ΠΡΟΣ
Καστοριά 2/5/2008
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
ΑΘΗΝΑΣ
Κύριε Διευθυντά,
Στο καυτό ερώτημα που έγινε και γίνεται
αντικείμενο σκέψης χιλιάδων ανθρώπων που ασχολούνται με πνευματικές
δραστηριότητες και όχι μόνον και με το οποίο ασχολήθηκε προ ημερών και ο
εκδότης της έγκριτης εφημερίδας σας διακεκριμένος δημοσιογράφος κ. Αντώνης Καρκαγιάννης με ένα ειδικό σε
βάθος και σοβαρότητα κείμενο που δημοσιεύθηκε στη δεύτερη σελίδα της Καθημερινής,
διατυπώνω και την προσωπική μου άποψη.
«Γιατί κατέρρευσαν τα
όνειρα, τα οράματα και οι προσδοκίες για μια καλύτερη Σοσιαλιστική κοινωνία
απαλλαγμένη από τα άγχη του πολέμου, της ανεργίας, της πείνας, της
εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο και του φόβου, και γιατί δεν
δικαιώθηκαν οι αγώνες, η εκούσια προσφορά προσωπικών υλικών και ηθικών
στερήσεων και οι πολλές και μεγάλες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων;».
Οι
απαντήσεις που δόθηκαν είναι πολλές και διαφορετικές και δεν άντεξαν όλες σε
μία τεκμηριωμένη επιστημονική κρίση και ανάλυση.
Προσωπικά,
έπειτα από μακρά και άοκνη επιμέλεια και μελέτη του θέματος κατέληξα στο εξής
συμπέρασμα:
Η κομμουνιστική και κομμουνίζουσα αριστερά
στην Ευρώπη έχασε οριστικά το πολιτικό παιχνίδι γιατί όπου επικράτησε δεν
εφάρμοσε τον Μαρξισμό, αλλά τον Αστισμό – Καπιταλισμό με άλλη μορφή και
δραστηριότητα. Επέλεξε ένα διαφορετικό δρόμο προς αστοποίηση της οικονομίας και
του πολιτικού συστήματος, τον ολοκληρωτισμό με την κυρίαρχη τάξη των αστών και
όχι των εργατών – προλετάριων –, οργανωμένη σ’ ένα δικό της συλλογικό όργανο,
το κόμμα που αποτελεί είδος πανίσχυρου σωματείου. Το κόμμα (Κ.Κ.)
κατέχει όλη την εξουσία, τόσο την πολιτική, όσο και την οικονομική (το κράτος –
ιδιοκτήτη), όπως και κάθε άλλη και την ασκεί μονίμως κατά τρόπο απόλυτο και
ανεξέλεγκτο.
Έτσι γεννήθηκε ο Σοβιετικός αστικός
ολοκληρωτισμός άσχετος προς τα οράματα και τις ελπίδες της ανθρωπότητας, με
αρχιτέκτονες τους Λένιν και Στάλιν. Απλά στην ΕΣΣΔ, οι
ιθύνοντες αστοί, η νομενκλατούρα, αντί να δρουν ατομικώς, όπως στο
καπιταλιστικό σύστημα (ιδιωτική πρωτοβουλία στο οικονομικό και «δημοκρατία»
στο πολιτικό πεδίο) δρουν συλλογικά (κρατικισμός και μονοκομματικός
ολοκληρωτισμός αντίστοιχα).
Έτσι, ο αστός και η ιδεολογία της
αστικής τάξης παρουσιάστηκε με δύο κύριες μορφές: Την κλασσική παραδοσιακή που
εφαρμόζεται στην ελεύθερη καπιταλιστική οικονομία και τη γραφειοκρατική –
κομματική που επιβλήθηκε βίαια και καταναγκαστικά στις χώρες του «υπαρκτού
Σοσιαλισμού».
1.
Στην κλασσική
του μορφή ο αστός είναι ιδιώτης, δρα ατομικώς και αναπτύσσει τη δραστηριότητά
του στο οικονομικό κυρίως πεδίο. Πολιτικά είναι «δημοκράτης – φιλελεύθερος».
Σύνθημά του είναι η ελαχιστοποίηση του Κράτους, που συνεπάγεται τη
μεγιστοποίηση της δικής του δραστηριότητας και επιβολής.
2.
Στη γραφειοκρατική – κομματική μορφή του, –
την κομμουνιστική Σταλινική –, ο αστός οργανώνεται σε αυστηρώς συγκροτημένη
ξεχωριστή τάξη. Δρα συλλογικά και αναπτύσσει τη δραστηριότητά του στο πολιτικό
κυρίως πεδίο, οργανωμένος σε ένα μοναδικό και κυρίαρχο κόμμα, το Κ.Κ.
Είναι ολοκληρωτικός και κρατιστής. Το ολοκληρωτικό κράτος είναι κύριος των
πάντων, ο γενικός ανεξέλεγκτος ιδιοκτήτης της χώρας και των κατοίκων της.
Ιδιοκτήτης όμως του κράτους – είναι δια του κόμματος η τάξη των γραφειοκρατών
Αστών – η λεγόμενη νομενκλατούρα, τα στελέχη που νέμονται και καρπώνονται τα
αξιώματα, τα προνόμια, τον πλούτο. Αυτή η νομενκλατούρα κατέχει μόνιμα χωρίς
εναλλαγή το κράτος. Το χρησιμοποιεί κατά την ανεξέλεγκτη (χωρίς ελέγχους,
περιορισμούς και λογοδοσίες) βούλησή της. Έτσι κατέχει δι’ αυτού τα πάντα. Αυτή
η αστική νομενκλατούρα, αποτελώντας την κομματική και κρατική γραφειοκρατία,
επιβάλλει την ολοκληρωτική εξουσία της και μεταβάλλεται σε τάξη προνομιούχων.
Είναι η τάξη των κατεχόντων, που δυναστεύει την τεράστια μάζα των μη
κατεχόντων.
3.
Αυτή η
ιδεολογική και πρακτική εκτροπή των ηθικών, κοινωνικών, πολιτικών και
φιλοσοφικών ιδεών και αρχών, αυτή η κοσμοθεωρία με το περιεχόμενο που έδωσε η
μαρξιστική φιλοσοφία και την
ασπάστηκε με πάθος, πίστη και φανατισμό μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας, αυτή η
συγκλονιστική ιδεολογία που τάραξε συθέμελα το οικονομικό και πολιτικό
κατεστημένο και προξένησε αναστατώσεις και εμφύλιες διαμάχες και συγκρούσεις,
υπέστη μια χωρίς προηγούμενο αλλοίωση και νόθευση στις χώρες που εφαρμόστηκε.
Αυτός
νομίζω ότι είναι ο ουσιώδης λόγος, το αίτιο που οδήγησε στην παταγώδη
κατάρρευση και ολοκληρωτική αποτυχία του νόθου οικονομικού, κοινωνικού και
πολιτικού συστήματος που επιβλήθηκε στις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού
σοσιαλισμού.
Ευχαριστώ
ΠΑΝΟΣ ΚΡΙΚΗΣ
Αρθρογράφος -
Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου