Η ΦΑΥΛΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Η φαυλοκρατία κυρίως στην άσκηση της διακυβέρνησης και της πολιτικής φθείρει αθεράπευτα τους θεσμούς, τα ήθη και τη λαϊκή εμπιστοσύνη.

Η έλλειψη χρηστότητας κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας βλάπτει τη χώρα και οδηγεί στην πολιτική, κοινωνική και ηθική εξαχρείωση. Ένα από τα δεκάδες κρούσματα λαϊκισμού και φαυλοκρατίας των πολιτικών και αδιαφορίας προς την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, είναι η αναγγελία της κατασκευής του νέου γηπέδου της ΠΑΕ Λάρισας. Παρά την ύπαρξη ενός σταδίου, του Αλκαζάρ, που φτάνει και περισσεύει για μια πόλη σαν τη Λάρισα, το ΥΠΕΧΩΔΕ συμφώνησε να κατασκευαστεί και ένα δεύτερο στάδιο. Σε μια πόλη που δεν μπορεί να συγκεντρώσει (στην καλύτερη περίπτωση) πάνω από 8.000 – 10.000 φιλάθλους σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.

Αντί να ντρέπονται που οι αγώνες γίνονται σε άδεια γήπεδα και χωρίς την παρουσία αντιπάλων φιλάθλων, φτιάχνουν και άλλα στάδια… για να βανδαλίζουν (όχι μόνο αυτά αλλά και γειτονιές ολόκληρες) οι γνωστοί άγνωστοι και από την άλλη, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων να απαγορεύει να εγκατασταθούν κάμερες που θα περιόριζαν το κακό. Και οι προπαγανδιστές των ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων να φροντίζουν ουσιαστικά για την προστασία αυτών των αλητών, με το απίθανο επιχείρημα ότι οι κάμερες παραβιάζουν την ιδιωτική μας ζωή. Για ποια ιδιωτική ζωή σε δημόσιο χώρο συζητούν; Δεν καταλαβαίνουν την αντίφαση;

Σκέφθηκε άραγε κανείς από τους πολιτικούς μας να κάνει π.χ. ένα μουσείο ή ένα πνευματικό κέντρο αντί για ένα γήπεδο; Η Καστοριά στερείται πνευματικού κέντρου, απαραίτητου και απόλυτα αναγκαίου για τους Καστοριανούς. Έτσι, οι πολιτικοί προτιμούν να ασχολούνται με την κατασκευή ενός σταδίου για μια ΠΑΕ. Αν μάλιστα έχουν την ευχέρεια να βοηθήσουν να κατασκευαστούν δύο, ένα για μια μεγάλη ομάδα των Αθηνών που είναι οπαδοί και ένα για την ομάδα της περιφερείας τους, τόσο το καλύτερο για εκείνους και την υστεροφημία τους. και τόσο το χειρότερο για όλους εμάς που παραμένουμε απαθείς θεατές και χρηματοδότες καθ’ όλα άχρηστων σταδίων.

Η ομοφωνία όλων των κομμάτων όταν πρόκειται να αποφανθούν για κάποια ευνοϊκή ρύθμιση ή σκανδαλώδη οικονομική ρύθμιση ή την κατασκευή γηπέδου ΠΑΕ είναι θαυμαστή. Αν όμως αυτή η ομοψυχία ίσχυε σε άλλα περισσότερο σημαντικά ζητήματα, ασφαλώς η κοινωνία μας θα ήταν καλύτερη. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία για τους αποφασίζοντες πολιτικούς. Σημασία έχουν οι ψήφοι του «λαού των ομάδων». Σημασία έχει η πριμοδότηση επιχειρηματιών που διευκολύνονται να δημιουργήσουν επικερδέστατες επιχειρήσεις, απλά επειδή είναι πρόεδροι ΠΑΕ (Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες) και έχουν «λαό» με το μέρος τους.