ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΓΡΑΜΜΟΥ – ΒΙΤΣΙ

Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι ποτέ δεν με απέλειπαν το θάρρος και η πίστη να εκφράζω τη γνώμη μου ελεύθερα, χωρίς μισόλογα που αποσκοπούν στην απόκρυψη της αλήθειας ή να αποφεύγω να δημοσιοποιήσω τις πραγματικές μου προθέσεις, τις ιδέες και γενικά τα πραγματικά μου συναισθήματα, ανεξαρτήτως κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού κόστους καθώς και των αρνητικών συναισθημάτων σε μερικούς από τους χιλιάδες φανατικούς αναγνώστες και φίλους μου.

Έτσι και τώρα, παίρνω θέσεις και διατυπώνω ευθαρσώς τη γνώμη μου, σε θέματα που σχετίζονται με το Έθνος, την Ελλάδα, τη Δημοκρατία, τους θεσμούς, την Ορθοδοξία, την Εθνική Ομοψυχία, Ενότητα και Συμφιλίωση και επί παντός επιστητού.

-  Αποτελεί υπέρτατον καθήκον, ιεράν υποχρέωση, η τέλεση μνημοσύνου, σ’ αυτούς που έπεσαν μαχόμενοι υπέρ της Πατρίδος, στην τριετία του αδελφοκτόνου Εμφυλίου Πολέμου, όπως αυτός επισήμως χαρακτηρίζεται. Η Εθνική ευγνωμοσύνη εκδηλούται δια της τελέσεως των ενδεδειγμένων εκδηλώσεων, επωφελών δια το ΕΘΝΟΣ, την ΠΑΤΡΙΔΑ.

-  Εκδηλώσεις εξερχόμενες του Εθνικού δρόμου, διχαστικές της Εθνικής Ενότητος, Ομοψυχίας και Συμφιλίωσης, διαταράσσουσες την ψυχικήν ειρήνη, βλαπτικές για το Έθνος, την Ελλάδα, τον Νομό της Καστοριάς, γενόμενες χάριν  προβολής και πολιτικής εκμετάλλευσης, είναι και επικίνδυνες και επώδυνες. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας, το 99% του Ελληνικού Λαού, αποδοκιμάζει αυτού του είδους εκδηλώσεις, ατενίζων το μέλλον με σκεπτικισμό και εμπιστοσύνη και αισιοδοξία».

ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ

Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 1946-1949

Μία από τις πλέον κρίσιμες και ιδιαίτερα τραγικές και αιματοβαμμένες περιόδους της νεότερης ιστορίας του ελληνικού Έθνους αποτελεί η τριετία 1946-1949, η οποία από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας χαρακτηρίστηκε ως «ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ».

Ο εν λόγω αδελφοκτόνος πόλεμος ήταν για τη χώρα μας ολέθριος, ζημιογόνος και καταστροφικός. Η άγρια διεξαγωγή του σκόρπισε σ’ ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, ιδιαίτερα δε στη Δυτική Μακεδονία, την ερήμωση, τη συμφορά και το θάνατο.

Γι’ αυτό καταβάλω έντονες και επίμονες προσπάθειες προκειμένου να μη ξαναοδηγηθεί η Ελλάδα μας σε νέες αιματηρές περιπέτειες, σε νέες ταλαιπωρίες. (Βλέπετε και πιο κάτω περισσότερες λεπτομέρειες).

Η καθ’ όλα έγκυρη εβδομαδιαία εφημερίδα των Αθηνών «Ποντίκι», στο φύλλο της 1052/2-9-1999, δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο, το οποίο αναδημοσιεύω αυτούσιο:  

·               Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (Πρόεδρος Αρ. Ξηρός) έστειλε προσκλήσεις για να παραστούν στις εκδηλώσεις αυτές διάφορα σωματεία, λέγοντας:

«Την Κυριακή 29 Αυγούστου, ήμέρα Κυριακή και ώρα 11:30 θα τελεσθεί στο ΒΙΤΣΙ επιμνημόσυνη δέηση για τους υπέρ πίστεως και πατρίδος πεσόντας αξιωματικούς και οπλίτας των Εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας πολεμώντας τους ενόπλους αναρχοκομμουνιστάς».

·               Η Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (1941-1944) Κεντρικής Μακεδονίας-Θράκης (Πρόεδρος Γ. Αναλυτής, Γ.Γ. Π. Πετράκης) που πήρε την πρόσκληση αυτή, απάντησε ως εξής:

«Με την υπ’ αριθμ. 27/29-7-99 ανακοίνωσή σας που μας στείλατε μας καλείτε να προσέλθουμε στις εκδηλώσεις της 29^ης Αυγούστου στο Βίτσι για τους πεσόντες αξιωματικούς και οπλίτες των Εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας πολεμώντας τους «ενόπλους αναρχοκομμουνιστές». Η μεν διενέργεια επιμνημόσυνης δέησης αποτελεί υποχρέωση και δικαίωμά σας, ο χαρακτηρισμός όμως που χρησιμοποιείτε «ένοπλοι αναρχοκομμουνισταί» αναμοχλεύει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και επαναφέρει τις μνήμες της σκοτεινής εκείνης περιόδου, την οποία έκλεισε αφενός η ομόψυχη συμφιλίωση του ελληνικού λαού και αφετέρου με τον νόμο 1863/1989 «περί άρσεως των συνεπειών του Εμφυλίου Πολέμου» που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση Τζαννετάκη και ψηφίστηκε ομόφωνα από όλες τις πολιτικές παρατάξεις και με τον οποίο από την αποχώρηση των στρατευμάτων Κατοχής μέχρι 31.12.1949 αναγνωρίστηκε ως «Περίοδος Εμφυλίου Πολέμου» και οι όροι «συμμοριτοπόλεμος» και «συμμορίτες» αντικαταστάθηκαν αντίστοιχα με τους όρους «Εμφύλιος Πόλεμος» και «Δημοκρατικός Στρατός». Ως εκ τούτου αναγκαζόμαστε να επιστρέψουμε ως απαράδεκτη την ανωτέρω πρόσκλησή σας».

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Επί των πιο πάνω αναφερομένων κειμένων, απόψεων κλπ, επισημαίνω, παρατηρώ και σχολιάζω:

1^ον . Από την προμετωπίδα του κειμένου, σαφώς γίνεται αισθητό, πως είμαι αναντίρρητα υπέρ της τέλεσης των μνημοσύνων για τους πεσόντας υπέρ της πατρίδος. Είμαι όμως κάθετα αντίθετος κατά της εκτροπής και μετατροπής των εκδηλώσεων αυτών σε αρένα, σε στίβο πολιτικών εκμεταλλεύσεων, και σε ρήξη της Εθνικής Ενότητας, Ομοψυχίας και Συμφιλίωσης, οποθενδήποτε προερχομένων.

2^ον . Τις αυτές απόψεις διατύπωσα και όταν συγγραφέας βιβλίου, ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ.Ε. ο Δ. Γκάτσος, καταγόμενος από τον Γέρμα και διαμένων στην Καστοριά, ισχυρίσθηκε ότι: «Η σύγκρουση 1946-1949, δεν ήτο εμφύλιος πόλεμος, αλλά σύρραξη μεταξύ Δημοκρατικού Στρατού και Μοναρχοφασιστών!». Είμαι ο μόνος, που όχι μόνον αποδοκίμασα, αλλά στιγμάτισα, στηλίτευσα και επιτίμησα δημόσια στον τοπικό Τύπο εκείνον και ονομαστικά, τον ανεγκέφαλο και βρυκόλακα του παρελθόντος, που ακόμα εμμένει σταθερός στο κλίμα και στις συνθήκες που επεκράτησαν στην επάρατο εκείνη περίοδο.

3^ον . Θεωρώ τις εκδηλώσεις και των δύο πλευρών, αυτών δηλαδή που παρεκκλίνουν του Εθνικού και Θρησκευτικού χρέους, ως διχαστικές και επιβλαβείς για το Έθνος, την Ελλάδα, τον Νομό Καστοριάς.

4^ον . Πολλοί εν τη αγνοία τους, ασυνείδητα, πίπτουν θύματα όσων, για προσωπικούς και ιδιοτελείς λόγους, απεργάζονται τον Διχασμό και την διαταραχή, την σύγχυση, την ανωμαλία, την αταξία, την αντιπαράθεση. Ας φροντίσουν να πληροφορηθούν τί ακριβώς συμβαίνει στα εν Καναδά και Αυστραλία λειτουργούντα Σωματεία των Καστοριανών.

5^ον . Αποδέχομαι και υιοθετώ χωρίς δισταγμούς, την πρόταση της ΟΝΝΕΔ Καστοριάς «περί τελέσεως κοινού μνημοσύνου».

6^ον . Ειρήσθω ότι στις τότε εκδηλώσεις, δεν παρέστη η τοπική οργάνωση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, δεν παρέστη ο τότε Βουλευτής Καστοριάς Κώστας Σημαιοφορίδης, ο τότε Νομάρχης, οι τότε Δήμαρχοι, οι προσκείμενοι στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Όλοι αυτοί υπολείπονται σε ευαισθησία, είναι λιγότερο ευπαθείς από τους παραστάντες; Τουναντίον, για πολλούς από αυτούς που παρέστησαν, υποψηφίους Δημοτικούς Συμβούλους, θα ηδύνατο κάθε Καστοριανός, να τους προσάψει ελάχιστα τιμητικούς χαρακτηρισμούς. Μάλιστα ο Δημήτριος Στούμπος, δημόσια τους εχαρακτήρισε «δειλούς και μη πατριώτες» και δεν υπερασπίστηκαν την προσωπική τους τιμή και υπόληψη. Τώρα αυτοί θα μας πείσουν ότι αγωνίζονται για τα ιερά και όσια της ελληνικής φυλής; Η υποκρισία της το μεγαλείο.

7^ον . Πολιτευταί, πολιτευόμενοι, υποψήφιοι για μια θέση στους συνδυασμούς της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ας μη διαπορούν, ας μη ερευνούν, ας μην αναζητούν, γιατί και πώς εκλέγεται ο Κώστας Σημαιοφορίδης. Αυτοί εκφράζουν το παρελθόν, είναι ακόμη δέσμιοι βιωμάτων, ανατρέχουν σε ένα παρελθόν επώδυνο και αλγεινό για την Ελλάδα, το Νομό μας, ο άλλος, οπαδός του Μακιαβελισμού, ακολουθεί το δόγμα του, σύμφωνα με το οποίο «η άσκηση της πολιτικής» με κάθε δυνατό μέσο, χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό ακολουθεί το παρόν, προβλέπει και ατενίζει το μέλλον!