Το ξεκίνημά μου στην έντυπη
δημοσιογραφία, χρονολογείται από το 1956 με γραπτά κείμενα που δημοσίευσα το
πρώτον στη «Νέα Καστοριά», με
περιεχόμενο ιστορικό. Στη συνέχεια ασχολήθηκα με θέματα ιδιαίτερου Εθνικού,
θρησκευτικού, ηθοπλαστικού, πολιτικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Τον
τελευταίο καιρό που η Ελλάδα βιώνει τη μεγαλύτερη εθνική, οικονομική, κοινωνική
και πολιτική κρίση, αλλά και κρίση Αρχών και Αξιών, κρίση στην ιστορία της, με
επώδυνα για το λαό της μέτρα και, λόγω της πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής
σήψης, επίσης λόγω της πολιτικής διαφθοράς και της απαξίωσης θεσμών και αξιών, τα
περισσότερα από τα άρθρα μου έχουν ως επίκεντρο την πολιτική αρθρογραφία, με
κεντρικά θέματα τη στηλίτευση του πολιτικού συστήματος και ιδία των πολιτικών,
που μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα και στο χάος. Σε όλες τις περιπτώσεις
είμαι μάρτυρας στη γένεση των γεγονότων αυτών και τα καταγράφω με την κατά το
δυνατόν ανθρώπινη αντικειμενικότητα και ευθύνη. Στην πολιτική μου αρθρογραφία
επιχειρώ κυρίως την αξιολόγηση των γεγονότων, και η κρίση, τα συμπεράσματα, οι
προβλέψεις, η θαρρετή και αιχμηρή – πολλές φορές – γνώμη μου, είναι τα κύρια
συστατικά αυτής της πολιτικής μου αρθρογραφίας.
Το είδος αυτό της
αρθρογραφίας, παραχωρεί τη θέση του στην «πολιτική
ανάλυση», η οποία πράγματι παρέχει στον αναγνώστη σφαιρική θεώρηση και
εικόνα των πολιτικών μας πραγμάτων εθνικών και τοπικών.
Ενημερώνω τον αναγνώστη και
του προκαλώ νοητικά και ψυχικά ερεθίσματα. Τον πληροφορώ και τον καθοδηγώ. Τον
καθιστώ γνώστη των γεγονότων και των δρώμενων, τον προβληματίζω, αλλά και
μέτοχο.
Αυτό το είδος της μαχητικής
πολιτικής αρθρογραφίας επέλεξα, είδος εν ανεπαρκεία σήμερα, γνωρίζοντας ότι η
επιλογή αυτή είναι κοπιώδης, επικίνδυνη και έχει κόστος, γιατί αντιμάχεται και
εκφράζει την αντίθεσή της σε πολλά και ποικίλα κατεστημένα συμφέροντα.
Ο Θεόφραστος Ρενωντό, τον 17ο αιώνα έγραψε για τον
δημοσιογράφο το εξής: «Αυτό που έγραψα
σήμερα θα αντέχει αύριο;». Έχω
την ακράδαντη πεποίθηση πως τα κείμενά μου θα αντέξουν στον χρόνο, ανεξάρτητα
από το γεγονός πως η διεφθαρμένη εξουσία αδιαφορεί δεν τα καθιστά ευρύτερα
γνωστά, αλλά τα καταχωνιάζει. Παρ’ όλα αυτά γράφω χωρίς να αποβλέπω μόνον στο
παρόν, για να με επαινέσουν και να με τιμήσουν οι σύγχρονοί μου, αλλά γράφω, έχοντας
περισσότερο στραμμένο το νου μου, στους κατοπινούς αιώνες κι από εκείνους
προσμένω αμοιβή για το γράψιμό μου, ώστε να λένε για μένα: «Ο Πάνος Κρίκης ήταν ένα ελεύθερο πνεύμα, ένας υπέροχος πατριώτης, ένας
άνθρωπος, ανιδιοτελής και γεμάτος ειλικρίνεια, μακριά από γενικόλογα,
καλοπιάσματα, κολακείες και δουλοπρέπεια και σε όλα υπερασπιζόταν με σθένος
πρώτα την Ελλάδα και τα συμφέροντά της, την αλήθεια, την αντικειμενικότητα με
πάθος και χωρίς συμβιβασμούς, παρά το προσωπικό κόστος για την επιλογή του αυτή
και ποτέ δεν του απέλειπε η ελευθεροφροσύνη, το θάρρος και η αρετή».
ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ
Έχει δημοσιευθεί στο Blog μου : panoskrikis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου