Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

ΝΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ - ΓΡΑΜΜΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΠΕΤΡΟ ΣΜΙΞΙΩΤΗ

Συγχαίρω τον εκλεκτό, αντικειμενικό και θαρραλέο αρθρογράφο και συνεργάτη σας κ. Πάνο Κρίκη για τα εξαιρετικά, εκλεκτά, βαθυστόχαστα και εντυπωσιακά άρθρα του που αναρτώνται στο Blog του panoskrikis.blogspot.gr, ΟΛΑ ΔΕΚΑ smixiotis.petros@gmail.com και ιδίως εκείνο υπό τον τίτλο :  ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ. Στα όσα ορθά, αληθινά, και σύμφωνα με το Δίκαιο και την Ηθική υποστηρίζει ο κ. Κρίκης, θα ήθελα κι’ εγώ, σαν αναγνώστης σας, να προσθέσω τα εξής, εξ’ ίσου σημαντικά:
Αλήθεια τί υποδηλοί η κατάπτυστη αυτή και μάλιστα ομόφωνα αποδεκτή ενέργεια; Τίποτε περισσότερο απ’ ό,τι λέει καθημερινά ο θυμόσοφος λαός μας, δηλ. ότι: όποιος έχει μαχαίρι τρώει πεπόνι. Οι βολευτές μας (βο και όχι βου) έχουν την χαντζάρα και συμπεριφέρονται κατά το δοκούν. Δεν απομένει παρά να μας σφάξουν για να … αγιάσουμε!
430.000 ευρώ κόστισε στο Δημόσιο κουρβανά η χαριστική αυτή απόφαση της Βουλής προς τα τέως αναξιοπαθούντα μέλη της. Το οικονομικό αυτό αλισβερίσι δεν θυμίζει συναλλαγή συνοικιακής συντεχνίας με τα αδύνατα μέλη της;
Αν αυτή η φαεινή διάταξη δεν λέγεται διασπάθιση Δημοσίου χρήματος και δεν επισύρει την δι’ εξοστρακισμού αποδοκιμασία των ευφυών εγκεφάλων οι οποίοι  την εμπνεύσθηκαν, τότε σίγουρα τα οστά του αρχαίου Αριστείδη θα τρίζουν στον τάφο του.
Επιπλέον στους αναξιοπαθούντες τέως βολευτές (βο και όχι βου) παρέχεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όπως και στους εν ενεργεία συναδέλφους τους. Αλήθεια ανασφάλιστοι ήταν μέχρι την κατάληψη του βολευτικού θώκου ή μήπως ο ασφαλιστικός τους φορέας ήταν για τα σκουπίδια (τότε τίς πταίει;).
Το Αιδώς Αργείοι νομίζω ότι περιορίζει το εύρος του… επαίνου! Ίσως όμως και το Αιδώς Εθνοπατέρες να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
                                                            Με εκτίμηση
                                           
                                        Ρίζος Αποστόλου                                    

                                        Δημοσιογράφος                                    

Η Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Η

              Κριτική είναι η έκφραση γνώμης, ο σχολιασμός, η κρίση, η εκτίμηση και η αξιολόγηση των προσώπων που ασκούν εξουσία και εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά.
Έτσι, η κριτική που ασκείται επί θεμάτων, τα οποία έχουν σχέση με τα κοινά, με πολιτικές επιλογές και έναντι προσώπων που ασκούν την εξουσία είναι ηθικά, δημοσιογραφικά και κριτικά επιβεβλημένη.
Θεωρώ υποχρέωση μου ως αρθρογράφος και ενεργός πολίτης, να στηλιτεύω τα κακώς κείμενα ιδίως στον ταλαίπωρο ακριτικό αυτόν Νομό, ακόμη και όταν αυτό ενοχλεί κάποιους ή έχει για μένα προσωπικό κόστος. Μόνον με την καυστική κριτική υπάρχει αμυδρά ελπίδα να διορθωθούν μερικά από  τα κακώς κείμενα, το σύνολο δηλαδή των κακών, των αρνητικών πλευρών του δημοσίου και τοπικού βίου.
Έχω το δικαίωμα και την υποχρέωση να τα καταγγέλλω τα κακώς κείμενα και τους δολοπλόκους πολιτικούς όχι μόνον στον χώρο της Αντιπολίτευσης, αλλά, προπαντός, στον χώρο αυτών που μας κυβερνούν, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Ενίοτε η κριτική, εκτός από εποικοδομητική, επιβάλλεται να είναι δριμεία, γιατί πολλοί κυβερνητικοί και αιρετοί παράγοντες, είναι αναίσθητοι, παχύδερμα και κατά τις διαπιστώσεις πολλών συναδέλφων στερούνται και της στοιχειώδους πολιτικής και κοινωνικής ευαισθησίας, είναι απροκάλυπτα κυνικοί, δεν κοκκινίζουν, δεν τους ενδιαφέρουν οι αρνητικές κρίσεις και η κριτική.
Γι’ αυτό και ο υποφαινόμενος δεν μπορεί να είναι απαθής προ κάποιων κυβερνητικών και αιρετών προσώπων, τα οποία είναι βυθισμένα καθημερινά σε έναν μακάριο λήθαργο, στη σήψη και την απραξία, δεινά, τα οποία έχουν δυσμενείς επιπτώσεις για την Ελλάδα και τους κατοίκους της.

Επί πλέον, η κριτική, καθ’ εαυτήν, αποτελεί στοιχείο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Για να είναι, όμως, πειστική πρέπει να θεμελιώνεται σ’ επιστημονικά δεδομένα, όταν εκτείνεται επί ζητημάτων τα οποία εκφεύγουν των γενικών εγκυκλοπαιδικών γνώσεων του μέσου μορφωμένου πολίτη.

ΠΩΣ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΙΣ ΜΙΑ ΣΦΡΙΓΗΛΗ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - Ο ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Εάν θέλεις να εκμηδενίσεις μια τοπική κοινωνία, να της αφαιρέσεις την δημιουργικότητα και τις ικανότητες για οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική πρόοδο και προκοπή, κατέστησέ την αδύναμη, αναποτελεσματική, άχρηστη. Χλωροφόρμισέ την και έθισέ την στην αδιαφορία, την απάθεια (ζαμανφουτισμό), την αδράνεια, τον μοιρολατρισμό. Είναι ο καλύτερος, ο πιο επιτυχής, ο πιο δοκιμασμένος, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να τον καταστήσεις εντελώς ανίκανο, να τον οδηγήσεις στην παρακμή.
Μία από τις κυριότερες αιτίες της κακοδαιμονίας αυτού του τόπου, με τα πολλά θεϊκά και φυσικά χαρίσματα, τα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, το εμπορικό δαιμόνιο των Καστοριανών, είναι ότι τα τελευταία χρόνια, διοικήθηκε, εκπροσωπήθηκε κατά το πλείστον από λάθος πρόσωπα, φαύλα και ιδιοτελή, που έθεταν μπροστά το ατομικό και οικογενειακό τους συμφέρον και όχι το εθνικό και τοπικό. Αλλά και δεν είχαν ούτε τα ανάλογα, ούτε και τα στοιχειώδη πολιτικά και διοικητικά προσόντα.
  Είναι γεγονός αναμφισβήτητο και ιστορικά αποδεδειγμένο, ότι η Καστοριανή κοινωνία, από της υπάρξεώς της και μέχρι τον εμφύλιο ήταν πάντοτε σε ακμή, μεγάλη εθνικοπατριωτική, πνευματική και εμπορική ακμή, δύναμη και ζωντάνια. Τα αίτια της παρακμής, ηθικής, πολιτικής, οικονομικής, πνευματικής κλπ, είναι πολλά και διάφορα και θα αναλυθούν διεξοδικά προσεχώς, σε ένα άλλο άρθρο μου, πιο λεπτομερές, πιο συνθετικό, πιο εμπεριστατωμένο. Σήμερα αρκούμαι σε μια εν συντομία και περιεκτικότητα ανάλυση.
Δυστυχώς, ο χαρισματικός αυτός νομός, αυτό «το χάρμα των οφθαλμών», με την ένδοξη ιστορία του, την γενική ακτινοβολία του, την δόξα που τον συνοδεύει και την φήμη του, σε ατομικό-πολιτικό επίπεδο, εδώ και πολλά χρόνια στερείται ανθρώπων[1] ιδία πολιτικών υπό την ευρεία του όρου έννοια, με μεγάλη κοινωνιολογική συγκρότηση, δημοκρατική και κοινωνική ευαισθησία και έξαρση. Δεν έχει πολλά άτομα με πνευματική και ψυχική ανάταση, με θέρμη νέων πρωτοποριακών και αξιόλογων ιδεών, που θα τον οδηγούσαν σε μια πνευματική, ψυχική, ηθική ανάταση, σε πρόοδο και ακμή.
Γι’ αυτό και άλλους λόγους, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία των στατιστικολόγων, η Καστοριά μας κατατάσσεται, – είναι ο πτωχότερος Νομός της Ελλάδος και με την μεγαλύτερη ανεργία!       «Θεέ και Κύριε»! Εκεί μας οδήγησαν οι τυχοδιώκτες της πολιτικής απραξίας. Και όχι μόνον. Συρρίκνωση του ΤΕΙ Καστοριάς, χάσιμο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, την μεταφορά σε άλλη περιοχή της 73ης Ταξιαρχίας, μείωση των Δυνάμεων της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καστοριάς. «Ξέφραγο αμπέλι» η παραμεθόριος περιοχή μας, ξενοίκιαστα εκατοντάδες καταστήματα και διαμερίσματα, γενική νέκρα και απελπισία. Αλλά και η δημόσια τοπική ζωή παρουσιάζει έντονα συμπτώματα αδιαφορίας και παράλυσης. Φωτεινή εξαίρεση στο όλο γίγνεσθαι και στα γενικά δρώμενα αρκετές μεμονωμένες προσωπικότητες, πρόεδροι νομικών προσώπων και Συλλόγων και Σωματείων, που ενεργοποιούνται ανυστερόβουλα ατομικά και συλλογικά σε κοινωνικές, πολιτιστικές και άλλες δραστηριότητες. Σ’ αυτά τα άτομα, αρμόζει ξεχωριστή τιμή, ξεχωριστός έπαινος. Είναι, με τους γουνοποιούς και τους άλλους επιχειρηματίες, η μοναδική προσδοκία για βελτίωση της κατάστασης και την οικονομική άνθηση.
Τελειώνοντας το παρόν άρθρο, θέλω να τονίσω και μάλιστα με έμφαση, ότι: «Ακόμη και η αδράνεια και αδιαφορία “περί τα κοινά”, συνιστούν ενίοτε Εθνικά και τοπικά εγκλήματα».         



[1] Εξαιρούνται οι γουνοποιοί και όλοι οι έμποροι και επιχειρηματίες, που με το εμπορικό τους δαιμόνιο και παρά τις αντίξοες συνθήκες δραστηριοποιούνται και απασχολούν εργατικό και υπαλληλικό προσωπικό

Ε Θ Ν Ι Κ Α Θ Ε Μ Α Τ Α - Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Πέραν των όσων λεπτομερώς και εν εκτάσει κατά καιρούς έγραψα και εξέθεσα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, για παράδειγμα δεκάδες άρθρα και το βιβλίο μου «Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» σήμερα θεωρώ επιβεβλημένο να παραθέσω συμπληρωματικά και τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία – ντοκουμέντα προς ισχυροποίηση της ιστορικής αλήθειας, που και στην περίπτωση αυτή δεν επιδέχεται αμφισβητήσεις και παρανοήσεις.
Ο διεθνώς αναγνωρισμένος ως κορυφαίος σύγχρονος αρχαιολόγος, ο αείμνηστος Μανόλης Ανδρόνικος, έγραψε στην εφημερίδα «Το Βήμα» της 18ης Σεπτεμβρίου 1983:
«Η οριστική απάντηση στο ερώτημα της καταγωγής των αρχαίων Μακεδόνων βρίσκεται στις επιγραφές, τις 70 επιτύμβιες στήλες της Βεργίνας, αλλά και τις άλλες 5.000 Ελληνικές επιγραφές, οι οποίες με Ελληνικά ονόματα, τους Ελληνικούς θεούς δεν αφήνουν περιθώρια αντιρρήσεων για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας από την αρχαιότητα».
·                  Ο διεθνώς γνωστός Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Μιχάλης Σακελλαρίου, σε ομιλία του δημοσιευθείσα ολόκληρη στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Μακεδονία» αναφέρει:
«Αναμφισβήτητη επιστημονικά η ταυτότητα των Μακεδόνων. Όλα τα κείμενα που διασώθηκαν είναι γραμμένα στην Ελληνική, όπως είναι η γλώσσα, η συνείδηση, τα ανθρωπωνύμια και τα τοπωνύμια». Το έργο του στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών και μόνο, δεν επιτρέπει καμία αμφιβολία.
·                Η Σύγκλητος της Ακαδημίας Αθηνών την 17η Ιανουαρίου 1992 έθεσε υπ’ όψη της επιστημονικής κοινότητας ότι:
«Η ψευδεπίγραφη Μακεδονία διεκδικεί την πραγματική Μακεδονία που είναι τμήμα της Ελλάδος και κατοικείται από Έλληνες. Η ομόσπονδη Γιουγκοσλαβική αυτή Δημοκρατία έχει δικαίωμα να γίνει κυρίαρχο κράτος. Δεν δικαιούται όμως να αποκτήσει με διεθνή αναγνώριση ένα πλεονέκτημα, που δεν έχει κανένα κράτος στον κόσμο. Να χρησιμοποιεί όνομα που και μόνο προπαγανδίζει εδαφικές επιδιώξεις».
·                Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Αθηνών την 11η Ιανουαρίου 1993 έστειλε επιστολή σε όλα τα Ισραηλιτικά Συνέδρια και αναφέρει:
«Η Ιουδαϊκή Θρησκεία και φιλολογία αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα του αρχαίου εθνολογικού χαρακτήρα των Μακεδόνων ως Ελλήνων».

·                Στο Κουβέιτ  βρίσκεται η νήσος Φαίλακα. Στο νησί αυτό υπάρχει Ελληνιστικός Ναός της Αρτέμιδος. Στο εκδοθέν από το Υπουργείο Πολιτισμού του Κουβέιτ Λεύκωμα, υπάρχουν μόνο Ελληνικές επιγραφές και σε μια σελίδα αναφέρει: «Greek coins in Failaka» και δίπλα έχει την κεφαλή του Αλεξάνδρου, ο οποίος όταν τον πληροφόρησαν τον 4ο αιώνα π.Χ. για το νησί, το ονόμασε Ίκαρο. Οι Κουβετιανοί, αλλά και οι λαοί της Ανατολής, θα γελούν όταν πληροφορηθούν ότι οι Σκοπιανοί και οι ανιστόρητοι συμπαραστάτες τους, θεωρούν τον Αλέξανδρο ως μη Έλληνα.   

Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ

Εν κατακλείδι, αντικειμενικά και χωρίς επιφυλάξεις, η λογική και η ιστορική αλήθεια είναι μία και μοναδική. Οι Μακεδόνες από τα βάθη των αιώνων μέχρι των ημερών μας, όχι μόνον ήταν και είναι Έλληνες, αλλά σύμφωνα με τον Πατέρα της Ιστορίας Ηρόδοτο, αποτελούν τον πρωταρχικό πυρήνα του Ελληνικού Έθνους. Πέραν τούτου, η Μακεδονία δεν είναι ανέκαθεν, μόνον το προς Βορρά προπύργιο της Άμυνας του Ελληνισμού, το απ’ αιώνες «πρόφραγμα» κατά της εισβολής των βαρβαρικών Φυλών στον Ελληνικό χώρο, αλλά και το βάθρο της Ελληνικής και Παγκόσμιας Ιστορίας και του Πολιτισμού.
Σήμερα που παραχαράσσεται και πλαστογραφείται βάναυσα η ιστορία, και τα Σκόπια παρά κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής, σφετερίζονται και οικειοποιούνται το όνομα «Μακεδονία» ολόκληρος ο Ελληνισμός, ενωμένος και ομόψυχος, πρέπει και επιβάλλεται να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνιση και είναι πανέτοιμος για κάθε θυσία, προκειμένου να υπερασπισθεί την Ελληνικότητα της Μακεδονίας και τα αναμφισβήτητα και αδιαπραγμάτευτα και απαράγραπτα δίκαιά της. Να υπερασπισθεί την Ελληνικότητα και την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της Μακεδονίας, η οποία ως τείχος και προμαχώνας του Ελληνισμού με τους συνεχείς αγώνες της εναντίον των βαρβάρων, απέτρεψε πολλές φορές την υποδούλωση της Ελλάδας και έγινε συντελεστής του Ελληνικού πολιτιστικού μεγαλείου της.











Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Εύχομαι στους απανταχού ανθρώπους του κόσμου

«ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ»
ΚΑΙ
«ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ 2015»

                                  
                                   ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ

                                          ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ - (ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ 18/4/2005) - ΤΟΥΡΚΙΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ - ΣΘΕΝΑΡΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΣΙΣ ΜΑΣ

Τη στιγμή που ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών εβεβαίωνε τον Έλληνα ομόλογό του ότι οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα υποστηρίξουν τα μέτρα βελτίωσης των διμερών σχέσεων, η τουρκική πολεμική αεροπορία αλώνιζε κυριολεκτικά στο Αιγαίο και η νέα τουρκική πρόκληση στα Ίμια συμπλήρωνε μιά διάρκεια 12 ωρών. Η τουρκική θρασύτητα και η προκλητική ενέργεια και συμπεριφορά της γείτονος χώρας ξεπερνά τα όρια των σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ γειτονικών κρατών, αλλά και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Για τους λόγους αυτούς και πολλούς άλλους, η απάντηση της Ελλάδος στις κλιμακούμενες προκλητικές ενέργειες στο Αιγαίο με παραβιάσεις του εναερίου χώρου και την πολύωρη παραμονή τουρκικής ακταιωρού στα Ίμια πρέπει να αντιμετωπισθεί με σύνεση βέβαια, αλλά και με πολύ θάρρος και αποφασιστικότητα.





ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Χρόνια τώρα τα αλλεπάλληλα και εγκληματικά λάθη των Κυβερνήσεων, οδήγησαν την Ελλάδα στην παρακμή στο σημερινό χάος. Αυτό συνέβη διότι οι πολιτικοί – άμυαλοι όντες – δεν μπορούν να μοιράσουν δύο γαϊδάρων άχυρα και αυτό έχει τεράστιες επιπτώσεις. Ο εκάστοτε πρωθυπουργός δια της μεθόδου της ρουλέτας διορίζει ανίκανους και άσχετους με το αντικείμενο υπουργούς αντί να επιλέξει executive.

Παρά την επίκληση των ηγετών της Ε.Ε. να συναινέσουν τα κόμματα σε μια κοινή γραμμή, οι αρχηγοί των κομμάτων αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και συνεχίζουν να σφάζονται στα κανάλια. Παρά το γεγονός ότι έχουμε γίνει περίγελως στην υφήλιο και ζούμε κάτω από την δαμόκλειο σπάθη του αφανισμού μας ως κρατικής οντότητας, οι πολιτικοί μας παραμένουν αμετανόητοι αφού ούτε να συνεννοηθούν είναι ικανοί.  

ΤΟ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 86 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ «ΠΕΡΙ ΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ»

Έχω επισημάνει επανειλημμένα πως οι συνταγματολόγοι πολιτικοί έχουν ιστορικές ευθύνες για την αναγραφή του άρθρου 86 στο Σύνταγμα που συγκαλύπτει τα πολιτικά, οικονομικά και ποινικά εγκλήματα των Υπουργών. Το άρθρο αυτό, με το να θέτει τους Υπουργούς στο απυρόβλητο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 4 περί ισότητας των πολιτών. Εάν δεν υπήρχε το άρθρο 86, οι Υπουργοί θα φοβούνταν το σκαμνί και δεν θα είχαμε φτάσει στις μίζες, στη διαφθορά, στη διαπλοκή, στην κομματοκρατία, στη σήψη, στην πτώχευση και στον διεθνή εξευτελισμό.
Με την ευκαιρία ήθελα να προσθέσω ότι σοφά το ισχύον Σύνταγμα απαγορεύει (στο άρθρο 23) την απεργία των δικαστικών λειτουργών και των σωμάτων ασφαλείας. Αντίστοιχα όμως, θα έπρεπε να απαγορευτεί κάθε απεργία ή «πορεία» που στρέφεται κατά των πολιτών και που οδηγεί σε εκβιασμό και ομηρία των πολιτών. Επειδή λοιπόν οι πολιτικές ηγεσίες είναι χρεοκοπημένες, δεν μπορούμε να τις εμπιστευθούμε πια για ένα Σύνταγμα νέο και με πρωτοποριακές κατευθύνσεις, ένα Σύνταγμα που να φανερώνει αγάπη για τον λαό και να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, αλλά και να τον προστατεύει από τους δυνάστες της εξουσίας και του αθέμιτου και ακραίου συνδικαλισμού.
Απευθύνομαι στον νέο Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Βασίλειο Ε. Αλεξανδρή, έναν πρόεδρο νουνεχή, σοβαρό και καταξιωμένο, με δημοκρατικές και προοδευτικές καταβολές χωρίς εισαγωγικά, και τον παρακαλώ να ηγηθεί μιάς δυναμικής πανελλαδικής νομικής πρωτοβουλίας για αλλαγή των αμαρτωλών διατάξεων του Συντάγματος, που αποτελούν νησίδες διαφθοράς, έχοντας ως πρότυπο τα Συντάγματα των πολιτισμένων χωρών της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Αναμένω με ενδιαφέρον την άποψη του κ. Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ:
ΚΥΡΙΟΝ
Βασίλειον Αλεξανδρή
Πρόεδρον Δ. Σ. Αθηνών

                         Αθήνας  

ΤΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ

Φαίνεται ότι σήμερα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του κατά Χρήστου Γιανναρά «ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ», που τόσοι πολλοί συμφωνούν τόσο πολύ σε άπειρες διαπιστώσεις: Για τις εγκληματικές πράξεις, την Εσχάτη προδοσία, τα πολιτικά και κοινωνικά κακουργήματα, από πρόθεση, ανικανότητα, ή ανικανότητα των επαγγελματιών της πολιτικής αυτών που άσκησαν ή ασκούν κυβερνητική ή τοπική εξουσία.

Για τη σήψη, διαφθορά και διαπλοκή, πρωτογενή ή από μεθοδικό εκμαυλισμό της Ελλαδικής κοινωνίας. Για τη γενοκτονική απάνθρωπη και εν ψυχρώ σχεδιασμένη ή εκμεταλλευτική συγκυριών των διεθνών κερδοσκοπικών κέντρων και κέντρων τοκογλυφίας.   

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ - ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ 26/9/2005 - ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΝΑΡΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΡΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ

Ένα από τα συμπεράσματα από την εκλογική αναμέτρηση της Γερμανίας, είναι ότι η ατολμία και οι υπαναχωρήσεις δεν βοηθούν κανένα πολιτικό ηγέτη. Η κυρία Μέρκελ, παρά το γεγονός ότι αρχικά εμφανίστηκε ασυμβίβαστη ως προς τις μεταρρυθμίσεις που θέλει να προωθήσει τις τελευταίες μέρες των εκλογών άρχισε να ρίχνει αρκετό νερό στο κρασί της, κι’ αυτό το πλήρωσε με τη μεγάλη πτώση του ποσοστού της από το αναμενόμενο. Η Μάργκαρετ Θάτσερ πέρασε στην ιστορία της βρεταννικής αλλά και της παγκόσμιας πολιτικής ιστορίας, με τον χαρακτηρισμό «Σιδηρά Κυρία». Όταν κατά την πρώτη κυβερνητική θητεία της δημιουργήθηκαν σοβαρές αντιδράσεις στο ίδιο της το κόμμα, εξ αιτίας του μεγάλου πολιτικού κόστους που προκαλούσαν οι αποφάσεις της, έδειξε απαράμιλλο θάρρος, εντυπωσιακή πυγμή και αποφασιστικότητα.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν ασυμβίβαστη και γι’ αυτό κατόρθωσε να κυβερνήση επί 11 συναπτά χρόνια και να αλλάξει εκ θεμελίων την όψη της χώρας της και να περάσει από την παρακμή σε μιά θεαματική ανασυγκρότηση σε όλους τους τομείς, κάτι που δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν οι «Εργατικές κυβερνήσεις», οι οποίες ήταν δέσμιες των Συντεχνιών και των Συνδικαλιστών.
Αλλά, και ο Καγκελάριος Σρέντερ, ανεξαρτήτως της ιδεολογίας που πρεσβεύει, επέδειξε πρωτοφανή τόλμη και συγκρούστηκε με κατεστημένα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η πολιτική δεν είναι η τέχνη του συμβιβασμού και της προσμέτρησης του πολιτικού κόστους από την εφαρμογή των επιβεβλημένων μεταρρυθμίσεων για το καλό, την πρόοδο και την ευημερία μιάς χώρας. Η πολιτική είναι το όραμα της προόδου και της αυτόνομης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης μιάς χώρας και του λαού της, αλλά και ένα σύνολο δραστηριοτήτων και πρακτικών που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται χωρίς παλινωδίες, αναιρέσεις προηγουμένων αποφάσεων, υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.
Η Ελληνική, η Ρωμαϊκή και η παγκόσμια Ιστορία μας διδάσκουν ότι τα κράτη και οι λαοί προόδευσαν, αναπτύχθηκαν, εξελίχθηκαν θετικά και προς το καλύτερο όταν εκυβερνώντο από ηγέτες τολμηρούς και ασυμβίβαστους και ποτέ δεν μεγαλούργησαν οσάκις εκυβερνώντο από ηγέτες άτολμους, αναποφάσιστους και παλινωδούντες.

Αφετηρία των μεταρρυθμίσεων ας αποτελέσει η Ολυμπιακή, ο Εθνικός μας Αερομεταφορέας. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ – ΤΟΠΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ - ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΕΠΙ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΠΕΤΡΕΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ

Πριν ένα μέρος του τοπικού πολιτικού και κοινωνικού κατεστημένου, συνεπικουρούμενο από μερικά φερέφωνα και παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε., με θέσει σε ακούσια καραντίνα, σε ένα αρθρίδιό μου, είχα διευκρινίσει στο πολυπληθές αναγνωστικό μου κοινό ότι: α) δεν είμαι ρεπόρτερ και δεν ασχολούμαι με τη συλλογή και παρουσίαση ειδήσεων ή σκανδάλων. Δεν ασχολούμαι με τη συλλογή πληροφοριών, ούτε με την ειδησεογραφία, δεν κάνω ρεπορτάζ, αλλά η ενασχόλησή μου είναι η πολιτική κλπ αρθρογραφία που αφορά θέματα γενικού ή ειδικού ενδιαφέροντος. Παρά ταύτα, το αναγνωστικό μου κοινό, με περιέβαλε με απόλυτη εμπιστοσύνη για την εντιμότητα και την εχεμύθεια στην άσκηση του λειτουργήματος, κι έτσι είχα γίνει αποδέκτης μηνυμάτων και πληροφοριών σχετιζομένων με τη διαπλοκή και διαπλεκόμενα πρόσωπα στον Νομό μας! Μετά την ακούσια απουσία μου από τον Τύπο και τα παράθυρα και μόλις το κοινό της Καστοριάς αντελήφθη την παρουσία και επανεμφάνισή μου στο προσκήνιο της επικαιρότητας, με κατέστησε κοινωνόν υποθέσεων διαπλοκής και σκανδάλων. Από έρευνα που έκανα προσωπικά, διαπίστωσα ότι η τοπική ΠΑΣΟΚΙΚΗ ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ και όχι οι χιλιάδες ιδεολόγοι του ΠΑΣΟΚ, με κάποια πρώην κουκουεδάκια ροκάνιζαν χρηματικά ποσά από πολλές και διάφορες πηγές. Όποια πέτρα κι’ αν σηκώσει κανείς σ’ αυτόν τον τόπο, από κάτω θα βρει στελέχη του ΠΑΣΟΚ και προστατευόμενα πρόσωπα του τοπικού Πατριάρχη, και μερικούς πρώην κομμουνιστάς. Θα βρει νταβατζήδες σε διάφορους χρωματισμούς. Δεν υπερβάλλω και δεν σκανδαλοθηρώ: Απλά σχημάτισα έναν φάκελο σκανδάλων, τον οποίον έχω στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1)            Χάριν της αντικειμενικότητας, απαραίτητης αρετής κάθε δημοσιογράφου, οφείλω να επισημάνω ότι όπως όλα τα κόμματα, έτσι και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, δεν στάζει αγγέλους. Στους κόλπους της κλείνει κι αυτή καιροσκόπους, αριβίστες, φιλοτομαριστές, επαγγελματίες της νομής της εξουσίας, χωρίς ηθικές και πολιτικές αναστολές. Για παράδειγμα θα αναφέρω ένα μεγάλο στέλεχος Καστοριανό στέλεχός της, ο Κ. Σ., σε κάποια χρονική περίοδο διόρισε μόνο στη ΔΕΗ περίπου τριάντα άτομα του άμεσου συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντός του, χωρίς να επιδείξει έστω και στοιχειώδες ενδιαφέρον για τη φτωχολογιά.
2)            Εξ άλλου, πριν από ένα μικρό χρονικό διάστημα, δύο «γαλάζια παιδιά», πέτυχαν «νομιμοποίηση», δηλαδή άρση παρανόμων πράξεων.
3)            Το κατεστημένο των Μ.Μ.Ε., αντί να πληροφορήσει τον λαό της Καστοριάς, ποίοι ενέχονται με πράξεις και συμπεριφορές σε γεγονότα που έρχονται σε σύγκρουση με του τους νόμους, την ηθική, την ευπρέπεια και την αιδώ, όλα τα πρόσωπα με την επίμεμπτη συμπεριφορά στα κοινά, μας τα παρουσιάζουν σαν «ευπόληπτα» και «εκλεκτούς προσκεκλημένους»! Η μπόχα που αναδίδουν τα σκάνδαλα, παίρνει διαστάσεις επικίνδυνες για το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα του Νομού Καστοριάς, και απειλεί να συμπαρασύρει και τους έντιμους ηθικούς εκ των ενεργών πολιτών της. Και την κυρία και πρωταρχική ευθύνη την φέρνουν ακέραια τα ενεργούμενα δεκανίκια που παρέχουν την αμέριστη υποστήριξη στο σύστημα της διαπλοκής και των διαπλεκομένων, αποκρύπτοντας από τους πολίτες τον εσμό των διεφθαρμένων προσώπων και τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά σκάνδαλα. Κυρίαρχα θέματα της επικαιρότητος ο γενικός αποπροσανατολισμός του κοινού και η δια του κουτσομπολιού αποσιώπηση των σκανδάλων.
4)            Στο παρασκήνιο της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής αυτού του τόπου οργιάζουν οι νταβατζήδες, οι παρανομίες, οι άνθρωποι του κατεστημένου, Πράσινοι ή Γαλάζιοι, οι συντεχνίες των συμφερόντων που έχουν ειδικό ενδιαφέρον να συνεχισθεί η αχλύς – ομίχλη – που καλύπτει το βασίλειο της διαφθοράς για να ενθυλακώνουν δεκάδες εκατομμυρίων, αυτοί και μόνον αυτοί. Αυτό το Βασίλειο της διαπλοκής, δυστυχώς το καλύπτουν συγκεκριμένα πρόσωπα, παίζοντας το δικό τους παιχνίδι, αφού ως εθνικοί διαφωτισταί συμμετέχουν στην εξουσία και τη διανομή της πίτας.



Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Η - ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Όταν η πολιτική είναι άθλημα ανιδιοτέλειας, αυταπάρνησης, αυτοπροσφοράς, τότε ιδρύει σχέσεις ακατάλυτες από τον χρόνο: το γεγονός της κοινωνίας που δωρίζει ποιότητα ζωής, την χαρά της συνύπαρξης, την δυναμική της καλλιέργειας – πράγματα «πολυτίμητα». Όταν παγιδεύεται στην χρήση η πολιτική, σκιαμαχώντας για εντυπωσιασμό διάρκειας, συμπαρασύρει και τους χρήστες της στον αφανισμό από το πεδίο των σχέσεων.
Παράγει πολιτικούς μιας χρήσης, εφήμερης φήμης όπως: Σημαιοφορίδη μιας χρήσης, Πετσάλνικο μιας χρήσης, Καπαχτσή, Μπουζάλη, Λιάντση, Τσαμίση και άλλους μιας χρήσης, συνοπτικά παροδικής, διάττοντες με φήμη πρόσκαιρη ανυποψίαστους για την καθαρτήρια δυναμική του χρόνου. Του χρόνου που λικνίζει το σιτάρι, σκορπίζει στη λήθη το άχυρο.

Μακάρι στα χρόνια που έρχονται να γρηγορέψει το ανεμοσκόρπισμά τους και να μην μας βλάψει περισσότερο η συνύπαρξή μας.  

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Η ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΑΣ

               Ένα οξύμωρο αλλά αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι λόγω της άκρατης σπατάλης, ρεμούλας και κλεψιάς που επικρατεί πανελλαδικώς, υπάρχουν τεράστια περιθώρια εξοικονόμησης πόρων. Το ζητούμενο όμως είναι η κυβέρνηση να αφήσει κατά μέρος τα ψευτοδιλήμματα και τα ψευτοπροβλήματα, να δει την πραγματικότητα κατάματα, να πάψει να ωραιοποιεί και να υπεκφεύγει, να πει την αλήθεια στον κόσμο, να ασχοληθεί σοβαρά με τα πραγματικά προβλήματα, ώστε η θεωρία της πάταξης της σπατάλης και της διαφθοράς να περάσει επί τέλους και στην πράξη! Και ταυτόχρονα, να λάβει μέτρα ενίσχυσης της παραγωγής πλούτου και όχι των στείρων προνομίων, που καλύπτονται με υπερδανεισμό, δηλαδή σε βάρος των επερχόμενων γενεών.
Πρέπει ο πολίτης να καταλάβει ότι όσο το πολιτικο-οικονομικό μας σύστημα παραμένει άθλιο, ακόμα και τα πιο αξιόλογα πρόσωπα ευνουχίζονται αδρανοποιούνται, εξουδετερώνονται και διαφθείρονται. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να βρεθούν γενναίοι και ακέραιοι άνθρωποι κάθε ιδεολογικού χώρου, που να είναι αποφασισμένοι να παλέψουν με νύχια και με δόντια για να αλλάξουν σταδιακά, σταθερά και αποτελεσματικά, το σύστημα που μας καταβαραθρώνει και μας οδήγησε στην πολιτική, οικονομική και ηθική παρακμή.
Μην περιμένετε λοιπόν, χαΐρι, όσο υπάρχει αυτή η εμφανέστατη έλλειψη ηγεσίας, όσο το στοιχειώδες πλαίσιο αρχών και αξιών ποδοπατείται από πολλά τρωκτικά των κυβερνώντων κομμάτων, τόσο προκλητικά, όσο λείπει η υπευθυνότητα και η δέσμευση να αλλάξουμε τα πράγματα.

Η Ελλάδα, και ειδικά η Καστοριά έχει άμεση ανάγκη από ριζικές αλλαγές, από νέους τρόπους ζωής, σκέψης και δράσης, από νέα πρόσωπα καινοτόμα, άφθαρτα, έντιμα, εργατικά. Έτσι θα χτυπηθεί ο παραγοντισμός, η αθλιότητα και η διαφθορά, πολιτική και κοινωνική. 

ΜΟΝΟΣΤΗΛΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ - Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΜΙΑ ΑΝΙΑΤΗ ΕΘΝΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣΤΙΓΑ

Η διαφθορά δεν αποτελεί περιστασιακό φαινόμενο, δεν αφορά μερικά μόνον άτομα διαβρωμένα ηθικά και ψυχικά που επιφέρουν την ηθική, κοινωνική και πολιτική αποσύνθεση της Ελληνικής κοινωνίας, δεν πρόκειται για γεγονότα τυχαία και απροσδόκητα που ανοίγουν ρωγμές στο κοινωνικό – οικονομικό και πολιτικό σύστημα και που θα κλείσουν. Η διαφθορά δεν είναι μία ιάσιμη κοινωνικοπολιτική λοίμωξη. Είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που φυτρώνει με την άσκηση της εξουσίας, είναι το πρωτεύον και το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της. Ταυτίζεται με τα κόμματα, την πολιτική και τους πολιτικούς και είναι η ουσία, η κινητήρια δύναμη, το οξυγόνο του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος.
Με την ευκαιρία αυτής της ρήσης μου που είναι σύντομη και επιγραμματικά διατυπωμένη, προσθέτω και τα εξής τρία αποφθέγματα.
Ο κορυφαίος αρχαίος Αθηναίος κωμωδιογράφος ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ διαχρονικός και επίκαιρος, στις εκκλησιάζουσες,      (στ. 174-199) γράφει για τη διαφθορά τα εξής:
«Πονάω που βλέπω όλα να σαπίζουν σ’ αυτόν τον τόπο. Στην εξουσία πάντοτε οι φαύλοι. Κι’ αν φανεί κάποιος μια μέρα έντιμος, σε δέκα μέρες σκαρτεύει. Φέρνεις άλλον, βγαίνει χειρότερος».
Ο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, ένας από τους τρεις μεγάλους Έλληνες τραγικούς όλων των εποχών, έγραψε για τη διαφθορά:
«Από τη διεφθαρμένη εξουσία μολύνονται και οι έντιμοι πολίτες κι’ ακολουθούν το παράδειγμά τους».
Και ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ο μέγας ρήτορας της αρχαιότητας, είπε για τη διαφθορά:
«Το ήθος όλων των πολιτών γίνεται όμοιο με το ήθος των κυβερνώντων».                                                        

                                                                                

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ - Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο - Η ΦΑΥΛΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Με δεδομένη την κατάρρευση και την χρεοκοπία της χώρας και με το αδιαμφισβήτητο γεγονός της επιτροπείας της Ελλάδος από το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε., με αντάλλαγμα την εθνική κυριαρχία με τα δανεικά, ακόμα και τώρα τα κόμματα είναι αδύνατον να βρουν κοινή γλώσσα συνεννόησης για την απαλλαγή μας από το μεγάλο κακό.
Οι μόνοι που δεν αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν να τα αντιληφθούν είναι οι ψυχικά χαλασμένοι (και χαλασοχώρηδες) επαγγελματίες της πολιτικής. Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε τόσο πολύ τον λόγο αδέσμευτων στα κομματικά πολιτών, να θυμίζει ή να απαιτεί τα όσα οι εξουσιαστές μας οφείλουν να καταλαβαίνουν. Και τώρα αφήνω έναν κορυφαίο του πνεύματος, έναν πανεπιστημιακό και αρθρογράφο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» να συνεχίσει. Η εξέχουσα αυτή προσωπικότητα, με ένα ξεχωριστής σπουδαιότητας άρθρο του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 20/6/2010, γράφει:
«Τα κόμματα συνεχίζουν τον σκυλοκαβγά, όπως και χθες και πάντοτε, για φτηνές σκοπιμότητες ιδιοτέλειας. Οι συνδικαλιστές, με αρρωστημένη πώρωση, ιλιγγιώδη ασυνειδησία, εντείνουν στο έπακρο τον εκβιασμό για εξωπραγματικές διεκδικήσεις. Δημοσιογράφοι, κανάλια και ραδιόφωνα πουλάνε σκόπιμο κερδοφόρο πανικό ή βλακώδες ψυχολογικό νταϊλίκι.
Λόγος ικανός να χαλινώσει το χάος της ασυνεννοησίας, δεν υπάρχει. Ούτε ήθος επαρκές, στον χώρο της πολιτικής, των πολιτικών και των υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών. Η Δικαιοσύνη υπνώττει και εθελοτυφλεί.
Η κρατική  σπατάλη και η ανεξέλεγκτη και ασυγκράτητη παράδοση σε λοβιτούρες και καταχρήσεις συνεχίζεται αμείωτη και ο λαϊκισμός στο μέγιστο βαθμό. Μερικοί έχουμε επίγνωση του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού χάους.
Είναι παραφροσύνη σκέτη, οι υπαίτιοι και αυτουργοί της οικονομικής χρεοκοπίας, της σπατάλης και κλοπής του κοινωνικού χρήματος, να τιμωρούν για τα δικά τους εγκλήματα τους αναίτιους, τα θύματα. Να ξεκινάνε περιορισμό των δημοσίων δαπανών με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, τρελές αυξήσεις των έμμεσων φόρων που συντρίβουν τη φτωχολογιά, περικοπές του «κοινωνικού κράτους». Να μην διανοούνται, οι αχρείοι, να θίξουν τις δικές τους εξωφρενικές «αποζημιώσεις», τους πακτωλούς των κρατικών επιχορηγήσεων που οι ίδιοι έχουν αποφασίσει για τις συντεχνίες τους, το ασύδοτο χρήμα που ρέει στους κομματανθρώπους των κρατικών εταιρειών, της καμαρίλας τους.
Ο απελπιστικά ολίγιστος πρωθυπουργός μας δεν καταλαβαίνει (δεν έχει τις προϋποθέσεις για να το καταλάβει) ότι μένοντας αμετανόητος για τις ενοχές που βαρύνουν το κόμμα του (και τον ίδιο ως άλλοτε υπουργό και προβεβλημένο «στέλεχος») μένει σε όλα αναξιόπιστος. Όσα λόγια – φούμαρα κι αν του γράφουν για να παπαγαλίζει, η αναξιοπιστία του δεν αναιρείται. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: Μας εμπαίζει προκλητικά, όταν εκφέρει γνώμες και προτάσεις για «ανάκαμψη» περιστοιχιζόμενος ή εκπροσωπούμενος από φιγούρες της πιο εξοργιστικής ανικανότητας, ολιγόνοιας, πιθανόν και φαυλότητας, που υποστήκαμε στην εγκληματική κυβερνητική πενταετία του κόμματός του. Αν δεν τολμάει ή δεν μπορεί να βάλει νυστέρι στο σάπιο και απονεκρωμένο κόμμα του, πώς να τον εμπιστευθούμε να διαχειριστεί (ή να έχει γνώμη) για την εθνεγερσία που χρειαζόμαστε;
Αν εμείς, το λαϊκό σώμα, ξέρουμε τι θέλουμε, τότε διευκολύνουμε τις διεργασίες για να καρπίσει το αίτημά μας. Να ξέρουμε, λοιπόν, με κριτικό έλεγχο της βεβαιότητάς μας, ότι ένας (και μόνο) ενεργός πολίτης, με ηγετικό χάρισμα και ανιδιοτέλεια, θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν καταλύτης για να αναχαιτιστεί η παντοδαπή χρεοκοπία μας, να μεταστραφεί σε δημιουργική, καινοτόμο ανάκαμψη. Αρκεί ο λόγος του να βεβαιώνει την ανιδιοτέλεια, τον πόνο και καημό για την κοινωνία και την πατρίδα, αλλά και το ταλέντο του. Και να συμπέσει με διεγερμένη, για την υποδοχή τέτοιου λόγου, κοινωνική ετοιμότητα. Το διακηρύττουν και οι πιο στυγνοί τεχνοκράτες οικονομολόγοι: η οικονομία (όπως κάθε έκφανση κοινωνικής δυναμικής) είναι, σε μέγιστο ποσοστό, συνάρτηση του κοινωνικού «κλίματος», της κοινωνικής ψυχολογίας.
Δεν περιμένουμε από μηχανής μεσσία, αλλά ούτε είναι παραπλανητικό ή εφησυχασμός να πούμε ότι κάποιος χρειάζεται να εμπνεύσει τους πολίτες, να τους μεταγγίσει πείσμα και ελπίδα. Να τους ξεσηκώσει όπως σε δίκαιο πόλεμο, σε λαϊκή αυτοάμυνα. Να τους μπολιάσει με την περηφάνια της αντίστασης, να τους συνεγείρει στη χαρά της δημιουργίας, σε όραμα συλλογικού κατορθώματος. Δεν υπάρχει κοινωνία, οσοδήποτε εκφαυλισμένη, σαπισμένη, αποβλακωμένη, που ένας ταλαντούχος ηγέτης να μην μπορεί να την αναστήσει – το πέτυχε ακόμα και η πεθαμένη Ρωσία του αλητήριου Γιέλτσιν μόλις εμφανίστηκε ο Πούτιν, το πέτυχε με τον Ερντογάν η Τουρκία φτασμένη στον βυθό της «Εργκένεκον» και του «Σουσουρλούκ».
Σίγουρα η ανάκαμψη μόνο συλλογικό κατόρθωμα μπορεί να είναι, επίτευγμα κοινωνικό, των πολλών. Αλλά κάποιος πρέπει να πείσει τους πολλούς ότι μπορούν. Μπορούν να ξανακερδίσουν τη λεηλατημένη από ανάξιους και ανίκανους πολιτικάντηδες ζωή τους, να ξανακερδίσουν την αξιοπρέπεια του κοινού τους ονόματος. Να ξαναστήσουν κράτος από την αρχή, καινούριους θεσμούς, κοινωνικά οράματα, στόχους πολιτισμού. Να τους πείσει ο ένας, ο ταλαντούχος στην πράξη. Στην πράξη που εγγυάται την αξιοπιστία του λόγου.
Για μια και μόνο φορά, σε αυτή την πολύ κρίσιμη (για όλους, δίχως εξαίρεση) ώρα, ας γινόταν να σιωπήσουν οι «εξυπνάδες», ο μηδενιστικός αρνητισμός, η επαγγελματική, χρυσαμειβόμενη αρνησιπατρία, ο «προοδευτικός» χλευασμός κάθε ιερού και όσιου, η «δημοσιογραφία» και τηλεοπτική «ενημέρωση» που επιμένει να σκυλεύει το τυμπανιαίο και οδωδός κουφάρι της πατρίδας μας. Όχι να αλλάξουν οι άνθρωποι, να μεταμεληθούν, να μεταστραφούν από οδού πονηράς, –  αυτά δεν γίνονται. Μόνο να σιωπήσουν, απλά και μόνο, ώσπου να περάσει το κακό.
Μήπως και, αν ανασταλούν προς ώρας ο αλαζονικός αρνητισμός, οι συμπλεγματικοί κρωγμοί της αρνησιπατρίας, οι ακκισμοί της επηρμένης ιδιοτέλειας, ξεμυτίσει ο αξιόπιστος λόγος. Και καταφέρουμε να τον αφουγκραστούμε».


Κ Ρ Α Τ Ο Σ ΚΑΙ Κ Ρ Α Τ Ι Σ Μ Ο Σ

Κ Ρ Α Τ Ο Σ  υπό την ευρείαν της λέξης έννοιαν είναι η πολιτική εξουσία, το σύνολο των διοικητικών αρχών που ασκούν την διακυβέρνηση μιάς χώρας και η λειτουργία των υπηρεσιών αυτών.
Κ Ρ Α Τ Ι Σ Μ Ο Σ  ή  Κ Ρ Α Τ Ι Κ Ι Σ Μ Ο Σ  είναι η θεωρία που προβάλλει τον παρεμβατικό και ρυθμιστικό ρόλο του κράτους στη διαμόρφωση της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής μιάς χώρας, μιάς κοινότητας.
Μετά την αποχώρηση από την εξουσία του σοσιαλιστικκού ΠΑΣΟΚ, τον κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της οικονομίας μας εξακολουθεί να παίζει το κράτος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα από τα θέματα που απασχόλησαν την επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα με το κράτος. Τα πάντα σ’ αυτή την χώρα περιστρέφονται γύρω από το κράτος.
Ιδού μερικά:
Η απογραφή, τα έργα, το αγροτικό, το εμπόριο, το ζήτημα του ωραρίου των καταστημάτων, η δημοσιογραφία και άλλα πολλά. Ζούμε σε μία χώρα όπου κυριαρχεί ο κρατισμός. Η δε οικονομία μας, κατάντησε από τις πλέον «κρατικοδίαιτες» του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που η χώρα μας βρίσκεται σε διαρκή οικονομική κρίση.
Αν η παρέμβαση του κράτους ήταν μικρότερη, τα πάντα θα λειτουργούσαν καλύτερα και ταχύτερα. Διότι η κύρια τροχοπέδη της ελληνικής οικονομίας είναι το ίδιο το κράτος. Ένα κράτος αργό ως προς την λήψη των αποφάσεων, δυσκίνητο ως προς την εφαρμογή τους και απαράδεκτα γραφειοκρατικό ως προς την όλη λειτουργία του.
·                Το ζήτημα του ωραρίου των καταστημάτων δείχνει και αυτό τον βαθμό της κρατικής παρέμβασης στην λειτουργία της αγοράς. Το πότε επιτρέπεται να ψωνίζουν οι καταναλωτές, ρυθμίζεται από το κράτος.
·                Ακόμη και το γεννηθέν θέμα με τους δημοσιογράφους, άπτεται του κράτους. Το ζητούμενο είναι αν επιτρέπεται οι δημοσιογράφοι να παρέχουν υπηρεσίες και στον δημόσιο τομέα. Δηλαδή στο κράτος!
Η ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς, οι οποίοι θεωρούν ότι πρέπει να ρυθμίζουν τα πάντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποτε στην Βουλή συζητήθηκε «επίκαιρη ερώτηση» προς τον Υπουργό Μεταφορών, για τις ώρες των δρομολογίων μιάς λεωφορειακής γραμμής στην περιοχή Λιοσίων! Ασφαλώς το θέμα ενδιαφέρει τους κατοίκους της περιοχής. Αλλά η Ελληνική Βουλή είναι η μόνη ίσως στον κόσμο, όπου συζητείται ακόμη και το δρομολόγιο ενός λεωφορείου! Αυτό κι αν είναι κρατισμός
Εάν δεν περιοριστεί το  κ ρ ά τ ο ς  και ο  κ ρ α τ ι σ μ ό ς        σ’ αυτήν την άμοιρη χώρα εμείς θα ασχολούμαστε με τα δημόσια ελλείμματα, τον «βασικό μέτοχο», τις παρατυπίες των βαμβακοπαραγωγών, το ωράριο των καταστημάτων και τους κρατικοδίαιτους δημοσιογράφους, η δε Βουλή, με τα δρομολόγια κάποιων λεωφορειακών γραμμών, τότε ποτέ, μα ποτέ δεν θα έχουμε ανάπτυξη και προκοπή.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ
Η μεγαλύτερη τομή την οποία καλείται να πραγματοποιήσει η χώρα μας είναι ο περιορισμός του κράτους και του κρατισμού. Ο τρόπος με τον οποίο παρεμβαίνει το κράτος στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα συνιστά τροχοπέδη. Δεν αφήνει τίποτε να προχωρήσει. Για τα πάντα χρειάζονται άδειες, πιστοποιητικά και αμέτρητες σφραγίδες. Αν αυτό δεν αλλάξει, καμία σοβαρή επένδυση δεν πρόκειται να γίνει στην χώρα μας. Ούτε από ξένους, ούτε από Έλληνες. Όμως και εδώ δεν φαίνεται να πτοείται κανένας. Οι κυβερνήσεις του «Σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ, επί χρόνια έλεγαν μόνο λόγια, αλλά η κρατική παρέμβαση αυξανόταν. Η δε Νέα Δημοκρατία θεωρεί κι εκείνη ότι τον κεντρικό ρόλο πρέπει να έχει το κράτος. Πώς λοιπόν να αλλάξουν τα πράγματα, όταν το πολιτικό μας σύστημα κινείται προς την λάθος κατεύθυνση;
Ας λεχθεί ότι σήμερα στη Δύση, υπάρχει σαφής τάση και θέληση περιορισμού των δημοσίων δαπανών και της ανάμειξης του κράτους σε δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα. Στην Ελλάδα όμως της διαπλοκής, της διαφθοράς κλπ, κλπ, δυστυχώς βρισκόμαστε δεκαετίες πίσω, αφού η κρατική ανάμειξη σε δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα είναι το μείζον και δεν διαπιστώνεται καμιά πρόθεση περιορισμού της κρατικής παρέμβασης, επ’ ωφελεία της οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αμιγώς εσωτερικό. Αν δεν αποφασίσουν οι πολιτικοί μας να κάνουν αυτό που πρέπει, τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν. Η χώρα θα πάρει μία ανάσα 2-3 ετών με την ενίσχυση που λαμβάνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθεί στην καταστροφή. Μοναδική ίσως ελπίδα, να ξυπνήσουν οι πολιτικοί μας από τον λήθαργο, να ομονοήσουν και να συμπλεύσουν στα Εθνικά μας θέματα.


Ε Θ Ν Ι Κ Α Θ Ε Μ Α Τ Α - ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ

Παρά ταύτα οι Σκοπιανοί συνεχίζουν την προκλητική τακτική τους. Ο επί των Εξωτερικών Υπουργός τους με το σλαβικό επώνυμο Μιλοσόσκι, δήλωσε σε ελληνική εφημερίδα, ότι δεν υπάρχει χειρότερο κόστος από την απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Γι’ αυτό και δεν φοβούνται το ελληνικό βέτο. Αλλά, πώς είναι δυνατόν να έχουν την εθνική ταυτότητα των Μακεδόνων οι Σλάβοι, που ήρθαν στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα, μόνο οι νοσηροί εγκέφαλοι οι συντηρούντες το μύθο αυτό μπορούν να εξηγήσουν.
Την ευθύνη της ακαμψίας των Σκοπιανών έχουν εκείνοι που τους καθοδηγούν. Και είναι αυτοί που έχουν λησμονήσει την υπόσχεση του Αμερικανού Υπουργού των Εξωτερικών Στεττίνιους, ότι δεν θα αναγνωρισθεί ποτέ το όνομα της «Μακεδονίας» στα Σκόπια, αλλά και τους αγώνες και την προσφορά αίματος των Ελλήνων για την απόκρουση του φασισμού.
Στο κρατίδιο των Σκοπίων, και σε έκταση 8% του όλου εδάφους του, ήτοι στην περιοχή του Μοναστηρίου, τη σημερινή Μπίτολα, διαβιούν περίπου 100.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής. Η συντριπτική πλειονότητα τούτων κατάγεται από την περιοχή της Πίνδου. Οι πρόγονοί τους κατέφυγαν εκεί μετά την καταστροφή από τους Τουρκαλβανούς της Μοσχοπόλεως, της Γράμμουστας, του Βιθκουκίου και άλλων αμιγώς ελληνικών περιοχών της Βορείου Ηπείρου. Υπάρχουν βέβαια και γηγενείς Μακεδονικής καταγωγής, οι πρόγονοι των οποίων προέρχονται από την αρχαία Ηράκλεια, που ίδρυσε ο Φίλιππος κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα, καθώς και πολλοί Έλληνες της Δυτικής Μακεδονίας που κατέφυγαν εκεί μετά τη λήξη του εμφυλίου και την ήττα του Δ.Σ.
Το όνομα όμως της Μακεδονίας δεν το διεκδικούν οι έχοντες ελληνική συνείδηση κάτοικοι των Σκοπίων. Το διεκδικούν οι Σλάβοι, με ενθάρρυνση εκείνων που θέλουν να διατηρούν μία εστία προβλημάτων για την Ελλάδα, χωρίς να αναλογίζονται ότι οι Έλληνες υπήρξαν πάντοτε οι πιστότεροι σύμμαχοί τους στην περιοχή. Ωστόσο οι σκεπτόμενοι κάτοικοι των Σκοπίων είναι πολύ ανήσυχοι. Διότι εάν ευδοκιμήσουν τα σχέδια ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου, ίσως ενταχθεί σ’ αυτό η σημαντική αλβανική μειονότητα των Σκοπίων. 
Παράλληλα οι Βούλγαροι, μετά την ένταξή τους στην Ε.Ε, χορηγούν αφειδώς βουλγαρικά διαβατήρια σε Σκοπιανούς, ακόμη και ελληνικής καταγωγής, που τα επιδιώκουν για να αποκτήσουν διαβατήριο Ευρωπαίου πολίτη.
Από την απάντηση του κ. Νίμιτς στην κριτική των ανιστόρητων σχολίων του για τον Μέγα Αλέξανδρο, προκύπτει ότι η ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης εκ μέρους της Ελλάδος, για το όνομα των Σκοπίων, είναι ανεπαρκέστατη. Έστω και τώρα η χώρα μας οφείλει να ενημερώσει εγγράφως τους Υπουργούς των Εξωτερικών όλων των χωρών της γης, επί των εξής:
·                  Τα όρια του κράτους των Σκοπίων δεν εμπίπτουν σε εκείνα της Αρχαίας Μακεδονίας, όπως αυτά απεικονίζονται στους σωζόμενους αρχαίους χάρτες, με εξαίρεση την μικρά περιοχή του Μοναστηρίου.
·                  Η πλειονότητα των σημερινών Σκοπιανών είναι απόγονοι σλαβικών φύλων, τα οποία κατέφυγαν στην περιοχή μετά την κατάλυση του Μακεδονικού κράτους. Η γλώσσα τους δε είναι ένα κράμα σλαβοβουλγαρικού γλωσσικού ιδιώματος, όλως ασχέτου προς την αρχαία ελληνική γλώσσα των Μακεδόνων.
·                  Τα ονόματα Φίλιππος (ο φίλος του ίππου), Αλέξανδρος        (ο μαχητής των ανδρών), Βουκεφάλας (ίππος με κεφαλή βοός), όπως ονομαζόταν ο ίππος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άπειρες άλλες λέξεις έχουν ρίζες ελληνικές. Επομένως έχουν πολύ θράσος οι Σκοπιανοί για να ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
·                  Δεν είναι απλή ιδιοτροπία των Ελλήνων η επιμονή τους στην εξάλειψη της λέξης «Μακεδονία» από το όνομα των Σκοπίων. Είναι στοιχειώδης πρόνοια διασφάλισης της ειρήνης και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας. Οι Σλάβοι διακατέχονται από την μανιακή επιθυμία να αποκτήσουν τη θάλασσα του Αιγαίου, την οποία αποκαλούν «Άσπρη Θάλασσα».
·                  Αν δεν συνέβαινε αυτό δεν θα καλλιεργούσαν αλυτρωτικά όνειρα στους νέους τους, ούτε θα τους δίδασκαν πως είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πως τάχα η χώρα τους είναι «η κοιτίδα του Ευρωπαϊκού Χριστιανικού Πολιτισμού»! Και φυσικά δεν θα κυκλοφορούσαν χάρτες του κρατιδίου τους, με την Ελληνική Μακεδονία μέχρι της Θεσσαλίας, ούτε θα ονόμαζαν το αεροδρόμιό τους «Μέγας Αλέξανδρος»!


Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ

Θα επαναλάβω για τελευταία φορά ότι ποτέ δεν με απέλειπαν το θάρρος και η πίστη να εκφράζω τη γνώμη μου ελεύθερα, χωρίς μισόλογα που αποσκοπούν στην απόκρυψη της αλήθειας ή να αποφεύγω να δημοσιοποιήσω τις πραγματικές μου προθέσεις, τις ιδέες και γενικά τα πραγματικά μου συναισθήματα, ανεξαρτήτως κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού κόστους καθώς και των αρνητικών συναισθημάτων σε μερικούς από τους χιλιάδες φανατικούς αναγνώστες και αναγνώστριές μου.
Έτσι και τώρα, παίρνω θέσεις και διατυπώνω ευθαρσώς την γνώμη μου, σε θέματα που σχετίζονται με το Έθνος, την Ελλάδα, την Δημοκρατία, τους θεσμούς, την Ορθοδοξία, την πολιτική, την κοινωνία και επί παντός επιστητού.




Δ Ε Κ Α Λ Ο Γ Ο Σ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΟΥ

Στους οπαδούς και ψηφοφόρους όλων των κομμάτων συνιστώ όπως στις εκάστοτε Βουλευτικές, Περιφερειακές και άλλες εκλογές, να επιλέγουν και να ψηφίζουν τους υποψηφίους επί τη βάσει των παρακάτω ουσιαστικών κριτηρίων, συνοπτικά αναφερομένων.
α) το ήθος
β) την εντιμότητα
γ) την ικανότητα
δ) την ακεραιότητα
ε) τον πατριωτισμό
στ) την αφιλοχρηματία
ζ) την κοινωνική και πολιτική καταξίωση
η) ευαισθησία, ενδιαφέρον και θέσεις των στα εθνικά μας θέματα
θ) ευρύτητα σκέψης και όχι ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές εμμονές
ι) όχι τυφλή προσήλωση σε ιδέες, κόμματα και πρόσωπα, που οδηγούν σε ακρότητες

                                                                    




Η ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΑΣ

Να μη ξεχνάμε ποτέ, πως το σπουδαιότερο και πλέον επικίνδυνο παράδειγμα διάβρωσης και εκτροπής από την παράδοση, είναι η αναρχία. Και είναι το σπουδαιότερο, γιατί διδάσκει την ανυπακοή και την απείθεια σε μικρά παιδιά, σε ηλικίες που ρέπουν εκ φύσεως προς την επανάσταση; Τι τα διδάσκει; Ότι το πιο σημαντικό είναι να απαιτούμε τις μεγαλύτερες άμεσες απολαβές με την λιγότερη προσπάθεια, δια της βίας, ακόμη και με την καταστροφή της περιουσίας του κράτους, έστω και αν αυτό σημαίνει την σταθερή απαξίωση των τίτλων σπουδών αλλά, κυρίως, την υποβάθμιση της εκπαιδεύσεως σε τριτοκοσμικά επίπεδα.  

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ

Η Μεταπολίτευση, ιδιαίτερα μετά το 1981, έθεσε τέσσερις ωρολογιακές βόμβες στα θεμέλια της ελληνικής Πολιτείας.
Η πρώτη, η Δικαιοσύνη παρά τα καιρούς νέα μέτρα νοσεί βαρύτατα, βραδυπορεί και δυσλειτουργεί μονίμως. Οι πολίτες που αναγκάζονται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη συχνά απογοητεύονται. Αψευδής δείκτης ύπαρξης λειτουργίας του κράτους δικαίου είναι ορθή και δικαία απονομή της Δικαιοσύνης. Αν αυτή δεν λειτουργεί προσηκόντως οι πολίται απογοητεύονται, δεν αισθάνονται ασφαλείς, η δημόσια τάξη είναι ανοχύρωτη και η οικονομία της χώρας είναι αναιμική. Αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλοί δικασταί μοχθούντες και ακέραιοι, υπάρχουν όμως και ανεπαρκείς, οι οποίοι κηλιδώνουν τον θεσμό και την λειτουργία της Δικαιοσύνης και γι’ αυτό πρέπει να αποβληθούν[1]  
Η δεύτερη, η Οικονομία, εξερράγη το 2004. Η υπέρμετρη αύξηση του δημοσίου τομέα και οι ποικίλες παροχές επιδείνωσαν το δημόσιο χρέος και συρρίκνωσαν την ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα. Η οικονομική έκρηξη ήταν αναπόφευκτη.
Η τρίτη, η Διοίκηση, αφορά την λειτουργία του Κράτους. Η κατάργηση της ιεραρχίας, η εισβολή των κομματικών μηχανισμών και η κατάλυση της αξιοκρατίας διέβρωσαν τις κρατικές υπηρεσίες. Ο κρατικός μηχανισμός, αντί να προστατεύει το δημόσιο, διαμόρφωσε ίδια συμφέροντα τα οποία υπερασπίζεται σθεναρά. Έχει ουσιαστικά αυτονομηθεί. Όχι μόνον δεν συνέδραμε την Πολιτεία για την διαχείριση της κρίσης, όχι μόνον απεδείχθη πλήρως αναποτελεσματικός, αλλά και αντιστάθηκε στις μεταρρυθμίσεις, συχνά με ανυπακοή. Ελλείψει αποτελεσματικού και νομιμόφρονος διοικητικού μηχανισμού, οι προσπάθειες, έσωθεν και έξωθεν, να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες από την οικονομική έκρηξη ήταν καταδικασμένες.
Η τέταρτη ωρολογιακή βόμβα είναι η Παιδεία. Υπό την επίδραση αμερικανικών εκπαιδευτικών συρμών και με την υποστήριξη της ψευτοαριστερής ιδεολογίας και όχι της γνήσιας ιδεολογίας του Γληνού, Σωτηρίου, Παπαμαύρου και όλων των επιφανών παιδαγωγών της Αριστεράς, του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού και, συχνά, του γονικού νεοπλουτισμού, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχασε ένα σημαντικό κεφάλαιο από την αποτελεσματικότητά του. Η εκπαίδευση εστίασε στην επαγγελματική ένταξη και, κατά συνέπεια, σε ό,τι θεωρείται ότι την προάγει. Καλλιέργησε κατά το δοκούν τις θετικές επιστήμες, αλλά αγνόησε την ανθρωπιστική διάσταση. Η ιστορία, η γεωγραφία, η τέχνη, η καλλιέπεια και ο τελετουργικός λόγος παραμελήθηκαν ή διαστρεβλώθηκαν. Η γλωσσική διδασκαλία υποβίβασε την ελληνική σε «χρηστική γλώσσα», με ισότιμο εταίρο την αγγλική – εξ ου και η «τολμηρή» ιδέα της τότε Επιτρόπου και μετέπειτα Υπουργού Παιδείας να αναχθεί και η αγγλική σε επίσημη γλώσσα του Έθνους. Το εκπαιδευτικό σύστημα απαξίωσε την παράδοση, γλωσσική και όχι μόνον. Απέτυχε πλήρως να διαπλάσει μελλοντικούς πολίτες οι οποίοι να συμβάλουν παραγωγικά και ανανεωτικά στον βίο και την πολιτεία της Ελλάδος.
Τουλάχιστον δύο γενεές έχουν διαπαιδαγωγηθεί ελλειμματικά, χωρίς προετοιμασία για τον ρόλο του υπεύθυνου πολίτη. Η πολιτική και κοινωνική σκέψη των περισσοτέρων νέων Ελλήνων πάσχει από βαθύτατα κενά σε ιστορική, φιλοσοφική και πολιτισμική παιδεία.
Οι ενδείξεις είναι ανησυχητικές. Η επιτυχία της Χρυσής Αυγής μιας ακραίας φιλοναζιστικής οργάνωσης στους νέους, δείχνει ότι απουσιάζει το πολιτικό έρμα το οποίο μόνο η στερεή γενική παιδεία μπορεί να προσφέρει.
Η ωρολογιακή βόμβα της Παιδείας κινδυνεύει να εκραγεί, την στιγμή που η ελληνική πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική κρίση κορυφώθηκε.
Καιροφυλακτεί, όμως, η έκρηξη του λαϊκού παραλογισμού, με κύρια εστία την σύγχυση των νέων, την οποία εκμεταλλεύονται ανεύθυνες πολιτικές δυνάμεις. Ο παράγων αυτός κινδυνεύει να προκαλέσει ιστορικές οπισθοδρομήσεις, την μορφή και την έκταση των οποίων ουδείς μπορεί να προβλέψει.



[1] Βλέπετε: Πάνου Κρίκη: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΕΝΑΣ ΘΕΣΜΟΣ ΜΕ ΣΑΘΡΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΟΣ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ 2011.  

ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Μετά από τα αλλεπάλληλα οικονομικά, κοινωνικά και άλλα πολλά ισχυρά πλήγματα που δέχτηκε ο Νομός της Καστοριάς, όπως για παράδειγμα το χάσιμο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, η μη προγραμματισμένη ανέγερση του Αστυνομικού κτιρίου, η υποβάθμιση των Τ.Ε.Ι., η μεταφορά της 73ης Ταξιαρχίας στην Κοζάνη, η ανεργία, τα διάφορα χαράτσια, η εξαθλίωση στην οποία περιήλθε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του λαού του Νομού κ.λ.π., ήρθε νομίζω η ώρα της αφύπνισης των Καστοριανών από την αδράνεια και την κινητική ικανότητα και της ανάληψης πρωτοβουλιών από τους πολίτες. Πρέπει και επιβάλλεται, είναι υποχρέωση, οι πολίτες της Καστοριάς να ενεργοποιηθούν, να έχουν άμεση συμμετοχή στα κοινά, να είναι σώφρονες και μαχητικοί, ώστε να αλλάξει ο τόπος από το σημερινό πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και πνευματικό τέλμα προς μια καλύτερη κατάσταση.
Αυτό θα πραγματοποιηθεί, μόνον εάν οι πολίτες της Καστοριάς συνταχθούν με εκείνους τους ενεργούς πολίτες που επί δεκαετίες αποδείξαμε αναμφισβήτητα και έμπρακτα ότι δεν τους ενδιαφέρει η καρέκλα, η ιδιοτέλεια, οι αντιμισθίες, οι έμμισθες θέσεις, αλλά πρωτίστως και μόνον το εθνικό συμφέρον, ότι εξυπηρετεί τον Νομό της Καστοριάς και τους πολίτες του και ότι ωθεί στην εξέλιξη, στην ανάπτυξη, πρόοδο και ευημερία.

Είμαστε ο μοναδικός Νομός της Ελλάδος που οι κάτοικοί του αδιαφορούν για τα δρώμενα και τεκταινόμενα. Καιρός είναι να εξαλειφθεί αυτό το νοσηρό και ασυνήθιστο πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό φαινόμενο και οι πολίτες να συνταχθούν μαζί μας προκειμένου να ανατραπεί ριζικά ένα φαύλο, διεφθαρμένο, πελατειακό, διαπλεκόμενο και μονολιθικό κατεστημένο, που μας οδήγησε στο σημερινό κατάντημα και τα αδιέξοδα. Καιρός είναι να αποκτήσουμε συλλογική συνείδηση, να ενεργοποιηθούμε και να μιμηθούμε τους κατοίκους άλλων Νομών της χώρας, ώστε να αναμορφώσουμε εκ θεμελίων τον Νομό της Καστοριάς, με ριζικές αλλαγές, νέους τρόπους σκέψης και ζωής πάντα προς το συμφέρον και το καλύτερο όλων των κατοίκων του.

Ε Θ Ν Ι Κ Α Θ Ε Μ Α Τ Α - «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ» - ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΠΑΝΟ ΚΡΙΚΗ

Στους κατά καιρούς προβαλλόμενους εμφαντικά ανιστόρητους και ανυπόστατους ισχυρισμούς των εκάστοτε αξιωματούχων των Σκοπίων, προβάλλω προς απόκρουση τα παρακάτω πειστικά και καταλυτικά επιχειρήματα, τεκμηριωμένα απόλυτα ιστορικά, εθνολογικά και όχι μόνον. 
Η ύπαρξη μειονότητας σε μια χώρα προϋποθέτει ύπαρξη αντίστοιχου έθνους. Μακεδονικό έθνος όμως δεν υπήρξε ούτε υπάρχει. Οι Μακεδόνες ήταν και είναι Έλληνες, διότι είχαν τα ίδια ιερά, την ίδια γλώσσα, την ελληνική, με τους άλλους Έλληνες και τους ίδιους θεούς, με κατοικία στο Μακεδονικό όρος Όλυμπος. Το γεγονός αυτό και μόνο, δεν επιτρέπει αμφισβήτηση της ταυτότητας των Μακεδόνων ως Ελλήνων, διότι για κάθε λογικό άνθρωπο και γνώστη της ιστορίας, δεν είναι νοητό οι Έλληνες να είχαν τοποθετήσει τους θεούς τους, σε χώρο μη ελληνικό. Οι Μακεδόνες ελάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες, που συμμετείχαν μόνο Έλληνες, αλλά και στις Αμφικτυονίες.
Προσωπικότητες όπως οι Στετίνιους, Μιττεράν, Σούλτσμπεργκερ, Πάπας Ιωάννης Παύλος, Κίσσινγκερ και Χέλμουτ Σμίτ, που επισκέφτηκαν τη Μακεδονία ή γνωρίζουν Ιστορία, ανατρέπουν τους ανυπόστατους ισχυρισμούς των Σκοπιανών, για ύπαρξη Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα.
Επίσης ο πρώτος πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκλιγκόρωφ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε προ ολίγων ετών με τίτλο «Αναμνήσεις», αναφέρει ότι δεν διεκδικούμε τον Μέγα Αλέξανδρο, διότι εμείς είμαστε Σλάβοι, που ήρθαμε τον 6ο και 7ο αιώνα.
Τρεις μεγάλες θρησκείες, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Ισλαμισμός επιβεβαιώνουν την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων.
Πλην των ανωτέρω, η Κ.Τ.Ε. (Κοινωνία των Εθνών) που την διαδέχθηκε ο ΟΗΕ το 1922 επέβλεψε την ανταλλαγή πληθυσμών από την Μακεδονία. Ο τότε εκπρόσωπος της Κ.Τ.Ε., Αμερικανός Μόργκενταου, που επέβλεψε την ανταλλαγή Τούρκων και Βουλγάρων από την Μακεδονία, με Έλληνες της Μικράς Ασίας και Έλληνες από την Βουλγαρία, έγραψε στο βιβλίο του «I was sent to Athens», ότι: «Με την αναχώρηση Τούρκων και Βουλγάρων από τη Μακεδονία και την έλευση Ελλήνων, η Μακεδονία έμεινε αμιγώς ελληνική περιοχή».
Την δήθεν ύπαρξη Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, στηρίζει και η κυρία Μακ Ντούγκαλ εμπειρογνώμων του Ο.Η.Ε., ενισχύοντας το επιχείρημα των Σκοπιανών, κατά το οποίο, τις δεκαετίες του 1920 και 1930 οι ελληνικές κυβερνήσεις αντικατέστησαν τα ονόματα των πόλεων, ποταμών, ορέων με ελληνικά. Ανεξαρτήτως όμως της ιστορίας, την οποία αγνοεί η κυρία Μακ Ντούγκαλ, ο Αμερικανός Μόργκενταου, όπως ήδη σημειώθηκε, επιβεβαιώνει στο προαναφερόμενο βιβλίο του, ότι οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι αντηλλάγησαν με Έλληνες και ήταν φυσικό επόμενο, οι ελληνικές κυβερνήσεις να επαναφέρουν τα παλαιότερα ελληνικά ονόματα των περιοχών αυτών. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι οι Σκοπιανοί ονομάζουν τη Θεσσαλονίκη «Σολούν», η οποία από το 317 π.Χ. μέχρι σήμερα λέγεται Θεσσαλονίκη.
Η κυρία Μακ Ντούγκαλ ας αναζητήσει την Καινή Διαθήκη και ας μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων (ΙΣΤ,9,10), όπου θα διαπιστώσει ότι ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Μακεδονία το 50 μ.Χ. και επισκέφθηκε τις πόλεις Φίλιπποι, Θεσσαλονίκη, Βέροια, που είχαν αιώνες πριν και διατηρούν μέχρι σήμερα τα ίδια Ελληνικά ονόματα.
Ο Απόστολος Παύλος (ΙΖ4.12) στη Θεσσαλονίκη και Βέροια συνάντησε Ελληνίδες και Έλληνες που επίστευσαν. Μίλησε και έγραψε τις επιστολές του προς Θεσσαλονικείς και Φιλιππησίους στην Ελληνική.
Η κυρία Μακ Ντούγκαλ αναφέρεται και σε ύπαρξη τουρκικής μειονότητας, αλλά αποσιωπά το ότι η Συνθήκη της Λωζάννης, που έγινε το 1923, έχει δύο όρους, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως ουσιώδεις:
·                Τον θρησκευτικό και όχι τον εθνικό χαρακτήρα των μειονοτήτων. Συνεπώς με την Συνθήκη της Λωζάννης, αναγνωρίζεται μουσουλμανική μειονότητα και όχι τουρκική, όπως κακώς αναφέρει η κυρία Μακ Ντούγκαλ.
·                Την ισοτιμία των μειονοτήτων. Αυτή την ισοτιμία ανέτρεψε η Τουρκία με το πογκρόμ του 1955, που εξανάγκασε τους Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως να εγκαταλείψουν τις εκεί εστίες και περιουσίες τους.

Η κυρία Μακ Ντούγκαλ ας ζητήσει να ιδεί την πρόσφατη κινηματογραφική ταινία Τούρκου παραγωγού, που παρουσιάζει τα πραγματικά γεγονότα του 1955. Ο κατάπληκτος τουρκικός λαός και ο τουρκικός Τύπος, που τώρα μαθαίνουν την πραγματικότητα, θεωρούν την ταινία ως συγγνώμη προς τον ελληνισμό. Η Ελλάδα σεβάστηκε τη μουσουλμανική μειονότητα και δεν προέβη τότε σε αντίποινα. 

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ


20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014
Αύριο 21/11/2014 τελείται ο επίσημος εορτασμός της «ΗΜΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ» της Ελλάδος, σκοπός των οποίων είναι η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας από οποιαδήποτε απειλή, καθώς και η προάσπιση του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος. Με την ευκαιρία αυτή αναδημοσιεύω ένα άρθρο μου, που δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα «ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ», προκειμένου ο αναγνώστης να συνάγει τα σωστά συμπεράσματά του.

21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Το περασμένο Σάββατο 21/9 τιμήθηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας μας με τις καθιερωμένες πανηγυρικές εκδηλώσεις, όπως γενικό Σημαιοστολισμό Δημοσίων, Δημοτικών και Ιδιωτικών Καταστημάτων, φωταγώγηση κ.α.
Στις 10.00΄ π.μ. ώρα τελέστηκε η Επίσημη Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό της Καστοριάς.
Τον πανηγυρικό της Ημέρας εκφώνησε ο Υποστράτηγος ε.α. κ. Ηλίας Τζωρτζόπουλος.

ΦΑΡΜΑΚΕΡΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς που κατάρτισε το πρόγραμμα  του Εορτασμού κατά τον συνήθη τρόπο απέστειλε προσωπικές προσκλήσεις στις Αρχές, Συλλόγους και Σωματεία και όπου αλλού θεωρείται αναγκαίο.
Παρά ταύτα, η απουσία των επισήμων ήταν εντυπωσιακή και προκάλεσε αφ’ ενός ποικίλα επικριτικά σχόλια και αφ’ ετέρου συναισθήματα πικρίας στους Αξιωματικούς κα Υπαξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων της 73ης Ταξιαρχίας. Εκτός του εκπροσώπου του Νομάρχη, παρέστη ο Βουλευτής της Ν.Δ. κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, ο Δήμαρχος Καστοριάς κ. Γιάννης Τσαμίσης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Αγνή Τζήλα, Ανδρονίκη Διαμαντίδου και Αναστασία Αλβανού, αντιπροσωπεία Απογόνων Μακεδονομάχων, ο υποφαινόμενος και ελάχιστοι πολίτες.
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω το φαινόμενο της απουσίας από Εθνικές – Πατριωτικές επίσημες πανηγυρικές εκδηλώσεις των επισήμων, των προσώπων που σχετίζονται με το κράτος, τους αξιωματούχους και όλους τους εκπροσώπους κρατικών φορέων, οργανισμών τοπικής Αυτοδιοίκησης κ.λπ. Απλά θα επαναλάβω τη ρήση μιας πνευματικής προσωπικότητας με Παγκόσμιο κύρος, του Σαμουέλ Τζόνσον:                «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο τω απατεώνων».
Με την ευκαιρία θα ήθελα να συγχαρώ τον φίλο κ. Ηλία Τζωρτζόπουλο Υποστράτηγο ε.α., για τον πανηγυρικό της ημέρας, έναν λόγο πλήρη, μεστό Πατριωτικής και Εθνικής Έξαρσης, χωρίς ακρότητες, μέσα στα πλαίσια της Εθνικής Ενότητας και Ομοψυχίας.