Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ένα από τα ουσιωδέστερα συστατικά της Δημοκρατίας που σχετίζεται με την ελευθερία της σκέψης και του λόγου είναι ο αγώνας του ανθρώπου στην πλήρη και χωρίς όρους υποταγής του στην εξουσία. Το άτομο δικαιούται και υποχρεούται να αμύνεται, όταν η εξουσία Κρατική ή Παρακρατική (Μ.Μ.Ε) θέτει φραγμούς στην πληροφόρηση και επιδιώκει την πλύση του εγκεφάλου του ατόμου με κατάληξη να του αφαιρεί κάθε πρωτοβουλία και κάθε ανεξαρτησία στη σκέψη, χωρίς βούληση και να το καθιστά υποχείριο και ανδρείκελο στις ορέξεις της.

Πρέπει να γνωρίζει ο πολίτης ότι η σωστή πληροφόρηση αποτελεί εγγύηση των ελευθεριών του. Βλέπουν όμως ότι η ενημέρωση φαλκιδεύεται, διαστρέφεται και πλαστογραφείται από κάποιες ορατές ή αόρατες δυνάμεις του πολιτικοοικονομικού εξουσιαστικού κατεστημένου.

Η άμυνα κατά της αυθαιρεσίας και της παραπληροφόρησης διατρέχει τον κορμό της Δημοκρατίας, ως έννοια πολιτική, μεταλλάσσεται σε χυμούς που αρδεύουν τις ανθρώπινες κοινωνίες, αποτελεί το ανάχωμα που εμποδίζει ή περιορίζει το κακό. Πιονέροι της άμυνας και μαχηταί πρώτης γραμμής είναι ελάχιστοι επαγγελματίες δημοσιογράφοι και μερικοί ερασιτέχνες, όπως ο υποφαινόμενος. Είναι οι γίγαντες της δημοσιογραφίας που διαστέλλονται της απρόσωπης δημοσιογραφίας.

       Απρόσωπη είναι η δημοσιογραφία, όταν η εφημερίδα ή ο τηλεοπτικός σταθμός διευθύνεται από άτομα συμβιβασμένα με την εξουσία, κρατικοδίαιτους, αρχολίπαρους, αυλοκόλακας, γλείφτες, ελαστικής συνειδήσεως, άτομα που εξαργυρώνονται με χρήματα, παρατρεχάμενους των ισχυρών, υμνητές των επωνύμων και φερέφωνα ή ενεργούμενα για την εξασφάλιση άνετης ζωής.

Προσωπική είναι η δημοσιογραφία, όταν η τόλμη, η διακινδύνευση, η αρετή, η ανιδιοτέλεια, η φιλοπατρία, η πίστη σε ιδανικά και αξίες, παρακινούν τον δημοσιογράφο (οποιονδήποτε) σε μιά εμπνευσμένη δημιουργική εργασία και τον καθιστούν κήρυκα και καθοδηγητή σε αγώνες αποκάλυψης σκανδάλων και κηφήνων, καταγγελίας, στηλίτευσης της διαφθοράς και όλων των εκμεταλλευτών της κοινωνίας.

Συνοψίζοντας τα ανωτέρω, και με βάση τη διαδρομή μου στον χώρο των Μ.Μ.Ε και στην ιστορία του Καστοριανού Τύπου, η εφημερίδα «ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ» έγραψε:

«Ο αρθρογράφος κ. ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ, αντιεξουσιαστικός και εχθρικός σε κάθε εξουσία πανελλαδική και τοπική, σε κατεστημένα, πανελλήνια και τοπικά, σε συντεχνίες και συνδικάτα, σε ό,τι αποτελεί εμπόδιο για πρόοδο και ευημερία του κοινωνικού συνόλου και όχι μιάς επαγγελματικής τάξεως μόνον και σε όσους απεργάζονται φανερά ή κρυφά την παγκοσμιοποίηση της Ελλάδος σε βάρος της Εθνικής μας ταυτότητος ή τη διάλυση της Ελληνικής Κοινωνίας δια της περιθωριοποιήσεως των ακατάλυτων ΑΡΧΩΝ και ΑΞΙΩΝ της Ελληνικής Φυλής, είναι σε διαρκή ρήξη. Το τίμημα (κόστος) αυτής της επιλογής βαρύ, με επιπτώσεις και σε μέλη της οικογένειας».