Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΑΙΣΧΡΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΩΝ



Φοροαπαλλαγή είναι η απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής φόρου. Κατά το άρθρο 4 παρ. 5 του ισχύοντος Συντάγματος «οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Η αδιάσειστη αυτή διάταξη του Συντάγματος ότι άπαντες οι Έλληνες – κατά δύναμη έκαστος – συμμετέχουν, εξ ίσου, στα δημόσια βάρη, αναδεικνύει μια μοναδικότητα. Ότι, δηλαδή, αποτελεί την βαναυσότερα παραβιαζόμενη καταστατική Αρχή απ’ αυτόν, τούτον τον Νομοθέτη (!!!). Πράγματι, όλες οι προβλέψεις για έξοδα παραστάσεων, για προνομιούχο  φορολόγηση βουλευτικών αποζημιώσεων, για αφορολόγητα επιδόματα, παντός είδους, από του ανωτάτου άρχοντος μέχρι του εσχάτου πολίτη, δυναμιτίζουν την αρχή της φορολογικής ισότητας. Οι, δήθεν, κατ’ εξαίρεση φοροαπαλλαγές αποδίδουν κανόνα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις που διαθέτουν ισχύ, συνδικαλιστικώς, επιβάλλουν αντίστοιχες φοροαπαλλαγές.
Εν προκειμένω, επιβεβαιώνεται ό,τι παρατηρούσε ήδη την       21-12-27 ο Αντών. Ανδρέου Γαζής, δικηγόρος Αθηνών, αριστίνδην Σύμβουλος Επικρατείας, κατά την έναρξη της λειτουργίας του Δικαστηρίου. Ότι, δηλαδή, «η ενδιάθετος αντίληψις, ότι πας πολίτης οφείλει να συμμετέχει εις τα βάρη του Δημοσίου…», δεν απαντάται παρ’ ημίν.
Η επιλήψιμη φοροδιαφυγή αποτελεί πασίγνωστο παρακολούθημα κάθε συναλλαγής, από του οιουδήποτε τεχνίτη μέχρι του γνωστού τέως πρωθυπουργού, ο οποίος για να δικαιολογήσει φορολογικώς ό,τι το αναγκαίο προς απόκτηση της μονοκατοικίας που επιθυμούσε, ζήτησε (και) από υπουργούς του (!) βεβαιώσεις ότι τον δάνεισαν (!!!). Άλλο ένα αισχρό κατάντημα του συστήματος. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: