ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΩΝ. ΠΗΧΙΩΝ

Κατ’ εξοχήν φιλόπατρις, ιδιότητα την οποία κληρονόμησε από τους γονείς του, αγαπά υπερβολικά την Ελλάδα και την γενέτειρά του Καστοριά.

Γεννήθηκε στην Καστοριά το 1929, τέταρτο παιδί του Κωνσταντίνου Πηχιών και της Όλγας Δάγκανα. Τις εγκύκλιες σπουδές του έκανε στην αρχή στην Καστοριά και στη συνέχεια στην Θεσσαλονίκη, στο Αμερικανικό Κολλέγιο ANATOLIA, απ’ όπου απεφοίτησε το 1947. Τον Νοέμβριο του 1947 κατατάχθηκε στην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή (ΣΙΣ) και γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1953 απεφοίτησε της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου και ονομάστηκε Ανθυπίατρος. Ειδικεύτηκε στην Οφθαλμολογία και διετέλεσε Διευθυντής των Οφθαλμολογικών κλινικών των Στρατιωτικών Νοσοκομείων Θεσσαλονίκης και Αθηνών. Το 1963 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με τον βαθμό «Άριστα».

Αποστρατεύθηκε το 1979 με τον βαθμό του Ταξιάρχου. Φοίτησε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1979 μέχρι το 1983 και έλαβε το πτυχίο της Θεολογίας.

Διετέλεσε μέλος της Ελληνικής, της Πανελληνίου και της Οφθαλμολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, της Επιστημονικής Ενώσεως Υγ/κών Αξιωματικών των Προερχομένων εκ των Ενόπλων Δυνάμεων (στην οποία ήταν Γεν. Γραμματέας επί μια 15ετία), και είναι μέλος του Συλλόγου Φίλων του Μουσείου της Ελληνικής Ιατρικής, της Εταιρείας Στρατιωτικής Ιατρικής, της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, και πρόεδρος (από του 2004) της Ομοσπονδίας Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών, αφού διετέλεσε προηγουμένως, από της ιδρύσεώς της Γενικός της Γραμματέας.

Η Πολιτεία τον τίμησε με τον Χρυσό Σταυρό του Βασιλικού  Τάγματος του Γεωργίου του Α΄, και με το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ τάξεως.

Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.

ΕΓΡΑΨΕ  ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΠΑΝΟ  ΚΡΙΚΗ

Ο ευπατρίδης Καστοριανός Ταξίαρχος ε.α. του Υγειονομικού και διανοούμενος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών, γόνος Πατριωτικής και επώνυμης οικογένειας, καλής και με κύρος, με μεγάλη προσφορά στην Ελλάδα, δωρητής μεταξύ άλλων και του Αρχοντικού του, το οποίο σήμερα στεγάζει το «Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα», έγραψε για τον κορυφαίο, μοναδικό και αξεπέραστο και μαχητικό συμπολίτη του ΠΑΝΟ ΚΡΙΚΗ, μεταξύ πολλών άλλων και τα παρακάτω:

«Μεταξύ εκείνων των Ελλήνων που πάντοτε έγραφαν, αγωνιζόμενοι για τα εθνικά μας δίκαια είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού, Πάνος Κρίκης.

Δημοσιογραφεί, επί σειρά ετών σε εφημερίδες της Καστοριάς και των Αθηνών, προβάλει πάντοτε τις ελληνικές θέσεις και αντικρούει την προπαγάνδα των βορείων γειτόνων μας.

Επιστέγασμα της δημοσιογραφικής του δραστηριότητας και της εθνικής του δράσεως είναι και το ανά χείρας βιβλίο.

Στο βιβλίο αυτό και κυρίως στο πρώτο μέρος αυτού, αντικρούει τους ανιστόρητους ισχυρισμούς των «Σκοπιανών» και με αναντίρρητα επιχειρήματα και ιστορικές και λοιπές αναφορές, αποδεικνύει περίτρανα την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Στη συνέχεια του βιβλίου αναφέρεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καστοριά, περιγράφει τους αγώνες των συμπατριωτών του Καστοριανών, σε όλη την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος και σκιαγραφεί τόσο τους Καστοριανούς όσο και τους πατριώτες, από την Νότιο Ελλάδα και την Κρήτη, που ανέβηκαν στη Μακεδονία να αγωνιστούν για την διατήρηση της Ελληνικότητάς της.

Το μέρος αυτό του βιβλίου του, αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, και μια συνοπτική σύγχρονη ιστορία της περιοχής της Καστοριάς, μπορεί κάλλιστα, διαμορφούμενο καταλλήλως, να αποτελέσει σχολικό εγχειρίδιο της διδασκαλίας της Ιστορίας της περιοχής, όπως προβλέπει και σχετική εγκύκλιος του Υπουργείου.

Η μελέτη του βιβλίου αυτού από όλους μας, Καστοριανούς και μη, θα εμπλουτίσει τις γνώμες μας και θα μας διαφωτίσει για πολλά, που αφορούν το Μακεδονικό ζήτημα, με το οποίο με τον ένα ή άλλο τρόπο συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Δεν έχω άλλο τι να προσθέσω παρά μόνο συγχαρητήρια για το έργο του και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αγαπητό μου Πάνο Κρίκη».

Και ο ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ – ΑΙΝΕΙΑΝ γόνος κι αυτός μιας ιστορικής και πατριωτικής οικογένειας με προσφορά στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό, μια πολυδιάστατη προσωπικότητα, ένας υπέροχος πατριώτης και άνθρωπος όπως ο Αναστάσιος Πηχιών, έγραψε κι αυτός για τον συμπολίτη μας ΠΑΝΟ ΚΡΙΚΗ:

Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

του Ιωάννη Κων/νου Μαζαράκη Γενικού Γραμματέα της Ιστορικής

και Εθνολογικής Εταιρείας «Εθνικό Ιστορικό Μουσείο»

«Το ενδιαφέρον για την Μακεδονία και η αγάπη μου για την Καστοριά με έκαναν να δεχθώ να προσθέσω λίγα λόγια με την ευκαιρία του νέου βιβλίου του Πάνου Κρίκη, μιας ενδιαφέρουσας και πολυδιάστατης προσωπικότητας, που αγαπά την πατρίδα του και αγωνίζεται γι’ αυτήν, που τιμά ό,τι συνδέεται με την ιστορία, την παράδοση και τη γλώσσα και που αναφέρεται στα αληθινά ιστορικά στοιχεία της Μακεδονίας.

Συγχαίρω τον αγαπητό κ. Πάνο Κρίκη για το σημαντικό έργο του».

ΚΑΙ Ο ΦΩΤΗΣ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Μια φυσιογνωμία χαρισματική.

Εκπαιδευτικός που δίδαξε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Καστοριάς, οι πράξεις, η συμπεριφορά, οι ικανότητες, το ποιόν, η ευπρέπεια, η ευπροσηγορία και άλλα ψυχικά και πνευματικά χαρίσματα, τον κατέταξαν στη χορεία των δασκάλων που ξεχωρίζουν για τις θετικές τους ιδιότητες και το αξεπέραστο διδακτικό τους έργο. Σε ανύποπτο χρόνο έγραψα γι’ αυτόν τον τοπικό γίγαντα του πνεύματος, για το ενδιαφέρον και την αγάπη του για την Καστοριά και για το σύνολο των δραστηριοτήτων του σε πολλά πεδία δράσης. «Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΩΝ», έγραψε κι αυτός για τον ακαταμάχητο ΠΑΝΟ ΚΡΙΚΗ.

Είναι μια έντονη προσωπικότητα που ξεχωρίζει για την πνευματική, κοινωνική και πολιτική – με την ευρύτερη έννοια – θέση που κατέχει στο Νομό Καστοριάς. Με άριστες σπουδές (απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων) έχει εντυπωσιάσει τους προϊσταμένους του και τα μέλη της Καστοριανής κοινωνίας. Πέρα από την καθηγητική δεξιότητα διαθέτει και ευρύτερη παιδεία γι’ αυτό και το Υπουργείο Παιδείας τον όρισε Προϊστάμενο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Καστοριάς από το 1997.

Είναι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα εκπαιδευτικού παιδαγωγού με επίγνωση της αποστολής του. Αξιέπαινος! Εκπαιδευτικός παιδαγωγός με ειδικά προσόντα και αφοσίωση στο καθήκον. Στοργή στα παιδιά και πάνω απ’ όλα το πιστεύω του στο ήθος, την πειθαρχία, την εργατικότητα, τη μάθηση.

Η ηθική βοήθεια που μου προσέφερε στο στήσιμο αυτού του βιβλίου, υπήρχε σημαντική και γι’ αυτό τον ευχαριστώ θερμά.