Ο ευλογημένος αυτός τόπος με
τα απαράμιλλα πλεονεκτήματα που έχει[1],
από την μεταπολίτευση και μετά στερείται πολιτικών υπό την ευρεία του όρου
έννοια στοιχειώδους επιπέδου. Επέπλευσαν και επιπλέουν – πάντα με τις
εξαιρέσεις –, οι ανάξιοι, οι άβουλοι, οι τυχοδιώκτες της πολιτικής, οι ρέποντες
στον χρηματισμό. Άτομα χωρίς ηθικό ανάστημα, χωρίς σθένος, χωρίς ψυχική και
πνευματική δύναμη. Άνθρωποι άβουλοι βολεύονται. Διαφθείρουν και εξαγοράζουν
ψήφους. Αδαείς και αδεείς πολιτικοί νάνοι
διαφεντεύουν τον τόπο μας και αποφασίζουν για τις τύχες μας. Τα μειράκια της
εξουσίας δεν δημιουργούν μέλλον. Φθείρουν και δολοφονούν το παρόν.
Μικροί άρχοντες, μικρές
προοπτικές. Ανίκανοι ηγέτες, στο προσκήνιο οι αδαείς. Συγκυβερνούν οι ανίκανοι.
Διέρχονται οι νεοβάρβαροι. Μικρόνοοι
πολιτικοί με μικρόνοες βλέψεις. Γι’ αυτό και η Καστοριά μας κατατάσσεται πρώτη
στην φτώχια, στην ανεργία, την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική παρακμή.
Κανείς δεν μίλησε για την διαφθορά, την διαπλοκή, την ανασφάλιστη εργασία, την
εκμετάλλευση των νέων, την μη καταβολή εισφορών. Αγνοεί ο ηγέτης πόσο κοντά είναι η εξουσία και η δουλεία (Αισχύλος).
Γειτνιάζει η αφροσύνη με το ανεπίγνωστο. Οι άφρονες δολοφονούν την προοπτική.
Οι αυθαίρετοι είναι και επικίνδυνοι αφού δολοφονούν το μέλλον. Ελάχιστοι οι
εχέφρονες. Μόνο με συνετά βήματα θα οδηγηθούμε στο αύριο. Πάντα καιροφυλακτεί η
υπερβολή που ωθεί προς τα άσοφα και επώδυνα άκρα, προς τον κρημνό. Όποιος
ιππεύει το ατίθασο άλογο της αυθαιρεσίας, θα το πληρώσει ακριβά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου