Φέρνω στο φως της
δημοσιότητος, κάνω γνωστό στους αναγνώστες της «Νέας Καστοριάς», ορισμένα γεγονότα που για 30 περίπου χρόνια
έμεναν αφανέρωτα.
Μόλις τελευταία, στην
επέτειο του Πολυτεχνείου οι Στέφανος
Τζουμάκας, Νίκος Κωνσταντόπουλος, Γ.Α. Μαγκάκης και άλλοι επώνυμοι
αριστεροί θυμήθηκαν ότι και ο Καραμανλής,
ο σημερινός πρωθυπουργός πιτσιρίκος 16 χρονών, ήταν στο Πολυτεχνείο, ο Μεϊμαράκης και ο Λιάπης στην εξέγερση της Νομικής Σχολής και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος ότι η πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη ρίσκαρε,
μεταφέροντας μηνύματα των φυλακισμένων στον Κορυδαλλό αντιστασιακών, όπως του Γ.Α. Μαγκάκη, του Νίκου Κωνσταντόπουλου κ.ά., με κίνδυνο να έχει περιπέτειες με τους
πραξικοπηματίες.
Δεν επακολούθησε δημόσια
διάψευση των πιο πάνω ισχυρισμών από καμμιά πλευρά και γι’ αυτό δεν έχουμε
κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε την αλήθεια και την ορθότητα των δηλώσεων.
Δυσανασχετούμε όμως, θυμώνουμε και εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκειά μας και έχουμε
πολλές απορίες γιατί τα θυμήθηκαν με χρονική καθυστέρηση τριών δεκαετιών;
Καθυστερημένη κρίση συνειδήσεως και ειλικρίνειας; Ασφαλώς όχι.
Το ερώτημα είναι: Γιατί
ενώ βίωσαν τα γεγονότα και ήξεραν την αλήθεια τα απέκρυπταν επί τόσα χρόνια;
Και όχι μόνο τα απέκρυπταν, αλλά κατηγορούσαν σύσσωμη την παράταξη της Δεξιάς, ως παρακράτος και χούντα; Μέχρι
τώρα όχι μόνον μονοπωλούσαν οι γνωστές παρέες τη Νομική, το Πολυτεχνείο και την
αντίσταση κατά της χούντας, αλλά πολλοί από τους δεκάδες επώνυμους που συμμετείχαν
στην εξέγερση – ευτυχώς όχι όλοι – ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΑΝ με πολιτικά αξιώματα και άλλα
προνόμια, την αντιστασιακή τους δράση όλα αυτά τα χρόνια εκείνη την πράγματι
ηρωϊκή συμμετοχή.
Ένα δείγμα που
χαρακτηρίζει πρόσωπα και χαρακτήρες είναι και η ειδοποιός διαφορά μεταξύ
ωφεμιλιστών και ιδεαλιστών κάτι που μετράει αρνητικά σε βάρος όλων αυτών που
μέχρι χθες είχαν ασθενή μνήμη. Οι «Δεξιοί»
σπουδασταί της Νομικής και του Πολυτεχνείου που ανέπτυξαν έντονη
αντιδικτατορική δράση κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας, με
αποκορύφωμα την κατάληψη του Ιδρύματος την 15η Νοεμβρίου 1973, δεν
ζήτησαν θέσεις και αμοιβές λόγω αντιστασιακής δράσης. Αναδείχθηκαν πολιτικά και
κοινωνικά μόνοι τους και με την προσωπική τους αξία.
Το κείμενο αυτό ας
αποτελέσει και ένα μήνυμα, μιά συμβουλή σε κάθε κακόπιστο αρνητή της εξέγερσης
του Πολυτεχνείου που προσπαθεί με τη διαγραφή της αλήθειας να μετατοπίσει την
έννοια και την βαρύτητα των γεγονότων και ειδικά τον νεοναζί βρυκόλακα του
αμαρτωλού παρελθόντος Β.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου