Ο ΥΠΟΥΛΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Ο ΥΠΟΥΛΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Σήμερα την πολιτική, την πολιτιστική, την πνευματική, την ηθική, την παιδαγωγική κλπ. διαμόρφωση της κοινής γνώμης την ασκεί μεθοδικά, με έμμεσο και άμεσο τρόπο η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. Η τηλεόραση κρατική ή ιδιωτική καθοδηγεί μεθοδικά και συστηματικά κάθε προσπάθεια που θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόοδο ή οπισθοδρόμηση, συνήθως όμως σε ξεπερασμένες αντιλήψεις και πρακτικές.

Υποδεικνύει το σύνολο των κανόνων μιας τοπικής κοινωνίας που καθορίζουν την συμπεριφορά των ατόμων με βάση το κοινωνικά αποδεκτό ως ορθό, ως το καλό και το κακό. Στις κατ΄ επίφασιν δυτικές δημοκρατίες, όπως και η Ελληνική, η εξουσία ελέγχει την κοινή γνώμη με τελεσφόρα όπλα για την χειραγώγηση και διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων. Χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης    ( ΜΜΕ ). Οι ιδιοκτήται των ΜΜΕ  προσαρμόζουν τα προγράμματα των σταθμών τους – πολιτικά – πολιτιστικά, ενημερωτικά, μορφωτικά, ψυχαγωγικά – στα δικά τους συμφέροντα, γι’ αυτό θα ήταν μεγάλη αφέλεια να πιστέψει κανείς πως υπάρχει ελεύθερη και ανεπηρέαστη κρατική ή ιδιωτική τηλεόραση. Αντίθετα είναι απόλυτα εξαρτημένη από ισχυρά οικονομικά κέντρα και σε τοπικό επίπεδο, από ένα τοπικό κατεστημένο, δηλαδή μια κλειστή ομάδα διαφόρων ατόμων, που κατορθώνουν από τις καίριες θέσεις που κατέχουν στους διαφόρους τομείς της δημόσιας ή ιδιωτικής ζωής, να ελέγχουν κάθε εξέλιξη.

Ελευθερία και ανεξαρτησία των τηλεοπτικών μέσων σημαίνει δυνατότητες πρόσβασης στη σωστή και αντικειμενική πληροφόρηση, μόρφωση και σε ό,τι συμβάλλει θετικά και αποτελεσματικά στον πολιτισμό του τόπου και της τοπικής κοινωνίας.

Όταν η θεμελιώδης αρχή της Δημοκρατίας, η Ισηγορία, δηλαδή η ισότητα του λόγου, το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να συμμετέχει στις τηλεοπτικές εκπομπές και σε ομάδες ατόμων που συζητούν και εξετάζουν σε δημόσιες εμφανίσεις τους ορισμένα θέματα   ( ΠΑΝΕΛ ), παραβιάζεται σκόπιμα από τα κακοαναθρεμμένα άμουσα και ανιστόρητα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας κατά τρόπον ωμόν, αντιβαίνοντα σε στοιχειώδεις κανόνες συναισθηματισμού και ηθικής, τότε η πληροφόρηση και η ενημέρωση είναι στρεβλές, ελλιπείς και παρουσιάζουν παραλείψεις. Όταν πρόσωπα χωρίς την ευρύτερη πνευματική παιδεία, χωρίς να διαθέτουν σχετική καλλιτεχνική παιδεία, που δεν γνωρίζουν ιστορία και τα μεγάλα Ελληνικά και παγκόσμια ιστορικά γεγονότα, που έχουν παντελή άγνοια της πολιτικής και της πολιτικής Ελληνικής ιστορίας, χωρίς την απαιτούμενη ηθική και ψυχική καλλιέργεια, χωρίς ψυχικό μεγαλείο κατευθύνουν τις συνειδήσεις των πολιτών, τότε μοιραία το πολιτικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο ενός τόπου, μιας κοινωνίας θα βρίσκεται στο στάδιο της παρακμής.

Εν κατακλείδι :  Έχω την γνώμη, ότι για την σταδιακή μείωση της ακμής του πολιτισμού, του πολιτισμικού επιπέδου ενός λαού και τόπου, την καθυστέρηση της ανάπτυξης των πνευματικών αυτού επιδόσεων και για την κοινωνική, πολιτική και οικονομική καχεξία, την πρωταρχική ευθύνη έχει η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και μετά η πολιτεία, οι οργανισμοί τοπικής Αυτοδιοίκησης, Σύλλογοι και Σωματεία, τα άτομα.