Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΓΡΑΜΜΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 4 - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ

Με τον Νόμο 1862/1989 ο αντάρτικος Στρατός ο αποκαλούμενος από μία μερίδα «Εθνικοφρόνων», «ΕΑΜοβούλγαροι, ΕΑΜοσλάβοι, ξενοκίνητοι» κ.λ.π., αναγνωρίσθηκε και εξομοιώθηκε με τον Εθνικό Στρατό. Επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή η νικήτρια παράταξη προέβη και σε άλλα πολιτικά και κοινωνικά ανοίγματα προς την Κομμουνιστική Αριστερά και τους κομμουνιστές, όπως το προσκύνημα στον Άϊ-Στράτη και άλλους τόπους εξορίας κομμουνιστών και αριστερών, παραχώρηση του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής στον Δήμο και άλλα, όπως η αναγνώριση της προσφοράς του Χαρίλαου Φλωράκη και του ποιητή του Εμφυλίου Μανώλη Αναγνωστάκη, οι κηδείες των οποίων έγιναν δημοσία δαπάνη και με τις σημαίες των Δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών, Στρατιωτικών και Αστυνομικών μεσίστιες.
Σε όλα αυτά τα μέτρα λήθης του παρελθόντος προς τον σκοπό της Εθνικής Συμφιλίωσης και Ομοψυχίας, δεν βρήκαν την ανάλογη ανταπόκριση από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Έτσι, στις 4/7/2006, σε μια γιορτή που οργάνωσε το ΚΚΕ στο Γράμμο για την συμπλήρωση 60 χρόνων από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδος ΚΝΕ –, δεν ανταποκρίθηκε στα σημεία των καιρών και κήρυξαν επαναστατικά συνθήματα.
Είναι μεγάλο και τραγικό λάθος να επιμένουν κάποιοι ανεγκέφαλοι στην αντιδημοκρατική επαναστατική αντίληψή του, αναξέοντας παλιές πληγές που κάποτε δίχασαν τον Ελληνικό Λαό.
Η αναμόχλευση ξεχασμένων καταστάσεων, είτε από το Κ.Κ.Ε., είτε από τους νεοναζί και τα σταγονίδια και τους απόγονους των δοσίλογων, και η διαιώνισή τους είναι πράξη αντεθνική και αντιπατριωτική.
Επειδή, «μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι», θα φέρω στο φως της δημοσιότητος και μια δήλωση του κραταιού ηγέτη του Κ.Κ.Ε.     Ν. Ζαχαριάδη, όταν εξόριστος των Σοβιετικών στην Τασκένδη ξέσπασε: «Θυσίασα τα παλικάρια μας για τους Σοβιετικούς. Ντρέπομαι!».


Δεν υπάρχουν σχόλια: