Κ Υ Ρ Ι Ο Α Ρ Θ Ρ Ο
Η προσοχή όλων – κυβέρνησης,
κομμάτων, παραγωγικών τάξεων, μέσων μαζικής ενημέρωσης, πολιτών – είναι
στραμμένη προς το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας και προς τον κίνδυνο της
πλήρους κατάρρευσης με αποτέλεσμα να υποτιμάται ή να αγνοείται η σημασία πολλών
γεγονότων και καταστάσεων ή και να αποσιωπώνται παντελώς τα γεγονότα. Πολλές
φορές έχω την εντύπωση, ότι όλοι και ειδικά η κυβέρνηση, ασχολούνται μόνο με
την οικονομική κρίση, τις απαιτήσεις της τρόϊκα και τις σχετικές αντιδράσεις
των εταίρων μας, οι οποίοι μας φέρονται κατά τρόπον χείριστο και
αποικιοκρατικό.
Όμως ένα κράτος έχει πολλά
θέματα να αντιμετωπίσει, πέρα από το οικονομικό, ιδίως όταν και αυτό, αλλά και
η κοινωνία βρίσκονται σε βαθειά παρακμή και σε κατάσταση σήψης. Οφείλει
επομένως η κυβέρνηση να έχει πλήρη εικόνα της κατάστασης της χώρας και να
καταρτίσει το ταχύτερο δυνατό πρόγραμμα για την επίλυση όλων των τρεχόντων
προβλημάτων στα πλαίσια των υπαρχουσών δυνατοτήτων.
Τα προβλήματα που ταλανίζουν
τον τόπο μας είναι πολλά, αλλά το βασικό είναι ένα: υπάρχει μια διάχυτη
παρανομία, μία απαίτηση ότι οι νόμοι δεν πρέπει να εφαρμόζονται, ότι
επιχειρήσεις και άτομα δεν πρέπει να θίγονται ό,τι κι αν κάνουν, ότι το κράτος
δεν επιτρέπεται να ελέγχει, να φορολογεί, να τιμωρεί παραπτώματα και εγκλήματα,
να επιβάλλει την τάξη και να μεριμνά για την ασφάλεια των πολιτών, ότι δίκαιο
είναι ό,τι επιθυμεί ο καθένας, ημεδαπός ή αλλοδαπός, ότι κράτος και κοινωνία
οφείλουν να ανέχονται τα πάντα και τους πάντες. Τελικά απλώθηκε παντού μια
νόμιμη ανομία, που επισφραγίζει την βαθειά παρακμή κράτους και κοινωνίας.
Το χειρότερο είναι, ότι την
ανομία δεν την έχουν κάνει πράξη μόνο οι κουκουλοφόροι και οι αναρχικοί, αλλά
και οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων, που αρνούνται να εφαρμόσουν τον νόμο, καθώς
και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δασκάλων και καθηγητών μέσης εκπαίδευσης, που
αρνούνται την αξιολόγηση και οιονδήποτε έλεγχο στη δουλειά τους. Γι’ αυτό
βέβαια η παιδεία έχει απαξιωθεί σε όλες τις βαθμίδες της και δεν προσφέρει
έργο. Έχουμε χιλιάδες εκπαιδευτικούς και στις τρεις βαθμίδες, αλλά εκπαιδευτικό
σύστημα δεν έχουμε.
Η ανυπαρξία της δημόσιας
διοίκησης οφείλεται στην κατάργηση της ιεραρχίας, στην μη τιμωρία των
παρεκτρεπομένων δημοσίων υπαλλήλων και ειδικά στην μη απόλυση κανενός ακόμη
και για χρηματισμό και βεβαίως στην διοικητική διαφθορά που έχει κατακλύσει το
ελληνικό δημόσιο. Σήμερα οι χιλιάδες των δημοσίων υπαλλήλων αποτελούν έναν
πολτό, που παράγει γραφειοκρατία, που ταλανίζει τους πολίτες και εμποδίζει τις
επιχειρήσεις να εργαστούν και να προκόψουν.
Το πρόσφατο κρούσμα στην
Ύδρα, όπου η έλευση των ελεγκτών του ΣΔΟΕ,
ξεσήκωσε τους καταστηματάρχες που πολιόρκησαν τους ελεγκτές στο αστυνομικό
τμήμα και χρειάστηκε η επέμβαση των ΜΑΤ
για να ελευθερωθούν και να αποκατασταθεί η τάξη, δεν είναι μεμονωμένο, γιατί η
φοροδιαφυγή σε ταβέρνες, καφέ κλπ, όπως και το λαθρεμπόριο καυσίμων και οι «πειραγμένες» αντλίες στα βενζινάδικα,
ευδοκιμούν επί μακρά σειρά ετών, χωρίς να επιβάλλονται ποινικές τιμωρίες, ενώ
επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ γενικός
γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών προωθούσε νομοθετική ρύθμιση για να
χαριστούν χιλιάδες πρόστιμα, που είχαν επιβληθεί σε πρατήρια βενζίνης για
λαθρεμπορία καυσίμων.
(Βλέπετε και Παναγιώτη Μποκοβό στην «ΕΣΤΙΑ»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου