ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Στην εποχή μας, παρατηρούνται στον ελληνικό χώρο φαινόμενα διαφθοράς και φαυλοτήτων, πολιτικών, κοινωνικών οικονομικών και πολιτιστικών, που ωστόσο δεν επισημαίνονται, δεν διερευνώνται κατά βάθος και δεν καυτηριάζονται από τον πνευματικό κόσμο. Διαιωνίζονται επομένως τα ψεύδη και οι παραχαράξεις της αλήθειας και ο ελληνικός λαός ενστερνίζεται άθελά του την πλάνη και την πλαστογραφία.

Καμμιά προσπάθεια για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, που αποτελεί θεμελιώδη αρχή για την ορθή πορεία του έθνους και την οξυδέρκεια των πολιτών. Ακόμα και στην Παιδεία – σε όλα τα επίπεδα – διδάσκονται ανακρίβειες που κληρονομούνται από προηγούμενες γενεές.

Απαράδεκτη και ενοχοποιητική είναι και η σιγή του πνευματικού κόσμου στη βανδαλιστική κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας από αγροίκους της εξουσίας. Η απάθεια και η σιωπηρή συγκατάθεση για την επιβολή του μονοτονικού. Καμμιά αντίδραση των εκπαιδευτικών αλλά και των πολιτιστικών ιδρυμάτων γι’ αυτό το εθνικό έγκλημα. Σιωπή αποτρόπαιη, αδιαφορία επαίσχυντη. Άφωνοι όλοι μπροστά στο απύθμενο θράσος της εξουσίας.

Πρόκειται για βεβήλωση της ελληνικής γλώσσας που ισοδυναμεί με εθνική προδοσία. Ποδοπάτησαν, με τη βίαιη επιβολή του μονοτονικού – δείγμα απαιδευσίας και διαφθοράς – την προαιώνια γλωσσική παράδοση, αλλοίωσαν τη μακραίωνη προσήλωση των Ελλήνων, από την αρχαιότητα ως τον εικοστό αιώνα, στους ιερούς πολιτιστικούς θησαυρούς, που εκφράζονται κυρίως με τη γλώσσα. Και οδηγούν τον λαό – και κυρίως τη νεολαία – σταδιακά στον αφελληνισμό. Γιατί δεν αποκλείεται, το επόμενο να είναι η καθιέρωση του λατινικού αλφαβήτου στη γραφή!

Ο πνευματικός κόσμος της χώρας έπρεπε συλλήβδην να στιγματίσει τον βάρβαρο ακρωτηριασμό της γλώσσας και να παραδώσει στη λαϊκή καταφρόνηση τους άξεστους εμπνευστές αυτής της πρωτοβουλίας.

Πρόκληση, κοινωνικό και πολιτιστικό κίνδυνο αποτελεί και η κυριαρχία λατινόγλωσσων και ξενόγλωσσων επιγραφών σε δρόμους – σε καταστήματα, κέντρα, εταιρείες, εκθέσεις κλπ. Ένα θέαμα αποτρόπαιο που θυμίζει οδούς δυτικοευρωπαϊκών πόλεων. Θλιβερή, εξοργιστική και ανθελληνική είναι και η κυκλοφορία δεκάδων εντύπων με ξενόγλωσσους τίτλους, ακόμα και με λατινική γραφή. Ξενόγλωσσες ονομασίες και σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Καμμιά, ωστόσο, καταγγελία από τον πνευματικό κόσμο, καμμιά επισήμανση αυτών των αχρειοτήτων που οδηγούν το έθνος σε αφελληνισμό και σε πολιτιστική σαπίλα.

Εκστρατεία των πνευματικών ανθρώπων είναι αναγκαία για την κατάργηση των κρατικών και ιδιωτικών καζίνων, των χαρτοπαιχτικών λεσχών.

Δολώματα για τους φτωχούς, που αιφνιδιάζονται και γίνονται φτωχότεροι. Είναι οι αφελείς που διακατέχονται από την ψευδαίσθηση του απροσδόκητου πλουτισμού. Εμπαιγμός και εξαπάτηση του λαού τα καζίνα για εθελούσια «φορολογία» ή για ευπρόσδεκτο «πρόστιμο»! Μιά παραδοσιακή πλάνη, η λατρεία της τύχης, που εμφυτεύει στο άτομο – σε παγκόσμια κλίμακα – την ελπίδα του απροσδόκητου και ουρανοκατέβατου θησαυρίσματος. Αυτός ο παραλογισμός αποτελεί το σίγουρο κερδοφόρο κεφάλαιο για εξορμήσεις κρατικών οργανισμών και ιδιωτών που αποζητούν και εξασφαλίζουν έναν σίγουρο υπερπλουτισμό. Το 1995 οι εισπράξεις των καζίνων ξεπέρασαν τα 100 δισεκατομμύρια, το 1996 τα 300. Αντίστοιχες εισπράξεις του Δημοσίου: 12 και 30 δισεκατομμύρια . η λαχειοφόρος αγορά απέδωσε το 1995 430 δισεκατομμύρια και για το Δημόσιο 125 δισεκατομμύρια. Το 1996 οι συνολικές εισπράξεις των «τυχερών παιχνιδιών» έφθασε τα 650 δισεκατομμύρια – αύξηση 30% σε σύγκριση με το 1995. Στους τρεις πρώτους μήνες του 1997 οι ημερήσιες εισπράξεις των καζίνων ξεπερνούσαν το ένα δισεκατομμύριο δραχμές!

Αδιάφορος ο πνευματικός κόσμος για τις αχρείες, αισχρές και επικίνδυνες για τον άνθρωπο διαφημίσεις που κυριαρχούν στις τηλεοπτικές οθόνες, σε διάφορα έντυπα, σε τοίχους, φράχτες και προσόψεις κτιρίων. Με αναίσχυντα γυμνά, άσεμνες παραστάσεις, κακοήθη θεάματα. Ανάλγητοι όλοι σχεδόν για τις τερατώδεις διαφημίσεις, προκλητικές και προσβλητικές και για τον νόμο και για την ηθική.

Η διαφήμιση, συχνά συνοδευομένη από ανήθικα θεάματα              – μαγνητικό στοιχείο για τους θεατές – κυριαρχεί στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Προβάλλονται ακόμα και κατά τη μετάδοση ειδησεογραφικών προγραμμάτων. Πνευματικοί άνθρωποι που συμμετέχουν σε συζητήσεις ή συνεντεύξεις σε τηλεοπτικά δίκτυα δέχονται διακοπές για μετάδοση διαφημίσεων, χωρίς ενόχληση ή διαμαρτυρία. Χρησιμοποιούνται οι διανοούμενοι ως δόλωμα για κερδοσκοπική αξιοποίηση.

Εγκληματική και απάνθρωπη η διαφήμιση σιγαρέττων που συνοδεύεται παντού από την ανακοίνωση του Υπουργείου Υγείας «το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία». Γελοιοποίηση των κρατικών υπηρεσιών αλλά και εξευτελισμός για την ανοχή των κατάπτυστων αυτών διαλαλημάτων που τοιχοκολλούν και δημοσιεύουν ανεμπόδιστες οι βιομηχανίες. Θρασύτατος εμπαιγμός ή συνενοχή;

 Θα έπρεπε, ωστόσο, να αποτελέσει αυτή η προκλητική και βάναυση καταφρόνηση της υγείας, εν ονόματι του κέρδους, αντικείμενο συναγερμού και εκστρατείας ολόκληρου του πνευματικού κόσμου και κυρίως των επιστημόνων της Ιατρικής για καυτηριασμό της κρατικής πολιτικής που ανέχεται και ευλογεί την αποτρόπαια αυτή απάτη.

Το κάπνισμα ξεκίνησε από τις Ην. Πολιτείες και διαδόθηκε σ’ ολόκληρο τον πλανήτη σαν καταστροφική επιδημία. Για τη διαφήμισή του οι βιομηχανίες επιστράτευσαν με δωροδοκίες το Χόλλυγουντ, αξιοποιώντας από τους ηθοποιούς άνδρες και γυναίκες – να εμφανίζονται πάντοτε στις ταινίες με ένα τσιγάρο στα χείλη!

Κατά την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (O.M.S.) οι καπνιστές της υφηλίου υπολογίζονται σε ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια άτομα – 200 εκατομμύρια γυναίκες. Οι αμερικανικές βιομηχανίες εισπράττουν κάθε χρόνο πέντε δισεκατομμύρια δολλάρια από την εξαγωγή σιγαρέττων. Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί και ένα δισεκατομμύριο τετρακόσια δολλάρια από εξαγωγές ακατέργαστου καπνού στις ευρωπαϊκές χώρες και στην Ιαπωνία.

Για την αύξηση των κερδών από τη χρησιμοποίηση του θανάσιμου για την υγεία αυτού «προϊόντος» καταφεύγουν σε επονείδιστες διαφημίσεις στα τηλεοπτικά δίκτυα και διανέμουν σιγαρέττα δωρεάν σε ανήλικα παιδιά.

Στην Ανατολική Ευρώπη θερίζει ο καρκίνος των πνευμόνων εξαιτίας της διαφημιστικής εκστρατείας κατά την τελευταία δεκαετία που πολλαπλασίασε τον αριθμό των καπνιστών.

Κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το κάπνισμα οδηγεί κάθε χρόνο στον θάνατο τρία εκατομμύρια άτομα. Και προβλέπεται ότι το 2020 τα θύματα θα ξεπεράσουν τα δέκα εκατομμύρια.

Σε πολλές περιοχές της χώρας ο δασικός πλούτος εξαφανίζεται εξαιτίας του άγριου επεκτατισμού των κερδοσκόπων και των καταστροφικών πυρκαϊών. Η ύπαιθρος ερημώνεται, τα αστικά κέντρα πάσχουν από τον συνωστισμό, η δυστυχία επεκτείνεται. Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι πολλαπλασιάζονται και απειλούν τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων. Καμμιά, ωστόσο, εξανάσταση για την υπονόμευση των βιολογικών στοιχείων που αποτελούν εγγύηση για την επιβίωση του πληθυσμού.

Χιλιάδες αστυφύλακες παραχωρεί η εξουσία ως σωματοφύλακες και φρουρούς πολιτικών εν ενεργεία ή απομάχων αλλά και ιδιωτών κομματικής και οικονομικής επιρροής. Πρόκειται για εξευτελισμό της Αστυνομίας και έγκλημα κοινωνικό επειδή εγκαταλείπονται οι πολίτες στο έλεος των εγκληματικών συμμοριών, ληστών, διαρρηκτών και κάθε λογής κακοποιών.

Φρικαλέα η στυγνή εμπορευματοποίηση των αγώνων ποδοσφαίρου και μπάσκετ – με συμμετοχή ξένων στις ομάδες – και η μεταμόρφωση των θεατών σε έξαλλη επιθετική στρατιά, πανέτοιμη για συμπλοκές , λιθοβολισμούς και παραληρήματα ενθουσιασμού ή οργής. Αποκρουστικό, αντικοινωνικό και εκφυλιστικό φαινόμενο το θέαμα μυριάδων «φιλάθλων» που ξεχύνονται μαζικά στους δρόμους της πρωτεύουσας και πολλών αστικών κέντρων, ύστερα από κάποια νίκη της ομάδας που «λατρεύουν», αποκόπτοντας την κυκλοφορία, εκσφενδονίζοντας επικίνδυνα πυροτεχνήματα, προκαλώντας κοινωνική αναστάτωση και καταστροφές και χοροπηδώντας ως ανθρωποπίθηκοι. Και ο πνευματικός κόσμος προτιμά την αδιαφορία και τη σιγή!

 Οικονομικοί μεγιστάνες καθοδηγούν αυτόν τον κλάδο του αθλητισμού μεταβάλλοντάς τον σε κερδοσκοπική επιχείρηση και εξαχρειώνοντας τους φιλάθλους. Αλλά τα αθλήματα όλων των κατηγοριών πρέπει να προσελκύουν τα άτομα αποκλειστικά ως σωματική άσκηση και ευρωστία και οι αθλητικοί αγώνες ως θέαμα, για ειρηνική απόλαυση χωρίς εκρήξεις και αποχαλινώσεις.

Αδικαιολόγητη η σιωπή των διανοουμένων για τον εξευτελισμό των Ολυμπιακών Αγώνων που αποτελούν πολύτιμη κληρονομιά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Δεν καταγγέλλουν τη βέβηλη εμπορευματοποίηση και γελοιοποίησή τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες από κυβερνήσεις που εξασφαλίζουν με παρασκηνιακές διασυνδέσεις και πολυποίκιλες συναλλαγές την πραγμάτωση των Ολυμπιακών Αγώνων στη δική τους χώρα. Για τους οικονομικοπολιτικούς  άρχοντες αποτελούν ευκαιρία κερδοσκοπίας και πλουτισμού.

Για να διατηρηθεί ο παραδοσιακός και γνήσιος χαρακτήρας και η ποιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να προτείνουν την ανά τετραετία διεξαγωγή τους αποκλειστικά στον ιστορικό χώρο που γεννήθηκαν, στην Ολυμπία. Εκεί, με δαπάνη όλων των χωρών που συμμετέχουν, πρέπει να οικοδομηθούν στάδιο για τους παγκόσμιους αθλητικούς αγώνες και κτίρια για την εγκατάσταση των ξένων αθλητών – κάθε έθνος το δικό του κτίσμα. Και, φυσικά, να απαγορευθεί με αυστηρότητα κάθε κερδοσκοπική παρεμβολή, διαφημίσεις κλπ. Τα βραβεία πρέπει να είναι κλάδοι ελαίας, όπως και στην αρχαιότητα, και όχι οικονομικές ανταμοιβές.

  Αποτελεί επιπολαιότητα, ελαφρότητα και άγνοια της ιστορικής αλήθειας η ηρωοποίηση μόνον των νικητών και οι εξωφρενικοί πανηγυρισμοί. Στην ελληνική αρχαιότητα αναδεικνύονταν ολυμπιονίκες και δοξάζονταν, ακόμα και με ανδριάντες, οι σωματικώς εύρωστοι και δυναμικοί. Ολυμπιονίκης στον αρχαίο ελληνικό κόσμο σήμαινε άξιος πολεμιστής. Στην εποχή μας πρέπει να τιμώνται από τον ελληνικό λαό και το έθνος και εκείνοι που διακρίνονται για την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά τους. Με την αυτοθυσία, τη συμπαράσταση, το ήθος, τη γνώση, τον ανθρωπισμό, την ακεραιότητα και το δημιουργικό πνεύμα. Το είχε επισημάνει ο φιλόσοφος Ξενοφάνης (Στ΄ - Ε΄ αι. π.χ.): «Δεν είναι σωστό ούτε δίκαιο να δοξάζεται η σωματική ευρωστία περισσότερο από την ενάρετη σοφία». Και ο Ευρυπίδης: «Πρέπει να στεφανώνουμε με ιερούς αειθαλείς κλάδους τους σοφούς και ενάρετους ανθρώπους, τους πολιτικούς που κυβερνούν την πολιτεία προικισμένοι με πολιτική σωφροσύνη και προσηλωμένοι στην αρχή της δικαιοσύνης και απεχθάνονται τους πολέμους και τις κομματικές διαμάχες». Αλλά και ο Ισοκράτης χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη βράβευση μόνον των επιδόσεων, την παροχή πλούσιων δώρων και την καταφρόνηση των ωφελειών που προσφέρουν οι πνευματικοί άνθρωποι στην κοινωνία. Και προσθέτει ότι «οι αθλητές και αν διπλασιάσουν τη δύναμή τους, δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα στους άλλους, ενώ από την ορθοφροσύνη ενός μόνο ανθρώπου θα κερδίσουν κάτι, αν θελήσουν να επωφεληθούν από την πνευματική του υπεροχή».

Ασυγκίνητος ο πνευματικό κόσμος – διανοούμενοι και καλλιτέχνες – και για την καταφρόνηση και τον παραμερισμό των παραδοσιακών ελληνικών πολιτιστικών θησαυρών, της λαϊκής μουσικής, των χορών και τραγουδιών που αποτελούν υψηλής ποιότητας ψυχαγωγία. Στον ελληνικό χώρο – με εξαίρεση τα πανηγύρια των χωριών – κυριαρχούν σήμερα η «μοντέρνα» δυτική μουσική, μιά σύνθεση αποκρουστικών συνήθως θορύβων, και τα χορευτικά τερατουργήματα που αποκόπτουν την ελληνική νεολαία από την προγονική προσφορά πολύτιμου, απολαυστικού και ευφρόσυνου πολιτιστικού υλικού, πηγή γνήσιας ψυχικής αγαλλίασης. Και στα νυχτερινά κέντρα «ψυχαγωγίας» η νεολαία επιδίδεται συνήθως σε γελοία, αισχρά και κυρίως ακαλαίσθητα «χορευτικά» λικνίσματα.

Επονείδιστη και η μίμηση στα αποκριάτικα θεάματα των δυτικών καρναβαλικών επιδείξεων – ακόμα και των βραζιλιανών αισχροτήτων. Σε μερικά ελληνικά αστικά κέντρα αντιγράφουν τις δυτικοευρωπαϊκές παρελάσεις αρμάτων και πανάθλιων πλαστικών ομοιωμάτων. Και το πιο αποτρόπαιο: Τα αποκριάτικα θεάματα εμπορευματοποιούνται και αυτοεξευτελίζονται. Μεγαλοεπιχειρήσεις εμφανίζονται ως «χορηγοί»  και διαφημίζονται με ειδικά «άρματα» κατάφορτα με τα εμβλήματα της «φίρμας» και εικόνες των προϊόντων τους!

Παραμερίζεται και καταφρονείται η πανάρχαιη – από την κλασσική εποχή – και πλουσιώτατη ελληνική παράδοση, των λαϊκών, δηλαδή των γνήσιων θεαμάτων με αριστουργηματικά ευρήματα, και σάτιρες και υιοθετούνται οι δυτικές ασχημίες και ανηθικότητες. Ελκυστικά θεάματα για το κοινό που παρακολουθεί απαθές και ευάλωτο σε κάθε αναισχυντία – εξευτελιστική συνήθως για το γυναικείο φύλο – καθώς προβάλλονται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Χωρίς, δυστυχώς, καταγγελίες, διαμαρτυρίες και επικρίσεις. Αντί να αξιοποιήσουν, για εορταστικές εκδηλώσεις, τους αποκριάτικους ελληνικούς θησαυρούς – από όλες τις περιοχές της χώρας – τα γοητευτικά τραγούδια, τους πανέμορφους χορούς, τις γραφικώτατες ενδυμασίες, τα καλλιτεχνικά στολίδια, τις πρωτότυπες και ευρηματικές παραστάσεις, τον εθιμικό πλούτο, τους πανέξυπνους και χυμώδεις στίχους, τις πνευματώδεις σάτιρες, την αυθεντική και απολαυστική μουσική, αντιγράφουν συχνά τα βιομηχανοποιημένα θεάματα δυτικών χωρών.

Μιά άλλη πλευρά πολιτιστικής διάβρωσης είναι η αθλιότητα, ακόμα και η χυδαιότητα στίχων που επενδύονται από μουσικοσυνθέτες κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Στίχοι χωρίς ποιητική έκφραση, χωρίς φαντασία, χωρίς μήνυμα αγάπης, ανθρωπισμού και ψυχικής ευφροσύνης. Πρόκειται για «πεζοδρομιακές» συνήθως φράσεις, ασχημίες και ευτέλειες που, ωστόσο, οι μουσικοσυνθέτες δεν τις απολακτίζουν αλλά τις ωραιοποιούν με το τάλαντό τους. Και ο πνευματικός κόσμος παραμένει αδιάφορος μπροστά σ’ αυτά τα κραυγαλέα φαινόμενα πολιτιστικής παρακμής.

Οι διανοούμενοι – επιστήμονες και όλοι οι άνθρωποι των Γραμμάτων – οφείλουν να μελετήσουν και να αγωνισθούν και για το μέγα αγροτικό και κτηνοτροφικό πρόβλημα. Η ελληνική ύπαιθρος ερημώνεται και αφανίζεται. Η παραγωγή περιορίζεται επικινδύνως. Κύμα εισαγωγών δημητριακών, γαλακτοκομικών και κρεάτων απειλεί την αυτάρκεια – βασική εθνική ανάγκη – που ναυαγεί. Η τροφοδότηση της εσωτερικής αγοράς συμπιέζεται διαρκώς με κίνδυνο εξάρτησης από τις ξένες πολυεθνικές αγροτοεπιχειρήσεις στον τομέα της διατροφής του πληθυσμού. Επιβάλλεται, επομένως, εξόρμηση για την αναζωογόνηση της υπαίθρου – με αποκεντρωτικά κίνητρα – και την αύξηση της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής για την εξασφάλιση εσωτερικής αυτάρκειας και τον αποκλεισμό των εισαγωγών που υπονομεύουν την εθνική οικονομία και αποτελούν επιβλαβή προϊόντα για την υγεία του λαού.

Η αναβίωση της ελληνικής υπαίθρου επιβάλλεται και για άλλους λόγους. Η αγροτική κοινωνία είναι η πιο αγνή και γνήσια στον ελληνικό χώρο. Ειρηνική, χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, πιστή στη λαϊκή παράδοση της ηθικής και της αλληλεγγύης και αφοσιωμένη στην πολιτιστική κληρονομιά. Κι’ ακόμα ισοτιμία των δύο φύλων.

Οι Έλληνες δικαστικοί οφείλουν να αγρυπνούν για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης, της νομιμότητας και των ηθικών αρχών επισημαίνοντας τη διαφθορά σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα, στις πολιτικές και οικονομικές εξουσίες αλλά και στα τηλεοπτικά δίκτυα και τα έντυπα που διαβρώνουν την Κοινή Γνώμη με ατιμωτικά δημοσιεύματα και αισχρότατα θεάματα. Χρέος των δικαστικών λειτουργών να ασκούν έλεγχο με δική τους πρωτοβουλία και να προχωρούν σε ποινικές διώξεις όχι ύστερα από καταγγελίες. Το καθήκον αυτό της Δικαιοσύνης πρέπει να επισημάνουν και να υπογραμμίσουν οι άνθρωποι του πνεύματος.

Με αδιαφορία και σιωπή αντιπαρέρχονται οι Έλληνες διανοούμενοι ένα φαινόμενο διαφθοράς με δραματικές συνέπειες. Πρόκειται για την τρομακτική σφαγή που προκαλούν τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα στους ελληνικούς δρόμους. Η Ελλάδα αποτελεί τον πιο πολυαίμακτο χώρο σ’ ολόκληρο το ευρωπαϊκό δίκτυο. Το 1996,  2.176 νεκροί και 23.081 τραυματίες! Βασική αιτία η κακή οδήγηση, συνέπεια των ανεξέλεγκτων και συχνά ύποπτων και παράνομων χορηγήσεων αδειών.

Καθήκον των διανοουμένων – κυρίως των ιστορικών συγγραφέων και των εκπαιδευτικών – να καθιστούν πασίγνωστες, από γενιά σε γενιά, τις κορυφαίες περιόδους της ιστορίας που τιμούν το ελληνικό έθνος αλλά και τις φρικαλεότητες και τις συμφορές που προκάλεσαν οι ξένοι επιδρομείς και τύραννοι. Για να αποκτά ο Έλληνας πολίτης, από τη μαθητική του ηλικία, γνώση των θετικών και αρνητικών σελίδων της εθνικής αλλά και παγκόσμιας ιστορίας, από την αρχαιότητα ως τον εικοστό πρώτο αιώνα, και τη δυνατότητα να επισημαίνει και να κρίνει τα άλματα προόδου και τις αχρειότητες του σήμερα προετοιμάζοντας ένα μέλλον, εθνικό και οικουμενικό, θεμελιωμένο στην ειρήνη, την αλήθεια, την αλληλεγγύη, την ισότητα και τη δικαιοσύνη.