ΟΜΑΔΕΣ ΠΙΕΣΗΣ

Οι ομάδες πίεσης τοποθετούνται διαφορετικά στα κομματικά παιχνίδια και το πολιτικό γίγνεσθαι. Ο όρος εισήχθη από την αμερικάνικη πολιτική επιστήμη. Όπως προανέφερα τα πολιτικά κόμματα δημιουργούν την οργάνωσή τους, με σκοπό να κατακτήσουν την εξουσία.

Οι ομάδες όμως πίεσης στοχεύουν στο να την επηρεάζουν ασκώντας πίεση, χωρίς να συμμετέχουν στην εξουσία και εμφανίζονται εκτός αυτής της διαδικασίας. Η ομάδα αυτή μπορεί να έχει χαρακτήρα οργάνωσης, που έχει σκοπό να υπερασπίσει τα συμφέροντα των συντεχνιών και η πίεση ασκείται προς κάθε δημόσια αρχή, για να καταφέρει να πάρει αποφάσεις, προς όφελος των συμφερόντων των διαφόρων ομάδων των συντεχνιών, των συνδικαλιστών και όλων των δυναμικών συνδικαλιστικών οργανώσεων και όχι των αδυνάμων πολιτών και του κοινωνικού συνόλου.

Για να υπάρξει ισχυρή ομάδα, απαιτείται η ύπαρξη τριών στοιχείων τα οποία θα συνενωθούν:

α) Η ύπαρξη μιας οργανωμένης ομάδας.

β) Η υπεράσπιση των συμφερόντων.

γ) Η άσκηση πίεσης. Η πίεση αυτή ασκείται και στις δημόσιες αρχές και γενικώς στο περιβάλλον σ’ αυτούς δηλαδή που ως όργανα ελέγχουν ή επηρεάζουν τις αποφάσεις, όπως παράγοντες κ.ά.

Διακρίνουμε συνεπώς τρεις τύπους δράσης:

α) Πάνω στην εξουσία.

β) Πάνω στα κόμματα (που κατέχουν την εξουσία ή την ελέγχουν).

γ) Πάνω στην κοινή γνώμη (που εκφράζει άποψη και επηρεάζει την εξουσία).

Με τη μορφή της ανοιχτής δράσης, η πίεση ασκείται είτε ως συμβολή, είτε ως απειλή, είτε ως πληροφόρηση προς τον Α΄ ή Β΄ πολιτικό, ο οποίος παραμένει περιστασιακός και οι ομάδες πίεσης είτε ως οικονομικές, για να ασκήσουν πίεση στο κρατικό νόμισμα, είτε σε άλλες μορφές της κοινωνικής ζωής, ενεργοποιημένες με την διάσταση αυτή των πιέσεων, δημιουργούν τις «δημόσιες σχέσεις», οι οποίες απορρέουν από ανοιχτή πληροφόρηση και δράση ενώ οι «ιδιωτικές σχέσεις» οι προσωπικές επαφές, δηλαδή με τους βουλευτές, τους υπουργούς και τους ανώτατους υπαλλήλους (γενικούς γραμματείς υπουργείων), αποκτούν ένα «είδος» κοινωνικής ισχύος.

Η εξουσία είτε ως πολιτική εξουσία, είτε ως ανώτατη διοίκηση ή και ο κόσμος των επιχειρήσεων, συγκροτούνται και σχηματίζουν ένα «τρίγωνο» εξουσίας μια «ελίτ εξουσίας», που είναι μια διευθυντική κάστα και το πλέον σημαντικό εδώ, είναι η σωστή οργάνωση και η διαδικασία επιλογής των ανθρώπων, που θα συγκροτήσουν την ηγεσία.

Η όλη αντιπαράθεση μεταξύ των ομάδων πίεσης και των διαφόρων ηγετικών στρωμάτων, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τις καλύτερες διεκδικήσεις και περισσότερη συμμετοχή.

Ο συνδικαλισμός είναι μια ουσιαστική και αγωνιστική μορφή πίεσης, που επηρεάζει τα επίπεδα της ηγεσίας της πολιτικής οργάνωσης.