Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Α΄  ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ – ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΙΣΧΡΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΚΑΙ
Β΄  Η ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

«Δύο ντουζίνες «Βασιλόφρονες», Εθνικόφρονες», «Δεξιόφρονες» και «Μεταξικοί» Καστοριανοί[1] το 1943 υπέγραψαν το βλαπτικό για την Ελλάδα και το Νομό Καστοριάς προδοτικό, αισχρό, ανήθικο, κατάπτυστο, επονείδιστο πρωτόκολλο προσάρτησης του Νομού Καστοριάς στην Αλβανία».
Ο Συνταγματάρχης Χωροφυλακής Κων/νος Αντωνίου που στη διάρκεια της κατοχής υπηρετούσε στην Καστοριά, ως Μοίραρχος, Διοικητής της Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Καστοριάς περιγράφει ως εξής το κατάπτυστο αυτό γεγονός που προκάλεσε την αγανάκτηση και απέχθεια των πατριωτών Καστοριανών:
«Οι Γκέγκηδες και Λιάπηδες, πρώτοι προέβαλον αξιώσεις δια την προσάρτησιν του Νομού Καστορίας, στηριχθέντες επί της σκεπετάρικης θεωρίας, ότι η περιφέρεια Καστορίας το παλαιόν κοστούρ, κάτω κείτο υπό Αλβανών, αναγκασθέντων όμως να μεταναστεύσωσιν εις Τουρκίαν, λόγω του ότι η ζωή των εκινδύνευε από τας μεταξύ Βουλγαρικού κομιτάτου και Ελλήνων διαμάχας. Προς τον σκοπόν τούτον, οι Ιταλοί επεδίωξαν και επέτυχον την σύνταξιν και υπογραφήν παρ’ ενίων πρακτόρων των ενός πρωτοκόλλου, δι’ ού εζητείτο η προσάρτησις της Καστορίας εις την Αλβανίαν. Εις την κίνησιν ταύτην επρωτοστάτησαν οι……………………………………………………………… άπαντες αποτελούντες την λάσπην της πόλεως Καστορίας[2].
Οι Ιταλοί, κατ’ αρχάς, υπεστήριξαν την άποψιν περί προσαρτήσεως του Νομού Καστορίας εις την Αλβανίαν και την ανεξαρτητοποίησιν της Πίνδου, εκ του αυτοκρατορικού των πνεύματος κινούμενοι, δι’ ό και αρχικούς συνεργάτας έσχον τους πράκτορας Αλβανούς και Κουτσοβλάχους. Μετά την αποτυχίαν όμως του αρχικού των τούτου σχεδίου, εστράφησαν προς την άποψιν των Βουλγάρων και ούτω, εις τους αρχικούς πράκτορας, προσετέθησαν και οι τοιούτοι των Βουλγάρων». (Κων/νος Αντωνίου: Η ΣΛΑΥΪΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ, σελ. 60-61).
Ο Καστοριανός Λυκούργος Σινόπουλος, αντικομμουνιστής και ΑντιΕΑΜίτης στα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΠΙΑΤΣΑΣ, (1937-1957), Καστοριά 1998, αναφερόμενος στο κατάπτυστο και αισχρό αυτό πρωτόκολλο, γράφει:

ΠΟΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ

«Πρώτοι και καλύτεροι οι………………………………………..
Αυτούς διάβασα και είδα τις υπογραφές τους. τελείως διαφορετικά ονόματα βρήκα στο βιβλίο του Μοίραρχου Αντωνίου Κωνσταντίνου[3].
»Εάν προσετέθησαν τα ονόματά τους ύστερα, διότι ο Φαΐκ Μπάμπανη ήρθε ακόμη μία φορά, αλλά με τον Χασάν εφέντη έστειλε μόνο σαλάμια, δηλαδή χαιρετισμούς στον πατέρα μου. Αυτό όμως δεν επιτρέπει να αφαιρεθούν οι άνθρωποι που προανέφερα, διότι ήταν άνθρωποι της ομάδας Αντωνίου και φίλοι του………………………….., ο οποίος αργότερα στο διάστημα της κατοχής διώρισε σε γερμανοκρατούμενο μέρος έπαρχο τον………………………………….».  (Λ. Σινόπουλος, σελ. 82).
Γι’ αυτή την επαίσχυντη πράξη ενίων Καστοριανών προδοτών,  ο γνωστός ιστορικός Γιάννης Κολιόπουλος καταγόμενος από το Βοτάνι της Καστοριάς, πρόσωπο ως ιστορικός αμφιλεγόμενος και όχι αντικειμενικός, γι’ αυτό το κατάπτυστο, αντιεθνικό και προδοτικό πρωτόκολλο, «ποιείται την νήσσαν», τηρεί  σιγήν ιχθύος κοινώς λουφάζει, αν και πολυγραφότατος συγγραφέας και ιστορικός. Ταιριάζει σε έναν καθηγητή πανεπιστημίου που κατάγεται από το Νομό Καστοριάς να αποσιωπά τόσο σημαντικά γεγονότα ενώ για τους Σλαβομακεδόνες και Σλαβόφωνους, χωρίς εισαγωγικά, αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος των δύο βιβλίων του; Για την εξαγωγή συμπερασμάτων επαφίεμαι στην ευθυκρισία και στις καλές προθέσεις του αναγνώστη.

ΤΟ ΕΑΜ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΜΑΤΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΒΟΥΛΓΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ
Το 1941 αποστέλλονται από τη Σόφια στη Δυτική Μακεδονία τρεις Βούλγαροι Αξιωματικοί, σύνδεσμοι πράκτορες της Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης, ως οργανωταί της Βουλγαρικής Κινήσεως: Ο Μπλαδάνωφ, ο Βορεάδης και ο Κάλτσεφ. Ο πρώτος είναι ένα ανθρωπόμορφο κτήνος, με ψυχή ύαινας. Ο δεύτερος, γόνος Καστοριανής οικογένειας, στα βάθη της ψυχής του είναι Έλλην και δεν θέλει ή δεν μπορεί να φέρει σε πέρας αυτήν την αποστολή και επιστρέφει στη Βουλγαρία. Ο τρίτος, ο Κάλτσεφ, μισέλλην, εγκληματική μορφή, αποτελεί τον νουν και την ψυχήν και το κέντρον της όλης αιματηράς Βουλγαρικής προσπάθειας κατά τα τραγικά έτη 1941 – 1944 , είναι ο υπεύθυνος του ολοκαυτώματος της κλεισούρας. Σε επίσκεψή του στη μαρτυρική κωμόπολη την 15/2/1944, δήλωνε στους κατοίκους της Κλεισούρας. «Την Κλεισούρα θα την κάμω στάχτη!» και την έκανε τον Απρίλιο. Είναι υφηγητής πανεπιστημίου.
Εγεννήθη στο Σπήλαιο Καστοριάς το 1910 και πήγε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του έως την Τρίτη τάξη. Μετανάστευσε στη Βουλγαρία. Το 1931, αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Σόφια, εγγράφηκε στη Στρατιωτική Ακαδημία της Δρέσδης, όπου εφοίτησε έως το 1935 και εν συνεχεία στο πανεπιστήμιο της Λειψίας. Το 1940 επέστρεψε στη Βουλγαρία και διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών, όπου εδίδαξε οικονομικά. Η μόρφωσή του είναι ένα διαρκές, αιώνιο και άσβεστο μίσος εναντίον κάθε τι που είναι ελληνικόν. Θεωρείται καύχημα του Βουλγαρικού επιστημονικού κόσμου και ένας από τους αυριανούς εθνικούς του ηγέτες, που πιστεύει ότι έχει εμπρός του όλη την ευκαιρία να σκυλεύσει το πτώμα της Ελλάδος. Ο επιστήμων Αντώνιος Κάλτσεφ, καλείται από το Βουλγαρικό επιτελείο να αναλάβει να γίνει ένας από τους αρχηγούς της σκυλεύσεως αυτής. Και ο Υφηγητής φορεί την στολή του Βουλγάρου υπολοχαγού. Είναι ένας τέλειος κομιτατζής. Ήδη, άνθρωποι του κομιτάτου έχουν ξεκινήσει από τη Σόφια δια να διαλαλήσουν την φήμη του Αρχιμεμφιστοφελή αυτού του Βουλγαρικού κτήνους. Πολλοί πράκτορες του Βουλγαρικού κομιτάτου και καθάρματα τον περιμένουν για να εκβουλγαροποιήσουν τον Νομό της Καστοριάς.
Όπως προανέφερα, ματαιωθείσης της επέκτασης της Βουλγαρικής κατοχής στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία[4], συνεπεία των κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων υπό την ηγεσία του ΕΑΜ, ματαιώνονται και τα σχέδια της Βουλγαρικής Κυβερνήσεως και του Κάλτσεφ σαν απεσταλμένου της. Σαν μαινόμενος ταύρος βρίσκεται σε ένταση, είναι θυμωμένος και απαρηγόρητος. Αλλάζει ρότα, μεταβάλλει σκέψεις, σχέδια. Παίρνει άλλη απόφαση. ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. Τυχόν πραγματοποίηση αυτού του εγκληματικού και καταχθόνιου σχεδίου θα εσήμαινε πολιτική εφαρμογή του εκβουλγαρισμού, ήτοι εν ολίγοις:
1)                     Κατάργηση όλων των Ελληνικών Διοικητικών Δημοτικών και Κοινοτικών αρχών και την αντικατάστασή τους με Βουλγάρους.
2)                     Αντικατάσταση των Δικαστικών αρχών.
3)                     Καθιέρωση της Βουλγαρικής ως υποχρεωτικής γλώσσας.
4)                     Κλείσιμο των Ελληνικών Σχολείων, ίδρυση Βουλγαρικών, υποχρεωτική διδασκαλία της Βουλγαρικής γλώσσας, και
5)                     Απαγόρευση της Θείας λειτουργίας στις Εκκλησίες.
Για την επιτυχία του σχεδίου του εργάζεται με φανατισμόν και δημιουργεί καταστάσεις που ευνοούν την προσάρτηση της Καστοριάς στη Βουλγαρία. Εκμεταλλευόμενος τον μισελληνισμό του Γερμανού Φρουράρχου Φλώρινας και την φιλοχρηματίαν του Ιταλού υπολοχαγού του Γραφείου Πληροφοριών Καστοριάς περιβόητου Ραβάλι, προσεταιρίζεται σημαντικόν αριθμό διγλώσσων Καστοριανών και με τη βοήθειά τους προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε τι το Ελληνικόν. Χρηματίζει, απειλεί, εξορίζει, δολοφονεί και εγκλείει εις τας φυλακάς των αρχών κατοχής τους Έλληνες πατριώτες, στην πλειοψηφία τους ΕΑΜίτες.
Με τα πιο πάνω εγκληματικά μέτρα, ενέργειες και πράξεις επιτυγχάνει την απομάκρυνση των Δικαστικών και Διοικητικών Αρχών της Καστοριάς.
Για την προσάρτηση του Νομού Καστοριάς στη Βουλγαρία, ο Συν/ρχης Αντωνίου, γράφει τα παρακάτω:
«Κατά τα τέλη Μαρτίου 1943, υπό τον νέον Αρχηγόν του Α.Μ. Β.Κ. Παντελή Μακρήν, εγένετο σύσκεψις των αρχηγών του κομιτάτου, καθ’ ήν συνετάγη αναφορά εν είδει υπομνήματος προς την Ιταλικήν Κυβέρνησιν, περιλαμβάνουσα τα εξής αιτήματα:
1) Αναγνώρισιν του Κομιτάτου ως επισήμου συμμαχικού Μακεδονοβουλγαρικού στρατιωτικού οργανισμού και συνεπώς συγκυριάρχου.
2) Ανάληψιν τροφοδοσίας και συντηρήσεως των κομιτατζήδων παρά της Ιταλικής Επιμελητείας.
3) Προσάρτησιν της Περιφερείας Καστορίας και αν όχι τούτο αυτονόμησιν ταύτης.
4) Απομάκρυνσιν της Ελληνικής Διοικήσεως και ανάληψιν ταύτης παρά του Κομιτάτου.
Εκ της αρτοδοτήσεως ταύτης εξηρέθησαν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Αι Ελληνικαί Υπηρεσίαι σχεδόν εξεμηδενίσθησαν και δεν ελαμβάνοντο υπ’ όψιν, οι δε Ιταλοί έβαινον ούτω, προς εκπλήρωσιν της υποσχέσεώς των προς τους βουλγαρόφρονας, περί απομακρύνσεως των ελληνικών Υπηρεσιών. Το κομιτάτον μάλιστα, είχεν ετοιμάσει και τον υποψήφιον Νομάρχην (Χρήστον Κοντόπουλον)».
(Σελίδες 111,112 και 108).
Το πανίσχυρο όμως ΕΑΜ Καστοριάς που ελέγχει απόλυτα την πόλη και τον Νομό, βρίσκεται σε κατάσταση επαγρύπνησης παρακολουθεί συστηματικά τις κινήσεις και δραστηριότητες του Κάλτσεφ, έχει πράκτορα στο επιτελείο του, τον κατασκοπεύει και περιμένει με τεταμένη την προσοχή, την κατάλληλη στιγμή για δράση, για ματαίωση των σατανικών σχεδίων. Στον Δαμιανό Κοντόπουλο, κάτοικο Καστοριάς, είχε ανατεθεί από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Καστοριάς Νικηφόρο Παπασιδέρη και την ηγεσία του ΕΑΜ η μυστική εντολή να εισχωρήσει στο Βουλγαρικό κομιτάτο της Καστοριάς (πράκτορας) και να ενημερώνει ανελλιπώς την οργάνωση για την τελική κίνηση, την εγκατάσταση των Βουλγάρων στις Δικαστικές και Διοικητικές Υπηρεσίες.
Πράγματι, ο Δ. Κοντόπουλος, ένα Σάββατο του Δεκεμβρίου 1943 ενημερώνει τον Μητροπολίτη Καστοριάς, ο οποίος στη συνέχεια ενημερώνει τον Νομαρχεύοντα Πέτροβα, ο οποίος παρέμεινε στις επάλξεις του καθήκοντος, και τον Αθανάσιο Κρίκη. Το βράδυ του Σαββάτου, Νομαρχεύων και η ηγεσία του ΕΑΜ συγκεντρώνονται στην οικία Κρίκη και με απόφαση του Πέτροβα, συμπληρώνουν τα κενά των Δικαστών και των Προϊσταμένων των Δημοσίων Υπηρεσιών, με πρόσωπα ευυπόληπτα, υπεράνω κάθε υποψίας, αφοσιωμένα στην Πατρίδα και την Εαμική Αντίσταση. Μεταξύ των αναπληρωτών, αναφέρω ενδεικτικά τα ονόματα των: Χαράλαμπος Δήμου, Δικηγόρος, διορίζεται ως Πρωτοδίκης στο Πρωτοδικείο Καστοριάς, Νικόλαος Κρίκης, Δικηγόρος, Διευθυντής Φυλακών Καστοριάς. Δαμιανός Παπαντίνας, Δικηγόρος, οικονομικός Έφορος Καστοριάς, Δημήτριος Δημητριάδης και Ιωάννης Αϊβάζης στη Νομαρχία Καστοριάς. Χριστόδουλος Τσαμίσης Αστυΐατρος. Αθανάσιος Κρίκης στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου.
Έτσι, όταν ο Κάλτσεφ με όλο του το σκυλολόϊ και τον υποψήφιο Νομάρχη (Γ. Κ.) πήγε να καταλάβει πραξικοπηματικά τις υπηρεσίες και να εγκαταστήσει την αυλική κουστωδία του, προς μεγάλη έκπληξη διεπίστωσε πως νόμιμα έγινεν η αναπλήρωση όλων των κενών. Αυτή είναι η πιο μεγάλη προσφορά της ΕΑΜικής Αντίστασης στην ιδιαιτέρα μας πατρίδα, την Καστοριά.





[1] Σ.Σ. Η υπογραμμισμένη εισαγωγή είναι του Καστοριανού γουνοποιού Λυκούργου Σινόπουλου.
[2] Σ.Σ. Παραλείπω τα ονοματεπώνυμα, για να μη θεωρηθεί ότι αναμοχλεύω το παρελθόν. Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει ποια πρόσωπα υπέγραψαν το κατάπτυστο αυτό πρωτόκολλο, μπορούν να καταφύγουν στα βιβλία του Αντωνίου και  Σινόπουλου.
[3] Σ.Σ. Δεν συμφωνώ και δεν υιοθετώ μερικές απόψεις από αυτές που αναφέρει ο                      Λυκούργος Σινόπουλος.
[4] Σ.Σ. Η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, ήδη τελούσαν υπό Βουλγαρική κατοχή και κυριαρχία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: