Η ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Είναι κοινός τόπος πλέον, ότι το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα της μεταπολίτευσης του 1974 έχει αποσυντεθεί πλήρως, έχει αποδιοργανωθεί και οδήγησε την Ελλάδα στα σημερινά αδιέξοδα και  χωρίς καμία ελπίδα ανόρθωσης. Χρειάστηκε δυστυχώς η οικονομική, πολιτική, κοινωνική κατάρρευση της χώρας, για να αποκαλυφθεί το μέγεθος της πολιτικής κατάπτωσης και του αμοραλισμού που υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, χωρίς να μπει ένα τέλος στον Αμοραλισμό, τη Διαφθορά, την Φαυλοκρατία και όλες τις Αχρειότητες.

Και ενώ ο λαός κατά συντριπτική πλειοψηφία (90% υπολογίζεται), αποφαίνεται ότι η ευθύνη βαρύνει τους πολιτικούς των κομμάτων που άσκησαν από το 1981 και μετά κυβερνητική πολιτική εξουσίας, αλλά και τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους, τους εργολάβους, τους πολίτες κλπ,  ο πολιτικός κόσμος, αδυνατεί να αντιληφθεί έστω και τώρα, την τραγικότητα της κατάστασης και να δώσει έτσι το έμπρακτο παράδειγμα της προσφοράς και της θυσίας στον τόπο.

Η επικρατούσα οικτρή, απαράδεκτη, αφόρητη, δραματική, θλιβερή και περίπλοκη κατάσταση και οι αντίξοες περιστάσεις απαιτούν τάχιστα Συντακτική Συνέλευση και νέο Σύνταγμα προσαρμοσμένο στις σημερινές επικρατούσες συνθήκες. Ποιος όμως θα έχει την πρωτοβουλία αυτή και πώς θα ευοδωθεί τελικά μια τέτοια επαναστατική προσπάθεια, όταν όλος ο πολιτικός κόσμος, λόγω αυτοπροστασίας θα αντιδράσει, αφού αλλιώς, θα αναγνώριζε την πλήρη αποτυχία και ανικανότητά του μέχρι σήμερα;

Σήμερα το ανωτέρω σενάριο ίσως χαρακτηρίζεται φανταστικό, αλλά δεν είναι, γιατί το τεράστιο δημόσιο χρέος των 300-500 δις ευρώ θα αιωρείται δυστυχώς σαν βρόγχος στον λαιμό μας, αφού η αποπληρωμή του μαθηματικά, είναι και θα είναι εντελώς αδύνατη, εκεί που θα μας οδηγήσει.

Και η ελπίδα για το ποθούμενο πλέον θαύμα, δύναται να υπάρξει, αν και εφ’ όσον τα πολιτικά κόμματα και ιδίως ο Συ.Ριζ.Α., προχωρήσουν τελικά ελεύθερα και έγκαιρα στη μοναδική λύση Εθνικής Σωτηρίας. Αλλιώς η κατάσταση, θα μας οδηγήσει στην πλήρη κατάρρευση, εθνική, οικονομική, κοινωνική, πολιτική κλπ, χωρίς να υπάρξει οδός σωτηρίας.