ΕΝΤΟΝΗ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΙΜΑΤΗΡΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΣΥΡΡΑΞΕΩΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΚΡΑΤΩΝ

Συνεπής προς τις πάγιες προσωπικές, πολιτικές, δημοκρατικές και κοινωνικές συμπεριφορές μου, τις αιώνιες ηθικές αξίες και αρχές, στον ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ, ο οποίος αποτελεί την έμπρακτη αγάπη, τον σεβασμό και την συμπάθεια προς κάθε συνάνθρωπό του, σαν φυσικό επακόλουθο, μιας ψυχικής και πνευματικής καλλιέργειας, οφειλομένης στο διαχρονικό αρχαίο ελληνικό πνεύμα και το πνευματικό κίνημα της Αναγέννησης και του διαφωτισμού, εμφορούμενος από τόλμη και ψυχική ρώμη, περιφρονώντας ορατούς και αοράτους κινδύνους, καθώς και τις γνωστές υποκριτικές σκοπιμότητες, καθ’ όσον στην όλη διαδρομή της ζωής μου δεν υπήρξα ρίψασπις ή δειλός, αφού ποτέ δεν δίστασα να εκδηλώσω ευθαρσώς τα συναισθήματά μου σαν αρθρογράφος και πνευματικός άνθρωπος, μη εντεταγμένος σε πολιτικούς και δογματικούς κομματικούς μηχανισμούς, μη προσηλωμένος στους πάσης φύσεως ισχυρούς της εξουσίας, έχω σήμερα χρέος να αυτονομηθώ και να στιγματίσω με τον λόγο και την πέννα μου τους τοπικούς πολέμους και τον καταστροφικό ρόλο της Στρατιωτικο-πολιτικο-οικονομικής ολιγαρχίας, εσαεί ψυχρής και αναίσχυντης, η οποία οδηγεί σήμερα την ανθρωπότητα και τους ανίσχυρους λαούς σε μια νέα γενοκτονία ή αφανισμό.

Διακηρύσσω έντονα και αποφασιστικά: «ΚΑΤΩ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ», γιατί οι πόλεμοι είτε εμφύλιοι, είτε θρησκευτικοί, είτε επιθετικοί αποτελούν μια εξωφρενική κτηνωδία, καλλιεργούν το μίσος και το πνεύμα της βίας, είναι το ξύπνημα του κτήνους στον άνθρωπο. Οι πόλεμοι είναι αιματηροί, είναι εξοντωτικοί, είναι καταστροφικοί, είναι Αρμαγεδδών. Είτε αυτοί είναι εμφύλιοι, είτε θρησκευτικοί, είτε αποικιακοί, είτε βιολογικοί, είτε ψυχολογικοί, είναι το πλέον απεχθές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και αποτελεί στίγμα για τον ανθρώπινο πολιτισμό, την πρόοδο και την ευημερία. Τα κράτη κάποτε πρέπει να παύσουν να δαπανούν τον ιδρώτα των λαών για να κατασκευάζουν μηχανισμούς ολέθρου και αλληλοεξόντωσης των λαών-ανθρώπων.

Αυτοί οι μηχανισμοί του ομαδικού εγκλήματος κατά φιλήσυχων λαών δημιουργεί μια βάρβαρη ψυχολογία βίας και εγκληματικότητας. Όθεν, κάθε πόλεμος – εκτός των απελευθερωτικών πολέμων και κινημάτων – είναι λογικά απαράδεκτος και κινεί τον αποτροπιασμό σαν ειδεχθές έγκλημα κατά της ίδιας της ανθρωπότητας που καίγεται και αιμορραγεί κάτω από τις θανάσιμες διασταυρούμενες πολεμοχαρείς κερδοσκοπικές βουλιμίες και υπό τα παγερά βλέμματα των αχόρταγων κερδοσκόπων – πολεμοκαπήλων.

Επειδή στην προκειμένη περίπτωση η ΣΙΩΠΗ δεν είναι θησαυρός, αλλά φυγομαχία, είναι ένα είδος υπεκφυγής με επιτήδειο τρόπο από μια δυσάρεστη κατάσταση που δηλητηριάζει τον καθημερινό βίο των λαών. Έτσι, με το πιο πάνω σκεπτικό, λύνω την σιωπή μου και αποφασίζω να πάρω θέση, μη ακολουθώντας την πολιτική του Πόντιου Πιλάτου, αποποιούμενος των ευθυνών  μου ως διανοούμενος, αρθρογράφος και ελεύθερα σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης. Θα υψώσω την φωνή μου στεντορείως και θα εκφράσω την αγανάκτησή μου κατά των υπευθύνων αυτού του νέου ολοκαυτώματος. Προς άρσιν δε και οιασδήποτε παρερμηνείας και χωρίς να δίδω άφεσιν αμαρτιών, καταδικάζω ομοίως και τους αιματοβαμμένους τύραννους και στυγνούς δικτάτορες των ολοκληρωτικών καθεστώτων, υπευθύνων για τους φόνους των πολιτικών τους αντιπάλων και των αθώων αμάχων πολιτών.

Τέλος, επειδή χρέος του κάθε πνευματικού ανθρώπου – πλην εκείνων που έχουν ενσωματωθεί και προσαρμοσθεί στο πολιτικό-οικονομικό σύστημα, δηλαδή στο άθλιο κατεστημένο, για καθαρά λόγους φτηνής ιδιοτέλειας και καιροσκοπισμού, – είναι να καταγγέλλουν  τον πόλεμο και την προκλητική και βάναυση συμπεριφορά των ισχυρών της υφηλίου και να καταδικάζουν τις κακουργίες τους απέναντι στα πιο μικρά Έθνη και τους αδύναμους λαούς, υπείκων στο πιο πάνω καθήκον και στο σύστημα των ηθικών αξιών που υπηρετώ δεκάδες χρόνια, όπως προανέφερα, λύω την σιωπή μου και παίρνω μια θέση απόλυτα ξεκάθαρη και τίμια.