή τους στα κοινά, ή υπονομεύει την εκλογή τους. Οι ηγέτες που θα προκύψουν από τη σημερινή γενική παρακμιακή κατάσταση, πρέπει να συγκρουσθούν με όλο αυτό το διεφθαρμένο, σάπιο, πανάθλιο και ιδιοτελές κατεστημένο και ιδία των ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε., και ως άλλοι Διγενείς, με σύμμαχο την πλειονότητα των υγιών δυνάμεων και σωφρόνων πολιτών, που η επιθυμία τους είναι ο τόπος να πάει μπροστά, χωρίς πολιτικούς τυχοδιώκτες και βαρίδια.
Είναι η μοναδική ευκαιρία στις προσεχείς Βουλευτικές εκλογές και στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι υγιείς δυνάμεις των τοπικών κοινωνιών, να αναμετρηθούν με τα κατεστημένα άνομα, διεφθαρμένα, ιδιοτελή πλουτοκρατικά συμφέροντα, τις μετριότητες, με την αναξιοκρατία, την ευτέλεια και ιδιοτέλεια. Κήρυξη πολιτικού και κοινωνικού πολέμου εναντίον των προσώπων εκείνων που οδήγησαν την Ελλάδα – αυτονόητα και την Καστοριά –, στη σημερινή οικονομική κατάρρευση, στα σκληρά και ανάλγητα οικονομικά μέτρα σε βάρος των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων, των μικροσυνταξιούχων, των αγροτών και κτηνοτρόφων, της φτωχολογιάς και των αναξιοπαθούντων. Πόλεμο κατά των πολιτικών εκείνων που ευθύνονται συλλογικά ή ατομικά για τη γενική σήψη και παρακμή και ιδιαίτερα εναντίον εκείνων που ψήφισαν τα δύο επαίσχυντα μνημόνια, είτε το διάβασαν, είτε όχι, εκείνων που ψήφισαν το πολυνομοσχέδιο και εκείνων που εκχώρησαν μεγάλο μέρος της Εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας. Μόνο με τέτοιους φιλοπάτριδες, εμπνευσμένους, άξιους και ικανούς ηγέτες, η Ελλάδα θα περάσει τις συμπληγάδες και θα βγει από όλα τα αδιέξοδα και θα οδηγηθεί στο πεπρωμένο της και στην οικονομική άνθηση και ευημερία.
Μεταξύ αυτών που θεωρώ ότι μπορεί να διαδραματίσουν πρωτεύοντα και ευεργετικό ρόλο στα κοινά δρώμενα της περιφέρειας Καστοριάς ξεχώρισα σε πρώτη φάση τον Παναγιώτη Γαβριηλίδη και την Αγλαΐα Δούφλια.
Τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Παναγιώτη Γαβριηλίδη, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι κατά βάσιν η πηγαία ευγένεια, ο σεβασμός προς τον συνομιλητή και την διαφορετική άποψη, η απλότητα και καταδεκτικότητα. Ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης είναι πράος, διακριτικός, σεμνός, φιλομαθής και πολυμαθής, με θαυμάσιες οικονομικές σπουδές. Επί πλέον, ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης είναι ειλικρινής, ευθύς, έντιμος, συναισθηματικός, με μεγάλη εγκύκλιο μόρφωση, πολιτική παιδεία και ωριμότητα. Οι διανοητικές και ψυχικές του ικανότητες ασυνήθιστα μεγάλες. Ευθυκρισία, ευχέρεια λόγου άριστη και καθαρή άρθρωση, ετοιμότητα σκέψης, σωστή επιχειρηματολογία για τη στήριξη ή ανατροπή των θέσεων. Το οξύ κριτικό πνεύμα του και η βαθειά γνώση του όλων των κλάδων της οικονομικής επιστήμης, καθ’ ότι όπως προελέχθη, είναι και πτυχιούχος οικονομικών του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, και βαθύς γνώστης του αντικειμένου της εργασίας του στις Δ.Ο.Υ. και ο ζήλος του για προσφορά και εργασία τον έκαναν να διακριθεί γρήγορα μεταξύ των συναδέλφων του και να ανέλθει αξιοκρατικά και μόνον τις βαθμίδες της ιεραρχίας. Είναι ένας άριστος και καταξιωμένος δημόσιος υπάλληλος και χαίρει της αμέριστης αγάπης και εμπιστοσύνης των συναδέλφων του και των πολιτών της Καστοριάς και εμπνέει στους πάντες αγάπη, εκτίμηση και σεβασμό. Πλέον αυτών, ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης διέπρεψε και ως πολιτικός υπό την ευρεία του όρου έννοια, είναι δημοκράτης χωρίς εισαγωγικά, άτομο που εφαρμόζει και υπερασπίζεται τις βασικές δημοκρατικές αρχές, όπως την ελευθερία, την ισονομία και ισοπολιτεία, την αξιοκρατία και ευνομία και έχει πολιτική γλώσσα τροχισμένη και όταν πρέπει δίνει σε όλους απάντηση πλήρη.
Ζει τη ζωή του εργαζόμενος στην Δ.Ο.Υ. Καστοριάς και ανταποκρίνεται στα υπηρεσιακά του καθήκοντα με υπέρμετρο ζήλο και ευσυνειδησία, μακριά από τη θολούρα και τους πολιτικούς και κοινωνικούς θορύβους. Κοινή είναι η άποψη που επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας του Δήμου Καστοριάς, ότι ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης επιβάλλεται, έχει χρέος τιμής, ηθική και πατριωτική υποχρέωση να θέσει υποψηφιότητα στις προσεχείς δημοτικές εκλογές και να διεκδικήσει τον Δήμο Καστοριάς, με ένα ευρείας αποδοχής και συνεργασίας ψηφοδέλτιο, με εξίσου ικανά με αυτόν άτομα, άφθαρτα και ευυπόληπτα και φερέγγυα. Ειρήσθω, ότι ο λαός της Καστοριάς ετίμησε την ανάμειξη του Παναγιώτη Γαβριηλίδη στα κοινά, εκλέγοντάς τον Νομαρχιακό Σύμβουλο σε δύο τετραετίες. Την πρώτη τετραετία 2003-2006, (τρίτος σε ποσοστό σταυρών προτίμησης) και την δεύτερη 2007-2010 (πρώτος σε σταυρούς προτιμήσεως). Διετέλεσε Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Καστοριάς επί τέσσερα συναπτά χρόνια, τις συνεδριάσεις του οποίου διηύθυνε με άψογο και υποδειγματικό τρόπο και το έργο του ήταν άκρως αποδοτικό και δημιουργικό.
Μια άλλη ξεχωριστή προσωπικότητα στο πεδίο δράσης κοινωνικής και πολιτικής, είναι η Αγλαΐα Δούφλια. Προσωπικότητα με ξεχωριστά πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα, γεμάτη ευγένεια, ζεστασιά, ανυπόκριτο ανθρωπισμό και με πίστη στα ιδανικά της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού. Πνεύμα ζωντανό και σπινθηροβόλο, ξεχώρισε πολύ γρήγορα στην κοινωνία της Καστοριάς ως άριστη και ευσυνείδητη υπάλληλος της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς, αλλά και για τη ζηλευτή και αξιέπαινη δράση στα πεδία της φιλαλληλίας, της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Αυτές της οι δραστηριότητες, το αδαμάντινο του χαρακτήρα της, η εργατικότητα και οι ικανότητές της την ξεχώρισαν από ένα σύνολο προσώπων που αναμιγνύονται και δραστηριοποιούνται στα κοινά. Η κ. Αγλαΐα Δούφλια είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Πάτρας, με μεταπτυχιακό στην Ευρωπαϊκή περιφερειακή ανάπτυξη κατόπιν υποτροφίας του I.K.V. Η κ. Αγλαΐα Δούφλια πρωτοαναμείχθηκε στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα στις Νομαρχιακές εκλογές του 2007-2010 και ήρθε δεύτερη σε ψήφους προτίμησης και στις περιφερειακές εκλογές του 2010 κατέκτησε την πρώτη θέση σε ψήφους συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Το πολιτικό και κοινωνικό λάθος της Αγλαΐας Δούφλια, είναι ότι αυτή με σοσιαλιστικές οικογενειακές και συγγενικές καταβολές, εντάχθηκε σε ένα τυχοδιωκτικό ψευτοσοσιαλιστικό κίνημα που χέρι-χέρι με την Ν. Δ. οδήγησαν την Ελλάδα στον αφανισμό.
Η Αγλαΐα Δούφλια, όπως και ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης, ξεχώρισαν σαν άνθρωποι και πολιτικά όντα από τις μετριότητες και τον συρφετό των εξουσιολόγων, εξουσιολάγνων και κερδοσκόπων της πολιτικής. Αυτοί οι δύο και πολλοί άλλοι Καστοριανοί, αποτελούν την ελπίδα, μετά από μια μεγάλη χρονική περίοδο κατάπτωσης, στασιμότητας, οικονομικής, πνευματικής και ηθικής, να αναγεννηθεί η Καστοριά μας και με τα συγκριτικά στοιχεία που διαθέτει, με νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, με νέα πνοή να αναζωογονηθεί. Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ακολουθήσουν αναφορές στους Τάκη Παπουλίδη, Πασχάλη Γκέτσιο, Δημήτρη Μήρτσιο, Νίκο Βασιλειάδη, Σταύρο Μαγαλιό, Μαρία Αντωνίου, Λάζαρο Παπαδόπουλο, Παντελή Παπαφιλίππου και άλλους αξιόλογους, δυναμικούς, ικανούς και άφθαρτους.