ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΑΤΟΣ

Αντί της οικονομικής και κοινωνικής ισότητας, της προόδου και της προκοπής του τόπου, μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων αναδεικνύει με έμφαση μια απαράδεκτη και καταστροφική νοοτροπία. Θέλει την ασυδοσία, την αυθαιρεσία και τον ολοκληρωτικό ετσιθελισμό, διότι έχουμε πειστεί ότι αυτό μας βολεύει όλους. Αρνούμεθα την πραγματικότητα και το μόνο που μας απασχολεί, είναι τα κεκτημένα μας. Το πολιτικό σύστημα της χώρας το κατ’ επίφασιν δημοκρατικό, πλην κομματοκρατικό και υποταγμένο σε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά κατεστημένα και συμφέροντα, με τις πρακτικές του και την ανοχή και ενθάρρυνση της ανομίας, οδήγησε τον Έλληνα στην αντίληψη ενός κράτους Δικαίου και ευνομούμενου να μην θέλει συντεταγμένο κράτος.

Πολιτικοί νάνοι, θυσιάζουν το μέλλον μας στον βωμό των πελατειακών σχέσεων. Ζήσαμε τα απαράδεκτα γεγονότα με τους φοροφυγάδες της Ύδρας, τους νταήδες της τοπικής αυτοδιοίκησης της Κορίνθου και το φολκλόρ της σύμπλευσης της Χρυσής Αυγής, με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, στη διαμαρτυρία των ενστόλων. Φαρμακοποιοί, γιατροί, ξενοδοχοϋπάλληλοι, δάσκαλοι (που βροντοφωνάζουν αδιάντροπα: «αξιολόγηση σημαίνει δάσκαλος σκυφτός και αμόρφωτος λαός») και πολλές άλλες επαγγελματικές ομάδες, κινητοποιούνται και εμποδίζουν όσους προσπαθούν να επιβιώσουν, απαιτώντας να μην θιγούν τα παράνομα και ευεργετικά προνόμια και τα εισοδήματά τους. Ανεκδιήγητοι δήμαρχοι, αντί να σταματήσουν τις υπερτιμολογήσεις έργων και προμηθειών στους Δήμους τους, αντί να μειώσουν κατά 50% τουλάχιστον το (χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο) προσωπικό που απασχολούν, αντί να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά τους, ωρύονται διαμαρτυρόμενοι, υπενθυμίζοντάς μας την θρασύτητά τους!

Ο καθένας χρησιμοποιεί την ιδεολογία του για να συμβάλλει      – όσο περισσότερο μπορεί – στην πλήρη διάλυση του κράτους, πιστεύοντας ότι η ασυδοσία, είναι η συνταγή για την προσωπική του επιτυχία.

Θαυμάστε, επιχειρηματολογία πολίτη, που δικαίως θεωρεί το κράτος – απατεώνα, δυνάστη του: «Καλώς φοροδιαφεύγουμε, διότι έτσι μειώνουμε τα έσοδα του κράτους, άρα και την δυνατότητά του να διογκωθεί περαιτέρω και να μας καταδυναστεύσει ακόμα χειρότερα». Ο άνθρωπος αυτός, προτιμάει την ανομία και την ασυδοσία, από ένα κράτος δικαίου, που προφανώς θεωρεί αδύνατο να δημιουργήσουμε. Αν προσχωρήσουμε σε αυτή την λογική, τότε μοιραία θα συμβάλλουμε σε μια άνευ προηγουμένου κοινωνική αναταραχή, που θα προηγηθεί της ολοκληρωτικής οικονομικής μας καταστροφής.

Οι κάτοικοι πολλών πόλεων χρόνια ανέχονταν τους λαθρομετανάστες μέσα στην πόλη τους, δίπλα στα σπίτια τους, στις πλατείες ή σε εγκαταλελειμμένα βαγόνια τρένων. Όταν η Αστυνομία προσπάθησε να βάλει κάποια τάξη στο «μπάχαλο» που γκετοποίησε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, οι δήμαρχοι και οι λοιποί τοπικοί άρχοντες ξύπνησαν από τον βαθύ λήθαργο, έγιναν παλικάρια επαναστάτες και έχοντας σημαιοφόρους την Χρυσή Αυγή και μέλη αριστερών κομμάτων, κήρυξαν τον πόλεμο στην συντεταγμένη πολιτεία.

Το ζητούμενο για κάθε κοινωνία είναι η δημιουργική καταστροφή: Να γκρεμίσει το παλιό, το σάπιο, το αντικοινωνικό και να χτίσει στη θέση του κάτι υγιές. Του Έλληνα όμως η σκέψη και η ψήφος φτάνει μέχρι την κάλπη της προσωπικής του ευημερίας, όπως προσφυώς έγραψε χρήστης του Facebook. Προέχει να μην ενοχληθεί αυτός, να μην χάσει την βολή του και να μην θιγούν τα συμφέροντά του. Γι’ αυτό και «αγοράζει» πολύ εύκολα την ψεύτικη ελπίδα που του πουλάνε εγκληματικά ανεύθυνοι πολιτικοί. Πότε επιτέλους θα γίνει κατανοητό ότι «λεφτά δεν υπάρχουν»;

Πολιτικά κόμματα και άθλιες συντεχνίες της οπισθοδρόμησης, της τεμπελιάς και της λοβιτούρας, θέλουν τους νέους ανεγκέφαλα κομματικά ζόμπι, χωρίς ελευθερία σκέψης, χωρίς ανεξαρτησία, χωρίς αυτοπεποίθηση και χωρίς όνειρα. Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι το πιο πολύτιμο «εργαλείο» κάθε ανθρώπου είναι το μυαλό του (και όχι τα χέρια του) και ότι η ελευθερία είναι προϋπόθεση για την ευημερία κάθε λαού. Μισούν, λοιπόν, την ελευθερία και θέλουν το μυαλό σε πλήρη αχρηστία, για να μπορούν να μας «χορεύουν» και να μας τσουρουφλίζουν στο δικό τους ελεεινό ταψί.

Δεν μετράνε πλέον οι διαχωρισμοί ανάμεσα σε Δεξιά και Αριστερά. Μετράει το ανοιχτό μυαλό, η γνώση, η δημιουργικότητα, η καινοτομία, η συνεργασία, η αξιοποίηση της ομάδας, με όλες τις αντιφάσεις που μπορεί να επιδεικνύουν τα μέλη της. Αντιφάσεις χρήσιμες, που αν ο ηγέτης γνωρίζει να συνθέτει, είναι προϋπόθεση επιτυχίας.

Κάποιοι οφείλουν και πρέπει να τολμήσουν, ώστε σύντομα να ανατείλει η μέρα, που θα μας γεμίσει αισιοδοξία. Αλλιώς μας περιμένει το χάος.                                                  (Βλέπε και  www.sstavridis.gr)