ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

ΥΠΑΡΧΕΙ μια πολύ πρακτική και σωστή μέθοδος για να απαντά κανείς σε κακοήθη κριτική, σε προσωπικές επιθέσεις, σε δόλιες ενέργειες, σε σκόπιμη διοχέτευση ψευδών πληροφοριών, στην παραποίηση και διαστρέβλωση γεγονότων και προσωπικών δεδομένων. Να μην απαντάς διόλου.  Ή ακόμα να μην απαντάς παρά με ασάφειες, αοριστίες και υπεκφυγές. Ή τέλος να μην απαντάς παρά με επικλήσεις του «εθνικού συμφέροντος», που κινδυνεύει απ’ τις ερωτήσεις και επομένως απαγορεύει τις απαντήσεις.

Η τρίπτυχη αυτή μέθοδος ανθεί στην Καστοριά περισσότερο κι απ’ την «Φαιδράν πορτοκαλέαν», έστω κι αν εφαρμόζεται σε θέματα διόλου φαιδρά. Σε μια δημοκρατία, έστω και αναπηρική όπως η Ελληνική, ακρογωνιαίος λίθος είναι ο έλεγχος των αρχόντων από τους αρχομένους, αλλά και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης – δημοσιογράφων, που πρέπει να εκφράζουν ελεύθερα και με παρρησία την γνώμη τους. «Γνώρισμα της ελευθερίας είναι η παρρησία» έλεγε ο Δημόκριτος. Χωρίς την παρρησία η Δημοκρατία είναι αδιανόητη. Στη δημοκρατική πολιτεία επικρατεί Ελευθερία και παρρησία προσθέτει ο Μέγας Πλάτων. Και ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Πολύβιος επαινούσε την Αρχαία Αχαϊκή Συμπολιτεία που αποτελούσε «δημοκρατίας αληθινής σύστημα» επειδή εφαρμόζει «ισηγορίαν» και «παρρησίαν». Αλλά η παρρησία δεν λειτουργεί σαν στοιχείο της δημοκρατίας παρά όταν αποβλέπει στον έλεγχο της εξουσίας και των διαμορφωτών της «Τέταρτης Εξουσίας», των δημοσιογράφων, είτε χωρίς εισαγωγικά, είτε με «εισαγωγικά». Γιατί μόνον με τον έλεγχο εξασφαλίζεται «η προστασία της κάθε μορφής εξουσίας» από τις άλλες και «η προστασία του λαού» απέναντι σε όλες τις εξουσίες.

Έλεγχος όμως δεν σημαίνει κριτική στο κενό, ή αυθαίρετη, αρνητική, κακοήθης και ανεξέλεγκτη κριτική. Το δημοκρατικό δικαίωμα της παρρησίας, της ελευθερίας του λόγου, μένει δώρον άδωρον, αν δεν συνοδεύεται και από την υποχρέωση να δίνουν λόγο στο λαό εκείνοι που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, που ασκούν την τέταρτη εξουσία, τα Μ.Μ.Ε. Ο συντάκτης αυτού του άρθρου, όχι μόνον αποδέχεται την κριτική, αλλά και την αποζητά έντονα. Όμως επιθυμεί, μια κριτική τεκμηριωμένη, αξιολογική, αντικειμενική και καλόπιστη. Όχι μια κριτική κενή περιεχομένου, διαστρεβλωτική, υποτιμητική σε ένα γίγαντα του πνεύματος, όπως τον χαρακτηρίζουν δεκάδες κορυφαίοι πολιτικοί και πνευματικοί άνθρωποι της χώρας. Η απάντηση θα δίδεται μέσω του «ΜΠΛΟΓΚ» του Πάνου Κρίκη panoskrikis.blogspot.gr και άλλων με ένα «σποτ», πασίγνωστης πολιτικής και πνευματικής προσωπικότητας της χώρας.    

·                     

Αθήνα 10/5/1995

ΑΝΤΩΝΗΣ  ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΚΔΟΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»

ΠΑΝΟΣ   ΚΡΙΚΗΣ

Ο Πάνος Κρίκης με τους αγώνες, την πολιτική του σκέψη και το εν γένει πνευματικό του έργο, αναδεικνύεται σε μία από τις πιο μαχητικές, εντιμότερες και συνεπέστερες ιδεολογικά φωνές στον τόπο μας. Από τους πλέον ανιδιοτελείς και σεμνούς θιασώτες της ΕΑΜικής Αριστεράς – ΕΛΔ – (Τσιριμώκος, Σβώλος κλπ), υπέστη σωρεία διώξεων και δοκιμασιών χωρίς την παραμικρή επένδυση και ηθική ή υλική ωφέλεια. Με ανάλογο ήθος υπηρέτησε την Δικηγορία και την μη στρατευμένη πολιτικά δημοσιογραφία, αναγάγοντάς την σε λαμπρό λειτούργημα. Αποτελεί κοινή, θα έλεγα πεποίθηση ότι ο Πάνος Κρίκης με τον τρόπο που λειτούργησε και λειτουργεί ειδικά τα τελευταία χρόνια ως αρθρογράφος, ιστορικός και συγγραφέας αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο για την Ελλάδα, τις αδέσμευτες ιδεολογικά προοδευτικές δυνάμεις και την σκεπτόμενη Ελληνική διανόηση.

                     

                                   ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗΣ

                                  ΕΚΔΟΤΗΣ – ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

                                  «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»