Α΄) Η αιδήμων σιγή και η απουσία
αντίδρασης του Φ. Πετσάλνικου δια των τοπικών Μ.Μ.Ε., σε σχέση με το άρθρο του
απόστρατου Υποστρατήγου Ιωάννου Τόλιου,
σε τοπική εφημερίδα της Καστοριάς, ο εκδότης και διευθυντής σύνταξης της
οποίας, ήταν φιλικότατα συνδεδεμένος με τον Πρόεδρο της Βουλής. Στο άρθρο
αυτό στο οποίο καθυβρίζεται, ευτελίζεται και γελοιοποιείται η Εθνική μας Αντίσταση, οι χιλιάδες νεκροί της, οι 1.300 μόνιμοι Αξιωματικοί του
Ελληνικού Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας, και εκατομμύρια λαού, μεταξύ των
οποίων δέκα Αντιστράτηγοι, ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας (Κάρολος Παπούλιας) και δύο Πρωθυπουργοί (Στρατηγός Οθωναίος και Ηλίας Τσιριμώκος), περιέχεται μεταξύ όλων αυτών και άλλων
αθλιοτήτων, ένα πανάθλιο, υβριστικό, συκοφαντικό και ανυπόστατο δημοσίευμα κατά
του Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίο ο Φίλιππος Πετσάλνικος, οφείλει την
πολιτική του υπόσταση και πολιτική του καριέρα.
Το
κακόβουλο, συκοφαντικό και δυσφημιστικό δημοσίευμα κατά του αειμνήστου
Πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου
Παπανδρέου, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ» την 10-6-2005 και αυτολεξεί έχει
έτσι:
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Επικαλούνται
τον νόμον με τον οποίον το ΠΑΣΟΚ ανεγνώρισε την ΕΑΜική
εξέγερσιν, σαν Εθνική Αντίσταση, και με απόφαση ενός πρωθυπουργού, που δεν είχε
καν το δικαίωμα να ομιλεί περί Αντιστάσεως διότι ήταν ο μόνος που στις κρίσιμες
για το Έθνος περιόδους Αλβανικό Έπος, Κατοχή, Δεκεμβριανά, Συμμοριτοπόλεμος
ήταν προκλητικά ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΩΝ. Τα Ιστορικά Γεγονότα και τα πολεμικά Έπη δεν
καταγράφονται στις Δέλτους της Ιστορίας με νόμους και διατάγματα και μάλιστα
από άκαπνους και απόλεμους πρωθυπουργούς σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Κατοχυρώνονται επί του πεδίου της Μάχης και γράφονται
ανεξίτηλα με το ΑΙΜΑ των Παιδιών της Πατρίδος που τρέχουν με το πρώτο κάλεσμά
της και πέφτουν επί του πεδίου της μάχης πολεμώντας τον Εχθρό και όχι τα
αδέλφια. Η αναγνώριση με τους νόμους δεν απηχεί την πραγματικότητα της
Αντιστάσεως, απεικονίζει πολιτικές Σκοπιμότητες[1].
Β΄ Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ
Ένα από τα
πιο εντυπωσιακά και πιο πολύκροτα πολιτικά και κοινωνικά σκάνδαλα, που
προκάλεσε τη δυσφορία και κατακραυγή της πλειονότητας του λαού της Καστοριάς,
είναι εκείνο της εξαπάτησης της Βουλής των Ελλήνων με ψεύτικα λόγια και
επιχειρήματα, προκειμένου η Βουλή να ψηφίσει νόμο, που να απαλλάσσει και
οφειλές βαθύπλουτων επιχειρηματιών προς το ελληνικό δημόσιο.
Στο προσφάτως εκδοθέν βιβλίο
μου, υπό τον τίτλο: «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΕΝΑΣ
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΜΕ ΣΑΘΡΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ
ΠΑΡΑΚΜΗΣ», και στις σελίδες 34-35 γράφω τα εξής:
Η πολιτική εξουσία επιχειρούσε
πάντοτε να καθυποτάξει τη Δικαιοσύνη περιορίζοντας τις αρμοδιότητές της ή
διαφθείροντας δικαστές, με εύνοιες κλπ. για να παρανομεί ατιμώρητη. Για τα εγκλήματα των υπουργών κατά του
δημοσίου συμφέροντος – οικονομικά σκάνδαλα, καταχρήσεις και άλλες ατασθαλίες –
μόνον η Βουλή έχει δικαίωμα να διατυπώσει κατηγορία. Η εξουσία φρόντισε να
κρατήσει σε απόσταση ασφαλείας τη Δικαιοσύνη για να μη φτάνουν ποτέ στο
ακροατήριο τα άνομα και επαίσχυντα έργα της. Παραβιάζονται έτσι με βαναυσότητα
θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος περί ισονομίας και ισοπολιτείας. Έτσι ο
Υπουργός της Δικαιοσύνης Φίλιππος Πετσάλνικος με υποστηρικτή, με συνεργό και
βοηθό Υφυπουργό Οικονομικών, παραπλάνησαν και παρέσυραν τους Βουλευτάς του
Κοινοβουλίου στη διαμόρφωση εσφαλμένων συμπερασμάτων, ώστε η Βουλή με ψευδή
στοιχεία, μη ανταποκρινόμενα στην πραγματικότητα, να ψηφίσει νόμο, μη σύμφωνο
προς τις διατάξεις του Συντάγματος και προκλητικό για την κοινή γνώμη. Με τις
διατάξεις αυτού του νόμου, οι παραπλανηθέντες του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Βουλευταί διέγραψαν ή απάλλαξαν από χρέη (Δισεκατομμύρια οφειλών) βαθύπλουτους
επιχειρηματίες, κατόχους επαύλεων μεγάλης κινητής και ακίνητης περιουσίας και
πολυτελών αυτοκινήτων[2]. Περίπου ένα μήνα προ της ψηφίσεως αυτού του
Νόμου ο Υφυπουργός, σε ερώτηση άλλου Βουλευτή της αντιπολίτευσης, δήλωνε από
του βήματος της Βουλής λάβρος και μένεα πνέων: Εγώ δεν προτίθεμαι να χαρίσω Μερσεντές και Τσερόκι[3]! Και πριν αλέκτορας
φωνήσαι, τρείς, πιεσθείς από τον Υπουργό της Δικαιοσύνης, απαρνιέται τις προηγούμενες θέσεις του και συντάσσεται
με τις απόψεις του Υπουργού της Δικαιοσύνης!
Τα ίδια, λίγο πριν δήλωνε και ο Υπουργός της Δικαιοσύνης στα τοπικά ΜΜΕ.
Άλλαξε όμως γνώμη, γιατί έπρεπε να χαρισθούν τα δάνεια σε δύο υποψηφίους
βουλευτές του ΠαΣοΚ, στον εκπρόσωπο
Τύπου του τοπικού ΠαΣοΚ και δεκάδες
άλλα κομματικά στελέχη και προσωπικούς και κομματικούς του φίλους. Και όμως,
και αυτό το μέγα και πρωτοφανές πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σκάνδαλο
πέρασε απαρατήρητο, και ο Υπουργός της Δικαιοσύνης,
αργότερα, σε επιβράβευση αυτής της πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά απαράδεκτης
πράξης, ανέλαβε ύπατο πολιτειακό αξίωμα! Η κατάντια του πολιτικού μας
συστήματος.
Γ΄ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΥΠΟΥΡΓΩΝ
Στο πιο πάνω βιβλίο μου για τη Δικαιοσύνη,
και στη σελίδα 99-103, μεταξύ των
άλλων γράφω και τα εξής για τον «ΝΟΜΟ
ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ»:
Εμπνευστής
και συντάκτης του κατάπτυστου αυτού νομοσχεδίου ήταν ο τότε υπουργός του ΠαΣοΚ Φίλιππος Πετσάλνικος, σήμερα Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Για
την ιστορία αναφέρω ότι με πλειοψηφία 268 βουλευτών ψηφίστηκε τον Απρίλιο του
2001 από την αναθεωρητική Βουλή το απαράδεκτο άρθρο 86 του Συντάγματος, που
προβλέπει το ακαταδίωκτο των Υπουργών.
Δύο χρόνια αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2003, η ίδια αυτή Βουλή με διακομματική
πάλι σύμπραξη (Ν. Δ. – ΠαΣοΚ) υπερψήφιζε
τον εξ ίσου απαράδεκτο 3126/2003 Νόμο Περί
Ποινικής Ευθύνης Υπουργών με τις σκανδαλώδεις παραγραφές. Σήμερα, όλοι
διαπιστώνουν τα άθλια αποτελέσματα που είχαν οι διατάξεις αυτές. Ακόμη και ο
ομολογημένος χρηματισμός υπουργού έχει πλέον παραγραφεί.
[1] Σ.Σ. Το άκρον άωτον σπίλωσης του ονόματος του Ανδρέα Παπανδρέου. Και ο κ. Πετσάλνικος τι έπραξε για την υπεράσπιση
της τιμής του Πρωθυπουργού, που μας τον έφερε από την Δυτική Γερμανία;
[2] Σ.Σ. Άρθρο 12, περίπτωση 4, του Νόμου 3052/2002
[3] Βλέπετε πρακτικά και ομιλίες στη Βουλή προ της συζήτησης του πιο πάνω
νόμου, όταν ο Φίλιππος Πετσάλνικος
και ο Υφυπουργός των Οικονομικών Φωτιάδης,
ήταν και οι δύο κάθετα αντίθετοι στη διαγραφή χρεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου