ΟΙ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ

ΟΙ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ

Αρχίζω με έναν γενικό αφορισμό:

«Ηγέτης είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος με ασυνήθιστη αποφασιστικότητα». Αν αυτός ο ορισμός ισχύει, τότε είναι προφανές ότι η πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα είναι αγαθό σε πλήρη ανεπάρκεια.

Το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται και βουλιάζει και μαζί του βουλιάζουν και οι πολιτικοί που το διαμόρφωσαν και το εκπροσωπούν. Και όπως συμβαίνει με κάθε ναυάγιο που δημιουργεί τεράστια ρύπανση στο περιβάλλον, έτσι και το «ναυάγιο» του πολιτικού μας συστήματος αφήνει χιλιάδες τόνους «ρύπων» να δηλητηριάζουν και να καταστρέφουν τα πάντα. Διότι αλίμονο αν εθιστούμε σε όλα αυτά που λέγονται, γράφονται και αποκαλύπτονται. Αλίμονο αν τα θεωρήσουμε αναγκαίο κακό, αλίμονο αν αφήσουμε τους ανάξιους και φαύλους πολιτικούς να τα κουκουλώσουν.

Όμως, αυτά που βιώνουμε είναι το αποτέλεσμα ενός άθλιου συστήματος κομματισμού, ευνοιοκρατίας, φαυλοκρατίας, αναξιοπρέπειας και λοβιτούρας, που υφάνθηκε μεθοδικά επί 3 σχεδόν δεκαετίες. Τα κόμματα και τα αξιότερα τέκνα τους, οι εκλεγμένοι πολιτικοί και πολλοί αιρετοί άρχοντες, έφεραν το σύστημα κυριολεκτικά στα μέτρα τους: Κατάφεραν να προστατευθούν με κάθε μέσο από κάθε «απειλή», κατάφεραν να αποκλείσουν – με ελάχιστες εξαιρέσεις – τους άξιους να εισέλθουν στην πολιτική, κατάφεραν να κάνουν την πολιτική δικό τους παραμάγαζο, δικό τους μοναδικό και εξαιρετικά προνομιακό μονοπώλιο, χωρίς τον παραμικρό ανταγωνισμό. Αλλά ίσως τους αδικούμε… Διότι ανταγωνισμός τελικά υπάρχει: Από τους χειρότερους, από τους μέτριους, από τους αδύναμους ή και ανίκανους να δώσουν λύσεις.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, δεν υπάρχει καμία αποφασιστική και ουσιαστική αντίδραση από τις ηγεσίες όλων των κομμάτων. Παιχνίδια τακτικής, λεκτικά πυροτεχνήματα, γελοία ή θρασύτατα επιχειρήματα αποπροσανατολισμού είναι στην ημερήσια διάταξη. Ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία από τον άλλον, ποιος θα βάλει τη δική του ατζέντα, ποιος θα παραπλανήσει την κοινή γνώμη περισσότερο. Με περισσή σοβαροφάνεια και απίστευτη υποκρισία. Έχουν πειστεί για την αδράνεια και αδιαφορία της κοινής γνώμης.

Για «πολιτικά ανθρωπάκια» έκανα λόγο σε προγενέστερο άρθρο μου. Και «ματώνει» η καρδιά του Καστοριανού πολίτη, του δημοκράτη, του νοικοκύρη, που αγαπάει την πατρίδα του και θέλει τους πολιτικούς με υψηλό κύρος, να εμπνέουν σεβασμό και αισιοδοξία. Οι πολιτικοί να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να δείξουν το δρόμο προς την κοινή πρόοδο όλων των Ελλήνων και όχι μόνο των εκάστοτε ημετέρων. Ας υπάρξει επιτέλους ο πολιτικός ηγέτης που θα πει: Φτάνει πια! Ας αλλάξουμε ρότα! Ας νοικοκυρέψουμε πρώτα και πάνω απ’ όλα τα του οίκου μας. Ας αντιστρέψουμε την πορεία παρακμής, που δεν αρμόζει σε μας τους Έλληνες!

Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από αποφασιστικότητα. Αποφασιστικότητα να αλλάξουν όλα αυτά που μας έχουν οδηγήσει από την αισιοδοξία και το όραμα για ένα καλύτερο μέλλον, στην πλήρη απογοήτευση, στην πλήρη απαισιοδοξία, σε μεγάλο πόνο καρδιάς. Γιατί αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια; Όλοι μας δεν θέλαμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας; Όχι βέβαια κλέβοντας και εξαπατώντας ο ένας τον άλλον. Ούτε υψώνοντας τείχη προστασίας των μεν και αποκλεισμού των δε. Κακώς οι πολίτες δεν αντέδρασαν τόσα χρόνια που ενώ έβλεπαν όλα αυτά να συμβαίνουν. Κακώς δεν αφυπνίσθηκαν όταν έβλεπαν ανθρωπάκια να γίνονται Υπουργοί, Νομάρχες, Δήμαρχοι και κάθε είδους επιβήτορες αξιωμάτων, ενώ ξεκίνησαν φτωχοί. Κακώς άφησαν τους «αετούς» της πολιτικής να φέρνουν τα πράγματα στα μέτρα τους.

Αν σήμερα υπάρξει αποφασιστικότητα, τα πράγματα μπορεί να αντιστραφούν από αύριο κιόλας και να ακολουθήσουν ραγδαία πορεία βελτίωσης και ανάτασης. Είναι τόσο εύκολο. Αρκεί να υπάρξει αποφασιστικότητα πρώτα από όλους σας, που πρέπει επιτέλους να αντιδράσετε! Μήπως και κάποιος ηγέτης πειστεί να δείξει την απαιτούμενη αποφασιστικότητα. Ο ηγέτης αυτός δεν χρειάζεται να είναι παρά ένας απλός άνθρωπος. Ένας δηλαδή συνηθισμένος άνθρωπος, με ήθος, αξιοπιστία, ικανότητα και ασυνήθιστη αποφασιστικότητα.