Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΠΩΣ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΙΣ ΜΙΑ ΣΦΡΙΓΗΛΗ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ – Ο ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Εάν θέλεις να εκμηδενίσεις μια τοπική κοινωνία, να της αφαιρέσεις την δημιουργικότητα και τις ικανότητες για οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική πρόοδο και προκοπή, κατέστησε την αδύναμη, αναποτελεσματική, άχρηστη. Χλωροφόρμισέ την και έθισέ την στην αδιαφορία, την απάθεια (ζαμανφουτισμό), την αδράνεια, τον μοιρολατρισμό. Είναι ο καλύτερος, ο πιο επιτυχής, ο πιο δοκιμασμένος, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να την καταστήσεις εντελώς ανίκανη, να την οδηγήσεις στην παρακμή.
Μία από τις κυριότερες αιτίες της κακοδαιμονίας αυτού του τόπου, με τα πολλά θεϊκά και φυσικά χαρίσματα, τα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, το εμπορικό δαιμόνιο των Καστοριανών Γουνοποιών και άλλων κοινωνικών ομάδων, είναι ότι τα τελευταία χρόνια, διοικήθηκε και εκπροσωπήθηκε κατά το πλείστον από λάθος πρόσωπα, φαύλα και ιδιοτελή, που έθεταν μπροστά το ατομικό και οικογενειακό τους συμφέρον και όχι το εθνικό και τοπικό. Αλλά και δεν είχαν ούτε τα ανάλογα, ούτε και τα στοιχειώδη πολιτικά και διοικητικά προσόντα.
  Είναι γεγονός αναμφισβήτητο και ιστορικά αποδεδειγμένο, ότι η Καστοριανή κοινωνία, από της υπάρξεώς της και μέχρι τον εμφύλιο ήταν πάντοτε σε ακμή, μεγάλη εθνικοπατριωτική, πνευματική, πολιτισμική και εμπορική ακμή, δύναμη και ζωντάνια. Τα αίτια της παρακμής, ηθικής, πολιτικής, οικονομικής, πνευματικής κλπ, είναι πολλά και διάφορα και θα αναλυθούν διεξοδικά προσεχώς, σε ένα άλλο άρθρο μου, πιο λεπτομερές, πιο συνθετικό, πιο εμπεριστατωμένο. Σήμερα αρκούμαι σε μια εν συντομία και περιεκτικότητα ανάλυση.
Δυστυχώς, ο χαρισματικός αυτός νομός, αυτό «το χάρμα των οφθαλμών», με την ένδοξη ιστορία του, την γενική ακτινοβολία του, την δόξα που τον συνοδεύει και την φήμη του, σε ατομικό-πολιτικό επίπεδο, εδώ και πολλά χρόνια στερείται ανθρώπων[1] ιδία πολιτικών υπό την ευρεία του όρου έννοια, με μεγάλη κοινωνιολογική συγκρότηση, δημοκρατική και κοινωνική ευαισθησία και έξαρση. Δεν έχει πολλά άτομα με πνευματική και ψυχική ανάταση, με θέρμη νέων πρωτοποριακών και αξιόλογων ιδεών, που θα τον οδηγούσαν σε μια πνευματική, ψυχική, ηθική ανάταση, σε πρόοδο και ακμή.
Γι’ αυτό και άλλους λόγους, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία των στατιστικολόγων, η Καστοριά μας κατατάσσεται, – είναι ο πτωχότερος Νομός της Ελλάδος και με την μεγαλύτερη ανεργία!       «Θεέ και Κύριε»! Εκεί μας οδήγησαν οι τυχοδιώκτες της πολιτικής απραξίας. Και όχι μόνον. Συρρίκνωση του ΤΕΙ Καστοριάς, χάσιμο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, την μεταφορά σε άλλη περιοχή της 73ης Ταξιαρχίας, μείωση των Δυνάμεων της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καστοριάς. «Ξέφραγο αμπέλι» η παραμεθόριος περιοχή μας, ξενοίκιαστα εκατοντάδες καταστήματα και διαμερίσματα, γενική νέκρα και απελπισία. Αλλά και η δημόσια τοπική ζωή παρουσιάζει έντονα συμπτώματα αδιαφορίας και παράλυσης. Φωτεινή εξαίρεση στο όλο γίγνεσθαι και στα γενικά δρώμενα αρκετές μεμονωμένες προσωπικότητες, πρόεδροι νομικών προσώπων και Συλλόγων και Σωματείων, που ενεργοποιούνται ανυστερόβουλα ατομικά και συλλογικά σε κοινωνικές, πολιτιστικές και άλλες δραστηριότητες.          Σ’ αυτά τα άτομα, αρμόζει ξεχωριστή τιμή, ξεχωριστός έπαινος. Είναι, μετά τους γουνοποιούς και τους άλλους επιχειρηματίες, η μοναδική προσδοκία για βελτίωση της κατάστασης και την οικονομική άνθηση.
Τελειώνοντας το παρόν άρθρο, θέλω να τονίσω και μάλιστα με έμφαση, ότι: «Ακόμη και η αδράνεια και αδιαφορία “περί τα κοινά”, συνιστούν ενίοτε Εθνικά και τοπικά εγκλήματα».         



[1] Εξαιρούνται οι γουνοποιοί και όλοι οι έμποροι και επιχειρηματίες, που με το εμπορικό τους δαιμόνιο και παρά τις αντίξοες συνθήκες δραστηριοποιούνται και απασχολούν εργατικό και υπαλληλικό προσωπικό

Δεν υπάρχουν σχόλια: