Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Κ Ρ Α Τ Ο Σ ΚΑΙ Κ Ρ Α Τ Ι Σ Μ Ο Σ

Κ Ρ Α Τ Ο Σ  υπό την ευρείαν της λέξης έννοιαν είναι η πολιτική εξουσία, το σύνολο των διοικητικών αρχών που ασκούν την διακυβέρνηση μιάς χώρας και η λειτουργία των υπηρεσιών αυτών.
Κ Ρ Α Τ Ι Σ Μ Ο Σ  ή  Κ Ρ Α Τ Ι Κ Ι Σ Μ Ο Σ  είναι η θεωρία που προβάλλει τον παρεμβατικό και ρυθμιστικό ρόλο του κράτους στη διαμόρφωση της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής μιάς χώρας, μιάς κοινότητας.
Μετά την αποχώρηση από την εξουσία του σοσιαλιστικκού ΠΑΣΟΚ, τον κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της οικονομίας μας εξακολουθεί να παίζει το κράτος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα από τα θέματα που απασχόλησαν την επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα με το κράτος. Τα πάντα σ’ αυτή την χώρα περιστρέφονται γύρω από το κράτος.
Ιδού μερικά:
Η απογραφή, τα έργα, το αγροτικό, το εμπόριο, το ζήτημα του ωραρίου των καταστημάτων, η δημοσιογραφία και άλλα πολλά. Ζούμε σε μία χώρα όπου κυριαρχεί ο κρατισμός. Η δε οικονομία μας, κατάντησε από τις πλέον «κρατικοδίαιτες» του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που η χώρα μας βρίσκεται σε διαρκή οικονομική κρίση.
Αν η παρέμβαση του κράτους ήταν μικρότερη, τα πάντα θα λειτουργούσαν καλύτερα και ταχύτερα. Διότι η κύρια τροχοπέδη της ελληνικής οικονομίας είναι το ίδιο το κράτος. Ένα κράτος αργό ως προς την λήψη των αποφάσεων, δυσκίνητο ως προς την εφαρμογή τους και απαράδεκτα γραφειοκρατικό ως προς την όλη λειτουργία του.
·                Το ζήτημα του ωραρίου των καταστημάτων δείχνει και αυτό τον βαθμό της κρατικής παρέμβασης στην λειτουργία της αγοράς. Το πότε επιτρέπεται να ψωνίζουν οι καταναλωτές, ρυθμίζεται από το κράτος.
·                Ακόμη και το γεννηθέν θέμα με τους δημοσιογράφους, άπτεται του κράτους. Το ζητούμενο είναι αν επιτρέπεται οι δημοσιογράφοι να παρέχουν υπηρεσίες και στον δημόσιο τομέα. Δηλαδή στο κράτος!
Η ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς, οι οποίοι θεωρούν ότι πρέπει να ρυθμίζουν τα πάντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποτε στην Βουλή συζητήθηκε «επίκαιρη ερώτηση» προς τον Υπουργό Μεταφορών, για τις ώρες των δρομολογίων μιάς λεωφορειακής γραμμής στην περιοχή Λιοσίων! Ασφαλώς το θέμα ενδιαφέρει τους κατοίκους της περιοχής. Αλλά η Ελληνική Βουλή είναι η μόνη ίσως στον κόσμο, όπου συζητείται ακόμη και το δρομολόγιο ενός λεωφορείου! Αυτό κι αν είναι κρατισμός
Εάν δεν περιοριστεί το  κ ρ ά τ ο ς  και ο  κ ρ α τ ι σ μ ό ς        σ’ αυτήν την άμοιρη χώρα εμείς θα ασχολούμαστε με τα δημόσια ελλείμματα, τον «βασικό μέτοχο», τις παρατυπίες των βαμβακοπαραγωγών, το ωράριο των καταστημάτων και τους κρατικοδίαιτους δημοσιογράφους, η δε Βουλή, με τα δρομολόγια κάποιων λεωφορειακών γραμμών, τότε ποτέ, μα ποτέ δεν θα έχουμε ανάπτυξη και προκοπή.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ
Η μεγαλύτερη τομή την οποία καλείται να πραγματοποιήσει η χώρα μας είναι ο περιορισμός του κράτους και του κρατισμού. Ο τρόπος με τον οποίο παρεμβαίνει το κράτος στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα συνιστά τροχοπέδη. Δεν αφήνει τίποτε να προχωρήσει. Για τα πάντα χρειάζονται άδειες, πιστοποιητικά και αμέτρητες σφραγίδες. Αν αυτό δεν αλλάξει, καμία σοβαρή επένδυση δεν πρόκειται να γίνει στην χώρα μας. Ούτε από ξένους, ούτε από Έλληνες. Όμως και εδώ δεν φαίνεται να πτοείται κανένας. Οι κυβερνήσεις του «Σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ, επί χρόνια έλεγαν μόνο λόγια, αλλά η κρατική παρέμβαση αυξανόταν. Η δε Νέα Δημοκρατία θεωρεί κι εκείνη ότι τον κεντρικό ρόλο πρέπει να έχει το κράτος. Πώς λοιπόν να αλλάξουν τα πράγματα, όταν το πολιτικό μας σύστημα κινείται προς την λάθος κατεύθυνση;
Ας λεχθεί ότι σήμερα στη Δύση, υπάρχει σαφής τάση και θέληση περιορισμού των δημοσίων δαπανών και της ανάμειξης του κράτους σε δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα. Στην Ελλάδα όμως της διαπλοκής, της διαφθοράς κλπ, κλπ, δυστυχώς βρισκόμαστε δεκαετίες πίσω, αφού η κρατική ανάμειξη σε δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα είναι το μείζον και δεν διαπιστώνεται καμιά πρόθεση περιορισμού της κρατικής παρέμβασης, επ’ ωφελεία της οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αμιγώς εσωτερικό. Αν δεν αποφασίσουν οι πολιτικοί μας να κάνουν αυτό που πρέπει, τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν. Η χώρα θα πάρει μία ανάσα 2-3 ετών με την ενίσχυση που λαμβάνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθεί στην καταστροφή. Μοναδική ίσως ελπίδα, να ξυπνήσουν οι πολιτικοί μας από τον λήθαργο, να ομονοήσουν και να συμπλεύσουν στα Εθνικά μας θέματα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: