Κριτική είναι η έκφραση γνώμης, ο
σχολιασμός, η κρίση, η εκτίμηση και η αξιολόγηση των προσώπων που ασκούν
εξουσία και εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά.
Έτσι, η κριτική που ασκείται επί θεμάτων, τα οποία έχουν σχέση με τα
κοινά, με πολιτικές επιλογές και έναντι προσώπων που ασκούν την εξουσία είναι
ηθικά, δημοσιογραφικά και κριτικά επιβεβλημένη.
Θεωρώ υποχρέωση μου ως αρθρογράφος και ενεργός πολίτης, να στηλιτεύω τα
κακώς κείμενα ιδίως στον ταλαίπωρο ακριτικό αυτόν Νομό, ακόμη και όταν αυτό
ενοχλεί κάποιους ή έχει για μένα προσωπικό κόστος. Μόνον με την καυστική
κριτική υπάρχει αμυδρά ελπίδα να διορθωθούν μερικά από τα κακώς κείμενα, το σύνολο δηλαδή των κακών,
των αρνητικών πλευρών του δημοσίου και τοπικού βίου.
Έχω το δικαίωμα και την υποχρέωση να τα καταγγέλλω τα κακώς κείμενα και
τους δολοπλόκους πολιτικούς όχι μόνον στον χώρο της Αντιπολίτευσης, αλλά,
προπαντός, στον χώρο αυτών που μας κυβερνούν, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Ενίοτε η κριτική, εκτός από εποικοδομητική, επιβάλλεται να είναι
δριμεία, γιατί πολλοί κυβερνητικοί και αιρετοί παράγοντες, είναι αναίσθητοι,
παχύδερμα και κατά τις διαπιστώσεις πολλών συναδέλφων στερούνται και της
στοιχειώδους πολιτικής και κοινωνικής ευαισθησίας, είναι απροκάλυπτα κυνικοί,
δεν κοκκινίζουν, δεν τους ενδιαφέρουν οι αρνητικές κρίσεις και η κριτική.
Γι’ αυτό και ο υποφαινόμενος δεν μπορεί να είναι απαθής προ κάποιων
κυβερνητικών και αιρετών προσώπων, τα οποία είναι βυθισμένα καθημερινά σε έναν
μακάριο λήθαργο, στη σήψη και την απραξία, δεινά, τα οποία έχουν δυσμενείς
επιπτώσεις για την Ελλάδα και τους κατοίκους της.
Επί πλέον, η κριτική, καθ’ εαυτήν, αποτελεί στοιχείο του δημοκρατικού μας
πολιτεύματος. Για να είναι, όμως, πειστική πρέπει να θεμελιώνεται σ’ επιστημονικά
δεδομένα, όταν εκτείνεται επί ζητημάτων τα οποία εκφεύγουν των γενικών
εγκυκλοπαιδικών γνώσεων του μέσου μορφωμένου πολίτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου