Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Στην εποχή μας, παρατηρούνται στον ελληνικό χώρο φαινόμενα διαφθοράς και φαυλοτήτων, πολιτικών, κοινωνικών οικονομικών και πολιτιστικών, που ωστόσο δεν επισημαίνονται, δεν διερευνώνται κατά βάθος και δεν καυτηριάζονται από τον πνευματικό κόσμο. Διαιωνίζονται επομένως τα ψεύδη και οι παραχαράξεις της αλήθειας και ο ελληνικός λαός ενστερνίζεται άθελά του την πλάνη και την πλαστογραφία.
Καμμιά προσπάθεια για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, που αποτελεί θεμελιώδη αρχή για την ορθή πορεία του έθνους και την οξυδέρκεια των πολιτών. Ακόμα και στην Παιδεία – σε όλα τα επίπεδα – διδάσκονται ανακρίβειες που κληρονομούνται από προηγούμενες γενεές.
Απαράδεκτη και ενοχοποιητική είναι και η σιγή του πνευματικού κόσμου στη βανδαλιστική κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας από αγροίκους της εξουσίας. Η απάθεια και η σιωπηρή συγκατάθεση για την επιβολή του μονοτονικού. Καμμιά αντίδραση των εκπαιδευτικών αλλά και των πολιτιστικών ιδρυμάτων γι’ αυτό το εθνικό έγκλημα. Σιωπή αποτρόπαιη, αδιαφορία επαίσχυντη. Άφωνοι όλοι μπροστά στο απύθμενο θράσος της εξουσίας.
Πρόκειται για βεβήλωση της ελληνικής γλώσσας που ισοδυναμεί με εθνική προδοσία. Ποδοπάτησαν, με τη βίαιη επιβολή του μονοτονικού – δείγμα απαιδευσίας και διαφθοράς – την προαιώνια γλωσσική παράδοση, αλλοίωσαν τη μακραίωνη προσήλωση των Ελλήνων, από την αρχαιότητα ως τον εικοστό αιώνα, στους ιερούς πολιτιστικούς θησαυρούς, που εκφράζονται κυρίως με τη γλώσσα. Και οδηγούν τον λαό – και κυρίως τη νεολαία – σταδιακά στον αφελληνισμό. Γιατί δεν αποκλείεται, το επόμενο να είναι η καθιέρωση του λατινικού αλφαβήτου στη γραφή!
Ο πνευματικός κόσμος της χώρας έπρεπε συλλήβδην να στιγματίσει τον βάρβαρο ακρωτηριασμό της γλώσσας και να παραδώσει στη λαϊκή καταφρόνηση τους άξεστους εμπνευστές αυτής της πρωτοβουλίας.
Πρόκληση, κοινωνικό και πολιτιστικό κίνδυνο αποτελεί και η κυριαρχία λατινόγλωσσων και ξενόγλωσσων επιγραφών σε δρόμους – σε καταστήματα, κέντρα, εταιρείες, εκθέσεις κλπ. Ένα θέαμα αποτρόπαιο που θυμίζει οδούς δυτικοευρωπαϊκών πόλεων. Θλιβερή, εξοργιστική και ανθελληνική είναι και η κυκλοφορία δεκάδων εντύπων με ξενόγλωσσους τίτλους, ακόμα και με λατινική γραφή. Ξενόγλωσσες ονομασίες και σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Καμμιά, ωστόσο, καταγγελία από τον πνευματικό κόσμο, καμμιά επισήμανση αυτών των αχρειοτήτων που οδηγούν το έθνος σε αφελληνισμό και σε πολιτιστική σαπίλα.
Εκστρατεία των πνευματικών ανθρώπων είναι αναγκαία για την κατάργηση των κρατικών και ιδιωτικών καζίνων, των χαρτοπαιχτικών λεσχών.
Δολώματα για τους φτωχούς, που αιφνιδιάζονται και γίνονται φτωχότεροι. Είναι οι αφελείς που διακατέχονται από την ψευδαίσθηση του απροσδόκητου πλουτισμού. Εμπαιγμός και εξαπάτηση του λαού τα καζίνα για εθελούσια «φορολογία» ή για ευπρόσδεκτο «πρόστιμο»! Μιά παραδοσιακή πλάνη, η λατρεία της τύχης, που εμφυτεύει στο άτομο – σε παγκόσμια κλίμακα – την ελπίδα του απροσδόκητου και ουρανοκατέβατου θησαυρίσματος. Αυτός ο παραλογισμός αποτελεί το σίγουρο κερδοφόρο κεφάλαιο για εξορμήσεις κρατικών οργανισμών και ιδιωτών που αποζητούν και εξασφαλίζουν έναν σίγουρο υπερπλουτισμό. Το 1995 οι εισπράξεις των καζίνων ξεπέρασαν τα 100 δισεκατομμύρια, το 1996 τα 300. Αντίστοιχες εισπράξεις του Δημοσίου: 12 και 30 δισεκατομμύρια . η λαχειοφόρος αγορά απέδωσε το 1995 430 δισεκατομμύρια και για το Δημόσιο 125 δισεκατομμύρια. Το 1996 οι συνολικές εισπράξεις των «τυχερών παιχνιδιών» έφθασε τα 650 δισεκατομμύρια – αύξηση 30% σε σύγκριση με το 1995. Στους τρεις πρώτους μήνες του 1997 οι ημερήσιες εισπράξεις των καζίνων ξεπερνούσαν το ένα δισεκατομμύριο δραχμές!
Αδιάφορος ο πνευματικός κόσμος για τις αχρείες, αισχρές και επικίνδυνες για τον άνθρωπο διαφημίσεις που κυριαρχούν στις τηλεοπτικές οθόνες, σε διάφορα έντυπα, σε τοίχους, φράχτες και προσόψεις κτιρίων. Με αναίσχυντα γυμνά, άσεμνες παραστάσεις, κακοήθη θεάματα. Ανάλγητοι όλοι σχεδόν για τις τερατώδεις διαφημίσεις, προκλητικές και προσβλητικές και για τον νόμο και για την ηθική.
Η διαφήμιση, συχνά συνοδευομένη από ανήθικα θεάματα              – μαγνητικό στοιχείο για τους θεατές – κυριαρχεί στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Προβάλλονται ακόμα και κατά τη μετάδοση ειδησεογραφικών προγραμμάτων. Πνευματικοί άνθρωποι που συμμετέχουν σε συζητήσεις ή συνεντεύξεις σε τηλεοπτικά δίκτυα δέχονται διακοπές για μετάδοση διαφημίσεων, χωρίς ενόχληση ή διαμαρτυρία. Χρησιμοποιούνται οι διανοούμενοι ως δόλωμα για κερδοσκοπική αξιοποίηση.
Εγκληματική και απάνθρωπη η διαφήμιση σιγαρέττων που συνοδεύεται παντού από την ανακοίνωση του Υπουργείου Υγείας «το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία». Γελοιοποίηση των κρατικών υπηρεσιών αλλά και εξευτελισμός για την ανοχή των κατάπτυστων αυτών διαλαλημάτων που τοιχοκολλούν και δημοσιεύουν ανεμπόδιστες οι βιομηχανίες. Θρασύτατος εμπαιγμός ή συνενοχή;
 Θα έπρεπε, ωστόσο, να αποτελέσει αυτή η προκλητική και βάναυση καταφρόνηση της υγείας, εν ονόματι του κέρδους, αντικείμενο συναγερμού και εκστρατείας ολόκληρου του πνευματικού κόσμου και κυρίως των επιστημόνων της Ιατρικής για καυτηριασμό της κρατικής πολιτικής που ανέχεται και ευλογεί την αποτρόπαια αυτή απάτη.
Το κάπνισμα ξεκίνησε από τις Ην. Πολιτείες και διαδόθηκε σ’ ολόκληρο τον πλανήτη σαν καταστροφική επιδημία. Για τη διαφήμισή του οι βιομηχανίες επιστράτευσαν με δωροδοκίες το Χόλλυγουντ, αξιοποιώντας από τους ηθοποιούς άνδρες και γυναίκες – να εμφανίζονται πάντοτε στις ταινίες με ένα τσιγάρο στα χείλη!
Κατά την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (O.M.S.) οι καπνιστές της υφηλίου υπολογίζονται σε ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια άτομα – 200 εκατομμύρια γυναίκες. Οι αμερικανικές βιομηχανίες εισπράττουν κάθε χρόνο πέντε δισεκατομμύρια δολλάρια από την εξαγωγή σιγαρέττων. Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί και ένα δισεκατομμύριο τετρακόσια δολλάρια από εξαγωγές ακατέργαστου καπνού στις ευρωπαϊκές χώρες και στην Ιαπωνία.
Για την αύξηση των κερδών από τη χρησιμοποίηση του θανάσιμου για την υγεία αυτού «προϊόντος» καταφεύγουν σε επονείδιστες διαφημίσεις στα τηλεοπτικά δίκτυα και διανέμουν σιγαρέττα δωρεάν σε ανήλικα παιδιά.
Στην Ανατολική Ευρώπη θερίζει ο καρκίνος των πνευμόνων εξαιτίας της διαφημιστικής εκστρατείας κατά την τελευταία δεκαετία που πολλαπλασίασε τον αριθμό των καπνιστών.
Κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το κάπνισμα οδηγεί κάθε χρόνο στον θάνατο τρία εκατομμύρια άτομα. Και προβλέπεται ότι το 2020 τα θύματα θα ξεπεράσουν τα δέκα εκατομμύρια.
Σε πολλές περιοχές της χώρας ο δασικός πλούτος εξαφανίζεται εξαιτίας του άγριου επεκτατισμού των κερδοσκόπων και των καταστροφικών πυρκαϊών. Η ύπαιθρος ερημώνεται, τα αστικά κέντρα πάσχουν από τον συνωστισμό, η δυστυχία επεκτείνεται. Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι πολλαπλασιάζονται και απειλούν τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων. Καμμιά, ωστόσο, εξανάσταση για την υπονόμευση των βιολογικών στοιχείων που αποτελούν εγγύηση για την επιβίωση του πληθυσμού.
Χιλιάδες αστυφύλακες παραχωρεί η εξουσία ως σωματοφύλακες και φρουρούς πολιτικών εν ενεργεία ή απομάχων αλλά και ιδιωτών κομματικής και οικονομικής επιρροής. Πρόκειται για εξευτελισμό της Αστυνομίας και έγκλημα κοινωνικό επειδή εγκαταλείπονται οι πολίτες στο έλεος των εγκληματικών συμμοριών, ληστών, διαρρηκτών και κάθε λογής κακοποιών.
Φρικαλέα η στυγνή εμπορευματοποίηση των αγώνων ποδοσφαίρου και μπάσκετ – με συμμετοχή ξένων στις ομάδες – και η μεταμόρφωση των θεατών σε έξαλλη επιθετική στρατιά, πανέτοιμη για συμπλοκές , λιθοβολισμούς και παραληρήματα ενθουσιασμού ή οργής. Αποκρουστικό, αντικοινωνικό και εκφυλιστικό φαινόμενο το θέαμα μυριάδων «φιλάθλων» που ξεχύνονται μαζικά στους δρόμους της πρωτεύουσας και πολλών αστικών κέντρων, ύστερα από κάποια νίκη της ομάδας που «λατρεύουν», αποκόπτοντας την κυκλοφορία, εκσφενδονίζοντας επικίνδυνα πυροτεχνήματα, προκαλώντας κοινωνική αναστάτωση και καταστροφές και χοροπηδώντας ως ανθρωποπίθηκοι. Και ο πνευματικός κόσμος προτιμά την αδιαφορία και τη σιγή!
 Οικονομικοί μεγιστάνες καθοδηγούν αυτόν τον κλάδο του αθλητισμού μεταβάλλοντάς τον σε κερδοσκοπική επιχείρηση και εξαχρειώνοντας τους φιλάθλους. Αλλά τα αθλήματα όλων των κατηγοριών πρέπει να προσελκύουν τα άτομα αποκλειστικά ως σωματική άσκηση και ευρωστία και οι αθλητικοί αγώνες ως θέαμα, για ειρηνική απόλαυση χωρίς εκρήξεις και αποχαλινώσεις.
Αδικαιολόγητη η σιωπή των διανοουμένων για τον εξευτελισμό των Ολυμπιακών Αγώνων που αποτελούν πολύτιμη κληρονομιά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Δεν καταγγέλλουν τη βέβηλη εμπορευματοποίηση και γελοιοποίησή τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες από κυβερνήσεις που εξασφαλίζουν με παρασκηνιακές διασυνδέσεις και πολυποίκιλες συναλλαγές την πραγμάτωση των Ολυμπιακών Αγώνων στη δική τους χώρα. Για τους οικονομικοπολιτικούς  άρχοντες αποτελούν ευκαιρία κερδοσκοπίας και πλουτισμού.
Για να διατηρηθεί ο παραδοσιακός και γνήσιος χαρακτήρας και η ποιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να προτείνουν την ανά τετραετία διεξαγωγή τους αποκλειστικά στον ιστορικό χώρο που γεννήθηκαν, στην Ολυμπία. Εκεί, με δαπάνη όλων των χωρών που συμμετέχουν, πρέπει να οικοδομηθούν στάδιο για τους παγκόσμιους αθλητικούς αγώνες και κτίρια για την εγκατάσταση των ξένων αθλητών – κάθε έθνος το δικό του κτίσμα. Και, φυσικά, να απαγορευθεί με αυστηρότητα κάθε κερδοσκοπική παρεμβολή, διαφημίσεις κλπ. Τα βραβεία πρέπει να είναι κλάδοι ελαίας, όπως και στην αρχαιότητα, και όχι οικονομικές ανταμοιβές.
  Αποτελεί επιπολαιότητα, ελαφρότητα και άγνοια της ιστορικής αλήθειας η ηρωοποίηση μόνον των νικητών και οι εξωφρενικοί πανηγυρισμοί. Στην ελληνική αρχαιότητα αναδεικνύονταν ολυμπιονίκες και δοξάζονταν, ακόμα και με ανδριάντες, οι σωματικώς εύρωστοι και δυναμικοί. Ολυμπιονίκης στον αρχαίο ελληνικό κόσμο σήμαινε άξιος πολεμιστής. Στην εποχή μας πρέπει να τιμώνται από τον ελληνικό λαό και το έθνος και εκείνοι που διακρίνονται για την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά τους. Με την αυτοθυσία, τη συμπαράσταση, το ήθος, τη γνώση, τον ανθρωπισμό, την ακεραιότητα και το δημιουργικό πνεύμα. Το είχε επισημάνει ο φιλόσοφος Ξενοφάνης (Στ΄ - Ε΄ αι. π.χ.): «Δεν είναι σωστό ούτε δίκαιο να δοξάζεται η σωματική ευρωστία περισσότερο από την ενάρετη σοφία». Και ο Ευρυπίδης: «Πρέπει να στεφανώνουμε με ιερούς αειθαλείς κλάδους τους σοφούς και ενάρετους ανθρώπους, τους πολιτικούς που κυβερνούν την πολιτεία προικισμένοι με πολιτική σωφροσύνη και προσηλωμένοι στην αρχή της δικαιοσύνης και απεχθάνονται τους πολέμους και τις κομματικές διαμάχες». Αλλά και ο Ισοκράτης χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη βράβευση μόνον των επιδόσεων, την παροχή πλούσιων δώρων και την καταφρόνηση των ωφελειών που προσφέρουν οι πνευματικοί άνθρωποι στην κοινωνία. Και προσθέτει ότι «οι αθλητές και αν διπλασιάσουν τη δύναμή τους, δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα στους άλλους, ενώ από την ορθοφροσύνη ενός μόνο ανθρώπου θα κερδίσουν κάτι, αν θελήσουν να επωφεληθούν από την πνευματική του υπεροχή».
Ασυγκίνητος ο πνευματικό κόσμος – διανοούμενοι και καλλιτέχνες – και για την καταφρόνηση και τον παραμερισμό των παραδοσιακών ελληνικών πολιτιστικών θησαυρών, της λαϊκής μουσικής, των χορών και τραγουδιών που αποτελούν υψηλής ποιότητας ψυχαγωγία. Στον ελληνικό χώρο – με εξαίρεση τα πανηγύρια των χωριών – κυριαρχούν σήμερα η «μοντέρνα» δυτική μουσική, μιά σύνθεση αποκρουστικών συνήθως θορύβων, και τα χορευτικά τερατουργήματα που αποκόπτουν την ελληνική νεολαία από την προγονική προσφορά πολύτιμου, απολαυστικού και ευφρόσυνου πολιτιστικού υλικού, πηγή γνήσιας ψυχικής αγαλλίασης. Και στα νυχτερινά κέντρα «ψυχαγωγίας» η νεολαία επιδίδεται συνήθως σε γελοία, αισχρά και κυρίως ακαλαίσθητα «χορευτικά» λικνίσματα.
Επονείδιστη και η μίμηση στα αποκριάτικα θεάματα των δυτικών καρναβαλικών επιδείξεων – ακόμα και των βραζιλιανών αισχροτήτων. Σε μερικά ελληνικά αστικά κέντρα αντιγράφουν τις δυτικοευρωπαϊκές παρελάσεις αρμάτων και πανάθλιων πλαστικών ομοιωμάτων. Και το πιο αποτρόπαιο: Τα αποκριάτικα θεάματα εμπορευματοποιούνται και αυτοεξευτελίζονται. Μεγαλοεπιχειρήσεις εμφανίζονται ως «χορηγοί»  και διαφημίζονται με ειδικά «άρματα» κατάφορτα με τα εμβλήματα της «φίρμας» και εικόνες των προϊόντων τους!
Παραμερίζεται και καταφρονείται η πανάρχαιη – από την κλασσική εποχή – και πλουσιώτατη ελληνική παράδοση, των λαϊκών, δηλαδή των γνήσιων θεαμάτων με αριστουργηματικά ευρήματα, και σάτιρες και υιοθετούνται οι δυτικές ασχημίες και ανηθικότητες. Ελκυστικά θεάματα για το κοινό που παρακολουθεί απαθές και ευάλωτο σε κάθε αναισχυντία – εξευτελιστική συνήθως για το γυναικείο φύλο – καθώς προβάλλονται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Χωρίς, δυστυχώς, καταγγελίες, διαμαρτυρίες και επικρίσεις. Αντί να αξιοποιήσουν, για εορταστικές εκδηλώσεις, τους αποκριάτικους ελληνικούς θησαυρούς – από όλες τις περιοχές της χώρας – τα γοητευτικά τραγούδια, τους πανέμορφους χορούς, τις γραφικώτατες ενδυμασίες, τα καλλιτεχνικά στολίδια, τις πρωτότυπες και ευρηματικές παραστάσεις, τον εθιμικό πλούτο, τους πανέξυπνους και χυμώδεις στίχους, τις πνευματώδεις σάτιρες, την αυθεντική και απολαυστική μουσική, αντιγράφουν συχνά τα βιομηχανοποιημένα θεάματα δυτικών χωρών.
Μιά άλλη πλευρά πολιτιστικής διάβρωσης είναι η αθλιότητα, ακόμα και η χυδαιότητα στίχων που επενδύονται από μουσικοσυνθέτες κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Στίχοι χωρίς ποιητική έκφραση, χωρίς φαντασία, χωρίς μήνυμα αγάπης, ανθρωπισμού και ψυχικής ευφροσύνης. Πρόκειται για «πεζοδρομιακές» συνήθως φράσεις, ασχημίες και ευτέλειες που, ωστόσο, οι μουσικοσυνθέτες δεν τις απολακτίζουν αλλά τις ωραιοποιούν με το τάλαντό τους. Και ο πνευματικός κόσμος παραμένει αδιάφορος μπροστά σ’ αυτά τα κραυγαλέα φαινόμενα πολιτιστικής παρακμής.
Οι διανοούμενοι – επιστήμονες και όλοι οι άνθρωποι των Γραμμάτων – οφείλουν να μελετήσουν και να αγωνισθούν και για το μέγα αγροτικό και κτηνοτροφικό πρόβλημα. Η ελληνική ύπαιθρος ερημώνεται και αφανίζεται. Η παραγωγή περιορίζεται επικινδύνως. Κύμα εισαγωγών δημητριακών, γαλακτοκομικών και κρεάτων απειλεί την αυτάρκεια – βασική εθνική ανάγκη – που ναυαγεί. Η τροφοδότηση της εσωτερικής αγοράς συμπιέζεται διαρκώς με κίνδυνο εξάρτησης από τις ξένες πολυεθνικές αγροτοεπιχειρήσεις στον τομέα της διατροφής του πληθυσμού. Επιβάλλεται, επομένως, εξόρμηση για την αναζωογόνηση της υπαίθρου – με αποκεντρωτικά κίνητρα – και την αύξηση της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής για την εξασφάλιση εσωτερικής αυτάρκειας και τον αποκλεισμό των εισαγωγών που υπονομεύουν την εθνική οικονομία και αποτελούν επιβλαβή προϊόντα για την υγεία του λαού.
Η αναβίωση της ελληνικής υπαίθρου επιβάλλεται και για άλλους λόγους. Η αγροτική κοινωνία είναι η πιο αγνή και γνήσια στον ελληνικό χώρο. Ειρηνική, χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, πιστή στη λαϊκή παράδοση της ηθικής και της αλληλεγγύης και αφοσιωμένη στην πολιτιστική κληρονομιά. Κι’ ακόμα ισοτιμία των δύο φύλων.
Οι Έλληνες δικαστικοί οφείλουν να αγρυπνούν για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης, της νομιμότητας και των ηθικών αρχών επισημαίνοντας τη διαφθορά σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα, στις πολιτικές και οικονομικές εξουσίες αλλά και στα τηλεοπτικά δίκτυα και τα έντυπα που διαβρώνουν την Κοινή Γνώμη με ατιμωτικά δημοσιεύματα και αισχρότατα θεάματα. Χρέος των δικαστικών λειτουργών να ασκούν έλεγχο με δική τους πρωτοβουλία και να προχωρούν σε ποινικές διώξεις όχι ύστερα από καταγγελίες. Το καθήκον αυτό της Δικαιοσύνης πρέπει να επισημάνουν και να υπογραμμίσουν οι άνθρωποι του πνεύματος.
Με αδιαφορία και σιωπή αντιπαρέρχονται οι Έλληνες διανοούμενοι ένα φαινόμενο διαφθοράς με δραματικές συνέπειες. Πρόκειται για την τρομακτική σφαγή που προκαλούν τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα στους ελληνικούς δρόμους. Η Ελλάδα αποτελεί τον πιο πολυαίμακτο χώρο σ’ ολόκληρο το ευρωπαϊκό δίκτυο. Το 1996,  2.176 νεκροί και 23.081 τραυματίες! Βασική αιτία η κακή οδήγηση, συνέπεια των ανεξέλεγκτων και συχνά ύποπτων και παράνομων χορηγήσεων αδειών.
Καθήκον των διανοουμένων – κυρίως των ιστορικών συγγραφέων και των εκπαιδευτικών – να καθιστούν πασίγνωστες, από γενιά σε γενιά, τις κορυφαίες περιόδους της ιστορίας που τιμούν το ελληνικό έθνος αλλά και τις φρικαλεότητες και τις συμφορές που προκάλεσαν οι ξένοι επιδρομείς και τύραννοι. Για να αποκτά ο Έλληνας πολίτης, από τη μαθητική του ηλικία, γνώση των θετικών και αρνητικών σελίδων της εθνικής αλλά και παγκόσμιας ιστορίας, από την αρχαιότητα ως τον εικοστό πρώτο αιώνα, και τη δυνατότητα να επισημαίνει και να κρίνει τα άλματα προόδου και τις αχρειότητες του σήμερα προετοιμάζοντας ένα μέλλον, εθνικό και οικουμενικό, θεμελιωμένο στην ειρήνη, την αλήθεια, την αλληλεγγύη, την ισότητα και τη δικαιοσύνη. 

ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ


Α!  ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ

Τελευταία έχει γενικευτεί η χρησιμοποίηση των λέξεων «ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ» και «ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ», είναι σημεία του καιρού μας, είναι πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα με αρνητικές επιπτώσεις και όχι θετικές, εποικοδομητικές, δημιουργικές.
Ο όρος νομενκλατούρα είναι μια λατινογενής λέξις (nomenclature) που σημαίνει «κατάλογος ονομάτων», έχει σημαντικό εννοιολογικό περιεχόμενο και χρησιμοποιείται εις την κοινωνιολογία και πολιτικήν.  Ο κατάλογος των ονομάτων περιλαμβάνει τας ηγετικάς θέσεις εις τα όργανα του κράτους και του κόμματος, καθώς και των οικονομικών μονάδων και κοινωνικών οργανώσεων, που επηρεάζουν την πολιτικήν και οικονομικήν ζωή ενός τόπου.
Η νομενκλατούρα αποτελεί σήμερα την προνομιούχο ηγετική κοινωνική τάξη των κρατικών και οικονομικών αξιωματούχων, κατέχει τις θέσεις κλειδιά στον κρατικό και κομματικό μηχανισμό, ο οποίος με την πολυετή και ασφυκτική άσκηση της εξουσίας και την πρακτική του «πολιτικού αποκλεισμού» των ανεπιθύμητων, διολίσθησε την Ελλάδα μας σε μια μορφή αναιμικής ή αναπηρικής Δημοκρατίας και τελικά με τα δύο Μνημόνια στην υποτέλεια, στην εκχώρηση της Εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας και στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό χάος, στην δυστυχία, στη συμφορά. Είναι φαινόμενο νοσηρό, νοθεύει την ουσία του «Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος», και ακολουθεί επικίνδυνη πορεία μετάλλαξης και διαστροφής του ισχύοντος πολιτεύματος, σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς, που το ηγεμονεύουν εξωθεσμικοί παράγοντες και δυνάμεις, άνθρωποι δηλαδή της διαπλοκής, σκοτεινές, ανάλγητες και μισητές κλίκες ατόμων προς επιδίωξη πάντα ιδιοτελών και ανομολόγητων σκοπών. Ένα απλό παράδειγμα του αόρατου κομματισμού (εννοείται των κομμάτων εξουσίας) που εξελίσσεται σε μια ορατή φθοροποιό διαπλοκή και διαστροφή του κράτους και της κοινωνίας. Κρατικοί λειτουργοί, προαγόμενοι με κομματικά καθαρώς κριτήρια, ανώτατοι Δικαστικοί, γενικοί διευθυντές Υπουργείων.

Β!     ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ
(Από το Λατινικό nepos otis που σημαίνει εγγονός, ανεψιός)

Είναι η κυριαρχία μιας οικογένειας σε ορισμένο τομέα ομαδικής ζωής και ιδίως δράσης. (οικογενειοκρατία).
Είναι η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που δίνει σε κάποιον η εξουσία, η θέση που κατέχει για να εξασφαλίσει σε συγγενείς και φίλους αξιώματα, δημόσιες θέσεις, και προσβάσεις για σχέσεις και γνωριμίες.
Είναι η σκανδαλώδης τάσις των προσώπων που πρωταγωνιστούν στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της εν τη καταλήψει ανωτέρων θέσεων και αξιωμάτων στους μηχανισμούς εξουσίας, προτιμήσεως των συγγενών, υπό των ισχυρών προσώπων.
Είναι το άλλο, εξ ίσου νοσηρό φαινόμενο σήψης, της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής με τα γνωστά συμπτώματα διάλυσης. Είναι φαινόμενο Αντισυνταγματικό, απαράδεκτο, άδικο, απεχθές, αναξιοκρατικό που νοθεύει το ήδη πάσχον «Δημοκρατικό Πολίτευμα».
Είναι ένα κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο που δεν έχει υγιείς βάσεις, και οδηγεί τη χώρα σε σταδιακή ηθική παρακμή, διότι στην κατάληψη των θέσεων άσκησης εξουσίας, αντί των ενάρετων, εργατικών, εντίμων, ηθικών, ακέραιων και καταλλήλων προτιμώνται οι συγγενείς και κομματικοί φίλοι.
Στην Καστοριά, μετά την Μεταπολίτευση (1974) – δύο πολιτικά πρόσωπα έφτιαξαν προσωπικές – επωφελείς κερδοσκοπικές και κερδοφόρες επιχειρήσεις οικογενειοκρατίας. Ένας νεοδημοκράτης, ο επονομαζόμενος «Σατανούργος», δολοπλόκος ή Εωσφόρος και ένας Πασόκος, ο επονομαζόμενος «Αυτοκράτορας», ή Παντοκράτορας ένα πρόσωπο, επιπροσθέτως χωρίς ηθικές αναστολές. Αυτές οι δύο προνομιούχες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές τάξεις πολιτικών αξιωματούχων ακόμα και σήμερα, διαδραματίζουν είτε στο προσκήνιο, είτε στο παρασκήνιο αρνητικό και επονείδιστο ρόλο για τα συμφέροντα του τόπου.  

ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΖΩΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ - ΕΝΑ ΑΚΡΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΕΜΑ


ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ
Κατά κανόνα είναι το άτομο που ασχολείται με πνευματικές δραστηριότητες και χαρακτηρίζεται από βαθειά φιλοσοφική σκέψη.

ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Είναι το άτομο που έχει σπουδάσει σε Ανωτάτη Σχολή το αντικείμενο ορισμένης επιστήμης και πήρε το σχετικό πτυχίο.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Είναι εκείνο το άτομο που ανήκει ή αναφέρεται στο πνεύμα και κυρίως στην ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να σκέφτεται, να εκφράζει τις σκέψεις του ελεύθερα (Ελευθερία σκέψης), να διαλογίζεται, να προσφέρει ανιδιοτελώς την υποστήριξή του στους Εθνικούς, Δημοκρατικούς, Κοινωνικούς, πολιτικούς και άλλους ευγενικούς αγώνες, πάντα επ’ ωφελεία του Έθνους, της χώρας και των κατοίκων της, της ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, της Δικαιοσύνης, των Θεσμών και του κοινωνικού συνόλου, της Ισονομίας, της Ισοπολιτείας, της Αξιοκρατίας, της Διαφάνειας και του Ήθους και της Ηθικής. Επίσης, ο πνευματικός άνθρωπος οφείλει να ασκεί κριτική, να επικρίνει έντονα και να στηλιτεύει με θάρρος και παρρησία την τοπική ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ και τον τοπικό ΝΕΠΟΤΙΣΜΟ, όλα τα κατεστημένα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και τηλεοπτικά συμφέροντα, τα επιβλαβή για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, ότι εμποδίζει την πρόοδο και προκοπή αυτού του τόπου, που είναι άξιος καλύτερης μοίρας. Να ασκεί δριμύτατη κριτική στην εξουσία και τα απεχθή πρόσωπα που την ασκούν, να καυτηριάζει την οικονομική και κοινωνική αδικία και παράλληλα να υπερασπίζεται σθεναρά το Σύνταγμα και τους Θεσμούς, το Δίκαιο και το Ηθικό, τους πτωχούς, αδύναμους και ανυπεράσπιστους Καστοριανούς πολίτες.
Κατά την τελευταία τριακοπενταετία, παρατηρείται στον επιστημονικό και πνευματικό κόσμο της χώρας μία ατολμία, μία σιωπή, μία παράλυση μπροστά στα κατακλυσμιαία φαινόμενα της διαφθοράς, της διαπλοκής, την έκλυση ηθών και αξιών. Επίσης, παρατηρείται ο εκμαυλισμός και εκφαυλισμός της δημόσιας ζωής και παντού η ανάδειξη σε κρατικά και αιρετά αξιώματα – κατά κανόνα – φαύλων, καιροσκόπων, ιδιοτελών άσχετων και ανίκανων προσώπων.
Σε όλα αυτά τα ασυνήθιστα και σκανδαλώδη και ποινικώς κολάσιμα φαινόμενα, επικρατεί σιωπή, απροθυμία καταγγελτικού λόγου, λεκτική αντίσταση. Αιτία: Ο συμβιβασμός, ο φόβος, το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος, όλες οι συνέπειες των επιλογών αντιστράτευσης και εναντίωσης στα κατεστημένα άνομα και ανίερα συμφέροντα, ό,τι επιφέρει εναρμόνιση, υποταγή και καλοπέραση.   

Τα φαινόμενα αυτό έχουν σχέση με όλα τα Έθνη και τους λαούς γιατί σημαντικός αριθμός των διανοουμένων προσαρμόζεται στο κατεστημένο, προχωρεί σε συνεργασία με τις εξουσίες ή για ευνόητους λόγους προτιμά τη σιωπή. 
Άλλοι, για λόγους καθαρά ιδιοτελείς φιλοδοξούν την ένταξή τους στους κομματικούς μηχανισμούς και την προσκόλληση στους ισχυρούς της εξουσίας ως σύμβουλοι ή προπαγανδιστές, έναντι αδράς αμοιβής. Σπανίζει η ρήξη και η σύγκρουση και η υπεράσπιση της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ηθικής, του αδύναμου και άνεργου πολίτη. Οι γενναίες φωνές του μεσοπολέμου και των δεκαετιών ’40, ’50, ’60, ’70, ’80 και ’90, λιγόστεψαν τρομακτικά και ο ρόλος των πιονιέρων σε αγώνες, εκδημοκρατισμό και πάταξη της διαφθοράς περιορίζεται δραματικά. Ένα κενό αλαλίας και αφασίας κυριαρχεί στις κοινωνίες και ειδικά στην Καστοριανή κοινωνία.
Κανένας διανοούμενος στο Νομό μας, πλην του Πάνου Κρίκη, του προμάχου και ασύγκριτου αρθρογράφου και συγγραφέως και σε ορισμένες περιπτώσεις του ποινικολόγου και πολιτικού Νίκου Βασιλειάδη, δεν αποτολμά την πραγμάτωση του πνευματικού και ηθικού του χρέους για την παγκοσμιοποίηση, για επισήμανση της μονοπωλιακής κυριαρχίας των ΜΜΕ, για τις πολιτικές και άλλου είδους «μαφίες», για τη συρρίκνωση του κλάδου της γουνοποιΐας, για τη διαφθορά, για το σαθρό και φαύλο πολιτικό-κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, για την επικράτηση στον Νομό μας διεφθαρμένων, φαύλων και ανίκανων δημοσίων προσώπων.
Μακριά ο ναρκισσισμός, η αδιαφορία και η εξάρτηση από την κομματική εξουσία, τέλος στη σιγή που δηλητηριάζει τον ιδιωτικό και δημόσιο βίο μας.
Οι διανοούμενοι είναι οι κυριώτεροι υπεύθυνοι για την πολιτική και κοινωνική διάβρωση του τόπου. Ο πνευματικός κόσμος έχει χρέος να υπερασπίζεται το δημοκρατικό μας πολίτευμα, την λειτουργία των θεσμών, την ισονομία και ισοπολιτεία, την εφαρμογή των νόμων προς κάθε κατεύθυνση και την προστασία του πολίτη και της περιουσίας του από τους ανεξέλεγκτους κουκουλοφόρους.
Οι Καστοριανοί πολίτες, εργάτες, αγρότες, κτηνοτρόφοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι είναι οι βασικές αξίες του ομαλού μας κοινωνικού βίου και επιβάλλεται η προστασία των δικαιωμάτων τους.
Αληθινοί άνθρωποι του πνεύματος είναι οι θαρραλέοι και ανυπότακτοι, οι ευαίσθητοι και ικανοί να προβάλλουν αντίσταση στην πολιτική των ηγετικών ομάδων στους ΝΕΠΟΤΙΣΤΕΣ και την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ και να καταγγέλλουν με παρρησία τις ατιμωτικές και συμφεροντολογικές πράξεις των ασκούντων την εξουσία.
Ο πνευματικός κόσμος της Καστοριάς, (αν βέβαια υπάρχει) έπρεπε να αποτελεί τον δυναμικό πυρήνα της αλήθειας και της Δικαιοσύνης και να υπερασπίζεται με σθένος τα δικαιώματα του Καστοριανού πολίτη και την ευημερία τους. χρέος του να διαφωτίζει την κοινή γνώμη για κάθε είδους εκτροπή και να εντάσσεται στην αγωνιστική πρωτοπορία των πολιτών. Οι διανοούμενοι πρέπει να συγκροτούν ένα κοινό μέτωπο εναντίωσης κατά του ψεύδους, των δολιοτήτων, της απάτης και της ραδιοτηλεοπτικής τοπικής ασυδοσίας, που παραβιάζει το Σύνταγμα και το Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της «ΙΣΗΓΟΡΙΑΣ», που σημαίνει δικαίωμα συμμετοχής στα πάνελ για συζητήσεις Εθνικό-πατριωτικού ενδιαφέροντος καθώς και πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού, πολιτιστικού κλπ. που στερείται αντικειμενικότητας, χωρίς να ξεχνάμε ότι η τηλεόραση είναι Δημόσιο και παιδαγωγικό μέσον. Η σωστή θέση των πνευματικών ανθρώπων είναι πλάϊ στους ανίσχυρους και απολησμονημένους πολίτες.
Οι διανοούμενοι πρέπει να ενσαρκώνουν την ανεξαρτησία, το αδιάφθορο του χαρακτήρα, την ευθύτητα, την ειλικρίνεια, την εντιμότητα και το ήθος, χωρίς να υποτάσσονται στις εξουσίες και χωρίς να ενδίδουν σε προκλήσεις ή να προσδοκούν προσοδοφόρα αξιώματα. Απαιτείται κριτικό πνεύμα προσήλωση στις πατροπαράδοτες ηθικές αξίες της Φυλής μας, υπεράσπιση των πολιτιστικών παραδόσεων της Καστοριάς και κυρίως αντίσταση σε κάθε εκδουλωτική – αλλά πλουσιοπάροχη – προσκόλληση σε «μαφίες».

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ


Ένα από τα πιο τραγικά γεγονότα αυτού του τόπου είναι πως όλα αυτά τα χρόνια διαμορφώθηκε ένας πολιτικός, κοινωνικός και οικονομικός ιστός, ο οποίος δεν μπόρεσε να αποτρέψει ή έστω να περιορίσει την οικονομική κρίση που ξέσπασε την δεκαετία του ογδόντα με τις δυσμενέστατες επιπτώσεις που είχε για τον Νομό μας, όπως η ανεργία, η συρρίκνωση του πληθυσμού, η αδυναμία των γουνοποιητικών επιχειρήσεων να πληρώσουν τα χρέη τους κ.λ.π.
Βέβαια, απαλλαγμένοι ευθυνών δεν είναι και οι βουλευτές των δύο κομμάτων εξουσίας, ούτε ο επικεφαλής της τότε Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης , ούτε οι φορείς του κλάδου της γουνοποιίας, οι οποίοι με τους αδέξιους χειρισμούς και την ασυνάρτητη πολιτική που οφείλονταν στην έλλειψη δημιουργικής φαντασίας και σχεδιασμού, δεν υπέδειξαν έγκαιρα μια σειρά από μέτρα που θα απέτρεπαν ή θα περιόριζαν τις τόσο καταστροφικές και αρνητικές επιπτώσεις. Πολύ φοβάμαι πως μετά τις Νομαρχιακές και Βουλευτικές εκλογές του 2006 και 2007 υφάνθηκε στο παρασκήνιο ένας νέος πολιτικός, κοινωνικός και οικονομικός ιστός, ένας ιστός που διέπεται από έλλειψη ηθικών ενδοιασμών, ο οποίος θα προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στο ήδη κατεστημένο, σε κάποιες προνομιούχες τάξεις και κατ’ επέκταση σε πρόσωπα – οικονομικούς κολοσσούς –, αλλά και με μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις.
Εύχομαι να διαψευστώ, αλλά προβλέπω ότι τίποτα δεν θα αλλάξει για τις προνομιούχες τάξεις, τους ανθρώπους της φτωχολογιάς, του κόπου και του μόχθου, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους αγρότες και κτηνοτρόφους, τους παραγωγούς, τους ιδιωτικούς και δημοσίους υπαλλήλους, τους γουνεργάτες, τους άνεργους και όλους τους μη προνομιούχους Καστοριανούς.
Η νέα αυτή συντεχνία της πολιτικής και οικονομικής νομενκλατούρας, δέσμια των προεκλογικών της δεσμεύσεων προς τους προνομιούχους, πλαισιωμένη και συνεπικουρούμενη από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και μερικά παπαγαλάκια των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης οδηγεί σε ευνοϊκές παροχές και ρυθμίσεις υπέρ των ολίγων οικονομικά εύρωστων και στον παραμερισμό των πτωχών, των σκληρά εργαζομένων και αγωνιζομένων, των αδικημένων που αποτελούν και την πλειοψηφία των κατοίκων του Νομού.
Σ’ αυτό το αδηφάγο κατεστημένο που χαρακτηρίζεται μόνο από συμφεροντολογία, από την αρχή παρέχει βοήθεια ένας καινούργιος παράγων που επιτείνει τη γενικότερη ανωμαλία στον τόπο, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση των αξιών και της πολιτικής ζωής. Είναι η επιθετική ευτέλεια, η παραπληροφόρηση, η έλλειψη αντικειμενικότητας, η έλλειψη και η στέρηση του δικαιώματος του διαλόγου σε πρόσωπα, ώστε ο καθένας να παίρνει εναλλάξ το λόγο και να διατυπώνει την άποψή του επάνω σε κάποιο θέμα ή πρόσωπο. Πρόσωπα χωρίς τη στοιχειώδη ευρύτητα γνώσεων, χωρίς γενικές γνώσεις πολλών κλάδων του επιστητού, χωρίς πνευματική και ψυχική καλλιέργεια, χωρίς πολιτική παιδεία, χωρίς την απαιτούμενη ευγένεια, την καλή συμπεριφορά, τη σύμφωνη με τους κανόνες που η κοινωνία έχει επιβάλλει, χωρίς την στοιχειώδη τήρηση των κανόνων που επιβάλλει η δημοσιογραφική δεοντολογία και το άρθρο 15 του Συντάγματος, πρόσωπα με κακίες και ταπεινά αναξιοπρεπή αισθήματα και μικροπρεπή συμπεριφορά διαμορφώνουν πνευματικά, ηθικά, πολιτικά την κοινή γνώμη.
Ορισμένα από τα πρόσωπα αυτά διακρίνονται για την υπερβολική τους έπαρση και συμπεριφέρονται ως αφεντικά προς την απροστάτευτη κοινή γνώμη, την παραπληροφορούν, την εξάπτουν με ανούσιες αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα ήσσονος ενδιαφέροντος και σημασίας, εννοούν να την κανοναρχούν, να της καλλιεργούν αισθήματα αφροσύνης, και να την οδηγούν σε κρίσεις και ερμηνείες ισοπεδωτικές, αντί να συντελούν στην Εθνική πνευματική, ηθική, πολιτιστική και πολιτική ακόμη βελτίωσή της.
Έτσι, ο λαός της Καστοριάς γίνεται αντικείμενο μιας απαράδεκτης εκμετάλλευσης για λόγους επιχειρηματικών και όχι μόνον. Εκείνο που έχει σημασία είναι η συστηματική προσπάθεια των ανθρώπων των ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης και του έντυπου Τύπου με μια ή δύο φωτεινές εξαιρέσεις, να αλλοτριώσουν τη συνείδηση των πολιτών, πράγμα που εν πολλοίς το επιτυγχάνουν. Για λογαριασμό ποίων; Των ανόμων συμφερόντων, των ανθρώπων της διαπλοκής, των πολιτικών – υπό την ευρείαν έννοιαν – που τους προσφέρουν υλικά οφέλη και τους άρχοντες εκείνους της Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού που τους χρηματοδοτούν αφειδώς υπό τον τύπο της… προβολής του έργου των.
   «Αιχμάλωτη» των Μ.Μ.Ε. η κοινή γνώμη, στην ξέφρενη ασυδοσία των λαϊκιστών, παρακολουθεί κάθε πρωί και βράδυ τα ίδια χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο κουτσομπολίστικα πράγματα, χωρίς καμία αντίσταση, γιατί οι πολίτες της Καστοριάς που αντιστέκονται σε όλη αυτή την απρέπεια και ασχημοσύνη, οι άνθρωποι που διακρίνονται για το σθένος και την ελευθεροφροσύνη τους είναι ανεπιθύμητοι.         Μ’ αυτόν τον τρόπο ενθαρρύνεται ο κατήφορος σε όλα τα επίπεδα. Άρα, κανείς δεν μπορεί να αποτελέσει το ανάχωμα, κανείς δεν μπορεί να βάλει φραγμό στην ασυδοσία αυτή.
Όπως έγραψα σε προηγούμενα άρθρα μου, οι πραγματικοί πατριώτες, οι συνετοί, οι ευρυμαθείς, οι δυναμικοί, οι ακέραιοι και αδιάφθοροι αυτού του τόπου – πλην εξαιρέσεων – έχουν τεθεί στο περιθώριο, σε αναγκαστική αποστρατεία και έτσι η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο. Πρωτοστατούν, με μερικές φωτεινές εξαιρέσεις, οι ανεπαρκείς, οι αποτυχημένοι επαγγελματικά, οι οικονομησάκηδες, τα διάφορα λαμόγια και όλα τα στοιχεία που ευθύνονται για την οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική οπισθοδρόμηση αυτού του τόπου, που η φύση του χάρισε μια σπάνια φυσική ομορφιά.
Τιμητική εξαίρεση στο συννεφιασμένο αυτό τοπίο των Μ.Μ.Ε. αποτελούν κάποιοι μη επαγγελματίες δημοσιογράφοι, όπως και οι δεκάδες Καστοριανοί αρθρογράφοι και σχολιαστές των τοπικών εφημερίδων, αλλά και οι Καστοριανοί της Αθήνας, Θεσσαλονίκης και παροικιών του εξωτερικού, που με τα εμβριθή τους κείμενα και τις επιστημονικές, φιλολογικές, ιστορικές και άλλου είδους μελέτες τις οποίες δημοσιεύει ο Τύπος, εξυψώνουν ποιοτικά τον έντυπο Τύπο.
Για το τι ισχύει σχετικά με τα Μ.Μ.Ε., παραθέτω το σχετικό άρθρο 15 του Συντάγματος σε άλλο άρθρο μου. Εδώ, απλώς αναφέρω ότι παρά την διάταξη αυτή, κάποιοι φωστήρες παραβαίνουν απροκάλυπτα όχι μόνον αυτά που επιτάσσει το Σύνταγμα και οι Νόμοι του κράτους, αλλά και η δημοσιογραφική δεοντολογία.
Συγκεκριμένα: Δεν τους διακρίνει η αντικειμενικότητα, απαραίτητη αρετή για τα Μ.Μ.Ε. και τους δημοσιογράφους. Η πληροφόρηση και η μετάδοση των ειδήσεων είναι μονόπλευρη, δεν είναι πλήρης και αντικειμενική, αφού δεν δίδεται η δυνατότητα του αντιλόγου για την προβολή και διαφορετικών απόψεων. Πνευματικά προϊόντα του γραπτού λόγου όπως π.χ. περισπούδαστα άρθρα και μελέτες τοπικού και Εθνικού ενδιαφέροντος ή βιβλία κορυφαίων ανθρώπων που έχουν διακριθεί για τον πατριωτισμό τους, την προσήλωσή τους στα Εθνικά και πολιτικά ιδεώδη, την ηθική, κοινωνική, επιστημονική και επαγγελματική τους δραστηριότητα αγνοούνται κατά τρόπον προκλητικό. Η μεροληψία και η μικρότητα που χαρακτηρίζονται από ταπεινά και ευτελή κίνητρα στο αποκορύφωμά τους.
Πανηγυρικοί λόγοι που εκφωνούνται στον Μητροπολιτικό Ναό σε δημόσιες τελετές για τον εορτασμό Εθνικών επετείων ή άλλων εκδηλώσεων δημοσίου χαρακτήρα δεν μεταδίδονται, γιατί ο ομιλητής δεν είναι πρόσωπο αρεστό και επιθυμητό στους καναλάρχες και σε μια ομάδα «δημοσιογράφων».
Τέλος, ούτε συζήτηση για προγράμματα πολιτιστικής ανάπτυξης του τόπου, σε ότι αφορά τον πολιτισμό και ειδικότερα ότι ευνοεί, υπηρετεί και προωθεί την ανάπτυξή του.
Ένας από τους πολλούς λόγους της ηθικής, πολιτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής παρακμής του τόπου μας, που πολλοί κάνουν λόγο και όχι εγώ, είναι και όσα παραπάνω αναφέρονται.