Υπό τις παρούσες δυσμενείς
οικονομικές, πολιτικές, οικονομικές συνθήκες και όχι μόνον, απαιτείται, υπομονή
σωφροσύνη και ψυχραιμία. Αρκετοί Έλληνες και κάποιοι ξένοι φοβούνται, ότι το
σημερινό ελληνικό οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό δράμα θα καταλήξει
νομοτελειακά σε εμφύλιο σπαραγμό μεταξύ των μη εχόντων και των εχόντων ή των
υποτιθέμενων ως εχόντων. Η ανεργία αυξάνεται κατακόρυφα. Η πενία επίσης. Εκατομμύρια
πολιτών υποχρεούνται, δια των περικοπών μισθών και συντάξεων, να ζήσουν με το
1/3 των εισοδημάτων τους του έτους 2009, υπερφορολογούμενοι συγχρόνως αμέσως
και εμμέσως. Εξαίρεση γίνεται για τους βουλευτές και τους συνδικαλιστές.
Στο μεταξύ έρχεται ο χειμώνας.
Το πετρέλαιο αυξήθηκε. Η θέρμανση για τους περισσότερους Έλληνες έχει καταστεί
αδύνατη ή προβληματική. Οι ασθενείς, μισθωτοί και συνταξιούχοι, πρέπει να
πληρώνουν τα φάρμακά τους στα φαρμακεία για να τα προμηθευτούν. Οι διαταραγμένοι
και εμπαθείς διάκονοι της ενημέρωσης στρέφουν την μία τάξη εναντίον της άλλης,
με κάθε ευκαιρία. Αξιώνουν από τους μισθωτούς και συνταξιούχους να ζήσουν με
όσα αυτοί δαπανούν για τα «ουζάκια»
τους. Όταν η δυστυχία καθιστά την οργή των ανθρώπων εύφλεκτη, ο κίνδυνος της
κοινωνικής έκρηξης είναι μεγάλος.
Η Ελλάδα δεν
αντέχει πλέον νέο αιματοκύλισμα, στο οποίο ασφαλώς θα χρησιμοποιηθούν και τα
ξενόφερτα «καλάζνικωφ». Στο
προηγούμενο των ετών 1946-1949 χάθηκαν και από τις δύο πλευρές 150.000 περίπου
άνθρωποι. Το ελληνικό δημόσιο ζημιώθηκε και δαπάνησε 14.870.000.000 δραχμές. Η
ύπαιθρος ερημώθηκε. Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες για να συνέλθει ο Λαός από την
φρίκη, την απέχθεια και το μίσος του αδελφοκτόνου πολέμου. Όσοι πυροδοτούν το
κοινωνικό μίσος για να δημιουργήσουν ευκαιρία επιβολής της χρεοκοπημένης
κοσμοθεωρίας τους ή για να αυξήσουν την πολιτική πελατεία τους, εγκληματούν
κατά της πατρίδας τους και καθίστανται ηθικοί αυτουργοί πάσης ακραίας και
αποτρόπαιας εξέλιξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου