Η ΦΑΥΛΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Δεν υπάρχει σήμερα Έλληνας που να μην έχει πεισθεί για την ιδιοτέλεια των πολιτικών – πάντα με τις φωτεινές εξαιρέσεις –, ιδιοτέλεια η οποία αποσκοπεί πάντοτε στην εξυπηρέτηση και μόνον των στενά ατομικών τους συμφερόντων, για την έλλειψη Αρχών και Αξιών, την ανικανότητα, την προκλητική συμπεριφορά και την φαυλότητα των υπαρχόντων κομμάτων. Η οργή, η πίκρα και η αηδία των πολιτών για το σημερινό κατάντημα της χώρας μας, έχει κατακλύσει τις ψυχές τους. Τώρα η απέχθεια, έχει μόνιμη και τραγική διέξοδο. Αποκλείει με αποδοκιμασίες τους μολυσματικούς κεχρισμένους. Και εμπιστεύεται – αλήθεια πόσους – τους τίμια ασυμβίβαστους και σιωπηλούς από σεμνή αξιοσύνη. Διψάει ο Ελληνικός λαός για Εντιμότητα, Αξιοκρατία, Δικαιοσύνη, Αλήθεια, Πολιτική, Κοινωνική και Οικονομική Διαφάνεια.

Περιμένει ως παράκλητο έναν νέο πολιτικό Μεσσία για να πάρει στα στιβαρά του χέρια, τις ευθύνες διακυβέρνησης της Ελλάδας και να κυβερνήσει την χώρα με σύνεση, ορθολογικά, αξιοκρατικά, χωρίς πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αγκυλώσεις. Έναν νέον – όχι σε ηλικία – πολιτικό άξιο, ικανό, ενάρετο, δυναμικό και δημιουργικό, που θα παίξει ρόλο πρωταγωνιστή στα δημόσια πράγματα και που θα κυβερνήσει την Ελλάδα άψογα, ανεπίληπτα και πρωτόγνωρα επ’ ωφελεία του τόπου. Διότι σύντομα θα κληθεί να κυβερνήσει και θα αντιμετωπίσει αμέσως όγκο δυσχερών προβλημάτων. Όσο απλοϊκή και αν φαίνεται η οργή στους δρόμους με την κραυγή «κλέφτες» και τις μούντζες προς την Βουλή και τους Βουλευτές των τριών κομμάτων εξουσίας, δείχνει ότι όλα δεν πάνε καλά στην Πατρίδα. Εξάλλου παντού σήψη και ανυπόφορη δυσοσμία – για να τα λέμε όλα έξω από τα δόντια – η ανοχή προς την διαφθορά, την διαπλοκή, την ενοχή, τον ωχαδερφισμό φαίνεται ότι άρχισε να τελειώνει. Οι πολίτες γίνονται ενεργοί και κινητοποιούνται αναμένοντας την ευκταία λύση, η οποία είναι η Σωτηρία της Ελλάδος. Ο κόσμος έχει εξαγριωθεί μέχρι αποθηριώσεως. Ο πόνος για την εκχώρηση μέρους της Εθνικής μας κυριαρχίας, της πλήρους οικονομικής κυριαρχίας για τη πτώχεια και ανεργία, για τις περικοπές των συντάξεων και των μισθών και για όλα τα άλλα σκληρά και ανάλγητα μέτρα, οδήγησαν τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, όχι μόνον σε κατάσταση απόγνωσης, αλλά και συναισθηματικής φόρτισης, δικαιολογημένη οργή και επιθετικότητα, με απροσδιόριστες για το μέλλον καταστάσεις.