«Την ώρα που, σύμφωνα με τα πλέον επίσημα στοιχεία, η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να
βυθίζεται στην ύφεση… η Κυβέρνηση δείχνει να καταφεύγει στην προσφιλή για τα
ελληνικά δεδομένα, λογική της υιοθεσίας μεσοπρόθεσμων μέτρων, εισπρακτικής και
μόνο λογικής», δήθεν για μια προσπάθεια σωτηρίας και εξυγίανσης των
οικονομικών της χώρας.
Τα καταστροφικά, άνισα και
απαράδεκτα αυτά μέτρα αποσκοπούν στην περικοπή των εισοδημάτων του μέσου πολίτη
και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο βραχυπρόθεσμους στόχους, προσφέροντας μια
παροδική ανακούφιση στις κρατικές ταμειακές δυσχέρειες.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία
ότι τα μέτρα αυτά είναι εξαιρετικά επώδυνα, σκληρά, ανάλγητα, απαράδεκτα και
καταδικαστέα από την πλειονότητα του ελληνικού λαού, τις φτωχές και
μαστιζόμενες οικονομικά μη προνομιούχες τάξεις, τις οποίες οδηγούν με
μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική και κοινωνική εξόντωση, στην ίδια την
επιβίωση. Αυτές οι θυσίες είναι άδικες, αναποτελεσματικές, αντισυνταγματικές
και δεν δημιουργούν αίσθηση δικαιοσύνης.
ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
Άλλο μέτρο αντισυνταγματικό,
άδικο, άνισο και παράλογο είναι και η περικοπή των χαμηλών συντάξεων και των
μισθών των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Δεν είναι δυνατόν!!! Όχι, δεν
είναι δυνατόν για νέες περικοπές των χαμηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων και των
ένστολων, καθώς και των χαμηλών συντάξεων. Και όμως – στο Ελλαδιστάν κατά Χρήστο Γιανναρά – όλα είναι δυνατά,
νόμιμα και επιτρεπτά! Καλά, τίποτα άλλο δεν μπορεί να βρεθεί, παρά να μειώνουν
τις συντάξεις όλων των ανθρώπων που μια ζωή δούλευαν για να έχουν δύο δραχμές
στο τέλος της ζωής τους; Από πουθενά δεν είναι δυνατόν να υπάρξει τρόπος εσόδων
παρά μόνον τα πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων;
Να σας ρωτήσω εγώ για μερικά
πράγματα που κραυγάζουν καλοπέραση. Πόσα ιδιωτικά αεροπλάνα έχει η κυβέρνηση;
Πού βρίσκεται το αεροπλάνο που έκανε τις ατελείωτες βόλτες του εις βάρος του
ελληνικού λαού ο κ. Γ. Παπανδρέου;
Πόσοι υπουργοί έχουν θωρακισμένα αυτοκίνητα των περίπου 80.000 ευρώ και άνω; Τι
θα γίνει με τις λίστες των προς πώληση ακινήτων των εταιρειών του Δημοσίου,
πόσες ΔΕΚΟ καταργήθηκαν, τι γίνεται
με τα τρένα και τόσα άλλα; Το μόνο που ακούμε είναι ότι συνεχώς κάποιος
διευθυντής διορίζεται για να ξεκινήσει τις πωλήσεις. Πούν’ τος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου