Σαν συλλειτουργός της Θέμιδος, διατελέσας Πρόεδρος του
Δικηγορικού Συλλόγου Καστοριάς, αρθρογράφος και συγγραφέας βιβλίων και μονογραφιών,
ασχολούμενος επί σειρά ετών και επίμονα με θέματα απονομής της δικαιοσύνης,
τους λειτουργούς της και τους συλλειτουργούς δικηγόρους, υπό μορφήν συμβουλών
και παραινέσεων απευθύνομαι στους δικαστικούς λειτουργούς και τους δικηγόρους
της χώρας υπενθυμίζοντας ένα μόνο μέρος των αρμοδιοτήτων και των καθηκόντων
των.
Ο Ελληνικός λαός στην
πλειονότητά του καταλογίζει ευθύνες και ενοχές, αποδίδει αξιόμεμπτη συμπεριφορά
στους μεν δικαστές για πολλούς και διαφόρους λόγους, όπως για άδικες αποφάσεις,
για αποφάσεις πρόχειρες και αναιτιολόγητες, για απρεπή και υποτιμητική
συμπεριφορά σε δικηγόρους και διαδίκους – ευτυχώς ολίγων –, και συχνά για
υπέρμετρα επιεικείς αποφάσεις, στους δε εισαγγελείς για παράλειψη άσκησης
ποινικής δίωξης, επί αδικημάτων διωκομένων αυτεπαγγέλτως και υποπίπτοντες στην
αντίληψη του κοινού. Πολύ έβλαψε το κύρος της Δικαιοσύνης, η αυθαίρετη κρίση του τότε Εισαγγελέα Α. Π. ότι οι Υπουργοί που αναμείχθηκαν
στην υπόθεση Ι. Μ. Βατοπεδίου «παραπλανήθηκαν»! Χωρίς να έχει
προβληθεί τούτο από κανέναν, ούτε από κάποιο μάρτυρα. Οι Έλληνες τα τελευταία
χρόνια αισθάνονται πως η πατρίδα τους βυθίζεται στην παρακμή και την εθνική
αισχύνη. Αναμένουν δε από την ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη δείγματα ελεύθερου εθνικού φρονήματος, τόλμης,
αντικειμενικότητας και σθένους.
Οι δικαστές δίδουν εξετάσεις
ήθους ιδιαιτέρως επί σημαντικών υποθέσεων και επί ισχυρών διαδίκων. Οι
αποφάσεις σκοπιμότητας που εξυπηρετούν την εκάστοτε πολιτική εξουσία και
κατεστημένα συμφέροντα, αλλά παραβιάζουν το γράμμα και το πνεύμα του
Συντάγματος, αποτελούν όνειδος για τη Δικαιοσύνη
και βλάπτουν το λαό και την χώρα. Οι δικαστές που αποφαίνονται με κίνητρο τις
βλέψεις και επιδιώξεις τους μετά την αποχώρησή τους από τον δικαστικό κλάδο,
είναι ανάξιοι του λειτουργήματός τους. Ομοίως και εκείνοι, που αποφεύγουν να
αποφανθούν για να μην έχουν προσωπική ευθύνη ή για να επιρρίψουν σε άλλους το
καθήκον της επίλυσης μιας δυσχερούς διαφοράς. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να
είναι ευσυνείδητοι εκείνοι που αναζητούν οιοδήποτε πρόσχημα για να μην
αποφασίσουν επί της ουσίας.
Αυτά με αφορμή τη μήνυσή μου
κατά του πρώην Νομάρχη κ. Κώστα Λιάντση
την οποίαν η αντεισαγγελεύς Πρωτοδικών Καστοριάς Μαγδαληνή Καλπακίδου με ευκολία και επιπολαιότητα και κριτική
επεξεργασία βιάστηκε να στείλει στο αρχείο. Ευτυχώς όμως, στην Ελλάδα της
διαπλοκής, της κομματοκρατίας, της αδιαφορίας, της ανομίας και της απουσίας
ενδιαφέροντος υπάρχουν και πολλοί δικαστικοί λειτουργοί με συναίσθηση της
ευθύνης και του καθήκοντος, όπως ο Εισαγγελεύς Εφετών Κοζάνης, ο οποίος επέστρεψε
τη δικογραφία στην αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Καστοριάς δια την εξ υπαρχής
προκαταρκτική ανάκριση. Και με την ευκαιρία ήθελα να προσθέσω και τα εξής:
Στο μεταξύ η Δικαιοσύνη, στην οποία ο Ελληνικός λαός παρά
τις οποιεσδήποτε ατέλειες, ανεπάρκειες στην επιτέλεση του έργου της και την
απαράδεκτη συμπεριφορά ορισμένων δικαστών αποθέτει την ελπίδα προστασίας του,
αδρανεί ή συμπεριφέρεται ως θεραπαινίδα μιας αχρείας εκτελεστικής εξουσίας.
Νομιμοποιεί το υπερβολικό παράβολο, για να προσφύγει ένας φορολογούμενος στη
διοικητική Δικαιοσύνη. Όπως και το
παράβολο των 150 ευρώ για την καταμήνυση μιας πράξεως διωκόμενης αυτεπαγγέλτως.
Δηλαδή δεν αρκεί που σε κλέβουν, πρέπει να πληρώσεις και 150 ευρώ για να
καταγγείλεις την κλοπή. Οι 36 νεκροί των εμπρησμών της Ηλείας αδυνατούν να
αντιδράσουν από το υπερπέραν στον κίνδυνο παραγραφής των εις βάρος τους
πράξεων, δια της συγκεντρώσεως, όλων των δικογραφιών σε μια Ανακρίτρια. Και
εκείνοι που στοιχημάτισαν στη χρεοκοπία της χώρας απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα
αγαθά, εκ της καταπτώσεως των CDS,
έστω και αν ευνοήθηκαν από πρωθυπουργικές δηλώσεις. Αίσχος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου