Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΟ ΘΕΑΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ



Σοκ και δέος δοκίμασε ο ελληνικός λαός από τα συμβάντα στη Βουλή των Ελλήνων προ ημερών για την συζήτηση και την ψηφοφορία περί της παραπομπής ορισμένων πολιτικών προσώπων. Συμπεριφορά βουλευτών θλιβερή και απερίγραπτη. Φρασεολογία πεζοδρομίου. Περιβολή προκλητικά απαράδεκτη (αμπέχονα και πουλόβερ αντί σακακιών και γραβάτας, όπως είθισται σε όλα τα Κοινοβούλια της Γης). Πλήρης και εσκεμμένη υποβάθμιση του θεσμού. Δηλαδή, εδώ πρόκειται για προμελετημένη ναρκοθέτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Αυτή η ανενδοίαστη κακοποίηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, δεν έχει προηγούμενο. Θυμάμαι ότι στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης διδάχτηκα ότι οι συντεταγμένες εξουσίες στην Ελλάδα είναι τρεις (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική) και μια τέταρτη, η άτυπη εξουσία του Τύπου; Ε, σας πληροφορώ ότι σήμερα υπάρχει. Μία και Μοναδική Εξουσία (ΜΜΕ) και μάλιστα στα μεγάλα της «άλογα» αχαλιναγώγητη.
Η Δημοσιογραφία και οι δημοσιογράφοι, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις δεν επιτελούν σήμερα εργασία πολιτικά και κοινωνικά ωφέλιμη, όπως οι δημοσιογράφοι του Μεσοπολέμου, της Εθνικής Αντίστασης και της περιόδου 1950-1967. Η δημοσιογραφία σήμερα δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα που δυναμιτίζει, που καταστρέφει κάθε προσπάθεια συμμαζέματος και ανόρθωσης της χώρας. Κανένας από όλους όσοι πέφτουν σ’ αυτό το ατόπημα, δεν λογαριάζει το ψυχολογικό κλίμα που παραλύει το Κράτος και αποκλείει νομοτελειακά κάθε ενδεχόμενο οικονομικής ανάκαμψης. Τα δελτία ειδήσεων, όπως εκφωνούνται, σπέρνουν κάθε βράδυ τρόμο, απελπισία και πανικό. Περικοπές συντάξεων, μισθών, αύξηση φόρων, έκτακτες εισφορές, διογκούμενα ποσοστά ανεργίας, κλείσιμο καταστημάτων, επικείμενη λιμοκτονία.
Είναι μαρτύριο ανυπόφορο να βομβαρδίζεται χρόνια τώρα ένας λαός με τέτοιο καταιγισμό εξαγγελιών και αναλύσεων της συμφοράς. Δεν είναι μαρτύριο, είναι σαδισμός. Και αυτή η συμπεριφορά καιρός είναι να πάρει τέλος. Διότι, την ώρα των δοκιμασιών και της απελπισίας, ο κόσμος έχει ανάγκη χαμηλότερων τόνων και λιγότερου εκφοβισμού από τους ανθρώπους των επικοινωνιακών μέσων. Διότι βλάπτουν ανεπανόρθωτα, ρίχνουν το ηθικό των δεινοπαθούντων πολιτών. Και το πιο απελπιστικό: Εξωθούν στα άκρα τους ταλαιπωρημένους και πεινώντες. Άρα, όσοι πιστεύουν στην αποστολή τους, πρέπει να συνταχθούν με την ιδέα της Αλλαγής.  
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο είδος αυτής της πεζοδρομιακής δημοσιογραφίας είναι ο απερίγραπτος Γεώργιος Αυτιάς στις πρωινές εκπομπές του ΣΚΑΪ  στο Σαββατοκύριακο. Απελπισία, πανικός, παραπληροφόρηση. Το ΣΚΑΪ, ένα Τηλεοπτικό Κανάλι πολύ σπουδαίο και ιδιαίτερης σημασίας που το διακρίνει η επιμέλεια, η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα στην εκτέλεση της πληροφόρησης, με μια γκάμα αξιόλογων, ικανών και ξεχωριστής αξίας – κατά το πλείστον – δημοσιογράφων, οφείλει να τον ανακαλέσει στην τάξη, να τον επαναφέρει στη σωστή άσκηση του λειτουργήματος του δημοσιογράφου, στην πολιτικά και κοινωνικά ωφέλιμη δημοσιογραφία και όχι στη λαϊκίστικη.
                                     Πάνος Κρίκης
Αρθρογράφος – Ιστορικός - Συγγραφέας

Δεν υπάρχουν σχόλια: